Dantyszek zawiadamia Giesego, że poprzedniej nocy powrócił z Krakowa długo oczekiwany posłaniec [Mauritius]. Przywiózł on zatwierdzenie artykułów toruńskich, w tym wymogu indygenatu. Danytszek posyła Giesemu kopię tego – nierozpieczętowanego jeszcze – dokumentu.

Król zgodził się także, aby dochody z podatku przechowywać w ratuszu toruńskim. Dantyszek przekazuje na ręce Giesego list króla w tej sprawie do [Stanisława] Kostki oraz przeznaczone do rozpowszechnienia przez wojewodów kopie listu królewskiego, przekładającego następny sejm [Prus Królewskich] na wiosnę.

Zdaniem Dantyszka konfirmację artykułów, a zwłaszcza zawarcie w niej właściwej interpretacji terminu indigena, zawdzięczają Samuelowi Maciejowskiemu.

Dantyszek obiecuje dołożyć starań, by wszystko było gotowe na konsekrację Giesego, mimo nieobecności krawca (w postscriptum informuje jednak o jego przybyciu). Wezwał już na uroczystość kustosza [warmińskiego Feliksa Reicha], który powinien przybyć [do Dobrego Miasta w piątek [27 września].

Zapewnia, że nie było potrzeby, by Giese przepraszał za otwarcie listu [adresowanego do Dantyszka].