Dantyszek bierze na siebie załatwienie spraw z bankierem [Georg Hegel] i przywrócenie go do opamiętania. Właśnie wyprawia na dwór królewski posłańca. Natychmiast po jego powrocie wyśle Giesemu jego należności.

Krawiec przekaże Giesemu konstytucje sejmu toruńskiego i kapę, przez pomyłkę dostarczoną do Lidzbarka.

Dantyszek chętnie uczyniłby zadość życzeniu Giesego w sprawie kanonii dobromiejskiej, już wcześniej jednak powierzył ją swojemu kapelanowi.

Odsyła wiersz [Paula Speratusa], którego poziom ocenia bardzo nisko.

Nominacja na miecznikostwo [dla Feliksa von Allen (von Malden, Mełdzyńskiego)] nie dotarła do Dantyszka. Sugeruje on, aby zwrócić się w tej sprawie do pisarzy kancelarii królewskiej. Obiecuje wspomnieć o niej dziekanowi krakowskiemu [Samuelowi Maciejowskiemu], przy tej okazji przekazując mu i [Mikołajowi] Nipszycowi pozdrowienia od Giesego.

Dantyszek zapewnia Giesego, że nie jest tak łatwowierny, jak niektórzy sugerują.