Dantiscus' letter of 10 September 1540 was handed to De Schepper by Eustathius Knobelsdorf. De Schepper excuses himself against Dantiscus complaint about the lack of letters.

His last letter [IDL 2334] from Vienna was first entrusted to Wolfgang Prantner, and then to Sigismund von Herberstein, who, after Prantner had an accident, replaced him as envoy to the Polish King. Since the letter was repeatedly sent without success, De Schepper asks to acknowledge receipt of it. De Schepper announces the death of old friends of Dnatiscus: Marcus Laurijn, Adolf of Burgundy, Jacob Snaggaert and others.

After his letter from Vienna De Schepper was unable to write again, because of his departure for Transylvania in April, he thought Dantiscus was aware of this. Anyway no rumour of Danticus' death has circulated recently. In August De Schepper returned from Vienna to the imperial court in Brussels. When [Nicolas Perrenot de] Granvelle and the Emperor left for the Diet in Worms, De Schepper was instructed to stay with the governess of the Netherlands. He welcomes this development, because he wants to withdraw from the court. For this purpose he bought the lordship of Eeke. He wants to move the manor there from Bruges. He gives an enthusiastic description of his new domain. For the time being his obligations at court prevent him to settle in Eeke but he prepares his departure. With some bitterness he notes that there are plenty of talented and successful persons who can step in his place. He wants to follow the example of Carondelet, who has retired from his functions. Although he is still physically and mentally fit to undertake difficult assignments he feels so disappointed that he longs to dedicate his time to the reading of the holy texts. Godschalck Ericksen has been sent to Hungary to watch over the interests of Queen Mary. He himself will always put the interest of the state above his personal interests but he doubts about his ability to deal with the current international situation. However, he is convinced that a possible succes of Lasky's Turkish embassy would be partially due to him, and that he achieved good results in the Hungarian affairs.

Odpowiedź Dantyszka na „epigramat wenecki” spodobała się w otoczeniu De Scheppera, pokazał ją także królowej Marii. Z samym epigramatem De Schepper zapoznał się już w czerwcu w Eger – przysłał go tamtejszemu biskupowi [Franjo Frankopanowi] Seweryn Boner.

De Schepper przekazuje nowiny: Między cesarzem a królem Francji panuje wprawdzie rozejm, ale nie zgoda. Rozwój sytuacji zależy od postanowień Sejmu Rzeszy, a co za tym idzie, od spokoju w Niemczech. Turcy są tuż przy granicy. We Francji nie ma wojsk cesarskich. W wyniku konfliktu pomiędzy konetablem [Anne de Montmorency] a admirałem [Philippe de Chabot], w lutym [1541] admirał został skazany na dożywotnie więzienie, pozbawienie urzędów i konfiskatę majątku, jednak dzięki kobiecym zabiegom [kochanki króla Anne de Pisseleu d’Heilly] powrócił do łask króla Francji. W Anglii panuje pokój, nie licząc drobnych potyczek z Francuzami koło Calais oraz zbrojeń przeciwko Szkocji, gdzie schronili sie wygnani angielscy duchowni. W stosunku do Niderlandów Anglia wprowadziła obostrzenia co do handlu i żeglugi. Anna Kliwijska mieszka swobodnie w Anglii, po tym jak została odesłana przez króla Henryka VIII. Na sejm w Ratyzbonie ma przybyć poselstwo duńskie. Księstwo Geldrii odmawia wydalenia księcia Jülich [Wilhelma V Der Reiche], pomimo ze cesarz posłał tam swojego herolda Lievena Algoeta. W Westfalii i Hesji ukrywają sie rozproszeni żołnierze z Geldrii. Następcą zmarłego pana Beveren [Adolfa of Burgundy] na funkcji admirała został jego syn [Maximilian II of Burgundy]. Ma on poślubić córkę księcia Aarschot [Louise de Croÿ]. Syn hrabiego Henryka [of Nassau], książę Orleanu [René de Châlon] poślubił córkę księcia Lotaryngii [Anne of Lorraine], która jest w ciąży. Spośród znajomych Dantyszka cesarzowi służą nadal [Nicolas Perrenot] de Granvelle i [Louis of Flanders] Lord of Praet.

De Schepper dziękuje Dantyszkowi za przesłane piwo. Informuje o swojej opiece nad poleconym mu przez Dantyszka młodzieńcem [Eustachym Knobelsdorfem]: studiuje on prawo i jest utalentowanym poetą. Zainspirowany listem Sigmunda von Herberstaina, De Schepper omawia sytuację wschodniego pogranicza Królestwa Polskiego. Nie spodziewa się powierzenia mu poselstwa do Polski z okazji zaślubin młodego króla [Zygmunt II August], zazwyczaj zlecane mu są bowiem bardziej niebezpieczne misje. Nie ma też ochoty na kontakt z nikim w Polsce prócz Dantyszka, po tym, jak został on niesprawiedliwie potraktowany przez władcę. Zapewnia o swoim oddaniu i pozdrawia braci i siostry Dantyszka.