List ten pisze De Schepper do Dantyszka na prośbę Franza Conrada von Sickingen, który przybył do Brukseli tuż po napisaniu przez De Scheppera poprzedniego listu [IDL 1537] – oba listy posyła razem. Sickingen wypytywał o Dantyszka, ucieszył się z informacji o jego dobrym zdrowiu i prosił o przekazanie, że obecne burzliwe, wojenne czasy to takie właśnie czasy, jakich Dantyszek życzył mu niegdyś. Są one znacznie korzystniejsze dla spraw Sickingena, niż tamte.

Poleca się Dantyszkowi także brat Sickingena Hans, który dowodził oddziałem 400 konnych w służbie cesarza w Księstwie Luxemburg, obecnie zaś rozpuszcza wojsko przed zimą.

Godschalk [Ericksen] i [Floris] van Egmond-Buren przesyłają najlepsze życzenia. Nie ma nowych wiadomości o Francuzach i cesarzu.

Żona [Elisabeth Donche], siostra [Joanna Donche] i syn De Scheppera [Cornelis jr.] pozdrawiają Dantyszka.

Godschalk [Ericksen] dopisuje własnoręcznie, że jest wciąż w podróży i nigdzie nie może zaznać spokoju, jest jednak zdrów i pozostaje oddany Dantyszkowi, życząc mu zdrowia i szczęścia.