Dantyszek, zgodnie z zapowiedzią zawartą w poprzednim liście, przekazanym za pośrednictwem syna sędziego ziemskiego chełmińskiego, przesyła przez Hansa Holstena pieniądze od toruńskiego magistratu, w kwocie 50 florenów. Toruń powinien był przesłać tyle samo, ile przesłał Elbląg, czyli 66 florenów i 20 groszy (co stanowi połowę kwoty, przesłanej przez Gdańsk). Dantyszek nie rozumie, dlaczego torunianie przesyłają kwotę niższą niż zwyczajowa. Sugeruje, aby, o ile nie dostarczą brakującej kwoty, kancelaria pobierała od nich podwójną należność za dokumenty. Podkreśla także, ile trudności sprawiło mu wydarcie od nich pieniędzy. Świadom życzliwości i zasług adresata, wstydzi się, że należna suma płacona jest w ratach.

W trakcie pisania niniejszego listu przybył jednak poseł z Torunia z listem i resztą pieniędzy. W liście torunianie proszą Dantyszka, by przeprosił w ich imieniu za tak późną wysyłkę.

Dantyszek postanowił zatrzymać przy sobie jeszcze przez krótki czas Holstena, któremu wyznaczono termin [sądowy?] w poniedziałek po święcie Św. Jakuba [tj. 28 lipca]; dzięki temu będzie mógł za jego pośrednictwem bezpiecznie wysłać wieści z Prus, o ile się jakieś pojawią. Gorąco poleca adresatowi sprawę [Anny Woszczkowej], która wszystkim przysparza kłopotu. Szczegółowo opisuje stan tej sprawy w [osobnym] liście.