Dantyszek odpowiada na list, w którym adresat wstawia się za kustoszem [Johannem Tymmermannem]. Dantyszek oświadcza, że już wcześniej wybaczył Tymmermannowi oszczerczy donos na dwór królewski, jakoby usunął braci Tymmermanna z Braniewa i Wartenburga.

Nie odmawia im prawa do żebrania, jednakże, skoro kustosz oraz jego wspólnicy nie uznają władzy Dantyszka w jego domenie, nie powinien on nikogo przed Dantyszkiem oskarżać ani oczekiwać po nim obrony.

Kustosz na próżno ubiega się o spadek w Braniewie, ponieważ wyrzekł się spraw świeckich składając śluby (in professione). Dantyszek powiadamia o tym adresata, aby ten nie myślał, że jego wstawiennictwo jest bez znaczenia.