Dantyszek popiera skargę biskupa chełmińskiego [Tiedemann Giese] dotyczącą napaści na jego wieś oraz pobicia i uprowadzenia przez dwóch szlachciców - z ziemi dobrzyńskiej [Moszczyńskiego] i z ziemi chełmińskiej - poddanego wraz z całym jego majątkiem. Wcześniej Giese bezskutecznie wniósł w tej sprawie skargę do wojewody chełmińskiego [Jana Luzjańskiego].

Dantyszek prosi króla, by w trosce o obydwie diecezje [chełmińską i warmińską] nakazał członkom Rady Pruskiej przestrzeganie przywilejów i jurysdykcji biskupa chełmińskiego oraz wyciągnięcie na najbliższym sejmie [pruskim] konsekwencji wobec wojewody chełmińskiego i wobec winnych napaści.