Dantyszek, powróciwszy poprzedniego dnia z Zyborka, zastał posłańca z listem księcia [Albrechta]. Na prośbę nadawcy przesyła ten list Giesemu do przeczytania. W odpowiedzi zapewnił księcia, że Rada [Pruska] dołoży starań, by w czasie sejmu [pruskiego] zajęto się opisanymi w liście sprawami.

Dantyszek nie ma nic przeciwko temu, by Giese napisał [do Albrechta], co uzna za stosowne, uważa jednak, że w obliczu bezpośredniego zagrożenia liczyć mogą jedynie na Bożą pomoc, nie zaś na rady i pomoc z zewnątrz.

Dantyszek napisał do rady Elbląga i rady Gdańska, by zawiadomiono zainteresowanych o przeniesieniu sejmu. Obiecuje przesłać nowiny, gdy tylko jego poseł powróci z dworu.

W postscriptum Dantyszek przeprasza, że zbyt wysoko umieścił podpis pod listem, sądzi jednak, że Giese nie weźmie mu tego za złe, skoro sam niekiedy tak czyni. Zapewnia o niezmienności swojej przyjaźni dla Giesego.