» Corpus of Ioannes Dantiscus' Latin Texts
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Poems: full text

List Database Full text

Results found: 126

preserved: 113 + lost: 13

1 IDP    1 De virtutis et fortunae differentia somnium. Argumentum    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Argumentum de Virtutis et Fortunae differentia somnii) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (De Virtutis et Fortunae differentia somnium. Argumentum) No. 1. 1, p. 1 (in extenso)
2Antologia 1996 (Argumentum / Streszczenie) No. 1, p. 134-135 (in extenso; Polish translation, Ignacy LEWANDOWSKI)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Incluta succumbit Virtus, Fortuna triumphat
Lubrica, nunc orbis sceptra corusca tenet.
 
2 IDP    2 De virtutis et fortunae differentia somnium. Ad Drevicium epigramma    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Ad Matthiam Drevicium epigramma) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (De Virtutis et Fortunae differentia somnium. Ad Drevicium epigramma) No. 1. 2, p. 1-3 (in extenso)
2Antologia 1985 (Epigram do Drzewickiego) p. 215 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Drevicium epigramma / Do Drzewickiego epigram) p. 2-31 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
4Antologia 1996 (Ad Drevicium epigramma / Do Drzewickiego epigram) No. 2, p. 134-137 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Dives Arabs Rubro quas colligit aequore gemmas,
Munera dat domino, debita dona, suo;
Purpuream Tyrius dat tinctam murice lanam;
Dat ferus e pharetra tela minuta Getes;
5
Rusticus assiduo quae donat quaerit aratro
Et quae spicifero crescere rure solent.
Ast inopes, venerande pater, dant munera vates,
Quae labor ingenii crebraque cura facit.
Si mihi regna forent, si Croesi gaza beati,
10
Si mihi divitiae divitis inde Midae,
Donarem pateras auro calicesque nitentes,
Quae vel Erythraeis invenit Indus aquis.
His ego cum careo, tibi do, dignissime praesul,
Quae modo dat numeris pulcher Apollo meis.
15
Quantum Virtutem Fortuna volubilis almam
Nostro praecedit tempore, condidimus,
Et nuper fueras quae de Virtute locutus,
Spernitur a stolidis quae modo ubique viris.
Sic, ut quisque vir est, loquitur. Tu sedulo claram
20
Virtutem divo pectore et ore refers
Fortunaeque minas, quondam quis saepius actus,
Nil metuis; tibi plus illa nocere nequit.
Primitias has ergo meas grato accipe vultu
Indeque Danitisci sis memor, oro, tui!
25
Carmina divitiae mihi sunt et carmina gemmae.
Credo, satisfaciet, qui dederit, quod habet.
 
3 IDP    3 De virtutis et fortunae differentia somnium    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (De Virtutis et Fortunae differentia somnium) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (De Virtutis et Fortunae differentia somnium) No. 1. 3, p. 4-27 (in extenso)
2DANTISCUS 1973, 1987 (De Virtutis et Fortunae differentia somnium / Sen o różnoistności Fortuny i Cnoty) p. 4-31 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Nox erat: in celso radiabant sidera caelo
Et Phoebe niveis undique fulsit equis.
Solus multa meo iacui meditando cubili,
Discernens vitae gesta peracta meae,
5
Fortunae anfractus varios et flabra notabam
Nubila, multiplices mutat ut illa vices.
Pensabam varias structuras, quae modo surgunt,
Quae modo et in nihilum paene redacta iacent.
Cuncta revolvebam praesentis temporis acta
10
Quaeque a praeteritis gesta fuere viris.
Inde soporiferi feriens me culmine rami
Somnus Lethaeis tempora tinxit aquis.
Iam sensi placidam per membra repanda quietem
Et sopor in toto corpore dulcis erat.
15
Sollicitus campo spatiari rebar aprico,
Dum venit Eoum, cana pruina, gelu.
Illic respexi per odora rosaria et hortos
Multiiugos vitrei germina multa soli.
Frondibus in densis audivi dulce canentes
20
Pennigeras vario carmine mille feras.
Scire, ubi eram, nulla potui ratione, videbam
Herbosam praeter nil stupefactus humum.
Processi ulterius, diffundo lumina late,
Invenio nullam, quae pede facta, viam.
25
Tendo tamen nostros, quo se dat Phoebus, ad Austrum
Gressus; hinc tritum cerno profectus iter.
Prosequor hoc stupidus nullo comitatus Achate,
Confidens hominum non procul esse casas.
Ecce procul structis exurgunt moenia muris,
30
Visa oculis fuerant non prius illa meis.
Quae vigilando solet quis crebro revolvere mente,
Haec animo reddit nocte benigna quies.
Orbis, quae toties legi, miracula vidi,
Ut vatum scripsit non moritura cohors.
35
Pyramides aderant, spectacula celsa, vetustae,
Quas meretrix struxit claraque Memphis habet.
Quam posuit vidi Babylona Semiramis urbem,
Quae nati petiit, stupra nefanda, torum.
Pergaeae vidi hinc insignia templa Dianae,
40
Aris et centum grandia sacra Iovis.
Spectabam Mausoleum, sublime sepulcrum,
Quod struxit caro fida marita viro.
Et Labyrintheos quos Daedalus arte labores
Fecit, perpetuus sub quibus error erat.
45
Aeraque Phoebei vidi memoranda colossi,
Quo fuerat quondam facta superba Rhodos.
Cernebam multas tandem procul inde ruinas,
Quis subito visis immaduere genae.
Hic Danao misere speculabar ab igne cremata
50
Pergama, quae in cineres versa fuere leves.
Gentibus invisis ibi Graecia facta gemebat
Subdita maestisonis increpuitque modis.
Post alia fuerant ex parte videnda Gradivi
Moenia sacrorum sub dicione virum.
55
Ante oculos stabant nova condita multa superbe
Oppida, quae novi non bene cuncta tamen.
Lustrabam cupidus visendi singula certe
Nec volui tremulos vertere retro pedes.
In Casio clarus fuerat iam vertice Titan
60
Et nitidam terris lampada rite dedit.
Ulterius vado, licuit dum cuncta tueri,
Respexi multos ordine stare viros,
Heroas, proceres et fulgida sceptra tenentes
Hic vidi clausas ante manere fores.
65
E quorum numero multi sua stemmata secum
Portarunt pictis debite imaginibus.
Hic multi torques, multi cervice catenas
Gestarunt, illas non meruere licet.
Hic vidi Arabio vestes bombyce micantes,
70
Hic Tyrio tinctas murice saepe togas.
Purpuream chlamydem, petasum, thoraca, machaeram
Hic gessit mollis non cataphractus eques.
Dura pro galea capiti coma torta pependit,
Quae gessit spirans florida serta crocum.
75
Stabant his mixti pullati et compede vincti,
Luminibus quorum lympha perennis erat.
Magnaque femineae stetit inde caterva cohortis,
Illis non idem vultus in ore fuit.
Pars gemitus fudit, pars limis risit ocellis,
80
Pullas pars tunicas, serica parsque tulit.
Hinc aderant aliqui, decorat quos infula sancta,
In nostra primi religione patres.
Hos certi comitabantur, qui singula carpunt
Et spernunt doctos, nescia turba, viros.
85
His ego me iunxi comitem; spernebar ab illis,
Ridebant nostras, numina sancta, deas.
Ex his innumeri, gressu fastuque tumentes,
Ad superos stolidas fronte tulere faces.
Cognovi multos, sed erat mihi notior unus,
90
Qui me respiciens lumina torva dedit,
Verba per ampullas haec sesquipedalia fudit,
Turgebant multo labra referta Noto:
“Sicine reginae penetralia diva potentis
Fortunae tentas ista subire, miser?
95
Atratos repetas, nervis et compede vinctos,
Hic tibi non dabitur, vane poeta, locus.
Non tibi concessum est dare plebi iussa tremenda,
Nec nova tu populo condere iura potes.
Et simulata loqui nescis, versutia tecum
100
Nulla manet, fraudes mente parare nequis.
Qui vult Fortunae laetos invisere vultus,
Dedecus, omne nefas et scelus omne sciat!
Haec, quae clara vides, palatia, moenia celsa
Subdita sunt nostrae, cunctaque structa deae.
105
Regna, urbes, terrae, capitolia, castra, theatra,
Templa, Lares, circi, iugera, prata, lacus,
Omnia Fortunae subsunt. Haec cuncta gubernat,
Est inter cunctas prima colenda deas.
Ingenium facit illa, ducum regumque favores,
110
Nil steriles curat Bellerophontis aquas”.
Ipsaque adhuc tumidis vox stridula faucibus haesit;
Panditur educta ianua firma sera.
Nec mora, concurrunt ad aperta palatia cuncti
Et properat primum quisquis habere locum.
115
Quos inter mixtus fueram simul ire coactus.
Intravi, clausae concrepuere fores.
Ut circumspexi, timidus tremor ivit in artus;
Est similis nusquam regia visa mihi.
Spectavi vario formas ibi marmore comptas,
120
Quod Paros, Aegyptus quodque Carystos habet.
His asarota novis suberant depicta figuris,
Quae pede vix ausi tangere posse levi.
Suspexi celsa testudine mille per artes
Tecta fabre variis facta magisteriis.
125
Defertur placidi qui per phantasmata somni,
Non siquidem vigilans cuncta referre potest.
Quae memini, exponam. Veniunt si somnia mane,
Pondus habent; animus fortius illa tenet.
Sic oculos tandem dum verto ad singula nostros
130
Cernere dumque fuit singula cura mihi,
Fortunam solio vidi residere bifrontem
Aurato, varia quod fuit arte nitens.
In capite ex auro gessit diadema coruscum,
In laeva gessit regia sceptra manu.
135
Ex umeris Cous tenuis pendebat amictus,
Auro qui fuerat textus ubique labor.
Prima fuit facies, qua me respexit, amica,
Arridens, hilaris, laeta, serena, procax.
Talis erat, qualem profert Tithonia coniunx,
140
Dum linquit cani basia cara senis.
Aemula sideribus radiabant lumina celsis
Et porphyriacis aequa labella genis.
Efflabant fulvi per eburnea colla capilli,
Spirabant niveis pectora iuncta rosis.
145
Aureus in dextra cyathus fuit; inde bibebat,
Cui voluit fautrix pocula larga dare.
Gyrabant illam torques et equestria signa
Gestantes, tumido pectore, mente vaga.
His aliqui mixti fuerant, qui vertice rasi
150
Incedunt, doctis gens inimica viris.
Potabant multi, quamvis ientacula nondum
Cepissent, quos hic non numerare licet.
Spectavi multos qui dumque haurire volebant,
Illorum calicem traxit ab ore dea.
155
Mensque mihi fuerat, sitiebam fessus eundo,
Sorbere ac constans turba negabat iter.
Multos spe vidi frustratos, spes tamen illos
Detinuit, stabant nemoque terga dabat.
Aurea sub pedibus Fortunae dona iacebant,
160
Hermum, Pactolum pressit et illa Tagum.
Distribuit potis haec munera magna ministris:
Imperium, fasces, stemmata, signa, genus.
Interea dum me placidis inspexit ocellis,
Sperabam vitae commoda multa meae.
165
Gratus eram sociis, dominis et carus amicis,
His nostrae semper complacuere deae.
Non tamen accessus mihi praestabatur ad illam,
Nam circumstantes impedimenta dabant.
Illius dum non spectabam sedulo vultus,
170
Avertit laetas perfida facta faces.
In me crudelem coepit diffundere frontem,
Extiterat numquam quae mihi visa prius.
Mutabar subito; dolor intima pectora pressit,
Ex oculis stillans sponte cadebat aqua.
175
Illius ante pedes tormenta acere videbam,
Aerumnas, curas exsilium, lacrimas.
Huius erat facies eadem, qua dira Megaera
Umbras sub Stygio territat amne leves.
Terribiles oculi fuerant, cutis inde genarum
180
Pendula fronsque minax obtuitusque ferox.
Dum specto socios, dominos, carosque propinquos
Et quibus ante fui carus ubique comes,
Nemo fuit tristi simulacra videre coacto
Tristia; mens facta est paene aliena mihi.
185
Pallor in ora venit, meditatio crebra cerebro
Intonuit, pressit pectora maesta dolor.
Hinc partes verti stillantia lumina in omnes,
Territus infelix sic novitate loci.
Agnovi quosdam, qui fastidire solebant
190
Me quondam, tristes imbre notare genas.
Ignoti multi fuerant, titulus tamen illos
Expressit. Memini quos, recitare libet.
Hic Pharii, Persi, Phrygii Macedumque tyranni,
Ausoniae fuerat magnaque turba ducum.
195
Omnes pullato stabant circumdati amictu
Et gemitus imo pectore saepe dabant.
Inter piratas Caesar stetit ille, triumphos
Qui gessit crebros et tulit ille necem.
Hic Croesum vidi, quem dicta diserta Solonis
200
Ex structo Cyri corripuere rogo.
Sardonychatus ibi est Samius cruce fixus in alta.
Luminibus misere visus adesse meis.
Spectavi Syphacem vinctum cervice catenis,
Qui quondam manibus regia sceptra tulit.
205
Huncque penes sorbens rex Ponti toxica stabat,
Qui potuit vario strenuus ore loqui.
Hic Xerxesque fuit, tumido super aequore victus,
Cum victore suo visus adesse mihi.
Thesea, Miltiadem vidi, Cimona, Solonem;
210
Iustus Aristides, Phocion hicque fuit.
Pompeius Magnus, superatus Caesare, iunctus
His stetit et mortis signa cruenta tulit.
Hicque videbatur Siculus dare prima tyrannus
Grammata, qui quondam iussa tremenda dedit.
215
Hic Crassus locuples de divite factus egenus
A cunctis risus, probra scelesta tulit.
Quintus Gemoniis ut tractus Caepio scalis,
Prospexi, patria dictus in urbe pater.
Et Catilina suis iunctus stetit inde Cethegis,
220
Quis merito finis mors violenta fuit.
Demisso stabant duo, Poeni, fulmina belli
Vultu, quos timuit Martia Roma diu.
Hic Priamusque senex fuit et Priameia proles,
Tractus et adiunctis hic fuit Hector equis.
225
Illis mixta stetit pudibunda Polyxena, cuius
Aeacidis roseo sanguine busta madent.
Hac coniuncta tenens hausit Sophoniba venenum,
A caro cepit quod nova nupta viro.
Hic steterat Cleopatra feris dans anguibus artus,
230
Quae stupri voluit praemia Martis opes.
Hic fuerat Dido mihi visa Sychaeia coniunx,
Ensis adhuc niveo pectore fixus erat.
Impatiens Phyllis, quae finxit se fore spretam,
In collo gessit vincula stricta suo.
235
Cum laqueo stetit hic, quae quondam vicit amorem
Optans privigni Phaedra petulca torum.
Hicque Clytaemestra, excidium quae saeva marito
Struxit, erat, nati iure necata manu.
Inde fuit geniti lasciva Semiramis igne
240
Ardescens, cuius cepit ab ense necem.
Respexi ulterius, volui nam visere cunctos,
Stabat in atratis magna caterva togis.
His mixiti fuerant, quorum nunc iugera lugent,
Est quorum multo sanguine tinctus ager.
245
Dextra Sigismundi domuit quos incluta regis,
Cuius adhoc hodie tela cruenta timent.
Hos quidem Mysos vel Dacos nomine dicunt,
Sunt docti numquam posse tenere fidem.
Hi varios luctus et singultantia verba
250
Eundebant, victis condicione pares.
Praeterea vidi, quos sic Fortuna fefellit,
Innumeros planctus fundere ab ore graves.
Hinc aliqui fuerant ausi fastigia celsa
Scandere, lubrica quos trusit ad ima dea.
255
Cum lacrimis multi convicia crebra dederunt,
Verba per ampullas qui modo facta dabant.
Anxius astabam vultum sperando priorem,
Sperabam laetum, quod fuit ante, iubar.
Hibernae veniunt post frigora tempora brumae
260
Candida cum niveis lilia mixta rosis.
Imbres non semper spargit pluviosus Orion
Nec semper nebulae sidera clara premunt.
Post tenebras lux saepe redit, post nubila clarus
Aether, post tristes saepe serena dies.
265
Haec fuit in tumidis spes sola retenta procellis,
Haec fovit mentem sola relicta meam.
Dum sic ambiguis versarer sedulo rebus,
Audivi strepitus multaque verba loqui.
Hinc reserabantur postes; circumtulit illa
270
Vultum, purpereis fulsit ut ante genis.
Respexit, limis ut quondam risit ocellis,
Hinc periit pallor, qui fuit ante mihi.
Ostendens frontis laetum radiantis honorem,
Inde mihi rediit, qui fuit ante vigor,
275
Dulcia melliflua deprompsit verbula voce;
Dulcior Hyblaeis vox erat illa favis,
Interea expansis aderat Cyllenius alis,
In manibus gessit Cynthia dona suis.
Vertice portabat petasum, talaria plantis
280
— Inde deum novi — nexa fuere sacris.
Constitit et media divum legatus in aula
Haec dedit ad geminam verba verenda deam:
“Incluta, quae coleris magnum, Fortuna, per orbem
Turicremis capiens mascula tura focis,
285
Et nunc pro votis mundi moderaris habenas,
Dirigis arbitrio res hominesque tuo,
Ardua dis superis tractanda negotia restant;
Consilium supiunt, est opus arte, tuum
Te sine nulla valet sapientia, te sine nullum
290
Ingenium, sine te dique deaeque nihil.
Te sine nil valeo, citharae licet ipse repertor
Exstiterim, docto doctus et ore loqui.
Tolle moras igitur, socius comitabor euntem,
Ocius et sanctos visere vade choros!
295
Iuppiter exspectat solio te summus eburno,
Adventum cupiunt numina cuncta tuum”.
Aurata dedit haec surgens in cyclade contra
Verbula mellitis pauca locuta sonis:
“Cuncta Panomphaei peragam mandata Tonantis,
300
A quo, quam profers, gratia tanta data est”.
Panditur interea spatiosi valva theatri,
Pennigero egreditur Fors dea iuncta deo.
Aurigeris sonipes phaleris stetit ante superbus
Atria, qui vario murice stratus erat.
305
Ascendit regina suis adiuta ministris;
Una fuit, frontes gesserat una duas.
Magna sequebatur famulorum turba, notavi
Quam paulo brevibus versibus ante meis.
Atrati fuerant omnes et compede vincti
310
Multi, pallorem quisquis in ore tulit.
Hos facie inspexit, quam post sua terga gerebat,
Qua nihil in toto tristius orbe manet.
Qui praecedebant, residentis pectore vultum
Cernebant hilarem, lumina laeta deae.
315
Inerat hic torques gestans fulvasque catenas
In Tyriis felix compta caterva togis.
Hanc propius reliquis incessit aperta mamillis
Candidulis, multis Thais amata viris.
Hinc Ephyrea suis ivit coniuncta puellis
320
Lais; quas dederat Graecia, gessit opes.
Ibat in aurata meretrix Cadmeia veste,
Misit amatoribus dulcia signa suis.
Rhodopis hinc, celsas meruit quae dives avaro
Pyramides femori, non procul ivit equo.
325
Hos comitabantur certi, quos diximus ante,
Inflatis, reptans turba superba, genis,
Qui longo ronchos de rhinocerote sonoros
In me iactabant, his quia mixtus eram.
Audivi sacras ibi crebro carpere Musas
330
Et testudineam cum crepitante lyram.
“Utile nil sapiunt nisi inania verba poetae” —
Haec quidam, nomen non meminisse licet.
Non tumidis tantum resonaret vocibus, illi
Si facies etiam postera nota foret.
335
Quae sunt ante, videt, sed quae ventura sequuntur,
Praeterit, exstincta non videt illa face.
Nulli Fors fulsit tam prospera tamque secunda,
Cui non interdum lubrica visa fuit.
Livor, lis, rabies, furor, ira, libido nocendi
340
Hos inter fuerat, sedulo nulla quies.
Ergo procul subitis pedibus iungebar ab illis
Carpebam primus, quod dea, solus iter.
Ulterius fueram paulisper ut inde profectus
Est mihi facta cohors obvia cana senum.
345
Pauci cum senibus iuvenes ivere verendis,
Nullus in his fastus nec coma torta fuit.
Hos inter rarus fulgebat miles in armis,
Qui generis gessit stemmata clara sui.
Femineae venit hinc his iuncta caterva cohortis
350
Casta, verecundus fulsit in ore rubor.
Inde sacerdotum processit turba sacrorum,
In populo quorum vita probata nitet.
Incessit demum facie matrona decenti
Pannosa, in laceris dedecorata togis.
355
Ore dedit questus, canis dispersa capillis,
Figens caeruleo lumina maesta solo.
Numen erat vultu, vultus quoque numine dignus
Et fuit omnigeno dignus honore coli.
Obstupui, fateor, venerandae frontis amore
360
Captus, nescivi, quae tamen illa foret.
Huc illuc oculos direxi, offendere notum
Optabam; notus tu mihi solus eras.
Tu mihi solus eras, praesul dignissime, notus
Inter pontifices, gloria magna, sacros.
365
Non procul ivisti domina, quam vidimus, imo
Quae longos gemitus pectore saepe dabat.
Audax accessi, reverenter et oscula dextrae
Rite dedi, supplex orsus et ista loqui:
“Alme pater”, dixi, memini si singula recte,
370
“Doctorum tutus portus et aura virum,
Ad te confugio stupidus, tremor occupat artus,
Edoceas, quae sit contio tanta senum!
Quae dea, qui comites, quid singultantia verba,
Quid lacera haec vestis, quam gemebunda gerit?
375
Respiciens hilari tum me, pater inclute, vultu,
Doctiloquis dederas haec mihi verba modis:
“Pectore solve metum, curas depone, timendum
Ulterius non est, hic bene tutus eris.
Hic non Fortunae metuas adversa bifrontis
380
Flamina, nil tetricas, quas gerit illa, faces!
Non risum timeas, convicia, probra, cachinnos,
Hic nemo nasum rhinocerotis habet.
Haec est, quam cernis, Virtus regina, per orbem
Quae fuerat priscis incluta temporibus,
385
Quae gessit toties victricia signa, triumphos,
Quae toties claros fecit in orbe viros.
Non amat illecebras aut munera blanda Diones
Haecque voluptatis marcida castra fugit.
Haec fert ingenium, sensus dat sola profundos,
390
Haec caelo dignos seque suosque facit.
Post cineres meritos haec cunctis reddit honores,
Haec dat perpetuos vivere sola dies.
Haec quos dat fasces, quae dat loca prima merenti,
Non sunt instabilis sub dicione rotae,
395
Haec homines facit esse deos per strenua facta,
Hos iungit superis per sua gesta choris.
Omne nefas, scelus omne fugit, non utitur illa
Fraudibus, insidiis, calliditate, dolo.
Simplicitas sed vera placet rectique cupido
400
Huicque placet sanctae religionis amor.
Qui vult Virtutis sublimes scandere colles,
Omne nefas fugiat, dedecus omne, scelus.
Desine mirari, lacera quod veste videtur,
Quod gemitus imo pectore saepe trahat.
405
Causa subest: mundi domina haec fuit incluta quondam,
Pro! gemina impenum Fors modo fronte tenet.
Pro votis haec nunc orbis moderatur habenas
Et cepit nostrae sceptra corusca deae.
Haec colitur cunctis, contemnitur undique Virtus;
410
Ut paucos comites nunc habet illa, vides.
Iam vadit superis et summo cuncta Tonati
Dicere, sub querulis collacrimando modis.
Nos sequimur comites. Si quos non noscis abunde,
Efficiam, quisquis quod tibi notus erit.
415
Haec, quae cana gradu procedit turba modesto,
Philosophis plena est Socraticisque viris.
Cecropios Samiosque patres ire ordine cernis
Longo, quos Latium, Graecia quosque tulit.
Magnus Aristoteles, divus Plato, Zeno, Cleanthes,
420
Chrysippus, Thales, Pittacus, inde Bias.
Cetera, quamque vides, delecta caterva sophorum
Consequitur nostram semper in orbe deam.
Noscis ter ternas gradientes parte sorores
Ex alia, quae sunt numina magna tibi.
425
Agminis hinc princeps cithara procedit eburna,
A quo divino saepe furore cales.
Pascua qui cecinit, qui rura et grandia bella,
Subsequitur, primus laurea serta gerit.
Hunc sacri longo comitantur in ordine vates,
430
Quos noscis; frustra nota referre velim.
Quos vero aurato cernis diademate claros,
Hos inter noster rex modo maior adest.
Multus excellit procero corpore, vultu
Illustri, forti pectore corde, manu.
435
Rettulit a domitis modo quae victricia Moscis,
Signa gerit, victor notus ad astra potens.
Infidum stravit quo Mysum, cingitur ense;
Ulterius cernis, gestat ut ille minas.
Hunc penes incedit Macedum rex magnus in armis,
440
Cui quondam totus subditus orbis erat.
Hinc Numa, qui leges et religionis honores
Instituit, primus Martis in urbe pater.
Est Hostilius hic, qui parva tuguria rexit
Providus et patriae post modo rector erat.
445
Tarquinius venit hinc de mercatore Corintho
Progenitus, cuius commoda Roma tulit.
Tullius et tandem procedit Servius ille,
Qui patriae rexit fulgida sceptra suae.
Vertit in excelsas pulchrae Carthaginis arces
450
Scipio, Romulidum gloria prima ducum.
Hic est, quem cernis, claro spectabilis ore,
Primus Romano Marcus in eloquio.
Inde venit consul de patris Varro macello
Susceptus, patriae splendor honosque togae.
455
Haec sit femineae quae casta caterva cohortis,
Scire cupis; paucis, accipe, doctus eris.
Prima pudicitiae specimen Lucretia sanctae
It gestans manibus signa cruenta suis.
Candida Dulichii coniunx procedit Ulixis,
460
Inter quae mansit tot sine labe procos.
Inde venit leni coniunx Capaneia gressu,
Quae dederat structo pectora fida rogo.
Hinc est, magnanima quae vadit Cloelia fronte,
Transiit haec Tiberis, casta virago, minas.
465
Ista ratem traxit sic suspicione soluta
Claudia, virginei fulgida stella chori”.
Plura loqui cupiens, praesul dignissime, coeptum
Turbavit, qui post terga tumultus erat.
Namque venit magno residens Fortuna caballo,
470
Quam comitabatur maxima turba virum.
Huic Virtus, certe visu miserabile, cessit,
Virtutis comites huicque dedere locum.
Quam penitus spretam famuli trusere superbi,
Laetas Fortunae qui tenuere faces.
475
Probra dabant crebro, convicia crebra, cacchinnos
Ronchisons, quisquis rhinocerota tulit.
Praeteriit stolida Fors sic malefida cohorte,
Deridens sanctam, verba perampla, deam.
Incluta constanti Virtus haec pectore passa
480
Ediderat querulis ista locuta sonis:
“Ne moveant, comites, quae mecum probra tulistis,
Nam mala nil potis est lingua nocere bonis!
Quae modo Fortunae vidistis dona, caduca
Sunt siquidem, pereunt singula more nivis.
485
Nil habet aeternum, nil fert dea lubrica firmum,
Instabilis, bona nunc, nunc mala nomen habet,
Est merito bifrons, vultum fert namque gemellum,
Nunc hilaris multis indeque tristis adest.
Nunc adimit fasces, nunc captos reddit honores,
490
Sic crebro primum dat recipitque locum.
Quis etiam nuper laetis arrisit ocellis,
Hi post viderunt triste supercilium.
Sic variat Fortuna vices: quem tollit in altum,
Deprimit, et quem nunc presserat, inde levat.
495
Est indignorum fautrix, inimica virisque
Fortibus, Aoniis est inimica deis.
Praemia non aequa moderatur lance nec umquam
Pro meritis dignis praemia digna refert.
Ignavis donat torquea et equestria signa,
500
Terrarum dominos hos Mariumque facit.
Praeponit stolidos sapientibus hosque decorat,
Felices paucos sed sinit esse diu.
Sit liceat praedo, sacras qui laeserit aedes,
Publicus hinc notus sitque homicida licet,
505
Sit liceat leno, parasitus, fur vel adulter,
Proditor aut turpis ganeo, mimo levis,
Si fautrix fuerit, nota nulla nocere valebit,
Illustres, claros ingenuosque facit.
Ad vos, o superi, iustas volo ferre querelas:
510
Quae gens, qui mores, quae modo saecla vigent!
Est vitio verum, placet assentatio fallax,
Lex modo sub pedibus dexteritasque iacet,
Omnia versa quidem, magnis elisa ruinis
Cunctaque Fortunae succubuere manu.
515
Nunc ego contemnor, quae quondam rite colebar,
Nunc trudor, laceror, spernor, ubique premor
Omnes Fortunae venerantur mobile numen,
Et nostris pauci dant modo tura focis.
Vidistis, qui nunc illius terga sequuntur,
520
Hi quondam reges exstiterantque duces,
lam varios luctus et largos lumine fletus
Fundunt, his quoniam sedulo spreta fui.
Vos, qui me colitis vestigia nostra sequentes,
Non inconstantis flabra timete deae!
525
Fortunae adversos superat patientia flatus;
Hos quisquis vincit, qui patienter habet“.
Dixerat. Hinc subito discessit pectore somnus
Et caeli medio Phoebus in axe fuit.
Pectora tollebam viduo lassata cubili
530
Et scripsi teneris haec mihi visa modis.
A te materies, a te mihi causa dabatur
Et data sunt numeris te duce cuncta meis.
Haec igitur grata legito, pater inclute, fronte,
Somnia non frustra mane venire solent.
 
4 IDP    4 De tauro, Drevicii insigni 1    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (De Tauro Matthiae Drevicii insigni) No. 1 (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (De Tauro, Drevicii insigni) No. 2. 1, p. 27 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Germina dum tellus, dum lymphas pontus habebit,
Dum Phoebus radios, dum feret astra polus,
Igneus interea sua tollet ad aethera Taurus
Cornua, Dreviciae tutor in orbe domus.
5
Hanc Fortuna comes, dux hanc fovet incluta Virtus,
Aedibus haec claris semper amica favet.
 
5 IDP    5 De tauro, Drevicii insigni 2    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (De Tauro Matthiae Drevicii insigni) No. 2 (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (De Tauro, Drevicii insigni) No. 2. 2, p. 27-28 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Non fugit hic magnos elephantes Taurus et ursos,
Non metuit tigres, non timet acer apros.
Non fortes valida formidat fronte leones,
Vulnifico cornu monstra inimica ferit.
5
Divus supremi Lucas hunc scriba Tonantis
Dreviciam quondam iussit inire domum.
Hinc est nunc regni supremus scriba Poloni,
Qui modo pontificis fungitur officio.
Iuppiter Europam rapuit sub imagine tauri,
10
Crede, sub hoc etiam numina magna latent.
 
6 IDP    6 Ad Drevicium strena    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Ad Matthiam Drevicium strena) (in extenso)

Prints:
1AT 2 No. 27, p. 30-38 (in extenso)
2Dantisci Carmina (Ad Drevicium strena) No. 3, p. 28-30 (in extenso)
3Antologia 1985 (Podarek noworoczny dla biskupa Drzewickiego) p. 216-217 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Drevicium strena / Podarek noworoczny czcigodnemu biskupowi Drzewickiemu) p. 32-35 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Mos fuit quondam, venerande praesul,
Qui manet nostrum celebris per aevum,
Ut, novum cum curriculo referret
Delius annum
5
Cumque bifrontis nova sacra Iani
Venerant, quisquis dominis, patronis
Et daret caris sociis, amatis
Donaque amicis.
Hunc ego ritum cuperem vetustum
10
Insequi, stipata foret crumina
Nummulis fulvis mea si, sed illam
Torquet egestas.
Ergo, quid donem, tibi quid dicamve,
Nescio. Qui nil habet, is nihil dat,
15
Multa qui clausa retinet sub arca,
Multa det ille.
Dona demulcent superos, Tonantem
Dona placarunt Erebique regem
Dona flexerunt, homines deosque
20
Munera vincunt.
Si darem fulvo pateras ab auro
Aut Erythraeis lapides sub undis
Arte collectos Tyriove tinctam
Murice lanam,
25
Plus tibi certe et merito placerent,
Quam meas quod do steriles Camenas,
Quae mihi somnos adimunt meamque
Saepe quietem.
Ast soli desunt mihi magna culti
30
Iugera et desunt rutili metalli
Vasa, sub Rubro latitant nitentes
Aequore gemmae.
Qui suo donat, quod habet, patrono,
Qui suis mittit, quod habet, propinquis
35
Quique dat caro, quod habet, sodali,
Sat, puto, fecit.
Sit tibi felix novus, annus iste,
Faustior semper redeat, senectam
Afferat sanam, Pylii senisque
40
Saecula praestet.
Di tuis coeptis faveant deaeque,
Ianus aspiret geminus secunde
Iam tuis votis, pater alme, vatum
Portus et aura.
 
7 IDP    7 Ad Drevicium epicedium    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Ad Matthiam Drevicium epicedium) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (Ad Drevicium epicedium) No. 4, p. 30-32 (in extenso)
2STARNAWSKI 2000 Patrimoine (Élégie funèbre pour Drévicius (Carm. IV)) No. 93, p. 222-223 (French translation, by P. Pietquin)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Parthus equum deflet saeva inter bella peremptum,
Arcum flet ruptum sparsaque tela Getes
Velocesque canes tristes flevere Molossi,
Deflentur cervi saepeque flentur aves.
5
Quis iustos gemitus aut quis, pater alme, reprendet,
Si multo teneat vultus ab imbre notam?
Perdisti siquidem crudeli sidere fratrem,
Qui domui fuerat firma columna tuae,
Indole qui magna mentis, virtutis alumnus,
10
Inter praestantes fulsit ubique viros,
Praecoqua et ingenii fuerat cui vena diserti,
Qui vario doctus noverat ore loqui,
Cui dederat formam et numeros formosus Apollo,
Mellifluos Pallas Mercuriusque modos,
15
Dignus amicitias procerum regisque favores
Qui sensit, coepit crescere cuius honor.
Crevisset certe, longo durabilis aevo,
Si non mors coeptum corripuisset iter.
Fletibus est merito lacrimis quoque flendus obortis,
20
Et dignus fletu, dignus et est lacrimis.
Humanus, prudens et amatus ab omnibus unus
Fraudibus hic caruit, calliditate, dolo.
Sincerus cunctis, hilaris, dilectus ubique,
Facetus, comis, fidus amicus erat.
25
Non gessit tumidos, ut multi, ad sidera vultus,
Implebat multo nec sua labra Noto.
Quos sed ei superi tribuebant pronus honores
Cepit, dans dignis comia verba viris.
Si redimi lacrimis illius vita daretur,
30
Nemo foret, qui non saepe daret lacrimas.
Ast modo nil prosunt, praesul dignissime, questus,
Nil prosunt, quae dat, flumina larga, dolor.
Omnibus invisi scandenda est cumba Charonis
Et sunt tergemini colla videnda canis.
35
Vultus Hylam non exemit, non Hectora virtus,
Nec Croesum gazae divitiaeve Midam.
Debentur morti, quaecumque sub aequore vivunt
Et quae terra parit, quae polus altus alit.
Nil homini firmum est, nihil est nece certius atra,
40
Aequa falce senes haec metit et iuvenes.
Umbra fugit, nisi fama manet, quam candida virtus
Efficit; ardentes non timet illa rogos.
Nil prodest, quod quis sit regum sanguine cretus,
Quod generis gestet stemmata parta sui.
45
Fulvi nil prosunt Pactoli ad vota liquores,
Nec, quae consequitur, magna caterva iuvat.
Nil aurum, nil regna valent, nil pulchra iuventus,
Imperium, tituli nobilitasque nihil.
Occidimus, tumidis est vita simillima bullis,
50
Et cinis, et gelidis vermibus esca sumus.
Nulla potest saevas res mites reddere Parcas,
Lacrima textrices nullaque flectit anus.
Quare magnanimo de pectore pone querelas
Atque roges, superos ut petat ille choros.
55
Umbra, semel Stygias est quae transvecta per undas,
Non ad terrenos est reditura Lares.
 
8 IDP    8 Epitaphium Valeriani Drevicii 1    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Epitaphium Valeriani Drevicii) No. 1 (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (Epitaphia Valeriani Drevicii) No. 5. 1, p. 32-33 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hic iacet in viridi, ferventi febre, iuventa
Consumptus, gelida Valerianus humo.
Dreviciae spes magna domus specimenque futurum
Exstitit et rubri tutor in orbe Bovis.
5
Pieridum fuerat studiis imbutus opimis,
Suetus Castalio pellere fonte sitim;
Moribus et lingua Ausoniis instructus et ore
Facundo, doctus verba Latina loqui.
Si non lanificae rupissent fila sorores,
10
Crevisset patriae firma columna suae.
Fata regunt homines, sub fatis volvitur orbis,
Praeteriit nemo, quem statuere, diem.
 
9 IDP    9 Epitaphium Valeriani Drevicii 2    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BK, 243, f. 383v


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Epitaphium Valeriani Drevicii) No. 2 (in extenso)

Prints:
1PAPROCKI p. 478 (in extenso)
2Dantisci Carmina (Epitaphia Valeriani Drevicii) No. 5. 2, p. 33 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Valeriana sub hoc requiescunt ossa sepulcro,
Est animus campos raptus ad Elysios.
Carus erat, facilis, doctus nec noxius ulli,
Spes patriae, domui gloria Dreviciae.
5
Prima genas iuveni teneras lanugo rigebat,
Dum dedit hunc saevae febris acerba neci.
Nemo iuventutis confidat viribus ergo,
Sic recipit iuvenes mors ut in orbe senes.
 
10 IDP   10 Ad Ianum Ianuarii mensis deum    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Ad Ianum) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (Ad Ianum Ianuarii mensis deum) No. 6, p. 33-36 (in extenso)
2Antologia 1985 (Do Janusa) p. 217-219 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Ianum / Do Janusa) p. 36-39 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Iane, novi bifrons pater et qui claviger anni
Diceris, et solus qui tua terga vides,
Qui fasces renovas redeuntis temporis altos
Et per quem clarus rite novatur honos,
5
Agricolae reparas qui curvum laetus aratrum
Et cogis fortes sub iuga panda boves,
Ad nos duplatum paulisper flectito vultum,
Auribus has patulis suscipe, quaeso, preces!
Effice, venturus felicem proferat annus
10
Ortum, fac, fiat fertilis omnis ager!
Terra ferax Cereris ne sit mentita colono,
Rusticus ut segetes ditior inde metat!
Pelle procul rigidos imbres flatusque furentes,
Saxea fac numquam grandine gutta cadat!
15
Pelle procul pestem, quam nobis astra minantur,
Fac, salubris cunctis fiat et aura levis!
Regem longaeva Sigismundum, Iane, quiete
Defendas, placidus regna Polona petas!
Infido est nuper devictus pectore Mysus,
20
Est domitus iusto telifer ense Scytha.
Claude tuas portas, sanctae da tempora pacis
Et procul hostiles armaque pelle manus!
Praeclaro pulchram de sanguine, quaeso, puellam
Progenitam regi da dominoque meo,
25
Fonticolas vincet quae pulchritudine nymphas,
Quae facie aetherias vincet in orbe deas!
Illius Phoebi superet coma longa capillos,
Sidereas vincant lumina bina faces!
Aemula sint roseis mellita labella quadrigis
30
Aurorae, Siculi plena liquore favi!
Pectora Riphaeis sint candidiora pruinis
Et cervix niveum candida vincat ebur!
Pulchrior illa tuo fiat, Venus alma, decore,
Cepisti Martis quo fera corda trucis!
35
Haec sit formosis formosior heroinis,
Quas veterum vatum carmina docta canunt!
Incluta iungatur regi regina potenti,
Iungatur pulchro femina pulchra viro!
Haec faciat clarum praeclara prole parentem,
40
Axem quae fama tangat utrumque poli!
Et vivant parili coniunx cum coniuge flamma,
Iliaci sperent tempora longa senis!
Gaudia pro clipeis et pro thorace choreas
Et da pro Martis turbine, Iane, iocos!
45
Ex gladiis falces fiant, ex ense ligones,
Vertatur solito vomere pinguis humus!
Procedat tutus nullo insidiante viator,
Navita tranquillum per freta carpat iter!
Undivagus curvo piscis capiatur ab hamo,
50
Crebra canum pavidus sit quoque praeda lepus
Et calamis capiantur aves, et retia cervos
Involvant, pedicae decipiantque feras!
Libere ut herbosis vadant in montibus agni,
Non avidos timeat grex et ovile lupos
55
Sitque solum divi Sigismundi fertile regis!
Huic annus felix sit novus iste, precor.
Ad nos si flectes iam vultum, Iane, bifrontem
Et nostras surdas non sinis esse preces,
Victima crebra tuis sacratis procidet aris
60
Figenturque tuo debita dona tholo.
 
11 IDP   11 Ad iuventutem adhoratatio    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Ad iuventutem adhortatio) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (Ad Iuventutem adhoratatio) No. 7, p. 36-39 (in extenso)
2Antologia 1985 (Do młodzieży) p. 219-220 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad iuventutem / Do młodych) p. 40-43 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Desidiam fugias, moneo, studiosa iuventus.
Vivere si cupies post tua fata diu!
Dum facies vernat, tenerae lanugine malae
Dumque carent et dum fervidus humor adest,
5
Incipe sacrorum venerari numina vatum,
Celsa Medusaei quae iuga montis habent!
Disce bonas artes, sophiae documenta profundae
Et quae sunt penitis abdita sensa libris!
Utere, dum Lachesis, iuvenilia stamina ducit,
10
Tempore, quo restat carius orbe nihil!
Cypriacae illecebras et munera blanda Diones
Et fugias caeci dulce furoris opus!
Sperne merum, Nysaea procul fuge festa bimatris,
Cum scyphis, cyathis pocula pelle procul!
15
Cerritos homines, insanos menteque captos,
Correptos, spaticos turpis Iacchus amat,
Ingenium turbat, denervat corporis artus,
Absumit vires, orbitat igne faces.
Inducit varios morbos variosque tumores
20
Et sensus clara cum ratione rapit.
Incitat et venerem, mentis secreta relaxat,
Provocat et lites, iurgia, probra, nefas.
Multos ante diem nigrum demittit ad Orcum;
Non Mars tot gladio, quot necat ille mero.
25
Exemplar tibi sim, teneros sic perdimus annos,
Lenaeum colerem donec in orbe deum.
Excessi vixdum raptus tria lustra puellis
Sum puer Aoniis militiaeque datus.
Interea fovit me sacris invida Musis
30
Curia, qua periit prima iuventa mihi.
Haec crebro iussit mea turpiter ora Lyaeo
Mergere et aequali sumere vina modo.
Subdidit haec nostrum crudeli pectus amori,
Quod sensit numquam Cypria vincla prius.
35
Hinc mea Perla suis niveis amplexa lacertis
Me tenet et vitae dat modo iussa meae.
Gratior illa rosis, redolenti est suavior Hybla,
Pulchrior Aurora candidiorque nive.
Estque mihi cunctis formosior illa puellis,
40
Huius nunc vivo sub dicione miser.
Sic iuvenile decus, sic irrevocabile tempus
Aligeroque perit sic mea vita pede.
Offendes igitur si quid non rite politum,
Thyrsigero ascribas arciferoque deo.
45
Pierides si sic adamassem forte sorores,
Cinxissent nostrum laurea serta caput.
Pocula si pluris Bromii non saepe fuissent
Hippocrenaei quam sacra fontis aqua,
Iam mea doctiloquis prodirent carmina plantis,
50
In numeris esset dexter Apollo meis.
Tabesco, similes hortor periturus Achates,
Exemplo discant posse cavere meo.
Quisquis ades igitur, qui polles indole clara,
Da, precor, aetati vela secunda tuae!
55
Pelle moram, studiis operam da, tempora serva,
Edita doctorum volve legendo virum,
Prividus exacte Ioannes quae iubet Haller
Imprimere et graphicis amplificare notis!
Quod te si dederis sophiae sacrisque Camenis,
60
Candida post cineres fama superstes erit.
 
12 IDP   12 Ad Drevicium commendatio    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (Ad Matthiam Drevicium operis commendatio)

Prints:
1Dantisci Carmina (Ad Drevicium commendatio) No. 8, p. 39-40

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Da veniam viridi, praesul venerande, iuventae
Audacesque pio lumine cerne modos.
Lusimus haec teneris nondum matura sub annis,
Dum varia in nostro pectore cura fuit.
5
Quam mihi Fortunae fecerunt flabra bifrontis
Nubila, adhuc nostro condita corde manet.
In primo cepit mihi curia flore iuventam,
Me miserum doctis iussit abesse scholis.
Abstulit haec nummos pretiosaque tempora frustra
10
Multaque, quae vereor dicere, damna tulit.
Quare si quidquam fuerit non rite politum
Aut minus argutum, consule, quaeso, boni!
Quisquis enim scribit Musis et Apolline digna,
Pectore tranquillo libera colla gerit.
15
Carmina procedunt hilari de mente poetis,
Non maesto laetum provenit ore melos.
Ardua dum linquent tua corda negotia, nugis
His dare digneris lumina laeta meis!
Cui licet Aonio satiare labella liquore,
20
Cuius et exornant laurea serta comas,
Te canat, o specimen, praesul dignissime, terrae
Arctoae et patriae splendor honosque tuae,
Te celebret nomenque tuum generisque refulgens
Stemma tui, laudes increpitetque tuas!
25
Parce iuventuti, tenerae, rogo, parce Thaliae,
Primitias grata suscipe fronte meas!
Quae capit ex pingui, pauper dat rure colonus;
Si pius est dominus, sat voluisse putat.
 
13 IDP   13 In invidum    
written before 1510-12-24 first edition 1510-12-24

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1510 (In invidum) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (In invidum) No. 9, p. 40-41 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Invideas teneris, admittimus, invide, Musis,
Invidia nemo doctus in orbe caret!
Inspectes tetricis oculis rugisque severis
Et mea, si possis carpere, metra legas!
5
Si quid erit, carpas, non Argi lumina mille,
Haec habui binas sed modulando faces!
Ista legant proceres, cives et contio plebis,
Non nocui, nobis tuque nocere cave!
Laesisti quondam nec adhuc desistere curas
10
Si non cessabis, scis, puto, quid faciam.
Cave!
 
14 IDP   14 Ad lectorem Almanachi    
written before 1511-03-07 first edition 1511

Early printed source materials:
1Almanach (Ad lectorem Almanachi)

Prints:
1Dantisci Carmina (Ad lectorem Almanachi) No. 10, p. 41

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Qui cupies dextros superum laevosque meatus
Scire, breves specta, lector, ephemeridas,
Confecit teneris iuvenis quas doctus in annis.
Arte sequens priscos ingenioque viros!
5
Certa vetustorum sectans vestigia vatum
Fastidit sciolos pravaque scripta novos.
Nunc iuvenes igitur, senior, non sperne disertos!
His solet ingenii praecoqua vena fore.
Si quos livor edax inter praecordia vexat,
10
Invideant! Merito laedere sed nequeunt.
 
15 IDP   15 In Sigismundi aquilam    
written before 1512-02-12 first edition 1512-02-12

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1512 (In Sigismundi aquilam) (in extenso)
2VADIANUS (in extenso)
3DANTISCUS 1518 (In Sigismundi aquilam) (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (In Sigismundi aquilam) No. 11, p. 41 (in extenso)
2Antologia 1985 (Na zygmuntowego orła) p. 221 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
3DANTISCUS 1973, 1987 (In Sigismundi aquilam / Na zygmuntowego orła) p. 44-45 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Sum regina avium, peto sidera, tuta trisulco
Fulmine et Arctoi fida ministra Iovis.
 
16 IDP   16 Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Commendatio    
written before 1512-02-12 first edition 1512-02-12

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BCz, 254, p. 78
2copy in Latin, 16th-century, BK, 212, f. 37r
3copy in Latin, 16th-century, BK, 219, f. 35r


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1512 (Ad Sigismundum Epithalamii commendatio) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Epithalamium in nuptiis Sigismundi I regis Poloniae et illustrissimae principis Barbarae e comitibus Sepusiensis) p. 3-16 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Dedykacja Epithalamium) No. 1, p. 2 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Commendatio) No. 12. 1, p. 42 (in extenso)
3Najstarsza (Epithalamium) p. 95-109 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
4Antologia 1985 (Poeta poleca Zygmuntowi pieśń weselną na ślub Zygmunta z Barbarą) p. 221 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
5DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Sigismundum commendatio / Przesłanie do Zygmunta) p. 46 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
6Polnische (Empfehlung an Siigsmund) p. 39 (German translation, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Nullus Alexandri effigiem nisi Cous Apelles
Audebat priscis pingere temporibus.
Nil leve, nil crudum maiestas regia poscit,
Nil, quam quod iusto pondere pondus habet.
5
Hinc vereor, regum specimen, Sigismunde, decusque,
Incultum tibi quid ne mea Musa ferat.
Esset opus, fateor, Flacco magnoque Marone,
Calliopes nato Maeonioque sene,
Hoc iam coniugii praesertim tempore sacri
10
Ut faustos canerent tempus in omne toros.
Non tamen audaces potui retinere Camenas,
In laudem dicunt quae bona verba tuam.
Suscipias clemens, rex inclute! Suscipit, inquam,
Immensus parvas Ennosigaeus aquas.
15
Dent alii gemmas, aurum, dent serica multa;
Tu gemmas, aurum, serica multa tenes.
Ast ego do carmen; sacri dant carmina vates,
Quae famam claris saepe dedere viris.
Sume tui scribae subito conflata calore
20
Munera, quo superi pectore tura solent!
 
17 IDP   17 Epithalamium Sigismundi et Barbarae    
written before 1512-02-12 first edition 1512-02-12

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BCz, 254, p. 79–88
2copy in Latin, 16th-century, BK, 212, f. 37v-42r
3copy in Latin, 16th-century, BK, 219, f. 35v-40r


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1512 (Epithalamium Sigismundi et Barbarae) No. 1 (in extenso)

Prints:
1KONDRATOWICZ 1872 (Na wesele Zygmunta I. z Barbarą Zapolską) No. 2, p. 338-339 (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
2DANTISCUS 1938 (Epithalamium) No. 2, p. 3-16 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Epithalamium Sigismundi et Barbarae) No. 12. 2, p. 43-56 (in extenso)
4Najstarsza (Epitalamium) p. 95-109 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5DANTISCUS 1973, 1987 (Epithalamium Sigismundi et Barbarae / Pieśń weselna Zygmunta i Barbary) p. 48-63 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
6Antologia 1996 (Epithalamium Sigismundi et Barbarae / Pieśń weselna Zygmunta i Barbary) No. 4, p. 138-145 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Arctoas strepuit felix hymenaeus ad oras.
Aera sonant, litui strident et tympana crebro
Pulsantur, laetus clangor ferit astra tubarum.
Tibia dat modulos, flatus syringa sonoros;
5
Tanguntur citharae, resonantia plectra moventur.
Heroum, procerum chlamydatorumque cohortes
Adveniunt, equitum turmae peditumque catervae.
Te, Sigismunde, petunt. Rex inclute, pande serena
Fronte fores, siquidem felici numine divum
10
Venit Pannonicis tibi formosissima ab oris
Nupta! Tuas iam pande fores, hanc excipe laetis
Luminibus, felix iam conubialia iunge
Vincula reginamque sacro diademate regni
Consortem facias! Haec est te digna marito,
15
Regis digna uxor, reges parituraque digna
Sola inter cunctas, sunt quotquot in orbe, puellas,
Hanc superi tibi coniugio propriamque dicarunt.
Interea, dum pompa venit, dum nupta sacratur,
Ponitur auricomis dum fulva corona capillis,
20
Dic, Erato, nobis fuerat quae causa beati
Coniugii, primos, iucunda, exponeque amores!
Parrhasias vidit terras Saturnia Iuno,
Aetherei regina Iovis, quae regna gubernat
Cuncta orbis, iusto tandem rectore teneri.
25
Ne post longaevae venturo tempore vitae
Consimili regnum dein successore careret,
Compellat blando pulchram sermone Dionen:
“Iam satis est certasse odiis, Erycina, superque,
Troia iacet celsaeque iacent Carthaginis arces.
30
Quaelibet ulta suos ponamus proelia tandem!
Pax ineunda quidem satius! Te foedere iungi
Perpetuo nobis gaudebit regia caeli,
Gaudebunt Erebi Manes tellusque, fretumque.
Sum mundi summique potens regina Tonantis,
35
Tu volucrum domina et genetrix es dulcis Amorum.
Nil sine me possunt mortales, te sine nilque;
In nostro totus nutu devolvitur orbis.
Conveniamus! Erit totum pax laeta per orbem.
Aurea, sub nostro fuerant quae patre, redibunt
40
Saecula. Sic rediens liquida descendet ab aethra
Iustitia et iusto viduatas iudice leges
Firmabit, caedes, acies, et bella repellet.
Cessabunt multi sic incrementa tributi,
Non plus privatis crescent aeraria damnis
45
Publica, non hominum devincet pectora merces.
Non erit empta fides; stabit certo ordine mundus.
Non simulata loquor. Tyrrhenum nulla per aequor
Gens inimica mihi tranat; iam pectore toto
Iudicium cessit Paridis; praeferre per omnes
50
Te patiar. Redeat concordia, quae fuit ante,
Quam dederat Bellona furens, mala munera, malum!”
Appias haec contra: “Dudum, o regina, quod optas,
Quaesivi voluique diu tibi iungere dextram
Labentique hominum tecum succurrere vitae.
55
Omnia versa quidem, magnis elisa ruinis
Interea, discors nostras sententia mentes
Dum tenuit; legum periit veneranda potestas,
Succubuit vitio virtus et viribus aequum,
Milia multa virum, tot regna, tot oppida et urbes
60
Interiere, fuit donec mens aspera nobis.
Sumo libens, quaecumque iubes. Parere novercae
Dulce erit et tantas tecum componere lites,
Non mollis durae siquidem sunt pectoris irae.
Quid sit opus, doceas! Sum iussa capessere praesto”.
65
Oscula libavit Veneri dextraque retenta
Cara Iovis coniunx placido sic pectore fatur:
“Inclutus Arctois fuerat Casimirus in oris
Rex armis et pace potens, quem fovimus isto
In gremio, rex dives opum, rex milite multo
70
Insignis, toties raptis qui ex hoste tropaeis
In regnum rediit victricia signa reportans.
Hic fuerat claris a Gadibus usque sub Eurum
Cognitus ex titulis et per sua grandia gesta.
Qui dum grandaevus fatales vixerat annos.
75
Quattuor eximios regali sanguine reges
Progenitos dederat. Duo sceptra Polona gerebant,
Tertius Hunnorum gestat diadema coruscum
Atque Bohemorum iam longa aetate tiaram
Hic habet, heredem regnis dum fata vocabunt.
80
Iunior ast aliis, qui nunc vestigia patris
Insequitur regnumque tenet, sceptrumque paternum
Gestat, habet nullum, regni cui tradat habenas,
Lanificae frangent dum stamina longa sorores.
Omnes illius divo, quae crimina pellunt,
85
Corde deae resident: Pallas dedit aegida clarumque
Ingenium, specimen dederas Charitesque decorem,
Ipsa dedi regnum, dedi opes, titulos et honores,
Iustitia, utilibus auasit praeponere rectum
Et tectis mersum latebris educere verum.
90
Talem Cecropidae quondam sensere Solonem
Et Lacedaemonii talem sensere Lycurgum.
Iustior, in dubiis qui litibus addere finem
Posset, adest nemo; si quando iura duobus
Deficiunt, aequum concedit utrisque duellum.
95
Quid multis? Ille est, in quo sincera bonorum
Congeries, in quo Virtus sibi nuda paravit
Rite domicilium. Similem quae protulit aetas
Consilio regem vel iusto Marte? Lacessit
Nullum, sed proprio vivit contentus in orbe.
100
Ipse lacessitus si quando suscipit arma,
Velox egreditur nullos fugiendo labores,
Aurea fulcra tori, dulcem spernendo quietem.
Hostes intrepidus sequitur per tela, per enses
Et spoliis sepmper remeat sic victor opimis.
105
Quid potuit, patria depulsus sede Michaël,
Per fraudem voluit qui dux Lithuanus haberi,
Sentit adhuc: errat Scythicis devictus in oris
Seque suosque miser suaque omnia perdidit exsul.
Quid potuit, noscunt pharetrati Martia Mosci
110
Castra, Borysthenidas parvo dum milite turmas
Prostravit pacemque suis non munere misso,
Sed fecit iustus victor victricibus armis.
Quid potuit, Valachus, qui Mysia possidet arva,
Edidicit nuper: cepit tristes hymenaeos,
115
Pro taedis flammas, pro tela cruenta choreis;
Perfidiae ultorem tot milia caesa tulere.
Talis erat Caesar, Marius rigidusque Camillus,
Hannibal ad Cannas, ad Troiam fortis Achilles.
Ista superstes adhuc restat Casimiria proles,
120
Regibus exorta et reges genitura sequaces.
Clara igitur domus haec regum ne principe in uno
Deficiat, tihi sit curae, pia mater Amorum!
Si tanto, tibi digna viro sit in orbe puella,
Exquiras! Radiat vultus gravitate verendus
125
Regalisque sacro maiestas eminet ore.
Ingentes vernant procero in corpore vires
Innumeraeque animi dotes, quas incluta virtus
Praestitit, eloquium solidum et tam dulce loquendi
Pondus, et ingenii tam dara inventa profundi.
130
Iungatur pulchro formosa puella marito,
lungatur sollers regi regina diserto!
O quae progenies terris, quae clara propago
Hinc crescet!”. Tum plura loqui Venus alma volentem
Interpellat et his dictis affatur amicis:
135
“Mens eadem fuerat tecum mihi, regia Iuno,
Et tecum super his dudum conferre volebam,
Sed tibi adhuc fuerant commoti pectoris irae.
At ceteris tandem quoniam nunc omnis adempta est
Lis inimicitiae, tibi cuncta arcana patebunt.
140
Nuper Pannonicis revolabat noster ab oris
Natus per regnum, sic fata dedere, Polonum
Inque sinum fessus, pharetra praecinctus et arcu,
Procidit atque hilaris, suspensus in oscula, dixit:
‘Nil mihi cum priscis, quas vidi saepe, puellis.
145
Est ex Hunnorum praeclaro stemmate virgo.
Vidimus, o genetrix! Mortalis femina nulla
Pulchior, aetheriis non aspernanda deabus.
Non Spartae, non huic similem genuere Mycenae;
Tam pulchram numquam te Cous pinxit Apelles,
150
Phidiacis sculpta est manibus non pulchior ulla.
Fulgidior nivibus Riphaeis corpore toto,
Purpureo in facie est suffusus sanguine candor,
Rubris mixta rosis argentea lilia vincens.
Haec, porphyriaci tu quidquid ubique ruboris
155
Et candoris habes, habet. At mea apicula nondum
Sensit nec nostras intra praecordia flammas.
Excubiis castis, morum probitate fideque
Imbuta est, matura viro. Stat nubilis aetas
Crudaque virginitas, digno rapienda marito.
160
Hinc dum per terras, tardus temone Bootes
Quas gelido spectat, volitarem flamine dextro,
Vidimus aetherios in divo principe vultus,
Qui gerit Arctoi nunc sceptra potentia regni.
Intrepidam faciem mirabar, membra torosa
165
Magnanimique viri robusto in corpore pectus.
Et tandem lati peragravi climata mundi,
His possem similes si forte videre duobus.
Non sunt in toto similes his orbe duobus!
Iunge toros unoque animas in corpore binas
170
Coniugio dulci longaevo tempore claude!’
Dixerat et nostra petulans cervice pependit.
Extemplo placuit volucris sententia nati.
Linquo Paphum Cypriis per inania vecta columbis
Versus Hyperboreos, Aquilonia culmina, montes.
175
Undique me tenerum circumdedit agmen Amorum;
Corytos alii ex umeris tensasque sagittas
Atque auro infectas plenas gessere pharetras,
Innumeras gessit faculas pars, igneus ordo.
Exsultant pueri, crebrum glomerantur in orbem,
180
Quisque suas vires protensaque brachia iactat.
Cuncta ferire ardent. ‘Mare, Tartara, sidera, tellus,
Scis’, ait, ‘alma parens’, cunctis lascivior unus,
‘Meque facesque meas, haec et victricia tela
Senserunt curvo nos saepe in litore phocae.
185
Imber, olor, Satyrus, bos, serpens, flamma, Diana
Ingemuit nostro stupidus perculsus ab arcu!
Exarsit gelidis sic Ennosigaeus in undis,
Nereus et Triton nostras sensere sagittas.
Senserunt curvo nos saepe in litore phocae.
190
Rapta est Persephone quondam praedone marito
Me duce: de Stygiis haec cepit dextra trophaeum.
Nec tibi, sis quamvis genetrix dilecta, peperci.
Alcidem domui, domitus Polyphemus in antris
Est Siculis. Quid adhuc dubitas? Mandata recuso
195
Nulla, modo iubeas! Manus est mihi certa potensque’.
Post, ubi turritis dives Cracovia muris
Tollit in astra caput, cupido devenimus omnes
Visendi regem studio, qui iura paterno
Tunc solio residens populis dabat. Ilico viso
200
Obstupui. Latos umeros oculosque genasque
Et tanti quis non miretur principis ora?
Sic fueram Getici quondam inflammata mariti
Vultu, me tali facie membrisque decoris
Cepit Dardanius, dum starent Pergama, coniux.
205
‘Nate, tua hic opus est opera! Deprome pharetra
Auratum’, dixi, ‘iaculum! Sicne iste per aevum
Ibit legitima et claris sine coniuge natis?’
Obsequitur: dextra telum librabat ab aure,
Hunniacam in regis defixit corde puellam.
210
Expetit hanc solam, solam hanc in mente volutat.
Aedes construxit, palatia celsa, cubile
Reginae regale suae. Ne virgo beati
Expers coniugii foret, ocius illius arcem
Cum natis subeo. Quam solam rite sedentem
215
Dum vidi et casto versantem pectore cultum
Vestalem, verbis stupefeci talibus: ‘O quam
Te memorem, virgo? Tenerae decet esse iuventae
Et formae generisque tui! Non Claudia semper
Talis erat, populo tractans spectante carinam,
220
Rapta ab Amyclaeis non candida Tyndaris arvis
Nec vultus semper Lavinia gessit eosdem.
Omnia tempus edax et carpit cuncta vetustas.
Utere, dum Lachesis felicia stamina ducit,
Annis et tacitis numquam redeuntibus horis!
225
Solane sic viduo marcesces frigida lecto?
Solane sic pulchrae traduces tempora formae?
Quid tibi virginitas sterilis vitaeque pudicae
Norma tuae? Non hoc oculi, qui sidera vincunt
Lumine et auricomi per lactea colla capilli,
230
Hoc color in facie non postulat. Ipsa decorem
Non frustra apposui, quo cunctis pulchrior esses.
Si Thetis hoc quondam quod tu tam dura probasset,
Numquam magnanimus terris datus esset Achilles.
Mens eadem Alcmenae si quondam forte fuisset,
235
Thebani nusquam nunc essent Herculis acta.
Non pius Aeneas, pueri, mea turba, volucres
Non essent, thalamum si quondam forte fugissem
Dura viri. Nihil est in toto dulcius orbe
Coniugio, parili quod iungitur igne duorum.
240
Hoc tibi sit cordi! Iam terrapus poscit et aetas.
Mollescas, dulcis pardisceque munus amoris!
Iungeris regi reges paritura potentes!
Hunc plus quam carae genetricis semper amabis
Oscula casta tuae, quam fratres quamque propinquos.
245
Est siquidem princeps hic a te dignus amari.
Hunc si vidisset quondam Capaneia coniunx,
Hoc viso non se flammis moritura dedisset;
Hoc viso non se Lucretia casta necasset;
Hoc viso laqueo non isset Phyllis ad Orcum.
250
Hunc propter Phrygium raptorem pulchra Lacaena,
Colchica magnanimum cum vellere Iasona virgo,
Gnosia Cecropium sprevisset fida maritum,
Sprevissetque suum casta Icariotis Ulixem.
Huic quondam similem si saecula prisca tulissent,
255
Discerptusque ab apro mihi non placuisset Adonis,
Non, qui tela Iovi Siculis faber asperat antris,
Is neque, mecum olim quem Lemnia vincla ligarunt.
Iunge toros! Qui solvat hymen metamque pudoris,
Dignus adest tibi vir. Tu coniuge digna marita!’
260
Diximus et tacitos sic inspiravimus ignes
Virgineis sensim flagranti ardore medullis.
Casta verecundus subito pudor ora notavit.
Ingemuit Sucens imo suspiria corde.
Quod cupis, effeci. Thalamo non dignior ulla est
265
Regali. Nunc Hymen adest. Tu pronuba Iuno
Assis et mecum parili conubia flamma
Iunge sacroque novae nuptae diademate pulchrum
Cinge caput! Decimo pariturae mense benignam
Confer opem, faciles utero concede labores!
270
Romulidum quondam non Ilia mater in orbe
Huic erit aequanda aut Poenos, duo fulmina belli,
Quae tulit, aut regls Macedum regina Philippi”.
Annuit alma Iovis coniunx dignasque ferebat,
Pertaesa irarum, tanto pro munere grates.
275
Sic abiere deae concordi foedere nexae.
Quaeque suas alacris petiit per lactea sedes
Aethera vecta: Samum rediit Saturnia proles,
Dilectamque Cyprum volucrum pia mater Amorum.
Haec est ergo dies, niveo quam vellere Parcae
280
Lanificae tibi nent, claris signanda lapillis,
Inclute rex, omni duce te memorabilis aevo.
Optatae cernis nunc candida coniugis ora;
Iam porphyriacas malas, iam rubra labella,
Sidereos oculus et eburnea colla stupescis.
285
Cur haeres? Dederat iam vincula Iuno verenda.
Aude! Animos Cytherea dabit, si forte repugnat.
Haec clarum faciet dara te prole parentem,
Haec Casimiriacae fietque propaginis auctrix.
Nunc igitur, quibus est regni pia cura Poloni,
290
Pontifices, primos, qui religionis honores
Fertis, magnifici heroes proceresque potentes,
Formosi iuvenes, formosae deinde puellae,
Matres, cum senibus pueri nutrixque vicissim
Reginae crebro dextros relique precentur
295
Successus, validam longaque aetate senectam!
At iam tempus adest: Genio indulgete secundo
Omnes, Arctophylax tardo quos despicit axe,
Laetitiae dulcesque ioci, facilesque choreae
Undique nunc resonent per rura, per oppida et urbes!
300
Sint procul ex omni tristes nunc pectore curae,
Sit procul omne malum maerorque, dolorque dehiscat!
Haec hilares hominum poscunt nova gaudia mentes:
Arctoas strepuit felix hymenaeus ad oras.
 
18 IDP   18 Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Deprecatio    
written before 1512-02-12 first edition 1512-02-12

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BK, 212, f. 42r-v
2copy in Latin, 16th-century, BK, 219, f. 40v


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1512 (Ad Sigismundum deprecatio) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Ad inclitum Sigismundum I regem Poloniae deprecatio) p. 17 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Posłowie do Epithalamium) No. 3, p. 17-19 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Deprecatio) No. 12. 3, p. 56-57 (in extenso)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Sigismundum deprecatio / Prośba do Zygmunta) p. 64-65 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Non matutino crudas, rex inclute, vultu
Primitias scribae suscipe, quaeso, tui!
Maturas capies, teneris sint otia Musis;
Otia tranquillo pectore Phoebus amat.
5
Marte satos alii fratres regesque superbos
Cantent, gesta ducum multaque bella virum,
Ter centum Fabios, Catulos fortesque Camillos,
Africa sive quibus nomen in orbe dedit,
Aut Marios, Decios, Curios geminosve Catones,
10
Marcellum, Sullam Fabriciumque gravem,
Pompeiosque duos vel Caesaris ardua gesta,
Quosve dedit claros Punica terra duces,
Aut fortem iuvenem, deceptam cernere cuius
Porsena non potuit mitis in igne manum,
15
Seu celebrent illum, cui post sua terga revulsus
Pons erat, Etruscis cognitus ense viris!
Te solum, rex magne, canam, Sigismunde, tuosque,
Dent modo textrices stamina longa deae.
Dum verno veniet maturior annus agello,
20
Fecundi capies grandia dona soli.
Iam mentem metire tui, non munera, servi:
Cor hominis flectit, non data tura, deos!
 
19 IDP   19 In lividum    
written before 1512-02-12 first edition 1512-02-12

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1512 (In lividum) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (In lividum) p. 162 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigramy) No. 21. 1, p. 198-199 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (In lividum) No. 13, p. 58 (in extenso)
3Antologia 1996 (In lividum / Na zadrośnika) No. 5, p. 144-145 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Innumeris toties me rugis, livide, spectas
Et me per vitrum terque quaterque legis.
Nil metuo stolidos de rhinocerote susurros;
Te laedis, dum me laedere posse putas.
 
20 IDP   20 In laudem Pauli Crosnensis    
written before 1512-03-01 first edition 1512

Early printed source materials:
1CROSNENSIS (Ad reverendissimum in Christo patrem dominum Ioannem Lubrantium, episcopum Posnaniensem, Ioannis Linodesmonos Dantisci in laudem magistri Pauli Crosnensis Rutheni, praeceptoris sui carmen) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (In laudem magnifici Pauli Crosnensis Rutheni praeceptoris sui ad Ioannem Lubrantium episcopum Posnaniensem) p. 60-61 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Ku czci Pawła z Krosna) No. 10, p. 77-79 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (In laudem Pauli Crosnensis) No. 14, p. 58-59 (in extenso)
3Antologia 1985 (Na chwałę Pawła z Krosna) p. 222-223 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (In laudem Pauli Crosnensis / Pochwała Pawła z Krosna) p. 66-69 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5NADOLSKI 1976 (Na chwałę Pawła z Krosna) p. 81-82 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Inter ut astriferi radiantia sidera caeli
Candida noctivagis Cynthia fulget equis,
Sic inter Virtus homines, dignissime praesul,
Incluta dat clarum semper in orbe iubar.
5
Illa, tuo residens in divo pectore, longe
Emittit rutilas per sua gesta faces.
Haec primos nostrae tibi religionis honores
Praestitit et generis stemmata parta tui.
Vernat et ad superos florenti vertice surgit
10
Pinus in Arctois hac duce celsa iugis.
Nunc igitur regis, regni procerumque favores,
Totius et plausus nobilitatis habes.
Diceris a cunctis patriae tutela salusque;
Consilio praebes commoda multa tuo.
15
Cana fides, probitas animi, mens recta, profundum
Ingenium, solidus dexteritatis amor,
Rebus et in magnis industria multa gerendis
Dulceque facundi pectoris eloquium
Te cunctis carum faciunt cunctisque colendum,
20
Praesertim doctis Pieriisque viris.
Te penes est Cricius, docuit quem Delius ipse
Dulcia dulcisonis nectere verba modis,
Qui nunc Parrhasiae decor est specimenque iuventae,
Sedulo qui laudes et tua gesta canit.
25
Tentabamque etiam crebro tibi dicere carmen,
Nabat in exiguis sed mea cumba vadis.
At nunc iste meus pro me praeceptor agat rem,
Ingenii qui fert haec sua dona tibi,
Palladiae longo fuerat qui tempore turbae
30
Ductor ad Aonias, numina sancta, deas,
Hippocrenaeo qui tinxit labra fluento
Gryneoque facit carmina digna deo.
Huic faveas clemens, Maecenas alter et alter
Pollio, Pieria non reticente chely.
35
Inde per ora virum tua candida fama volabit,
Sic vernans tollet Pinus in astra caput.
Hinc tua sic virtus a Gadibus usque sub Eurum
Nota erit et clarum nomen in orbe tuum.
Quem referent sacri, divorum cura, poetae,
40
Vivet, dum tellus astraque celsa manent.
 
21 IDP   21 De victoria Sigismundi contra Moschos sylvula    
written before 1514-09-23 first edition 1514-09-23

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1514 (Sylvula de victoria inclyti Sigismundi regis Poloniae contra Moschos) (in extenso)
2Carmina 1515 (Ioannis Dantisci silva) p. a4-a7 (in extenso)
3DANTISCUS 1764 (De Sigismundi I regem. Poloniae victoria contra Moscos silvula) p. 18-22 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Na zwycięstwo pod Orszą) No. 4, p. 20-26 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (De victoria Sigismundi contra Moschos sylvula) No. 15, p. 60-63 (in extenso)
3Epinikia (Ioannis Dantisci Silva) p. 78-80 (in extenso)
4CIURINSKAS p. 83 (footnote 120), 84-85 (excerpt, l. 44-55, 62-69; excerpt in Lithuanian translation, l. 62-69)
5Oršos (Silva) p. 154-163 (in extenso; Lithuanian translation)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Respexit tandem sensus animosque labantes,
Continuasque preces et fervida vota suorum
Omnipotens Genitor, rerum cui summa potestas,
Qui iustos et iustitiam non deserit umquam,
5
Perfidiae crimen qui non impune remittit,
Cordeque qui rectos amat, et prosternit iniquos.
Supplicium clemens audivit, vota precesque,
Erexit tandem sensus animosque labantes
Contra perfidiam, contra periuria Mosci,
10
Qui iamiam meritas solvit pro crimine poenas.
Corruit et tota fusus cum gente per oras
Paucis stipatus fugiendo Borysthenis errat.
Tradita per fraudem tibi nil Smolenscia moles
Lignea praesidii poterit dare, perfide Vasil.
15
Illa brevi tibi nam rursus capietur; inultum
Nil erit. Ipsa tibi, quo laetis tristia miscet,
Ostendit Fortuna trucem contraria vultum.
Nulla diu siquidem res sic male parta tenetur;
Diripient patrios victricia signa Penates.
20
Haec, modo quam cernis, victrix te dextra sequetur,
Ad Tanaim fugias, liceat, vel ad extera Nili
Ostia; non poteris tutus sub Gadibus esse
Nec te surripiet victoribus ultima Thule.
Audisti quando stragem caedesque tuorum,
25
Forte cruentato dum nuntius ore referret
Tot cecidisse duces, prope tot tibi sanguine iunctos,
Exciderant lacrimae miseranda per ora citatae.
Sed sero lacrimas fundis, lamenta, querelas
Et sero supplex tellurem vertice pulsas,
30
Denique nunc sero veniam pacemque reposces.
Sunt extrema tibi, misere periture, ferenda.
Laus tibi sit, summi Genetrix veneranda Tonantis,
Cuius natalis nobis haec gaudia fecit!
Te duce magnanimus processit miles in hostes,
35
Te duce prostrati Moscorum milia multa,
Te duce victrici fugientes ense necati.
Inde brevi spoliis remeabit dives opimis
Haec tua gens, figet bene parta tropaea sacratis
Rite tholis, haec nam per te victoria nostra est.
40
Nunc hominum subeant merito nova gaudia mentes
Hoc sic devicto cum tot modo milibus hoste!
Qui fuerat nuper metuendus, nunc timet ipse,
Per nemora et silvas incerta sede vagatur.
Huc, ubi erant luctus igitur curaeque profundae
45
Et vultus tristes, et singultantia verba
Hactenus, huc redeant citharae facilesque choreae
Et risus dulcesque ioci! Depone moroso
Pectore tristitias, regni regina Poloni
Incluta, victoris claros visura triumphos
50
Paulo post, dum compositis his undique rebus
Faustiter huc portans victricia signa redibit!
Omnes, Arctoi qui sunt sub sidere caeli,
Extollant tensas laeto de pectore palmas
Et laudes hilares animis, et carmina Christo
55
Per plateas, vicos, regiones, compita cantent!
Magnanimi dextra prostrarunt Marte Poloni
Infidas Scythiae gentes victosque sub umbras
Victores aliqui comitati. Strenua virtus
Felices animas quam pulchra morte beatis
60
Manibus Elysiis iunxit nomenque reliquit
Aeternum terris, duraturum omne per aevum!
Nec Lithuana cohors, lituis nunc pervia signa
Primitus in Moscos quae forti pectore duxit,
Praetereunda venit validis tot corde manuque
65
Plena viris, qui vastata felicibus ausis
Pro patria intrepidi primum certamina inibant
Impensisque suis externum militem in hostes
Aequis ducebant gradibus, tot milia passim,
Cunctaque Moscorum prostrarunt agmina mille.
70
Praefuerant choreae, quibus haec gens freta cadebat,
Innumeri, qui nunc per iugera lata putrescunt,
Innumeri, qui nunc liquidis versantur in undis.
Consuluere sed hinc pauci fugiendo saluti,
In densis qui se silvis altaque palude
75
Attonitis similes cervis avibusque recondunt.
Quaeruntur tamen ad poenas, nec silva palusve
Securos faciet. Numquam periuria inulta
Perfidiaeque manent; superos haec crimina tangunt.
Quid statuet victor iusta Sigismundus in ira,
80
Rex armis bene perdoctus victricibus uti,
De vobis tandem sine religione Ruthenis,
Qui Moscis ultro prodistis regia castra,
Immemores fidei, periuri? Non procul; ecce,
Ecce venit multo comitatus milite vosque
85
Obsidione cito trepidos seroque precantes
Indignam veniam capiet dignisque receptos
Suppliciis dabit et Stygias demittet ad undas!
Ferte faces, pueri! Celsis de turribus ignis
Luceat et laetus feriat modo sidera clamor!
90
Victori quisquis regi clarisque sub isto
Tempore militibus, per quos victoria parta est,
Gratetur! Nihil hoc viderunt saecula prisca
Tempore felici felicius. Omnia gaudent,
Omnia et exsultant, laetantur et omnia. Talis
95
Post tenebras et post longos Orionis imbres,
Post rigidum Boream tempestatesque furentes
Mens solet in placido defessis aequore reddi,
Qualis nunc cunctis animus datur. Ocius ergo,
Ut sors fert, omnes linguis animisque favete!
100
Dulcia qui sequitur formosae castra Diones,
In gyrum ducat dignum modulando choreas
Victori carmen patrio pro more! Vicissim
His iuncti, quibus est cordi Semeleius Euhan,
Spumantes pateras pro regis saepe salute
105
Excipiant proque illorum, qui gaudia nobis
Haec praestant, ut quisque potest, gratetur! At ipse,
Quos subito potui numeros conflare calore,
Excudi, tanti testes utcumque triumphi.
 
22 IDP  173 Epitaphium Lucae episcopi    
written after 1512-03-29
Poem lost, mentioned in IDL 5775: Petiit nuper ex me Reverendissima Dominatio Vestra, ut epitaphium quondam Lucae episcopi, antecessoris Reverendissimae Dominationis Vestrae avunculi mei, quod olim a se factum mihi miserat, remitterem Reverendissimae Dominationi Vestrae. Mitto igitur eius exemplum, quoniam de manu propria Reverendissimae Dominationis Vestrae apud me non exstat. Doleo equidem, quod ad usum destinatum non pervenerit, cum iam antea aliud quoddam sepulcro fuisset insculptum parum habens odoris saporisque minus, sed quod procuratum sic erat et paratum illi adhuc in humanis volenti.
 
23 IDP   22 De profectione Sigismundi in Hungariam    
written 1515-03-24 — 1515-05-14 first edition 1515-09-13

Early printed source materials:
1BARTOLINI 1515 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam Sylva) p. E[ii v]-Fiii r (in extenso)
2BARTOLINI 1602 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam Sylva) p. 336-340 (in extenso)
3BARTOLINI 1602 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam, Ioannis Dantisci Sylva) p. 336-340 (in extenso)
4BARTOLINI 1637 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam, Ioannis Dantisci Sylva) p. 336-340 (in extenso)
5BARTOLINI 1717 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam, Ioannis Dantisci Sylva) p. 630-635 (in extenso)
6KÖHLER 22 p. 191-192 (excerpt, l. 242-253)
7DANTISCUS 1764 (De profectione Sigismundi I regis. Poloniae post victoriam contra Moscos in Hungariam silva) p. 23-34 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Podróż Zygmunta I do Węgier) No. 5, p. 28-39 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (De profectione Sigismundi in Hungariam) No. 16, p. 64-74 (in extenso)
3WIEGAND 1984 (Sylva) p. 44-46 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus Excerpts concerning Dantiscus' travels

 

Enumerat vasti luctantes aequoris aestus
Navita, per Greater Syrtis (Syrtis Maior), gulf in the Mediterranean Sea on the northern coast of Libya, in ancient times, as a sandbank, has been considered dangerous for shipping

Lesser Syrtis (Syrtis Minor), gulf in the Mediterranean Sea on Tunisia's east cost, in ancient literature the proverbial sandbank
SyrtesGreater Syrtis (Syrtis Maior), gulf in the Mediterranean Sea on the northern coast of Libya, in ancient times, as a sandbank, has been considered dangerous for shipping

Lesser Syrtis (Syrtis Minor), gulf in the Mediterranean Sea on Tunisia's east cost, in ancient literature the proverbial sandbank
aut Ceraunian mountains (Ceraunia), promontory in ancient times on the north west of Epirus, today in southwestern Albania, in ancient times, proverbially dangerous for sailorssaxa CerauniaCeraunian mountains (Ceraunia), promontory in ancient times on the north west of Epirus, today in southwestern Albania, in ancient times, proverbially dangerous for sailors vectus,

Incolumis postquam rediit; sua proelia miles,
Aeratas acies et tot per vulnera mortes
5
Salvus post cladem prostrati disserit hostis;
Venator silvas, saltus et lustra ferarum,
Et pedicas structasque plagas, et retia cervis
Protensa enarrat. Longis peregrinus ab oris,
Cur ego non referam rerum variosque viarum
10
Anfractus, quos invicto cum Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriarege PolonoSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria
Ambivi, et Scythico quod ab usque Dnieper (Borysthenes), river in eastern Europe, flowing through Russia, Belarus and Ukraine to the Black SeaBorystheneDnieper (Borysthenes), river in eastern Europe, flowing through Russia, Belarus and Ukraine to the Black Sea ductus
Hactenus ad ripas, celeri quas alluit unda
SchwarzwaldAbnobiis Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeHisterDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe labens ex montibusSchwarzwald ingens?
Quaenam causa viae primum, quis tractus et unde,
15
Dicite, Muses Greek goddesses of literature and the artsPieridesMuses Greek goddesses of literature and the arts — nec enim sine numine quidquam
Vos dixisse reor — Clarius dum spirat Apollo one of the twelve great Olympian gods, son of Zeus and Leto, twin brother of ArtemisApolloApollo one of the twelve great Olympian gods, son of Zeus and Leto, twin brother of Artemis!
Inclutus Arctoo rex cum sub sidere caeli,
Heroum Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaSigismundusSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria honos, superavit ad Orsha (Orsza), town situated in the Grand Duchy of Lithuania on the Dnieper River; today in BelarusOrszamOrsha (Orsza), town situated in the Grand Duchy of Lithuania on the Dnieper River; today in Belarus
The Muscovites (Moscovians, Mosci) MoscorumThe Muscovites (Moscovians, Mosci) infidos populos (ut foederis icti
20
Disrupere fidem, tandem ut sunt undique fusi,
Fama quidem nota est a Cádiz (Gades), city and harbour in southwestern Spain, AndalusiaGadibusCádiz (Gades), city and harbour in southwestern Spain, Andalusia usque sub Eurum),
Hungary (Kingdom of Hungary)PannoniaeHungary (Kingdom of Hungary) senior iam Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of AustriarexLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria effetus et aeger
Ex mediis illum castris revocaverat ad se;
Fraterni vis tota in eo pendebat amoris.
25
Dulcibus Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriahuncSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria voluit superesse Anna Jagiellon (*1503 – †1547), Queen of Bohemia (1526-1547), Queen of Hungary (1527-1547), Queen of the Romans (1531-1547); wife of Ferdinand I of Habsburg, daughter of Vladislaus II Jagiellon and Anne de Foix

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
nepotibusAnna Jagiellon (*1503 – †1547), Queen of Bohemia (1526-1547), Queen of Hungary (1527-1547), Queen of the Romans (1531-1547); wife of Ferdinand I of Habsburg, daughter of Vladislaus II Jagiellon and Anne de Foix

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
hisque
Conservatorem fieri, robustior aetas
Cresceret ad regni moderandas donec habenas.
Paruit atque ultro cuneis turmisque relictis,
Ante Smolensk, city on the upper Dnieper River, today in RussiaBorysthenias rursum quam ceperat arcesSmolensk, city on the upper Dnieper River, today in Russia,
30
Utque solet, citius processit magnanimus Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriarexSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria.
Noluit in tanto quamvis discrimine rerum
Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of AustriaFratriLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria deesse suo, tandem quem visere fati
Ante diem extremum voluit. Sic concitus ergo,
Non pertaesus iter, non tempora dura nec acres
35
Dum glacialis hiems Aquilonibus asperat auras,
Protinus ex Vilnius (Wilno, Vilna), city in Lithuania, on the Vilnia river, capital of the Grand Duchy of LithuaniaVilnaVilnius (Wilno, Vilna), city in Lithuania, on the Vilnia river, capital of the Grand Duchy of Lithuania LithuaniaLithuanis solvit ab orisLithuania.
Ventum erat ad Gracci, quae nunc Cracow (Kraków, Cracovia), city in southern Poland, Małopolska, on the Vistula river, from 1038 capital of the Kingdom of PolandCracoviaCracow (Kraków, Cracovia), city in southern Poland, Małopolska, on the Vistula river, from 1038 capital of the Kingdom of Poland fertur,
Moenia. Paulisper remoratus liquerat illic
Barbara Zápolya ( Szapolyai) (*1495 – †1515), 1512-1515 Queen of Poland; first wife of the King of Poland Sigismund I Jagiellon, sister of John ZápolyaReginamBarbara Zápolya ( Szapolyai) (*1495 – †1515), 1512-1515 Queen of Poland; first wife of the King of Poland Sigismund I Jagiellon, sister of John Zápolya, gravida Poland (Kingdom of Poland, Polonia)regniPoland (Kingdom of Poland, Polonia) quae Jadwiga (Hedwig) Jagiellon (*1513 – †1573), 1535–1571 Electress of Brandenburg; wife of Joachim II Hektor von Hohenzollern, Elector of Brandenburg, daughter of Sigismund I Jagiellon, King of Poland, and Queen Barbara ZápolyapondusJadwiga (Hedwig) Jagiellon (*1513 – †1573), 1535–1571 Electress of Brandenburg; wife of Joachim II Hektor von Hohenzollern, Elector of Brandenburg, daughter of Sigismund I Jagiellon, King of Poland, and Queen Barbara Zápolya in alvo
40
Gestat adhuc, cuius levis exspectatur in horas
— Di faxint faustum! — partus, subitoque recessit.
Silesia (Śląsk), region mainly in today's southwestern Poland, in 1526-1741 under Habsburg rule as part of the Czech-Hungarian legacy of Ferdinand ISlesiacis primum piscosis appulit arvisSilesia (Śląsk), region mainly in today's southwestern Poland, in 1526-1741 under Habsburg rule as part of the Czech-Hungarian legacy of Ferdinand I;
Quidquid ibi lacus est et ibi via lubrica eundi
Limosam per humum. Venit obvius ilico claris
45
Casimir II Piast Dux CasimirusCasimir II Piast avis genitus Tessnensis et Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaillumSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria
Regali luxu dignoque in honore recepit.
Attigit hinc fines, ubi Stanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of Olomoucpraesul ThursoStanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of Olomouc Moravus
Praesidet eximius, qui religione secundus
Est nulli, pietate nec est in rebus agendis.
50
Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaHospitisSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria Stanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of OlomouchicStanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of Olomouc etiam manifesto pectore tanti
Adventu gaudens, obiter processit eumque
Excepit, memor illius primordia vitae
Esse suo in Poland (Kingdom of Poland, Polonia)RegnoPoland (Kingdom of Poland, Polonia).[1] Quare impertivit honores,
Quos potuit, cunctos recte officiosus ad usus.
55
Post iter ad montes emensum. Nubilus Auster
Aethere concretos ex toto solverat imbres
Contexitque solum; teneras cum floribus herbas,
Qui sese sensim radios ad solis iniqui
Extulerant, hieme affecit; nec inertia solum
60
Germina reddiderat, verum penetravit adusque
Membra virum. Tamen a concepto nulla movebat
Tempestas Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregemSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria, rigidi inclementia caeli
Abruptaeque viae. Nec enim iuga celsa, nec ulla
Offuit intento res, quominus iret in omnem,
65
Ut solet, eventum propere. Concessit ad Hungary (Kingdom of Hungary)orasHungary (Kingdom of Hungary)
Sic tandem Hunniacas, quo se Trnava, city in western Slovakia, the capital of the Trnava Region; 45 kilometers E of BratislavaTirnaviaTrnava, city in western Slovakia, the capital of the Trnava Region; 45 kilometers E of Bratislava late
Disposuit. Venit illustris Georg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205)GeorgiusGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205) illac,
Zofia Jagiellonka (*1464 – †1512), 1486-1512 Margravine of Brandenburg; wife of Friedrich Hohenzollern, Margrave of Brandenburg-Ansbach, daughter of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, mother of Albrecht Hohenzollern (Grand Master of Teutonic Order and then Duke in Prussia)GermanaZofia Jagiellonka (*1464 – †1512), 1486-1512 Margravine of Brandenburg; wife of Friedrich Hohenzollern, Margrave of Brandenburg-Ansbach, daughter of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, mother of Albrecht Hohenzollern (Grand Master of Teutonic Order and then Duke in Prussia) ex Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregisSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria genitus, non Hector HectoreHector certe
Inferior. Si quis vel Mars ancient Roman god of warMarteMars ancient Roman god of war aut viribus Georg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205)illumGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205)
70
Provocat, acer init, detrectat denique nullum
Certamen residens, procerus corpore toto,
Gradivo cataphractus equo. Praecessit in armis
— Spectatu pulchrum! — multos pulchro agmine Georg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205)princepsGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205).
Venit et Georgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém, 1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad), 1505 bishop of Pécs, 1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340)antistesGeorgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém, 1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad), 1505 bishop of Pécs, 1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340), numeroso milite cinctus,
75
A templis magno decoratus nomine quinque,
Quem tulit ad tanti praelatum culmen honoris
Nuda fides, probitas, virtus, reverentia divum
Et facile ingenium rerumque scientia multa.
Hic Georgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém, 1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad), 1505 bishop of Pécs, 1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340)collegaGeorgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém, 1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad), 1505 bishop of Pécs, 1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340) Georg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205)ducisGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205) Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregemSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria sub nomine Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of AustriaregisLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria
80
Hungary (Kingdom of Hungary)PannoniiHungary (Kingdom of Hungary) excepit pariterque ad verna citati
Litora Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeDanubiiDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe duxerunt, arcte ubi parva
Est sita Pressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube riverPosoniumPressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube river non longe a litore, nota
Quondam, nunc toto quae nomen habebit in orbe.
Postquam narratum est propius venisse Polonas
85
Hinc atque hinc acies, pulchras et in ordine turmas,
Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of AustriaRex VladislausLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria carpento protinus aeger
Obvius in campum Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foixtenero cum regeLouis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix profectus,
Heroum magna stipante utriusque caterva
Poland (Kingdom of Poland, Polonia)

Bohemia (Čechy, Kingdom of Bohemia), country in central Europe
RegniPoland (Kingdom of Poland, Polonia)

Bohemia (Čechy, Kingdom of Bohemia), country in central Europe
, exoptatum iam longo tempore Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriafratremSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

90
Excepit coram verbisque affatus amicis
Regali parvam pompa deduxit in Pressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube riverurbemPressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube river.
Hactenus ex ScythiaScythiaScythia,[2] The Muscovites (Moscovians, Mosci) MoscorumThe Muscovites (Moscovians, Mosci) clade peracta
Totque equitum peditumque globis castrisque relictis
Perventum. Solum fraterno ductus amore
95
Visendique etiam studio, si forte futurum est,
Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalCaesarisMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal, ut Christi fieret pax una per orbem.
Huc igitur Matthäus Lang (*1469 – †1540), statesman, trusted counsellor to Emperor Maximilian I of Habsburg; 1505-1522 Bishop of Gurk; 1510-1540 Bishop of Cartagena; 1512 elevated to Cardinal (from 1511 in pectore); 1512-1519 Coadjutor of the archbishopric of Salzburg; 1519-1540 Archbishop of SalzburgLangusMatthäus Lang (*1469 – †1540), statesman, trusted counsellor to Emperor Maximilian I of Habsburg; 1505-1522 Bishop of Gurk; 1510-1540 Bishop of Cartagena; 1512 elevated to Cardinal (from 1511 in pectore); 1512-1519 Coadjutor of the archbishopric of Salzburg; 1519-1540 Archbishop of Salzburg, tectus rubro ora galero,
Appulit, ingenio multum versatus et arte,
Resque gerit cunctas, a Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalcaesareMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal missus ad istos
100
Legatus Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
regesSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
. Nostrae si verus amator
Religionis erit, siquidem est, non ambigo, verus,
Contra schismaticos templi dabit arma rebelles
Et contra hos, nostri sitiunt qui sanguinis undas,
Crudeles The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) , nuper Sarnovia ad arva
105
Ingenti qui Christicolum sparsere cruorem
Clade, domi donec perplexa negotia aguntur.
Sin aliter, totum nunc parvo fomite mundum
Incendet. Tenet ipse sinu pacem armaque eodem.
Si quisquam, quem Mars ancient Roman god of warMartisMars ancient Roman god of war amor, quem fervor habendi
110
Exagitaret, in his forsan decernere rebus
Deberet, res acta foret, iam proelia dudum
Per maria et terras insano turbine adessent.
Sed Pater Omnipotens, mundi cui machina curae est,
Talia, scit, cuius studio committere debet,
115
Commisitque tibi, praeses venerande, tibi, inquam,
Qui fidei et decus es Romani dulce Leo X (Giovanni di Lorenzo de' Medici) (*1475 – †1521), 1513-1521 popeQuiriniLeo X (Giovanni di Lorenzo de' Medici) (*1475 – †1521), 1513-1521 pope
Cardineique chori specimen. Tu bella profanis
Decertata odiis, iras dudumque repostas
Et clandestinas remove de pectore rixas
120
Primorum Christi procerum discordiaque uni
Pectora! Nil poteris superis, nil denique terris
Gratius efficere. En, coniurant monstra profundi,
Thrax ferus et Macedo, Sea of Azov (Palus Maeotis)MaeotidisSea of Azov (Palus Maeotis) accola et Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeHistriDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe,
Naviculam in Petri, quae mergitur obruta paene
125
Undique fluctivagis per mille pericula in undis.
Eripe, namque potes, miseratus! Te duce tandem
Aeolus a minor deity in Greek mythology, custodian/king of the winds, which he released at the command of the higher godsAeolusAeolus a minor deity in Greek mythology, custodian/king of the winds, which he released at the command of the higher gods immodicos revocabit ab aequore flatus
Mitior et clausis fera flamina condet in antris.
Serpit ab extremis ut virus in intima membris
130
Vique levi penetrat sensim praecordia, donec
Occupat in toto, quodcumque est, corpore; flamma
Ut solet exardens in tectis tollere, quidquid
Contingit propius, passim grassata, parumper
Obvia consumit crescitque valentior ignis,
135
Liberius cum iam furit et bacchatur aperte,
Nil manet intactum, sic dudum The Ottoman Turks (Turcae) Thracius hostisThe Ottoman Turks (Turcae)
Abstulit, at sparsim — pudet enumerare — tot agros,
Oppida, castra, urbes et regna tot incluta quondam.
Nititur ulterius. Miserandum, nemo resistit!
140
Huc Aquilas, Anguem, Gallum fulvumque Leonem
Hibernumque trucem[3] diti cum Henry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of Yorkrege BritannoHenry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of York,
Et qui se Jerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of IsraelSolymaeJerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of Israel titulis zonaeque perustae
Extollunt, defer! Germana potentia vires
Hic, precor, ostendat! Non deerunt Sarmata et Hunnus,
145
Assidue ducunt multis qui proelia ab annis
Martia tot contra Mahometis castra Suleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman EmpiretyranniSuleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman Empire.
At quoniam proprio contendunt Mars ancient Roman god of warMarteMars ancient Roman god of war vicissim
Nunc aliqui, quos religio devinxit ad arma
Regis in osores, qui mortem morte fugabat,
150
Risus, sputa, alapas, flagra, clavos passus, in alta
Pro nobis furca extensus, quam nemo tuetur,
Salvifici labefacta cadit res publica Christi
Fitque minor sic et cunctas decrescit in horas.
Quid contra paucos, quorum furor urget Enyus
155
Discordes animos, credis nunc posse tot hostes,
Imperium quorum subiit tota Africa, the continentAfricaAfrica, the continent et ingens
Pars simul Europe (Europa), the continentEuropaeEurope (Europa), the continent, atque Asia, the continentAsiamAsia, the continent qui sub iuga dudum
Miserunt et qui toto dominantur in orbe?
Munitae nihil his celsis in montibus arces,
160
Nil urbesque obsunt; vites populantur et agros
Abducuntque homines. Nec enim munitio prodest,
Desertis postquam sulcis non semina dantur.
Vertite dira procul, superi! Nisi rebus in istis
Unio nunc fiat, Byzantia pestis[4] et Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeHistriDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe
165
Black Sea (Pontus Euxinus, Mare Nigrum)EuxiniBlack Sea (Pontus Euxinus, Mare Nigrum)que lues Saint Peter (Simon), one of the Twelve Apostles, considered the first PopePetriSaint Peter (Simon), one of the Twelve Apostles, considered the first Pope corrumpet ovile.
Hoc prohibere potes solus, Leo X (Giovanni di Lorenzo de' Medici) (*1475 – †1521), 1513-1521 popepaterLeo X (Giovanni di Lorenzo de' Medici) (*1475 – †1521), 1513-1521 pope alme, futurum.
Instantes exstingue faces, ne fortior ignis
Post contemnat aquas; primis his motibus obsta!
Hoc pietas, iurata fides, hoc suadet honestum;
170
Utile erit cunctis, qui Christi nomen adorant.
Ne te seducant, magni nec Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalcaesarisMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal aures
Tot querulis deinceps precibus vel munere vincant
Hi, qui bella fremunt et numquam bella capessunt
Adversus fidei tot tela minantia nostrae!
175
Omnia vi quondam male dum concessa tenebant
Fastu sub tumido et sub cuncta licentia agebant
Immodica nullamque prius confinia pacem,
Ad quam devincti fuerant, habuere, sub armis
Gentiles subiere domus, vicinia late
180
Vastantes. Testis locus est, nunc Abiete nomen
Qui tenet, ingenti est quod nactus clade perenne.
Nunc etiam possent tranquillo vivere luxu
Deliciisque frui, prout consuevere, vicissim
Sed Styx, river in Greek mythology separating the world of the living from of the world of the deadStygiisStyx, river in Greek mythology separating the world of the living from of the world of the dead emersa vadis sic versat Erinyes (Eumenides, Furies, Dirae) ErinysErinyes (Eumenides, Furies, Dirae)
185
Illorum mentes, ut summo a praesule bellis
Decretis obsint contra The Ottoman Turks (Turcae) Mahometica castraThe Ottoman Turks (Turcae) ,
Votaque quod tantis faciant discordia coeptis
Inficiantque animos, ducantque in proelia mundum
Christicolum. Quare superi olim tempore prisco
190
Non castigarunt frustra delicta nocentum.
Sed feror in praeceps! Quo coepi, rursus eundum est!
Pressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube riverHucPressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube river etiam domina legatus missus ab Rome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy SeeurbeRome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy See,
Cardineo summique patris suffultus honore,
Hungary (Kingdom of Hungary)PannoniaeHungary (Kingdom of Hungary) primas regni pervenit, in isto
195
Conventu multa ingenio qui multaque fido
Commoda consilio pro regni utriusque salute
Disquirit velletque libens succurrere rebus,
Ne sic infectis Pressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube riverhincPressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube river Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
regesSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
forsan abirent.

Namque videt prudens, per multa volumina rerum,
200
Tot mala, quae parvis sunt exorientia causis.
Nunc igitur, quamvis labyrintho, quidquid agendum,
Fertur in ambiguo quodamque errore laborent
Omnia, spes magna est cunctis, prudentia regum
Istorum, tot pontificumque ducumque probata
205
Inventa hoc, quod adhuc, vertent in dulcia, amarum est.
Sic lux post tenebras, aether post nubila clarus,
Saepius et sic post adversa secunda sequuntur.
Quid referam innumeros proceres, heroas et auro
Torquatos equites, huc qui venere superbo
210
Regum in circuitu, quid equos phalerasque rubentes,
Auratas chlamydes, pretiosa monilia, gemmas,
Hunnus quae dives, The Muscovites (Moscovians, Mosci) MoscorumThe Muscovites (Moscovians, Mosci) ex clade Polonus
Quae tulit acer eques, fortis quae deinde Bohemus?
Enumerare prius possem, quot, Artemis (Diana), in Greek and Roman mythology goddess of the hunt, wild animals, wilderness, childbirth, virginity and young girlsCynthiaArtemis (Diana), in Greek and Roman mythology goddess of the hunt, wild animals, wilderness, childbirth, virginity and young girls pleno
215
Dum fulget cornu, sint aurea sidera caeli;
Igneus et medio dum flagrat Apollo one of the twelve great Olympian gods, son of Zeus and Leto, twin brother of ArtemisPhoebusApollo one of the twelve great Olympian gods, son of Zeus and Leto, twin brother of Artemis in axe,
Quot seges omnis habet tenues per iugera aristas,
Quot sparsim volvat Libycoque in litore arenas
Auster, dum tumido bacchatur turbidus aestu,
220
Singula quam tantae valeam spectacula pompae
Dicere totque graves currus, rubrasque quadrigas,
Multaque, nulla prior quae viderat ante vetustas.
Nec solum tanti Mars ancient Roman god of warMartisMars ancient Roman god of war procerumque tumultus;
Venerat huc etiam doctorum clara virorum
225
Contio. De quibus huc a Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalcaesareMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal missus ad istos
Johannes Cuspinian (*1473 – †1529)CuspinianusJohannes Cuspinian (*1473 – †1529) erat reges orator, abunde
Doctus et in variis versatus rebus agendis,
Philyrides certe vel nostro tempore Chiron centaur, teacher and tutor of many mythological heroesChironChiron centaur, teacher and tutor of many mythological heroes
Et medica fertur praestans ut in arte Machaon:
230
Tam bene languori vario morbisque medetur.
Fotus et a teneris sollers Sebastian Sperantius (Sebastian Sprenz) (*ca. 1480 – †1525), doctor of laws; 1513-1521 provost of Brixen (It. Bressanone); priest in Augsburg; secretary of Matthäus Lang; 1521-1525 Brixen bishop; 1523 Tiroler chancellor of the Emperor Charles V; 1518 envoy of the Emperor Maximilian I to Duchess Isabella d’Aragona at the nuptial ceremony of her daughter Bona Sforza (POCIECHA 1, p. 119, 204-205; BBK, vol. 17, p. 1281-1282)SperantiusSebastian Sperantius (Sebastian Sprenz) (*ca. 1480 – †1525), doctor of laws; 1513-1521 provost of Brixen (It. Bressanone); priest in Augsburg; secretary of Matthäus Lang; 1521-1525 Brixen bishop; 1523 Tiroler chancellor of the Emperor Charles V; 1518 envoy of the Emperor Maximilian I to Duchess Isabella d’Aragona at the nuptial ceremony of her daughter Bona Sforza (POCIECHA 1, p. 119, 204-205; BBK, vol. 17, p. 1281-1282) annis
Aula in caesarea, nudae virtutis amator,
Ingenio promptus, multum facundus in ore,
Seu leges vel iura patrum, vel carmina dicat.
235
Girolamo Balbi (Hieronymus Balbus) BalbusGirolamo Balbi (Hieronymus Balbus) item, Phoebi quondam, nunc rite sacerdos
Et Iovis interpres veri, qui grandia facta
Hungary (Kingdom of Hungary)Hunniaci scribit regniHungary (Kingdom of Hungary) totque edidit olim,
Quod sua non potis est umquam evanescere fama.
Piso etiam, nostro vir in aevo doctus et acer,
240
Magnorum nuper qui multa negotia regum
Tractabat. Quodsi stricto pede sive soluto
Aggreditur quidquam, nil est exactius. Exin
Appulit Etrusco Riccardo Bartolini (Riccardus Bartholinus) (*ca. 1475 – †ca. 1529), poet associated to the imperial court, chaplain and close collaborator of Cardinal Matthäeus Lang, whom accompanied to the congress at Vienna (1515); author of description of this travel ("Odeporicon", H. Vietor, Vienna 1515), and epic "Ad divum Maximilianum... de bello Norico Austriados" (Strasbourg 1516); 1507 Perugia canon (CE, vol. 1, p. 97-98)RicardusRiccardo Bartolini (Riccardus Bartholinus) (*ca. 1475 – †ca. 1529), poet associated to the imperial court, chaplain and close collaborator of Cardinal Matthäeus Lang, whom accompanied to the congress at Vienna (1515); author of description of this travel ("Odeporicon", H. Vietor, Vienna 1515), and epic "Ad divum Maximilianum... de bello Norico Austriados" (Strasbourg 1516); 1507 Perugia canon (CE, vol. 1, p. 97-98) sanguine cretus,
Grandia qui cecinit Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalRomani caesarisMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal acta,
245
Egregius vates, tum notus primitus, et tunc
Saepius humana nihi consuetudine iunctus.
Caspar Ursinus Velius (Caspar Bernhardi) (*1493 – †1539), humanist and poet, author of poems and chronicle of the wars of King Ferdinand against John Zápolya and the Ottoman Empire (De Bello hungarico, printed in 1762); friend of Erasmus of Rotterdam and Dantiscus; since 1509 servant of Gurk bishop Matthäus Lang; in 1527 became historian of King Ferdinand and in 1532 he was also appointed tutor of his children (DE VOCHT 1961, p. 56; CE, vol. 3, p. 356-357)CasparCaspar Ursinus Velius (Caspar Bernhardi) (*1493 – †1539), humanist and poet, author of poems and chronicle of the wars of King Ferdinand against John Zápolya and the Ottoman Empire (De Bello hungarico, printed in 1762); friend of Erasmus of Rotterdam and Dantiscus; since 1509 servant of Gurk bishop Matthäus Lang; in 1527 became historian of King Ferdinand and in 1532 he was also appointed tutor of his children (DE VOCHT 1961, p. 56; CE, vol. 3, p. 356-357) et inde meus, Callistus forte puellae
Ursinus cognomen habens, aetate Tibullus (Albius Tibullus) (*ca. 54 BC – †19 BC)TibulloTibullus (Albius Tibullus) (*ca. 54 BC – †19 BC)
Et par ingenio, Graio et sermone Latino
250
Imbutus, vates et praeco Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalcaesarisMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal ingens.
Saepius hic culto certavit carmine mecum
Lenivitque meos pertaeso in corde dolores,
Quos cepi sensim tabescens taedio in isto.
Candida iam nova ter rursum sua cornua Phoebe
255
Induit, Arctois procul hinc quod vivimus oris.
Omnia pulchra quidem sunt, omnia amoena sub isto
Tempore, per montes, per plana virecta, per amnes,
Per vernos prospectus agros it laetus, at ipsa
Iam mora sola nocet, nobis mora sola molesta est.
260
Ergo veni tandem, Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugalcaesar RomaneMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal! Citatum
Adventum Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
regesSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
cupiunt tibi sanguine iuncti.

Non solum tecum contra hostes foedus inibunt
— Tu modo ne deses toties videare morando! —
Sed tecum conubia, sed laetos hymenaeos.
265
Moenia si Austriacae nunc sunt adeunda Vienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube riverViennaeVienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube river
Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeDanubiusDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europeque celer tranandus, sive locanda
Ad ripas campo castrensia tecta in amico,
Vel quocumque loco placeat congressus, ad istos
Accelera Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
regesSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria

Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix
propius! Iam tempus et instans

270
Deposcit contra The Muscovites (Moscovians, Mosci) MoscosThe Muscovites (Moscovians, Mosci) occasio belli
Inque feros The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) , qui nuper clade cruenta
Affecere tuos The Hungarians HunnosThe Hungarians . Non segniter ergo,
Ergo veni cupidisque tui te protinus offer!
Sic me etiam, modo Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalteMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal videam, nec adusque pigebit
275
Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeDanubiumDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe a gelidis venisse Dnieper (Borysthenes), river in eastern Europe, flowing through Russia, Belarus and Ukraine to the Black SeaBorysthenisDnieper (Borysthenes), river in eastern Europe, flowing through Russia, Belarus and Ukraine to the Black Sea undis.

[1] Stanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of OlomoucStanislaus ThurzoStanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of Olomouc studied in the University of Cracow in 1485-1488 (cf. cf. Stanisław A. Sroka, "Włoskie studia Turzonów w XV wieku", in: Prace Komisji Środkowoeuropejskiej PAU 21 (2013), Kraków, p. 31-40 , p. 38SROKA 2013cf. Stanisław A. Sroka, "Włoskie studia Turzonów w XV wieku", in: Prace Komisji Środkowoeuropejskiej PAU 21 (2013), Kraków, p. 31-40 , p. 38).

[2] Here: Muscovy (Grand Duchy of Muscovy, Moscovia)MuscovyMuscovy (Grand Duchy of Muscovy, Moscovia).

[4] Here: The Ottoman Turks (Turcae) Ottoman TurksThe Ottoman Turks (Turcae) .

[3] Aquilae - Holy Roman Empire of the German Nation (Empire, Reich, Imperium)Holy Roman Empire of the German NationHoly Roman Empire of the German Nation (Empire, Reich, Imperium), Anguis - Milan (Mediolanum, Milano), duchy in northern ItalyDuchy of MilanMilan (Mediolanum, Milano), duchy in northern Italy, Gallus - France (Gallia, Francia), the kingdomFranceFrance (Gallia, Francia), the kingdom, fulvus Leo - Republic of Venice (Venice)Republic of VeniceRepublic of Venice (Venice), Hibernus - here: IrelandIrelandIreland.

 
24 IDP   23 Ioannes Dantiscus Riccardo Bartholino    
written 1515-05-14 — 1515-05-16 first edition 1515-09-13

Early printed source materials:
1BARTOLINI 1515 (Ioannes Dantiscus Riccardo Bartholino) p. Fiii v-G[iii r] (in extenso)
2BARTOLINI 1602 (Ioannes Dantiscus Richardo Bartholino) p. 341-344 (in extenso)
3BARTOLINI 1637 (Ioannes Dantiscus Richardo Bartholino) p. 341-344 (in extenso)
4BARTOLINI 1717 (Ioannes Dantiscus Richardo Bartholino) p. 635-639 (in extenso)
5DANTISCUS 1764 (Ad Ricardum Bartholinum) p. 45-53 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Do Ryszarda Bartholina) No. 8, p. 54-68 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Ricardo Bartholino) No. 17, p. 74-83 (in extenso)
3STARNAWSKI 2000 Patrimoine (À Richard Bartholinus (XVII, v. 1-56)) No. 94, p. 223-225 (French translation, by P. Pietquin)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Si rerum pensare vices libet, ordine certo
Quas natura parens statuit, Ricarde, videmus
Omnia sub iusta moderari lege modoque.
Astra suos servant, quos consuevere, meatus,
5
Servat uterque polus solitum, quo volvitur, axem.
Servat et haec ingens immensi machina caeli
Circuitus, quibus hunc in se complectitur orbem.
Phoebus ab extremis, ut dudum, emergitur Indis
Et Tartessiaco se rursus in aequore condit;
10
Ipsa suo pleno Latonia tempore cornu
Fulget tranquillae per opaca silentia noctis
Illunisque etiam parvum decrescit in orbem,
Et perit atque redit, numquam stata tempora fallit.
Annus habet glacies, habet aestus, veris amoeni
15
Autumnique gravis pluvias, sua tempora tempus
Quodque tenet. Sunt sorte sua contenta vicissim
Omnia nec fines et litora praeterit aequor.
Deucalionis aquas olim, Phaethontis et ignes
Sustinuit tellus; sunt omnia tuta fidemque
20
Nunc elementa, datum nobis post Iridis arcus,
Non temerant fateorque animantia cuncta, sub una
Quae vivunt specie, unanimi sunt foedere iuncta.
Non aper in similem per silvas irruit aprum,
Ursus in atrocem saevit non efferus ursum
25
Nec draco in Hesperium misso furit igne draconem.
Solius est hominis, quamvis animantia longe
Innata exsuperat ratione, ferocia maior.
Omnes armorum strepitus Martisque tumultus,
Quaeque vides tormenta, sudes, thoracas et hastas,
30
Tela, enses, frameas, arcus volucresque sagittas
Contra homines effinxit homo, meditatur in horas
Pluraque, quis possit per plurima damna nocere.
Per maria et terras, per multa volumina rerum
Itur in angustum discrimen et omne periclum,
35
Invisae saltem rumpantur ut otia pacis.
Sic ardor multos et habendi dira cupido
Versat pertaesos tranquillum vivere, semper
Quin agitent quidquam, superis terrisque perosum.
Hinc tot bella, acies, caedes desertaque rura,
40
Oppida diffractaeque urbes et inania regna,
Et campi toties dispersis ossibus albent.
Tales, qui totum duxere in proelia mundum,
Hortare ad pacem! Nec opus calcaribus esse
Censeo equis ultro properantibus. Ille profecto
45
Non monitoris eget, placidae qui pacis amator
Sedulus est et qui pacem deposcit et optat,
Inclutus a multis Sigismundus faustiter annis.
Pacis amans ultro numquam, sed semper in hostes
Arma lacessitus suscepit, non tamen umquam
50
Contra Christicolas, verum in crudelia castra,
Bosporon et contra Mysosque, Getasque, Scythasque.
Hunc igitur, cuius terras spatiosaque regna
Parrhasis Arctos agit per Balthea litora magni
Oceani prope ad Euxinum diffusius aequor,
55
Ut noscas, quantum pacem desideret omni
Pectore, ne grave sit, paucis, adverte, docebo!
Slesiacis primum, regnum germanus habebat
Donec Alexander patrium, dux iustus in oris
Iustitiam, solet ut semper, librabat in aequis
60
Lancibus et cunctis iuste impertivit eandem.
Nullus erat praedo, nullus grassator in antris:
Per stratas omnesque vias, per compita passim
Ibat securus tranquilla pace viator;
Undique cunctarum fuerat pax optima rerum.
65
Non sentit praesens, hoc postera sentiet aetas,
Quantum consilio quantumque salubribus actis
Profuit et post se quam commoda multa reliquit.
Cum frater demum fato concessit ad astra,
Conflato regnum graviter qui affecerat aere,
70
Unanimi procerum consensu sceptra recepit.
Orsus ut instantes vix restaurare ruinas
Rex novus, infida propere dux fraude Michaël
Concitus ad Moscos defecit, turpiter hostis
Factus; eos secum Lithuanas duxit in oras.
75
Haec paci intentus rex ut cognovit, omissis
Omnibus in regno velocius obvius ibat.
Inde citum permensus iter mox ipse, priusquam
Fama aderat subito, Moscosque ducemque fugabat,
Pone sequens victor per lata Borysthenis arva.
80
Princeps hinc Scythicus bellum exitiale timebat.
Perculsus pacem orandam deponereque arma
Censuit; ad regem legatos munere multo
Transmisit; supplex veniam pacemque poposcit.
Foedera rex pepigit; generosi pectoris irae
85
Sunt siquidem faciles et mens ignoscere lapsis
Supplicibusque solet leviter regalis; habent nam
Dis animos similes reges et pectora magnis.
Limitibus demum positis et finibus orbis
Sarmatiae, aeternum fuerat vulgata per omnes
90
Aequoris et terrae positus pax inter utrumque.
Quae tamen, ut referam paulo post, fracta, Scytharum
Foedifragum ut mos est, graviter non mansit inulta.
Ad regnum rediit iam credens omnia tuta
Heroum Sigismundus honos pacemque repostam
95
Militibus missis erexit et otia cunctis
Libera distribuit. Taedae subiere iugales,
Quaerere quas voluit Germanis forsan in oris.
Perfidus interea Valachus, cui Mysia paret
Inferior, dum rex sperat laetos hymenaeos,
100
Fraude Leopoliam multis obsederat urbem
Agminibus, late Podoleis castraque in arvis,
Omnia depopulans, statuit, per tela, per ignes.
Sic choreas dulcesque iocos et coepta fefellit
Gaudia. Rex igitur prudens, ut semper ad omnes
105
Res solet esse graves, nihilo demissior — uno
Spectatur vultu, sint tristia sive secunda —
Milia confestim collegit multa suorum
Haecque insperatos propere dimisit in hostes.
Hostis ut haec sensit, retro fugiebat ad arces,
110
Quas habuit proprias, ad silvas atque paludes,
Non ausus conferre manus. Gens regia late
Terga sequebatur totque oppida, castra casasque
Exussit, longe saevum populata per arva
Mysia, tot ducibus captis procerumque catervis;
115
Postremo rediit spoliis illaesa superbis.
Et nisi germanus senior, qui sceptra gubernat
Pannoniae, rem pacasset, iam Mysia tota
In cineres pro perfidia conversa iaceret.
Hinc Valachus veniam ut petiit captosque redemit,
120
Res est sub caelo vix, credo, notior ulla.
Sic iterum dura lassatus casside victor
Pectore volvebat positis gravioribus armis
Pacem, qua totus nihil orbis gratius in se
Continet. Hunnorum praeclaro stemmate pulchram
125
Reginam duxit, ratus hinc securius annos
Dulciter exigere et regno, dum fata vocarent,
Heredes patrio tum post se linquere. Vertit
Omnia sors aliter. Movit furialis Erinys
Hippophagos Nomades, gelida Maeotide saeptos.
130
Hi clandestino sub verno tempore gressu,
Praeter spem innumeri regnum invasere Polonum.
Ut sueti rapido transire per omnia cursu,
Milia multa hominum, matres vetulosque parentes,
Reptantes pueros, iuvenes tenerasque puellas
135
More suo iam nexerunt misereque ligarunt
Occisis multis; iamiamque abducere longe
Coeperunt. Tum rex subitis et rebus in arctis
Congessit turmas equitum peditumque catervas,
Quas potuit, iussitque sequi velociter omnes.
140
Ventum erat ad cuneos, spoliis praedaque refertos.
Qui nil cesserunt, contra confligere magno
Quin etiam clamore dabant sua signa volentes.
Parte ab utraque statim nisu et conamine toto
Bellatum. Fortuna diu stetit eminus anceps.
145
Verum quam cito se gens regia comminus hosti
Intulit et volucres detorsit ab aure sagittas,
Terga dabant Nomades. Ibidem bis dena Getarum
Milia trunca iacent. Abducti sicque soluti
Ad patrios tandem salvi rediere Penates.
150
Pax iterum fuerat, sed parvo tempore, cladem
Post istam, donec periuro pectore Moscus
Sacramenta, fidem, iurataque foedera rupit
Adiunctis belli sociis, qui templa Quirini
Romani obliti, templi adiunxere profanis
Se hostibus et regem conspiravere — nefandum! —
155
Contra Christicolam. Sed dis sunt omnia curae.
Hi non permittunt Titanas Pelion Ossae
Iungere, consilia et numquam tam dira secundant.
Qualiter hoc bellum confectum, scribimus, omnemque
Historiae seriem, quodsi mihi vita manebit,
160
Versibus innumeris conscriptum utcumque videbis.
Hoc obiter tamen est addendum: Quinque carina
Myriades Stygia Charon una luce recepit
Moscorum; primosque duces, primosque senatus
Principis infidi captos Sigismundus in arcto
165
Carcere habet, qui compedibus durisque catenis
Devincti pro commisso dant crimine poenas;
De reliquis bello sunt nobilioribus isto
In vivis siquidem plus quam duo milia capti.
Sponte nocet nulli nisi proritatus, abunde
170
Contentus propriis. Sua quae sunt, cuique relinquit,
Parte sed ex omni fines et parta tuetur.
Sique lacessitus quandoque citatur ad arma,
Velox egreditur munitus milite forti
Et duce iustitia superat semperque triumphat.
175
Nunc quamvis victor tot grandia bella peregit
—Victores inflare solent res saepe secundae —
Non renuit tamen haec ineundae foedera pacis,
Ex mediis ad quae castris huc venit omissis
In tot prostratos armis victricibus hostes.
180
Pace frui cupiens interque capedine longa
(Metire, a gelidi sit quanta Borysthenis undis
Danubii ad ripas distantia!) pacis amator
Hactenus ad pacem ex regno praecessit habendam;
Non tamen, ut prorsus iam segnis bella timeret.
185
Sunt vires, est mens gentesque ad proelia multae,
Sed contra invitus gentiles suscipit arma
Christicolas, quos tot bellis defendit et illos
Infidis semper tutatur ab hostibus. Ergo
Parte libens ista confecta in pace maneret.
190
Quam si quis temere iniustis conabitur ausis
Rumpere, quae nollet, tandem cogetur inire
Bella lacessitus, sua sic et parta tueri.
Hos igitur cum complicibus, quos ardor habendi
Arietat, hortare ad pacem, concordia rerum
195
Foedera confusumque chaos compage soluta
Hos docta et longa doceas ambage, vel illos!
Si pacem penitus nolunt gaudentque sub armis,
Ista cothurnato compelle ad proelia versu,
Quae nunc pro Christi si quisquam vellet amore
200
Depositis intestinis a pectore rixis,
Instant praeclaris ad commoda tempora bellis!
Sunt etenim! Huc ducas tam multo Marte furentes,
Dum Sophus in Turcas immania classica ducit!
Quem nuper tota fudit cum gente, morandum
205
Non esset siquidem. Nunc posset Graecia vinci
Et Constantini Byzantia moenia Magni,
Thracia tota iugum Trapezuntiaque arva subirent.
Inde Palaestinae tellus promissa sacratae,
Memphis, Persis, Arabs, Babylon, sacra culmina Sinae,
210
Totus et usque nigros mundus caperetur ad Indos.
Rex Sigismundus adest, divini nominis atris
Hostibus infensus. Contra illos foedera iunget,
Sint modo, qui accipiant, non detrectabit in omnem
Eventum contra Mahometica pergere castra.
215
De quibus unanimi — di faxint! — pectore iuncti
Belliger ut magno caesar cum rege triumphet!
 
25 IDP   24 Ad Sigismundum carmen    
written before 1515-08-05 first edition 1515-08-05

Early printed source materials:
1VADIANUS (Ad invictissimum Sigismundum Poloniae Regem Magnum ducem Lithuaniae Russiae Prussiaeque etc. Dominum et heredem Ioannis Dantisci pro Ioachimo Vadiano Poeta Laureato carmen) p. a.-a2 (in extenso)
2Orationes (Oratio coram invictissimo Sigismundo rege Poloniae etc. Inconventu caesaris et trium regum nomine Universitatis Viennensis Austriae per Ioachimum Vadianum poetam laureatum habita cum carmine in laudem eiusdem regis annexo, in quo quaedam de isto conventu) p. d2-d3 (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (Ad Sigismundum carmen) No. 18, p. 83-84 (in extenso)
2Antologia 1985 (Wiersz do Zygmunta) p. 223-224 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Sigismundum carmen / Pieśń do Zygmunta) p. 70--71 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
4Poeci (Wiersz do Zygmunta) p. 87-88 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quis magno tantos et tot cum caesare reges
Convenisse umquam vidit in orbe prius?
Cuncta revolvamus, quae nunc retroque fuerunt:
Tempora, conventus nullibi talis erat
5
Ante nec ad Priami, magnam nec Agenoris urbem.
Quin etiam numquam Martis in urbe fuit!
Finibus a Latiis caesar, rex inclute, ab oris
Tu Scythicis aderas, victor uterque gravis.
Pannoniae senior, cum nato rege suaque
10
Cum nata, qua nil pulchrius orbis habet.
Hanc dedit, accepit rursusque a caesare neptem,
Quae regi tenero sponsa futura data est.
Aurea, quae fuerant olim, sic inde redibunt
Saecula, Grandivi cedet et inde furor.
15
Quod faustum felixque siet! Pax undique laeta
Incutiet reliquis hostibus acta metum.
Sic te sicque tuos venisse Borysthene ab ipso
Non piget Austriaci pinguia ad arva soli
Hic, ubi sublimi nunc vertice surgit et altum
20
Nubibus impressit pulchra Vienna caput.
Cuius es e cunctis aliis gratissimus hospes,
Caesaris ut vates hic tibi testis adest.
Qui te, quo potuit, nuper suscepit honore,
Fecit et in laudes tot bona verba tuas.
25
Nunc etiam docto te tollit carmine ad astra;
Plura tibi, sint haec dummodo grata, dabit.
Scurra levis, mimus, tubicen, citharoedus et omnes,
Ad te qui veniunt, munera larga ferunt.
Clementi vatem ne sit grave visere vultu,
30
Aeternum cuius carmina docta manent!
 
26 IDP   25 Ad lectorem Hodoeporici Bartholini    
written 1515-08 first edition 1515-09-13

Early printed source materials:
1BARTOLINI 1515 (Ioannes Dantiscus ad lectorem) p. Ai v - Aii r (in extenso)
2BARTOLINI 1602 (Ioannes Dantiscus ad lectorem) p. 321-322 (in extenso)
3BARTOLINI 1637 (Ioannes Dantiscus ad lectorem) p. 321-322 (in extenso)
4BARTOLINI 1717 (Ioannes Dantiscus ad lectorem) p. 613-614 (in extenso)
5DANTISCUS 1764 (In Ricardi Bartholini hodoeporicon Matthaei episcopi Gurcensis) p. 42-44 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Na opis podróży Ryszarda Bartholina) No. 7, p. 50-53 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Ad lectorem Hodoeporici) No. 19, p. 84-87 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quantum res verae fictis praestare videntur,
Hoc recto doctum tramite pandit opus.
Non hic Cretensis Iovis incunabula, non hic,
Quae sunt de superis plurima ficta, leges
— Semicapros Faunos Satyrosque fuisse bicornes
5
Quis credit vel tot turpia monstra deum? —
Non raptum Stygii praedonis, Apollinis ignes
In Daphnem, Martis nec Venerisque torum,
Non Diomedis equos, non illum, Graecia mendax
Quem fert Troianas fraude subisse fores.
10
Hicque nec invenies perplexa aenigmata Sphingos,
Nec quae de nihilo fabula longa datur.
Historiam nuper conventus at iste probatam
Caesaris et regum fecit in orbe trium.
Vidimus hic Annam, qua totus nil habet orbis
15
Pulchrius; Hunniaci est haec decus una soli.
Hanc sibi vel caro conservat forte nepoti
Caesar, et est magno digna puella Iove.
Vidimus et Mariam; pulchris aequanda deabus
Est siquidem et primas inter habenda deas.
20
Caesaris haec neptis, regi regina futura est,
Annis qui in teneris iam duo regna tenet.
Vidimus heroas sacros, proceresque, ducesque,
Clarorum passimque agmina multa virum,
Tot gemmas, torques, phaleras radiantiaque arma,
25
Tot mores, habitus ingeniique vices,
Tot ludos etiam, spectacula pulchra, triumphos
Et quae non aetas viderat ulla prius.
Cuncta ut conspexit Ricardus, scripsit ad unguem;
Delicium certe posteritatis erit.
30
Seu stricto incedit vates pede sive soluto
Orator, nemo cultior esse potest.
Hoc iter ut duxit princeps Gurcensis ab urbe
Augusta, videas gestaque cuncta lege!
Tunc primum dices: “Vivas, pater inclute, vivas,
35
Cardinei specimen, vive, decusque chori!”
Et merito laudes uni huic sunt undique dandae,
Omnis nam fuerat fons et origo boni.
Solus hic inflexit sensus regumque potentum
Pectora, multorum cordaque dura virum.
40
Christicolis solus, divino numine fultus,
In terris pacem post fera bella dedit.
Huic aetas debet praesens et postera multum,
Tempore quod parvo commoda magna tulit.
Per quae nunc noster recte componitur orbis,
45
Ex omni cedit parteque Martis amor,
Et crucis infidos propere ducetur in hostes,
Qui, Iovis hinc quid sint, experientur, aves.
Foederis hic formam nosces pactosque hymenaeos,
Cunctaque conventus istius acta scies.
50
Nil sinit intactum veri, quod res habet in se;
Ante oculos plane singula gesta locat.
Res scitu digna est, nec enim reor esse, potest nec
In toto quidquam gratius orbe legi.
 
27 IDP   26 De insigni suo 1    
written 1516, end of the year first edition 1750-06-17

Early printed source materials:
1KÖHLER 22 p. 190 (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (De insignibus suis a Carolo V caesare impetratis) p. 165 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigram na odznaczenie własne otrzymane od cesarza Karola V) p. 201-202 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (De insigni suo) No. 20, p. 87 (in extenso)
3Antologia 1985 (O własnym herbie) p. 224 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4GOŁĄB No. 3 (in extenso)
 
28 IDP   27 Ad Gryneam    
written after 1516-11-05 first edition 1518-02-04

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1518 (Ad Grinaeam) p. a5-b1 (in extenso)
2HERBERSTEIN 1560 (Ad Grinaeam) p. f2v-f3v (in extenso)
3DANTISCUS 1764 (Ad Grinaeam) p. 54-59 (in extenso)

Prints:
1SIEMIEŃSKI 1857 (Do Grinei) p. 721-725 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
2SIEMIEŃSKI 1865 (Do Grinei) p. 10-14 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
3SIEMIEŃSKI 1881 (Do Grinei) p. 10-13 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
4Deutsche (Ad Grineam) No. I, p. 1-4 (in extenso)
5DANTISCUS 1938 (Do Grynei) No. 9, p. 70-76 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
6Dantisci Carmina (Ad Gryneam) No. 21, p. 87-92 (in extenso)
7Antologia 1985 (Do Grynei) p. 224-227 (Polish translation, Kazimiera JEŻEWSKA)
8DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Gryneam / Do Grynei) p. 72-77 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
9NADOLSKI 1976 (Do Grynei) p. 77-81 (Polish translation, Kazimiera JEŻEWSKA)
10Poeci (Do Grynei) p. 88-92 (Polish translation, Kazimiera JEŻEWSKA)
11Antologia 1996 (Ad Gryneam / Do Grynei) No. 3, p. 136-139 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus Excerpts concerning Dantiscus' travels

 

Quam durae miseri sunt condicionis amantes,
Qui nullas sedes nec loca certa tenent!
Nil datur aeternum, sed quo rapit impetus, illuc
Ambigui in dubiis pectora rebus agunt.
5
Errant et raro placida statione fruuntur
Atque alia ex aliis sub iuga amoris eunt.
Haec placuit Danais, Latiis hinc illa sub oris;
Haec fulvis, niveis gratior illa comis.
Aurea disposuit pulchrae haec redimicula vittae
10
Moreque Germano, vel Iove digna fuit;
Sub gelido Arctoi placet altera sidere caeli,
Candentes superans candida tota rosas.
Denique quocumque adveniunt, terraque marique,
Hospitibus varius corda pererrat Amor,
15
Et dum iam tacitos inspirat subdolus ignes,
In longas iterum cogit abire vias.
Singula nunc, misere dum te, Grynea (Grinaea) (fl. 1515-1516), paramour of Ioannes DantiscusGryneaGrynea (Grinaea) (fl. 1515-1516), paramour of Ioannes Dantiscus, relinquo,
Experior vastum carpere iussus iter.
Quid magis excruciat quam grata relinquere coepta
20
Et spem, quae miseros sola in amore beat?
Sic colet impastus viso lupus ire ab ovili,
Sic apis ex dulci flore repulsa volat.
Decipitur sitiens fugitivis Tantalus undis
Et quod perpetuo poscit, habere nequit.
25
Durior est mea sors, dum desero maestus amatam.
Quae me prosequitur meque tenere cupit.
Avelli amplexu, nudis discedere ab ulnis,
Linquere tot risus, basia, furta, iocos:
Absque dolore quis haec, humano sanguine cretus,
30
Quisque libens umquam, qui ista reliquit, erit?
Invitus nuper te flens, mea vita, reliqui,
O animi medium praecipuumque mei!
Strinxisti cupidis lacrimans mea colla lacertis
Pressistique meum pectus adusque tuum.
35
Immaduere tuae roranti lumine malae,
Nec minor in nostras decidit unda genas.
Invitus dextrae dextram, dehinc labra labellis
Iunximus et tristi diximus ore: Vale!
Iussa mei regis tunc et tunc caesaris arma
40
Exsecrabar et hoc ire quod angor iter.
Quam mallem illius, quem sparsa cruore necarunt
Lintea, vel sortem fatave dura sequi!
Numquid Abydenus iuvenis felicior est me,
Quem ferus in patrio gurgite mersit Amor?
45
Hunc Hero eiectum miseranda in litore vidit
Et se praecipitem fortiter ulta dedit.
Ast ego, qui terras et tot maria alta pererro,
Nescio, qua veniet mors regione mihi.
Pellor, ut a tumidis folium quod vertitur Austris,
50
In nullaque diu sede manere datur.
Nunc feror, Eois ubi Phoebus surgit ab undis,
Nunc, Tartessiacas rursus ubi intrat aquas,
Nunc iterum, saevis Notus imbrifer unde procellis,
Rursus, ubi glacie Parrhasis Ursa riget.
55
Quo me cumque loco celsis vel in Alpibus abdo,
Conditus aut ima sim modo valle licet,
Circumsaeptus et his, qui culmine sidera tangunt,
Montibus, inveniunt me mea fata tamen.
Si fugio ad Tanaim, magni vel ad ostia Nili,
60
Vel procul ad Gades seu Glaciale fretum,
Nusquam tuta quies, Amor instat agitque latenter
Et subit incensa pectora nostra face.
Nil magis admiror, quam cum sit caecus et infans,
Quod me audet temere saxa per ista sequi.
65
Quid loquor? Ad summum potuit penetrare Tonantem
Nec tutus Pluto sub Phlegethonte fuit.
Exarsit gelidis nans Ennosigaeus in undis,
Admeti pavit pulcher Apollo greges.
Alcides nevit, gemuit Polyphemus in antris,
70
Aeacides contra noluit ire Phryges.
Ingens imperium Cnidius puer occupat orbis
Et certas gestat pectus ad omne manus,
Olim nil grave erat, iuvenis dum fervidus ultro
Quaesivi Cypriae mollia regna deae,
75
Inque Papho sacra tura focis arisque virentem
Myrtum cumque rosis lilia mixta dedi.
Nunc vigor ille abiit, sensim et mea tempora canis
Albescunt, aetas et mihi dura venit.
Ipse tamen, quamvis enitor, ut impete parvo
80
Non vincar, mecum certat iniquus Amor.
Ille, ut rideres limis, persuasit, ocellis
Nuper, dum fueras e regione mihi.
Ille tibi Charites nitidosque afflavit honores,
Et quidquid pulchri tota decoris habes.
85
Ille meum pectus iaculis transfixit acutis,
Victor et “Hanc habeas!” inde profectus ait.
Sic crucior patiorque graves in amore dolores
Inque meo crudum pectore vulnus hiat.
Inter et hic certe dolor est vehementior omnes,
90
Quod non concepto debeo amore frui
Cogor abire, morae nec quidquam restat; eundum est
Quo sors, quo fatum, res dominique vocant.
Rhaetian AlpsRaeteas AlpesRhaetian Alps, Adige (Etsch, Athesium), river in Italy, flowing from the Alps in the Trentino-South Tyrol region, the second-largest river in ItalyAthesimAdige (Etsch, Athesium), river in Italy, flowing from the Alps in the Trentino-South Tyrol region, the second-largest river in Italy Innsbruck (Oenipons), city in western Austria, Tyrol, on the Inn riverPontemque per Inn (En, Oenus), river flowing from the Bernina Massif in Switzerland, and running through Tyrol in Austria and Bavaria in Germany, a right-bank tributary of the DanubeAenumInn (En, Oenus), river flowing from the Bernina Massif in Switzerland, and running through Tyrol in Austria and Bavaria in Germany, a right-bank tributary of the DanubeInnsbruck (Oenipons), city in western Austria, Tyrol, on the Inn river,
Maestus et inde domus tecta relinquo tuae.
95
Respicio post terga tamen parvae procul urbis
Moenia et, ut redeam, moenia visa iubent.
Ter conatus eram temonem vertere terque
Obstiterat votis res peragenda meis.
O me infelicem! Pellor sic saucius a te!
100
Languenti quis opem, pharmaca quisve dabit?
Tu solo aspectu praecordia laesa benigno
Et posses tactu reddere sana manus.
Sed raperis propere rapiorque miserrimus Euro
Ocior, et nostri est nulla medela mali.
105
Non mihi Philyrides nec item prodesse Machaon,
Nec poterit medicae Delius auctor opis.
Non, nisi te rursus videam, sanabor. At illa
Quando dies misero, quando erit illa dies?
Corpus abit solum; tibi mens animusque cohaeret,
110
Sensibus infixa est sic tua forma meis.
Felices igitur, firmo qui utuntur amore!
Durius incerto vivit amante nihil.
 
29 IDP   28 Ad Herbersteinium epigramma    
written 1518, end of January first edition 1518-02-04

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1518 (Ad eundem epigramma) p. a5 (in extenso)
2HERBERSTEIN 1560 (Ad eundem epigramma) p. f2r (in extenso)
3KÖHLER 22 p. 187 (in extenso)
4JANOCKI 1753 p. 79 (in extenso)
5DANTISCUS 1764 (Ad Sigismundum Liberum Baronem ab Herberstein Equitem Auratum) p. 54 (in extenso)

Prints:
1WISZNIEWSKI 1844 p. 245 (in extenso)
2SIEMIEŃSKI 1865 p. 14 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
3SIEMIEŃSKI 1881 p. 13 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
4DANTISCUS 1938 (Do barona Zygmunta Herbersteina rycerza orderowego) No. 9, p. 69 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5Dantisci Carmina (Ad Herbersteinium epigramma) No. 22, p. 92 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quod cecini quondam Grynea (Grinaea) (fl. 1515-1516), paramour of Ioannes DantiscusGryneaeGrynea (Grinaea) (fl. 1515-1516), paramour of Ioannes Dantiscus tristis in Inn (En, Oenus), river flowing from the Bernina Massif in Switzerland, and running through Tyrol in Austria and Bavaria in Germany, a right-bank tributary of the DanubeAeniInn (En, Oenus), river flowing from the Bernina Massif in Switzerland, and running through Tyrol in Austria and Bavaria in Germany, a right-bank tributary of the Danube
Litoribus, maestum cf. Ad Gryneam after 1516-11-05, CIDTC IDP 27carmencf. Ad Gryneam after 1516-11-05, CIDTC IDP 27 habere cupis.
Quidquid id est, concedo libens. Nec carmina solum,
Grynea (Grinaea) (fl. 1515-1516), paramour of Ioannes DantiscusHancGrynea (Grinaea) (fl. 1515-1516), paramour of Ioannes Dantiscus etiam, mecum si foret illa, darem.
5
Decrevi tandem, quae quadret, ducere vitam,
Aetati, et castus religiosa sequi.
Est hominum instabilis fluxus, periturus, at ipse
In superos omni tempore durat amor.
 
30 IDP   29 Ad Herbersteinium soteria    
written 1518, end of January first edition 1518-02-04

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1518 (Ad magnificum dominum Sigismundum de Erberstain, Equitem Auratum, Consiliarium et Oratorem Inuictissimi Maximiliani Caesaris semper Augusti, ad Serenissimum Sigismundum Poloniae Regem etc. et magnum Moschorum ducem. Ioannis Dantisci Soteria) p. a0-a5 (in extenso)
2HERBERSTEIN 1560 (Ad Herbersteinium soteria) p. e4r-f2r (in extenso)
3DANTISCUS 1764 (Ad Sigismundum Liberum Baronem ab Herberstein Equite Auratum et Maximiliani I caesaris legatum de reversione eius a Moscis soteria) p. 35-41 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Na powrót Zygmunta Herbersteina) No. 6, p. 40-49 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Ad Herbersteinium soteria) No. 23, p. 92-98 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Sunt superi caelumque suo rectore moveri
Quis, nisi mentis inops, cernens convexa negabit
Aetheris? Hoc tellus, aër et pontus, et omne
Id, quod vivit in his et quod producitur ex his,
5
Dirigitur, iusto positumque sub ordine sistit.
Huic certe est ingens haec orbis machina curae,
Qua genus humanum, genus et qua totum animantum
Vitali pariter vegetando vescitur aura.
Omnipotens sator ille hominum rerumque creator
10
Cuncta suo regit arbitrio; nil accidit umquam,
Quod non ante diu voluit divina voluntas.
Ille tibi, Sigismunde, dedit per tanta viarum
Intervalla animum invictum, quo semper in omnem
Eventum, contra rerum discrimina mille
15
Et casus varios ivisti pectore forti.
Hoc equitem decet auratum; sunt talia verae
Militiae, non quae rutilant insignia collo.
Talia non aliter, quam cum sudore, parantur.
Amphitryoniades haec gessit, ad ardua ductus
20
Culmina Virtutis, linquens post terga petulcae
Foeda Voluptatis, prorsus fugienda probatis
Castra viris. Iter esse reor, quod littera profert
Pythagorae. Unde tui maiores stemmata primum
Sumpserunt, ex vi liquido cognominis et re
25
Elicitur. Quid enim saxum designat honesti,
Virtutis siquidem culmen? Qui teque tuosque
Perpendit mores et nuper strenua gesta,
Ille statim, et merito, te illius dicet alumnum.
Hoc animadvertens caesar Romanus, in orbe
30
Primus post superos, nudae virtutis amator,
Te subito meritis titulis et honoribus auxit
Teque suis, postquam rediisset ab orbe Britanno,
Praefecit contra Venetos, ubi Marte secundo
Cum comite ex Salmis stravisti faustiter hostes.
35
Unde tibi torquem et fasces donavit equestres.
Hinc te post varios habitos hinc inde labores
Ad regem misit, qui Dania regna, Gothorum
Olim dicta, regit. Qualem te gesseris illic,
Intrepido postquam congressus es ore neganti
40
Pacta semel, late magni scit caesaris aula.
Quanta mari passus, quam multa pericula terris
In reditu quantumque iterum discriminis acres
Missus ad Helvetios, cum fluctibus obrutus esses
Paene lacus, longam, si conor cuncta referre,
45
Crescet in historiam. Divo pro caesare semper
Omnia magnanimo patienter corde tulisti.
Adiecit plus inde tibi non victa favoris
Caesarei virtus; accrevit et inde supellex
Ditior et mentis generosae industria maior,
50
Multa gerendarum rerumque peritia et usus.
Unde feros cupiens belli sedare tumultus
Inter Sarmatiae regem saevumque tyrannum
Moscorum, caesar mediis in milibus unum
Te solum offendit, cui tanta negotia soli
55
Crederet. Expertus servatam in rebus agendis
Cum probitate fidem, studia indefessa, profundi
Ingeniique tui vires, rationis et alta
Sensa tuae, simul et complura idiomata, dotes
Praeterea innumeras animi, te misit ab oris
60
Vindelicis per pulchra Lici magnique ruentis
Litora Danubii, piscosus ubi Istula lenes
Volvit aquas, usque ad Lithuanae ditia terrae
Iugera. Ibi regem Sigismundum, milite multo
Tendentem in Moscos, orator gratus adisti.
65
Qui te pro magno, magnum quo caesarem amore
Prosequitur, digno venientem excepit honore
Et te, caesarea postquam de mente fuisset
Ingenue edoctus, per lata Borysthenis arva
Dimisit, multo donatum munere, adusque
70
Vastas Moscorum terras. Per devia ductus
Et nemora, et silvas, et per tot lustra ferarum
Perque lacus, et per tot flumina perque paludes,
Venisti tandem, lignorum mole per amplum
Urbem quo statuit periuro pectore Moscus.
75
Quot perpessus ibi torpentis taedia vitae,
Quot duros pariter casus atque inter eundum
Eventus subitos, discrimina multa, viarum
Anfractus varios, incommoda, mille labores,
Quis referet? Non parva Lici distantia habetur
80
Ad Tanaim, quam tu transisti sospes, ibidem
Multa expertus agens mandata fideliter. In te
Nil penitus deerat, per te nihil esset omissum.
In fatis sed adhuc res haeret fataque rebus
Iustitiaeque viam facient. Gens barbara noscet,
85
Non consueta fidem, superos hominesque vereri,
Perfidiam numquam vindicta impune manere.
Quamvis immotos memoranda clade sub Orsza
Se simulent vafri, tamen imo corde dolores,
Abdere non possunt. Non est magis ulla sub armis
90
Spes post hanc cladem. Cur non confligere nuper,
Conclusi tot aquis et putri conditi in ulva,
Audebant, sat causa liquet. Sic ursa recondit
Se penitis silvis fetu post terga relicto,
Dum vidit venabula, dum magnamque canum vim;
95
Quo perculsa metu, noctes vigilando diesque,
Non ausa e latebris sugendo accumbit in ungues.
Tempus erit superique dabunt et rector Olympi,
Qui iustos et iustitiam non deserit umquam,
Quo poenas pro perfidia dabit improbus hostis,
100
Cumque suis, quantum Lithuana Polonaque possunt
Agmina, complicibus misere experietur. Adhaerent
His forsan, quos religio vetat alma. Sed istis,
Si non desistent, crimen quam sit grave divos
Laedere et adversus iuratum tendere pactum,
105
Exitus ipse feret. Post tandem taedia longa
Et tot perplexos successus, inter agendum
Longinquum permensus iter per lustra, per amnes,
Barbarie ex media nostris feliciter oris
Applicuisti, etenim cunctis gratissimus hospes.
110
Te rex, te regni proceres, te contio tota
Regnicolum laetis oculis et pectore salvum
Advenisse libens gratatur. Apertius unde
Exciti, viden?, affectus in caesarem amorem
Regis testantur, cuius tu nomine pulchrum
115
Nomen habes. Nec enim sine numine credo Tonantis
Hoc fieri, pariter quod eodem nomine haberis
Cum rege orator, cum quo spectacula nuper
Vidisti parilis, varia sub sorte duelli,
In quo Sambocius, virtute animatus, honorem
120
Et vitam asseruit, praestanti pectore et ore
Intrepido. Pedes amisso iam sonipede clarum
Egisset facinus, si non ablata fuisset
E medio hasta; tamen parvo mucrone sat actum est.
Et quia constanter commissa negotia agendo,
125
In tam longinqua et dura regione fuisti
Inter inhumanos mores gentemque profanam,
Nullius fidei, detentus tempore longo,
Tot post aerumnas exanclatosque labores
Non ingratus erit tibi rex. Pro caesare rursus
130
Nil sibi vel durum, nil difficile atque molestum,
Dum res et ratio deposcet, in orbe futurum est.
Ipse ego te, rediens etiam paulo ante, saluto,
A Batavis, ubi eram cum caesare cumque nepote
Illius, Hesperiae qui regna superba gubernat.
135
Interea, quo liquisti tecta alta profectus
Divitis Augustae, te non, procul ipse remotus,
Vidi. Nunc quid enim potuit mihi gratius orbis
Visendum quam te cupienti ostendere dudum?
Haec igitur, quae pro reditu soteria vovi,
140
Dono tibi. Faciles non dedignare Camenas,
Ad te praecipiti cursu properanter euntes,
Pro reditu quae vota tuo promissa precesque.
Turaque dissolvunt superis multumque precantur,
Ut redeas felix et terque quaterque beatus,
145
Unde exivisti, Romani ad caesaris aulam!
Si quis erit nostro magnus fortassis in aevo
Maeonides, fies Ithaco plus notus Ulixe.
Tuque hominum varios mores, varios hominesque,
Multaque vidisti vectus per regna, per urbes,
150
Non per lustra duo, sed per breve tempus, ad annum.
Materiam inde dabis Musis campumque patentem.
Ast ego, perpetuo qui te complector amore,
O equitum, Sigismunde, decus, conflata calore
Haec subito mecum siquidem retinere nequivi.
155
Da veniam paucis, tibi postea plura dabuntur!
 
31 IDP   30 Epithalamium reginae Bonae    
written ca. 1518-04-18 first edition 1950

Manuscript sources:
1copy, 16th-century, BJ, 6548, p. 75

Prints:
1Dantisci Carmina (Epithalamium Reginae Bonae) No. 24, p. 99-132 (in extenso)
2CIURINSKAS p. 86-87 (excerpt, l. 198-222; excerpt in Lithuanian translation, l. 198-222)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Sospes Iapygiae Bona cum venisset ab oris,
Magnorum Hesperiae suboles clarissima regum,
Iam prope, quo statuit sua moenia Graccus, ad urbem,
Extemplo procerum circumdatus agmine multo,
5
Ingenti pompa campum processit in amplum
Inter torquatos heroas magnanimus rex,
Os umerosque deo similis, ceu Bacchus ab Indis
Devictis egit dum primus in orbe triumphum.
Et subiit pulchro tentoria structa paratu,
10
Quae latum fuerant illic extensa per arvum,
Hactenus ut essent congressus meta futuri,
Adventumque suae tum sic cunctanter euntis
Opperiebatur sponsae. Quam tardius ire
Ut novi, studio multaque cupidine ductus
15
Incluta visendi laudatae principis ora,
Obvius incessi ferventi percitus oestro
Totque globis peditum post terga equitumque relictis,
Florida qui passim per iugera, prata, per agros
Tollebant sese. Nemus ingrediebar opacum,
20
Per quod itura fuit Latiis a sedibus hospes,
Hospes Sarmaticis longe gratissima terris.
In quo lucus erat praeruptis undique clivis
Conspicuus, quo me, puto, ius ex aethere traxit.
Tardius at postquam per iter processerat illa,
25
Arboris innixus trunco quam plurima mecum
— Ut fit pertaesis, mora cum producitur — egi;
Tempore quae nostro, reputabam, quaeve futuro
Ex hoc coniugio, longinquo ex orbe petito,
Eventura forent. Sed ab is me turba repente
30
Adveniens strepitu multoque nitore reflexit.
Insonuit siquidem mihi vox ex valle propinqua,
Non audita prius, modulis et carmine dulci
Per iuga, per colles, latebrosa per antra resultans.
Hanc laetis vaga diffuse clamoribus Echo,
35
Non quibus haec crocei i deflevit floris amores,
Concomitabatur, reddebat et ultima verba
Iucundis iterans numeris. Tamen inde pavore
Perculit ipsa rei novitas trepidum cor, in ore
Pallor erat steteruntque comae, riguere timore
40
Brachia, continuo salierunt pectora motu
Inque pedes ubiit tremor, ut vestigia retro
Nec proferre ultra potui; sic fixus inhaesi.
Ecce catervatim tandem fulgore corusco
Approperant divum tot numina, Pallas et alma
45
Cum Iunone parens Cytherea ferensque iugales
Accensas laetus taedas Hymenaeus, Amores.
Serta, lyrae, cantus, animi felicia laeti
Pone sequebantur grato argumenta meatu,
Cumque suis Diana choris se iunxit in agmen,
50
Cui fluviorum inerant graciles nemorumque puellae,
Tres Charites pulchroque novem simul ordine Musae.
Quas, pulchrum visu, cithara praecessit eburna
Cum socio, modo qui plantis talaria ademit,
Auricomus Daphnes modulando Delius ignes.
55
Attonitus stabam nullo comitatus Achate.
Ut solet accipitres, dum vidit in aëre gyros
Versantes, subito terreri maesta palumbes
Et tacite abscondi viridis sub frondibus orni,
Non secus haerebam densa circumdatus umbra,
60
Quam dabat ex ramis tiliae vernantibus amplae
Sol interclusus, formidoque ceperat omnem
Cum sensu mentem. Quae cum rediisset ab ipsis
Reddita dis visis, animus succrevit et inde
Corde metu posito supplex pia numina dictis
65
Talibus orabam: “Mortali ignoscite, divi!
Pace mihi liceat vestra veniaque profari,
Huc postquam gelidam pariter venistis ad Arcton.
Quae nova causa viae? Quid gaudia tanta? Quid iste
Cultior ornatus? Vos, Musae, noscere rerum
70
Ex adyto Cirrhae seriem date, tinguite lymphis
Pegaseis levibus numeris nova sacra canentem!
Da faciles, Thymbraee, modos subitoque furori
Assis dexter et hoc nervos in carmine firma!
Tuque fave insignis, volucer Tegeaee, galero,
75
Atlantis facunde nepos, qui condita divum
Arcana interpres nosti solusque per auras
Somniferam quatiens virgam mandata reportas!
Dissere! Quae te ad nos tam felix causa coegit?
Quid tantae sibi laetitiae, quid vult Hymenaeus,
80
Laeta deumque cohors et contio pulchra dearum,
Ingenti quae te plausu comitatur ovantem?”
Perstitit et iunctis subito Cyllenius alis
Non dedignatus placido sic reddidit ore:
“Accipe, cum sors te huc dederit superumque voluntas,
85
Exponam causasque viae rerumque secundos
Successus, quod victuris inscribere chartis
Nec grave sit!” Sicque exorsus rem taliter infit:
“Fertilis Adriacis tellus adiungitur undis
Et Cereris Bacchique ferax; ingentia Bari
90
Moenia piscosi sese hic ad sidera tollunt
Nicoleonque tenent divum, quem naufraga semper
Turba vocat. Sedes illic posuere superbas
Sfortiadum de gente duces, quibus edita virgo est
Nubilis, Hesperias passim laudata per urbes
95
Virtute, ingenio, doctrinis, stemmate, vultu.
Hanc regina Paphi, formosi mater Amoris,
Conubio regi, post tot fera bella potenti,
Sarmatiae statuit iungendam, milite parvo
Qui nuper Moscos memoranda clade sub Orsza
100
Fudit et infida primos de gente subactos
Ductores, proceres et milia multa receptis
Cum signis captivorum, quos non scidit ensis,
Sed vivos vinctosque tenet victorque triumphum,
Postera quem numquam reticebunt saecula, duxit.
105
Nec satiatus adhuc — extremum forte parabat
Illorum exitium — gentes et clara virorum
Agmina conscripsit nuper validasque cohortes,
Cum quibus hostiles terras paulo ante revisit.
Per silvas actus propere vastasque paludes
110
Liquerat hiberni post terga Borysthenis undas
Omnia depopulans et ibidem castra locavit.
Ex alia tum parte Getis durisque Gelonis
E gelida ductis Maeotide et undique circum
Irruerat Mavors pariter socia arma ferendo
115
In Moscos, ferro flagranti et prodigus igne.
Quem dum grassantem magno cum rege videret
Alma Venus, districta volans per tela, per enses,
Alloquitur, dictis et sic remoratur amicis:
““Nec te noster amor, nec te tua vota, nec ipsa
120
Concilio superum sententia fixa retardat,
O nimium, Gradive, tuorum oblite tuique?
Quo ruis in praeceps? Quo tandem ducere tentas
Magnanimum tecum ferventem heroa sub armis,
Siderei magnus voluit quem rector Olympi
125
Felix conubium taedasque novare secundo?
Bellatum satis est, rupto pro foedere poenas
Hostis habet meritas: putri latet abditus ulva
Circumsaeptus aquis post funera multa suorum.
E regione gravi, quos obsidione paventes
130
Sublimi premis in tumulo, iam paene subacti
Exposcunt veniam. Pulchrum est ignoscere victis.
In duro pietas si qua est, plerumque probatur,
Milite, et est animi generosi nobile signum.
lmplacabilium trux mens solet esse ferarum.
135
Desine! Marcescunt campi, cecidere virentes
Arboribus frondes, crudescunt aëra passim
Hibernis nebulis et inertia tempora brumae
Hippotades saevis Aquilonibus asperat, omnis
Sub nivibus tellus et flumina operta teguntur;
140
Pabula equis desunt, castris alimenta. Remitte
Gliscentes iras! Contra decretane divum
Nota tibi temere ulterius conaberis, illud
Adversus, nuper quod tota mente petisti,
Scilicet illustris, cui Insubria paruit olim,
145
Principis ut regi modo coniunx nata daretur,
Qua tibi tot comites — post quae sua fata resolvet
Et sero celebri rapietur nomine ad astra —
Nascentur, similes nati virtute parentis?
Signa canant igitur contracta receptui et omnes
150
Se referant equitum turmae peditumque catervae
Maturentque vias, ne durior aura volentes
Posthac impediat! Fugientes longius hostes,
Sic visum superis, prohibentur persequi. Multum
Non tamen est facinus periuri pectoris, immo
155
Vindictam sensere gravem graviorque profecto,
Si non summisso modo vertice foedera poscent,
Duratura magis quam forte priora, sequetur.
Tu modo tolle moras precibusque inflectere nostris
Et superum monitis! Galeam, thoraca, machaeram,
160
Quam saevus vibras, animumque repone ferocem
Teque meos fer in amplexus et basia iunge,
Qualia grata dabas, claudus cum Lemnius olim,
Furta tori retegens, nos iunxerat arte fabrili,
Qua fuimus toto notissima fabula caelo!””
165
Non tulit ulterius Cytheream plura volentem
Dicere, prosiluit positis Mars concitus armis
Comprenditque deam summissis leniter ulnis
Sicque refert: ““O diva potens, quae numina torques
Aetheris infernoque premis cum principe Manes,
170
Quae regis humanum genus et genus omne animantum,
Tu mihi bellorum requies animique voluptas
Una mei, tu sola meis concurrere telis
Illaesa et tensa districtum evellere dextra
Mucronem, et media potes hos in caede madentes
175
Sistere equos, soli tibi nostri est tota potestas!
Iussa libens capio nec me servisse pudebit,
Si tibi stellifera superum rex sede relicta
Paruit, auratum quondam mutatus in imbrem,
In Satyrum, taurum, pastorem, regem et in ignem
180
In variasque alias vario sub amore figuras.
Dique deaeque omnes quoties tua vota receptant
Et tua suppliciter compulsi edicta sequuntur!
Solus ego adverser tibi, solus quidve repugnem?
Quae cupis, efficiam. Nec me sententia divum
185
Praeterit, ipsa tamen sed me communis Enyo
Longius, ac volui, periuros traxit in hostes,
Qui ius iurandum confectaque pacta fidemque
Et testes superos, ut nosti, saepe proterve
Laeserunt, vetitas dirupto foedere terras
190
Intrarunt, armis non freti aut fortibus ausis,
Sed technis solitisque dolis atque arte Pelasga.
Vallum ceperunt ad opaca Borysthenis ingens
Litora, ubi mecum rex iusta percitus ira
Innumeros fudit post paulo strage cruenta,
195
Quam praesens, ventura etiam memorabitur aetas.
Non tot apud Trebiam, Cannas, Thapsumve, Zamamve
Occubuere, tamen mens est immota superbis
Hostibus. Huc ergo, ut cernis, convenimus una,
Legimus ex omni praestantes corde manuque
200
Gente viros, quos hic horrendis fervere in armis
Conspicis et toto late discurrere campo.
Hos revocare grave est, flagrantes pectoris aestus
Intrepidi, unanimes ad castra hostilia gestant.
Nonne vides, Lithuana cohors instructa feroci
205
Ut graditur strepitu duce Constantino et ut ille,
Celsus equo, nunc huc promptus, nunc cursitat illuc
Hortaturque suos nimiumque audacibus obstat
Accusatque morae segnes et voce cohortes
Offirmat scita atque animos maturat in hostem?
210
Respice, cum placuit tibi castra invisere, longis
Ordinibus cataphractorum quot milia late
Exsultant procul atque ferunt rutilantibus armis
Phoebeos radios, cuneique quot inde sequuntur
Conductorum equitum, peditumque quot inde manipli;
215
Scuta, enses, tormenta, sudes, hastilia, vectes,
Velituumque manum peltatorumque recense!
Non tot apud Troiam, bellum dum gessit Atrides,
Te vidisse olim belli reor arma virosque.
Stant acies alacres, et equi pedibus sola pulsant
220
Pertaesique moras spumantia frena retractant.
Tympana pulsa feris obtortaque cornua bombis
Terribilesque tubae resonant saeva agmina circum.
Incedit, pulchrum visu, Ianussius acer;
Inferior nihil ille tuo bellator in hostes
225
Hectore, quem Teucri quondam ceu numen habebant.
Haec galeata phalanx Arctois venit ab oris
Plena viris, quos antiqui dixere Polanos
— Nomen habent vulgo a campis. Gens strenua bello,
Sub dio consueta cibos et carpere somnos,
230
Ferre famem, tolerare sitim stratisque carere,
Frigora dura pati, ferventibus aestibus uri
Condidicit, nisi, rite suis a pectore nota
Hostibus, in ferrumque ruit pro laude citatis
Passibus. Ut fortes animos, ut fortia monstrat
235
Brachia, quosque vides mediis in caedibus enses
Hostili rapide toties foedare cruore!
Hos inter meus est Ianus Pilcensis, aperta
Fronte nitens, inter tot milia primus in agmen
Adversum audenti suetus prorumpere nisu.
240
Saepe suos etiam deducit primus in hostem,
Saepe facit primus faustique exordia belli.
Iam Moscis, iam saepe Scythis, iam saepe Valachis
Perspectus vario portavit ab hoste tropaeum,
Primus adire aciem solitus, postremus abire.
245
Inque tuis etiam gerit acria proelia castris,
Strenuus et felix formosi miles Amoris,
Quotque viris dextra, tot notus amore puellis.
In cunctis sequitur vestigia nostra nihilque,
Ad bellatorem quod fortem spectat, omittit.
250
Pone ferox densos adulescens fertur in hostes,
Praeclaris atavis ortus, Tarnovia rupes
Quem comitem generis longo edidit ordine, regum
Olim militiae, crescente aetate, futurus
Et decus, et specimen, qui Sarmatici agmina regni
255
Adversus ducet deiectos vertice Dacos,
Abruptas Histri ripas, loca vasta colentes.
De quibus et Quercu Veteri, munimine forti
Vallata, his ipsis Moscorum ductor in oris
Insignem referet magna cum laude triumphum.
260
Sed prius a procul hinc peragrabit Calpe ad Abylam,
Rursus et occiduis a Gadibus usque sub Eurum,
Indeque nimbiferum se proferet usque sub Austrum,
Per mare, per terras vario discrimine vectus.
Et post tot casus, aerumnas, mille labores,
265
Magnanimus, prudens, expertus plurima, tandem
Sospes et illustris multa virtute redibit.
Hunc propius iuvenis portatus sonipede pulchro,
A croco habens nomen, procerus corpore toto,
Cum socio, indigenae quem Iaroslavium in oris
270
Appellant patriis. Maiorum stemmate uterque
Clarus et aequales gestis audacibus ambo,
Sub nostraque simul creverunt ambo palaestra
Et variis inerant iuvenes conflictibus ambo.
Iste meus longo turmarum tempore ductor
275
Sampolius, nondum teneris pertaesus ab annis
Militiam, trux hortatur nihil esse morandum
Impatiensque morae partes se vertit in omnes.
Quid multis? Avidus, viden?, est exercitus omnis
Contra hostes pugnae, flagrantibus undique cuncti
280
Accelerant animis, sociis ardentque sub armis.
Prospice dextrorsum, concursus Opocia ad alta
Moenia ut est ingens! Oppugnant impete crebro
— Prodiga gens animae pedites — vexillaque figunt
Altius ex vallo. Nisi me tua vota precesque
285
Abstraherent, arx capta foret; tibi pareo tandem.
Non tamen hinc omnes salvi, Cytherea, redibunt,
Occumbent aliqui temere in sua fata ruentes.
Ecce cadit Falco, prope qui transcendit in arcem,
O nimium fidens!, transfixus cuspide, plures
290
Sed dis hostiles secum fert Manibus umbras.
Semianimes aliqui magnis rapiuntur ad ima
Roboribus; quos impellit feralis Erinys,
Tormenta interimunt; paucis in valle relictis
Incolumes abeunt reliqui. Quos sistere demum,
295
Ut petis, et rursus conabor ab arce referri,
Et faciam ad patrios reduces cum rege Penates.
Tu modo, qua cura coepisti, res age tanti
Conubii Latiumque petas maturius orbem
Et quae sunt sacri thalami pia iura procures!
300
Regis ego hic animum, tu mentem virginis ambi!””
Dixerat et Paphiam post oscula liquit in auras.
Ipse autem, medio dum Cynthia fulsit in axe,
Os habitumque ferens placidi Gradivus amantis
In somnis regem, quem tunc sopor altus habebat,
305
Talibus alloquitur: ““Non me latet, inclute, regum
Aeternum, Sigismunde, decus, quam sit grave, nuper
Quod te foedifragus periuro pectore Moscus
Civit ad arma prior, non irritatus ab ullo,
Cum tibi curarumque comes sociusque laborum
310
Saepe fui. Quare superum me contio et ipsa
Huc misit genetrix ad te modo dulcis Amorum.
Quae referam, rata habe nec te sub imagine falsa,
Somnia ut esse solent, ludo; mea verba sequetur
Certa fides. Tuus en assum discrimen in omne,
315
Qui tecum Dacos fudi, conubia coepta
Turbantes olim, gentiles inde Getasque,
Qui sine me temere regnum invasere Polonum,
Et toties Moscos tecum, tibi foedere iunctus,
Prostravi tecumque fui cum gente tuaque
320
Fortiter oppugnans modo Opocia moenia, quae iam
Capta forent, superi si non mandata dedissent,
Ne fieret. Causas referam, quas mente revolve!
Si tibi non videor Mars hoc bellator amictu,
Ne mirere! Rei novitas tempusque requirit
325
Ornatus alios. Chlamys haec redimiculaque aurea
Pro dura mihi lorica galeaque feruntur.
Arma iacent Geticis, ubi sum prognatus, in arvis
Cumque meis rediere Getis, quorum tibi multa
Milia venerunt in Moscos, unde reversi
330
Sunt dites spoliis et praedis nuper opimis;
Ductor ego praesesque fui. Tua me duce terras
Gens etiam hostiles stricto crudeliter ense
Igneque depopulans, tandem est in castra reducta
Arceque posthabita — nam pugnam Erycina diremit
335
Deorum monitu — iamiam tibi salva redibit.
Sic dudum summo praevisum est ante Tonanti,
Qui tibi cum reliquis hoc tempore caelicolis dis
Nunc aliam iunget, post primae fata decorae
Coniugis, illustrem et forma praestante puellam,
340
Quae nunc Ausoniis formosior heroinis
Omnibus est. Vultum seu spectes, sive probatae
Eximias vitae laudes, supereminet omnes
Corporis atque bonis animi. Illi, quidquid habebat
Ingenii Pallas, quidquid Saturnia regni,
345
Quidquid et exacti usurpat Venus alma decoris,
Contulit et quaecumque facit Charis, undique iuxta
Consequitur gratamque suo magis esse favore
Efficit et mores ac gestus temperat omnes.
Purpureo niveus suffusus sanguine candor
350
E porphyriaco late fert ore nitorem.
Sunt oculi claris certantes lumine stellis,
Pulchra lucentes animi probitate, pudoris
Testes virginei, quos grata nigredo venustat.
Est coma dependens, fulvo rutilantior auro;
355
Sithonias superant candentia colla pruinas;
Pectus ebur vincit leviter super ubere turgens
Lacteolo; teretesque manus crystallina vincunt.
In toto nullum, qui non hanc rite deceret,
Corpore conspicies naevum nullumque videbis
360
Artubus aut vitium in niveis. Est nubilis aetas
Aptaque virginitas, digno solvenda marito.
Si genus exquiris, non hanc privata dederunt
Limina; in angustis Laribus nil nascitur ingens.
Huius erat genitor regali ab origine princeps
365
Editus, Insubres, Ligures Senonesque gubernans,
Sfortiadum genus antiquum, Galeacius heros.
Sublatus qui si e vivis non fraude fuisset
— Usque adeo imperii et dominandi dira cupido —
Multa domi praeclara, foris praeclaraque multa
370
Egisset. Tamen hoc parvo, quodcumque erat aevi,
Perfecit spatio, quod nulla oblitterat aetas.
Nomen et illustrem, provectam in postera famam
Saecula decessit linquens a Gadibus usque
Ad fines, ubi sol oriens exsurgit Eois.
375
Haec etiam duxit genus a genetrice vetustum,
Filia quae regis fuerat, de stemmate claro
Regum Parthenopes et regum gentis Hiberae.
Haec est, quam caesar tibi Maximilianus habendam
Despondit per legatum, qui nomen honesto
380
De saxo sumit, cuius tibi cognita virtus
Atque fide pectus constans, industria sollers
Sedulitasque animi magnis in rebus agendis.
Hanc tibi, qui primus cinxit sua tempora lauro
Sarmata, describens Augusti suasit ab aula
385
Non contemnendam, quo tempore nuntius iret
Ad Venetos toties, quos aequoreis palus ambit
Circumfusa vadis, cum magno ut foedus inirent
Caesare, perpessus discrimina mille viarum.
Haec est, attonitus cuius simulacra repente
390
Picta videns, tacitum cepisti in pectore vulnus,
Miratusque oculosque, genas et rubra labella,
Duxisti gemitus. Huius sibi caesar et ipse
Coniugio iungens amitam, diademate sacro
Imperii ornavit sociam. Nisi fata negassent
395
Invida, venantem quae surripuere, nepotes
Ex natis post se claros sperabat ab illa,
Non dedignatus generosi sanguinis ortum.
Unde tibi affinem, permotus numine divum,
Iure et amicitiae, cognatum ob stemma domusque
400
Austriacae, qua diva tibi est a matre propago,
Hanc vinclo iunget iamiam thalamoque iugali.
Illa tibi post tot feret effera bella quietem,
Illa tuis reddet tranquillaque tempora regnis,
Illa etiam tecum longaevos exiget annos
405
Et te natorum faciet fecunda parentem.
Fausta subi, thalami quamvis iuga ferre secundi
Est grave coniugium post primum! Primus amoris
Esse solet, non infitior, ferventior ignis,
Sed tamen exstinguit plerumque novissimus ardor
410
Reliquias ignis, dum fit nova flamma, prioris.
Non ut sis caelebs, abrupto vellere Parcae
Ceperunt primam, sed quod tua regna per istam,
Quae Latias superat Graiasque heroidas omnes,
Iustitia atque armis qui te sequerentur, haberent””.
415
Dixerat et tenuem ex oculis se solvit in auram.
Iam croceum rutilans Tithoni Aurora cubile
Liquerat et tenebras matura luce repressit,
Clarius et solito Phoebumque diemque reduxit,
Cum subito e somnis rex experrectus habebat
420
Singula fixa animo, quaecumque Gradivus opacam
Per noctem retulit, suspenso spemque metumque
Pectore perpendens nec inania verba deorum
Posse ratus fieri. Iubet acciri sibi fidum
Consilium et coram cunctis sua visa recenset.
425
Nuntius interea de castris venit et omnes
In reditu esse acies, ex ordine cunctaque ibidem
Gesta refert; quo res maiorem, dixerat ut Mars,
Nacta fidem. Extemplo tam sancti vincula cunctis
Coniugii placuere, statim regaliter oras
430
Ad Latias oratores transmissi et ab armis
Ad ripas subito discessum pectore laeto,
Istula piscosis gelidus quas alluit undis.
Postquam Erycina suis transvecta per aëra cycnis
Ad iuga Gargani venisset Iapygis, ad se
435
Blandas collegit, quibus haec fuerat plaga nota,
Carmine famoso Sirenes et agminis ipsum
Ductorem puerum, cui plurimus ignis, Amorem.
Quos paucis placido sic vultu affatur: ““Ad istas
Quae modo nos urgens regiones causa coegit,
440
Sat liquet; est dudum iam vobis cognita. Et ergo
Nil aliud superest quam finem imponere rebus
Tam fauste inceptis, namque, ut meministis, ad istud
Tam sanctum mens est per vos accensa puellae
Conubium. Per me Mars est revocatus ab armis,
445
Et rex per Martem flexus. Iam liber amores
A fremitu belli meditatur paceque gaudet.
Sic, quod Moscorum Scythicis quoque nuper in arvis
In cursu fuerat, bellum crudele diremi.
Omnes, Arctoi qui sunt sub sidere caeli,
450
Exsultant animis, propere per vota precesque
Adventum exoptant sponsae, sua gaudia laetis
Vocibus ex imo prodentes pectore et ore.
Omnia laetitiae sunt, omnia plena favoris,
Urbes ornantur, praecelsa palatia et arces
455
Structuris variis sponsae reparantur in usus.
Quare agite huc tandem cunctantem ducite! Sipus
Hospitium dabit, hic classem cum rebus ad unguem
Omnibus instructam, quas haec via poscit, habebit””.
Illae abiere alacres ad Parthenopaea superba
460
Moenia et ingressae penetralia casta puellae
Inveniunt ad iter congesta ex ordine cuncta
Intentosque viae comites sponsamque tenentem
Vix lacrimas. Quam sic curru cum matre iugali
Usque ad Sipuntem ducunt, ubi carbasa tendi
465
Debuerant Zephyris lenem spirantibus auram.
Venerat illa dies, patriam qua linquere terram
Debuerat virgo dilectaeque ora parentis
Et tot flebilium vultus dextrasque suorum.
Surgit in ambiguo subito tum pectore tristis
470
Horror et in facie perplexus virginis ardor,
Coniugis hac trahit immensus laudati, et ab ista
Parte parentis amor. Sic percita fluctuat inter
Spemque metumque simul, versans in pectore multa.
Sed genialis amor materni victor ademit
475
Maestitiam ex animo et solvit de litore funem.
Ecce autem vitreis, visu mirabile, in undis
Ennosigaeus adest cum caerulea Amphitrite;
Haec puppim, proram tenet ille. At Glaucus utrique,
E pastore deus pelagi, Nereusque ministrat.
480
Praecedit Triton obluctantesque repellit
Fluctus, e tumidis humiles etiam efficit undas.
Turbaque amatorum currus, delphines ab omni
Parte natant, omni nantesque ex parte tuentur
Suspiciuntque novam et mirantur in aequore pompam.
485
Tranquillum passim quatitur mare. Dorida Nymphis
Coniunctam, ambiguum placidis cum Protea monstris
Sulcantem pelagus sponsamque ambire videres.
Ipsa Thetis etiam ante alias formosa superne
Fluctibus in mediis applausit. Fulgida Agave
490
Et Galatea nives superans, et lactea Glauce,
Velox Cymothoe, Spatale uda virensque Thaleia
Atque omnes circum classem Nereides ire
Gaudebant, pulchrae laudantes virginis ora,
Plus quam Tyndaridis, quam pastor vexerat olim
495
Idaeus, plus quam vesanae Colchidis et plus
Quam miserae illius, fuerat quae sola relicta
In Naxo, quam post Bacchus miseratus ad astra
Transtulit. In liquidis alternaque brachia iactat
Leucothea acta vadis, proles Cadmeia, nato
500
Cumque suo, fidens quem nauta Palaemona dicit,
Litus ad Histriacum classem perduxit et illic
Innantem tuta portus statione recepit.
Quo dum perventum est de proraque ancora iacta,
Egressa est virgo, nullo discrimine ponti
505
Tot placidi permensa vias et sidere dextro,
Caesareae imposuit plantas bene sospes arenae
Versaque in Arctoum, quem spectat Parrhasis, orbem,
Cum dis, quos coram cernis, magnisque deabus
Carpit iter. Iungunt se e lucis inter eundum
510
Semicaprique dei Fauni Satyrique bicornes,
Montibus e celsis se Nymphae et Oreades addunt,
E silvis Dryades vernoque ex rure Napaeae,
Naiades e rapidis exsertaque brachia tollunt
Fluminibus quantumque licet, natitando sequuntur
515
Attonitaeque deam, quae sit nova, saepe stupescunt
Felicesque putant, quibus huc datur ire facultas.
Ipsa etiam iaculisque manus et terga sagittis
Armata e summis venatrix verticibus dux
Casta puellarum, virgo Latonia secum
520
Expertes thalami comites per lustra ferarum
Collectas ducens, se nostro iunxerat una
Coetui et est conata etiam dea virgine tanta
Ire minor. Sociae praestantem heroidaque omnes
Miratae, illius libabant casta vicissim
525
Oscula candidulis manibus. Formosa Lycaste,
Flava Leontodame, cervis inimica vagisque
Nebrophone numenque soror venantibus Opis
Fragrantes violas, tepidi nova munera veris,
Omnigenosque alios flores, quos terra remittit
530
Hiberno resoluta gelu, per florida passim
Legerunt arva. Illa thymum tulit, altera blandos
Narcissos, alia ex aliis componere sertum
Sedula germinibus studuit; pars ramea sternunt
Fragmenta et casias, hyacinthon, amaraci odores
535
Floris. Pars Hecates, quae pelex dicitur olim,
Mentam subiciunt et quidquid odore redundat,
Ante pedes sponsae Latois et ordo dearum
Silvicolum posuit formosoque agmine magni
Hactenus ad Gracci tendentem moenia cinxit”.
540
Dixit et aspectu se nostro protinus ales
E Maia genitus cum dis visisque deabus
Surripuit meque in medio sermone reliquit.
Respicio, post terga statim se densus in auras
Attollit pulvis ceu quodam turbine motus,
545
Dum vasto emittit luctantes carcere ventos
Aeolus et magno ferit obvia cuncta fragore.
Terga boum magnis intensa feruntur aënis
Grande proculque tonant; tuba plurima ductilis aethram
Et nemus omne replet valido clangore per auras.
550
Subsequitur procerum chiamydatorumque superbo
Turma frequens gyro, gemmis et torquibus ardens,
Quae Salentinis sponsam deduxit ab arvis.
Ipsa, velut stellas inter dum luna minores
Plena micat, Latiis sedit circumdata nymphis,
555
Aurato sensim carpento vecta. Stupebam,
Non mortalis erat vultus, nihil — o dea certe! —
Quam quod erat cunctis; spirabat numinis instar
Atque oculos mentesque hominum converterat ad se.
Ut ventum est tandem, quo se tentoria regis
560
Virginis ante oculos campo protensa ferebant,
Murice conscendit niveum mox astura stratum,
Lenia qui immoto glomerans vestigia dorso
Hanc magni herois congressibus obtulit aequis.
Ille dies fuerat dudum exspectatus et ille,
565
Quem superi, Sigismunde, tibi, rex inclute, laetis
Auspiciis post proelia tot tristesque dederunt
Exsequias. Reliquum si quid maeroris in imo
Haeret adhuc animo cari post funera fratris,
Post obitumque tuae dilectae coniugis et post
570
Fata tuae dulcis nuper miseranda sororis,
Solve! Venit sospes per tanta profecta viarum
Et maris, et terrae tandem discrimina virgo
Exoptata diu, te coniuge digna tuumque
In thalamum claris it ducta heroibus omni
575
Ex Latio. Caesar, quo nil augustius orbe,
— Quod faustum siet et felix! — hanc pronubus ad te
Imperii magno cum principe mittit habendam.
Pone subit patria dux Prosper ab urbe Quirini,
Cui dedit antiquum genus atque insigne columnam
580
Ardua Romulidum virtus. Stupet Itala pubes,
Quae sequitur, tot pulchra virum torquataque passim
Agmina, tot fabre confecta monilia, gemmas,
Auratas chlamydes, pellis pretiosa sobellae
Vellera, divitias, exstructa palatia, mores
585
Ingeniosque hominum: certe non barbara tellus!
Ut rata conspicitur, non Sarmatis ora, sed absens,
Credere quod renuit, paene Ausonis esse videtur.
Advenit huc sponsae, princeps Estensis, ab Hunnis,
Affinis, pulchrum Italiae sanctique senatus
590
Cardinei specimen, vir praestans robore cordis,
Ingenio sollers, doctrina clarus in omni,
Et recti fideique tenax, assertor et aequi
Integer. Accedit magno tibi tantus honori
Antistes, comis cunctis; non fastus in illo
595
Ambitiove tumet, sed amor virtutis honestus.
Adveniunt, quos cum domina Garganus ab undis
Apulus Adriacis proceres hoc tempore misit
Florigero cum tot praestanti corpore nymphis,
Quas e Campano sponsae delegit eunti
600
Litore dulce canens Siren mare et undique circum,
Egregias vultu et blanda probitate rubentes.
Adveniunt omni vicini ex parte, remoti
Totque duces et tot turmatim denique gentes,
Quas Albis latebrosus et unda binominis Histri,
605
Piscosus Viadrus, vagus Istulaque alluit et quas
Ripa procul magni sinuosa Borysthenis ambit,
Quae Phasim Tanaimque bibunt fluctusque pererrant
Euxinos et quae pelagus Glaciale frequentant,
Gratanturque tibi, tua ad atriaque aurea tendunt,
610
Cumque Bona bona multa ferunt, bona multa precantur.
Quare age, felici quae ducitur omine, sponsam,
Quae pro te agnatum regnum terrasque paternas,
Lumina et uda suae genetricis, et oscula liquit
Inque tuos tendit licitos suffusa rubore
615
Virgineo amplexus, venientem fronte serena
Excipe! Si spectes, iam tempus id exigit et res
Et ratio regni successorumque poposcit.
Tu Bona virgo, deum cui non sine numine tandem
Laudati toties coram datur ora tueri
620
Coniugis, o quanto saliunt tua pectora motu,
Oblatam nivea dum dextra tangere dextram
Contigit inque oculis oculos dum capta moraris!
Nunc audita prius siquidem de principe tanto
Vera vides neque verba tibi fateare necesse est
625
Esse data: ad talem perducta es virgo maritum,
Si genus et formam perpendes, cuius in orbe
Inter tot reges similis vix unus habetur.
Unde brevi natum, qui regna paterna gubernet,
Grata dabis cunctis sub atroci tempore belli,
630
Pruthenis prope ad oceanum quod agetur in arvis,
Illius optato quod componetur in ortu.
Is siquidem pacis cupidus regnabit et aequi
Iustitiaeque tenax, prudens et amator honesti,
Vim nulli fieri sinet et non inferet ulli,
635
Postquam longaevi continget sceptra parentis.
Haec mens praesagit — mens est divina poetis —
E superis veniens, quam spiritus incolit, unde
Saepe vident, quae sunt post successura. Nec idem
Me, puto, destituit, qui certa futura revelans
640
Suggerit ex hoc coniugio mihi; sed tamen illa
Nescio quod numen cohibet caeleste profari.
Haec tacitis igitur fatis subiecta relinquo,
Ex tot dis spem concipiens ex totque deabus,
Quod bene succedent, quae restant, omnia ductu
645
Propitio divum, quibus auspiciis sacer iste
Nunc Hymenaeus adest, magno susceptus ab omni
Nobilium procerum coetu reverenter honore.
Obvia plebs omnem campi occupat urbe relicta
Planitiem, toto sua gaudia pectore monstrans,
650
Sideream laetis regionem vocibus implet.
Aera sonant templi celsis in turribus acta,
Musica multisonis concentibus organa clangunt,
Arte canunt mystae sua carmina dulce sacrati,
Sulphureo ex muris dant propugnacula fumo
655
Innumeros crepitus, quos aenea machina crebris
Ictibus eiaculans solidae tremere intima terrae
Cogit, ut esse putes, ne forte dehiscat ad ima.
Undique concursus hilari clamore per agros
Ex pagis fiunt, ex lucis et prope silvis
660
Ex tot, mirantur strepitus tonitrusque boatum
Insolitum, ingenti pompaque sequuntur ad urbem,
Laetitiis passim per plana, per invia fusis
Adventum sponsae gratum testantur habentque.
Hoc et item levibus modulis, currentibus ultro
665
In numeros, simul haec in publica gaudia raptus,
Exhibui, inceptor qui quondam maximi in aula
Caesaris istius fueram conubii in oris
Vindelicis. Cui iam confecto signa favoris
Dant omnes meriti, optantes prosperrima rerum
670
Omine felici multos eventa per annos.
Quae faxint superi, rata sint ut vota, precamur.
Exhibui, siquidem quod iussu caesaris olim,
Huius avi, qui nunc feliciter imperat, egi
Hoc in coniugio. Calamus non versibus votis
675
Ex Helicone, tamen quodam fervente calore,
Per me Vindelicis coeptum fuerat quod in oris,
Prosequitur. Qui iam confectoque omine fausto
Exoptat rerum multos eventa per annos
Prospera, perpetuo futuraque cuncta precatur.
 
32 IDP   31 Lectori Diarii Decii    
written before 1518-05-31 first edition 1518-05-31

Early printed source materials:
1DECIUS 1518 (Lectori Diarii Decii) p. ar (in extenso)

Prints:
1AT 4 (Ioannes Dantiscus, Secretarius Regis, candido lectori) No. 347, p. 296-297 (in extenso)
2Dantisci Carmina (Lectori diarii) No. 25, p. 132-133 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Qui cupis historiam regalis noscere pompae,
Tempore conubii quae celebrata fuit,
Haec lege, quae Decius, res est ut gesta, notavit:
Singula conspicies ordine facta suo!
5
Si te delectant figmenta antiqua, iuvabunt,
Dum bene perpendes, haec nova vera magis,
Scripta stilo facili placeant ex tempore. Mustum
Saepe solet veteri gratius esse mero.
 
33 IDP   32 De iustitia    
written before 1519-[02-21] first edition 1855

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BJ, 6557, f. 9r

Prints:
1AT 5 p. 30 (in extenso)
2Dantisci Carmina (De iustitia) No. 26, p. 133 (in extenso)
 
34 IDP   33 In effigiem suam 1    
written after 1519-07-06 first edition 1764-04-30 — 1764-12-31

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1764 (In effigiem suam depictam in Hispania) p. 166 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigram na portret własny namalowany Hiszpanji) No. 23. 1, p. 202 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (In effigiem suam) No. 27. 1, p. 133-134 (in extenso)
3Antologia 1985 (Na swój własny wizerunek) p. 227 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (In effigiem suam / Na wizerunek własny) p. 78-79 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5SKOLIMOWSKA 2024 Jan p. 32 (in extenso; Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Talis eram, postquam septem prope lustra peregi,
A patria Hispano pictus in orbe procul,
Hic, ubi Barcelona (Barcinona, Barcino), city in northeastern Spain, CataloniaBarcinoBarcelona (Barcinona, Barcino), city in northeastern Spain, Catalonia Balearibus adiacet undis,
Sub Valeranis urbs celebrata iugis.
5
Hoc ego, apud Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castileregem, qui nunc est caesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile, Hiberum
Poland (Kingdom of Poland, Polonia)SarmatiaePoland (Kingdom of Poland, Polonia) orator tempore Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregisSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria eram.
 
35 IDP   34 In exercitum Germanicum    
written 1520 first edition 1855
Prints:
1AT 5 (In exercitum Germanicum Polonos fugientem) p. 345-347 (in extenso)
2Dantisci Carmina (In exercitum Germanicum) No. 28, p. 134-136 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quod Deus esse solet coeptis adversus iniquis,
Ex actis liquido temporis huius habe!
Promissis fretus, miles Germane, rapinis
Sarmaticum fueras ausus inire solum.
5
Serica sperabas, nigrae pretiosa sobellae
Vellera, quae Tyriis sunt decorata togis;
Sperabas gemmis, auratis torquibus, armis,
Exuviis et equis non sine laude frui.
Iamque velut victor partitus es oppida et agros
10
Speque tumens super his scripta superba dabas.
Sigismundus at haec, rex invictissimus, apte
Cunctando intrepido pectore cuncta tulit.
In primisque Deo, non ut dux vester ad artes
Conversus magicas, seque suosque dedit.
15
Numquam deseruit iustos et recta petentes
Omnipotens, quem tu laedere saepe soles,
Quem tu tot probris per viscera, vulnera, mortem
Perque sacra illius singula membra notas.
Solus hic ex nutu rerum moderatur habenas
20
Et fiunt subito, quae fieri ille iubet.
Ille piis oculis partes respexit ad aequas
Et iustas placida pertulit aure preces,
Terruit inflatas subita formidine gentes
Et turpi pressit corda superba metu.
25
Nil vagus incessus, nil grande sonantia verba
Armaque profuerant, tela minaeque nihil.
Caesus es, es captus toties et deinde repulsus,
Victus et a parva non sine clade manu.
Sic modo pro nigris cutis est data nigra sobellis,
30
Quam dedit inclemens fumus et aura tibi.
Proque auro et gemmis succurrit turpis egestas,
Ex hac militia est quae nisi sola comes,
Et quod equo celeri Germana per oppida ferri
Sperabas, macer hinc vix pedes ire potes;
35
Exuviisque cares, pannosus, nudus inopsque,
Absumptusque fame turpiter inde fugis.
Et modo qui terras fueras partitus et urbes,
Iam profugo nusquam stat tibi certa domus.
Pellere cum quondam caelesti sede Gigantes
40
Tentavere Iovem, quid retulere, liquet.
Tu quoque iunxisti tumefactus Pelion Ossae,
Sed subito fractus fulmine ad ima cadis.
Quis dare te iussit tam paucis terga Polonis,
Quis te Prutheno iussit abire solo?
45
Esse Deum credas, iusta qui singula lance
Librat et elatis coepta secunda negat!
I nunc et iacta te Gallos teque Britannos
Anteque tot Latios te superasse duces!
Quae te Sarmaticas fugientem turpiter oras
50
Gloria, quod sequitur te, fugitive, decus?
Nosce viros, hic qui gelidam nascuntur ad Arcton,
A te contempti namque fuere prius!
Hi toties Moscos stravere Scythasque Getasque,
Cum quibus assidue Martia bella gerunt,
55
Teque procul tutum tranquilla per otia reddunt
Contra hostes, prompti semper ad arma, crucis,
Quam modo, qui merito deberent, nemo tuetur,
Sint etiam astricti religione licet,
Immo crucis nuper iuncti sunt hostibus, illam
60
Quamvis veste gerant, non tamen intus habent.
Nunc igitur vindex scelerum Deus exstitit aequus,
Te propere in turpem compulit ire fugam.
 
36 IDP   35 De procrastinata audientia    
written 1523-01-04 — 1523-01-05 first edition 1764-04-30 — 1764-12-31

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, BNW, BOZ, 2053, TG 23, No. 2855, f. 216


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1764 (Epigramma de procrastinata audientia apud Carolum V caesarem) p. 142-143 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigram na odroczona audjencję u cesarza Karola V) p. 179-180 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (De procrastinata audientia) No. 29, p. 136-137 (in extenso; facsimile, Appendix, No. 1, p. 305)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quam sit Sarmaticis orator gratus ab oris,
In primis domus, in qua manet, arcta probat.
Et probat hoc, quod eum non vult admittere caesar,
In nonum trahitur iam sua causa diem.
5
Regius, o caesar, si non honor et sacra iura,
Sanguinis et si te vincula nulla movent,
lnclinata tamen te nunc Res publica flectat,
Ob quam tam durum per mare fecit iter!
Si nescis, Hunni patiuntur idemque Poloni;
10
Commune exitium non procul esse timent.
Quod si conciderint — di talem avertite casum! —
Post se quod reliquum est, ista ruina trahet.
Est grave de is audire tibi? Graviora profecto
Facta videbuntur, nunc quibus esset opus.
15
Nunc poteris teneras, si vis, exstinguere flammas,
Posthac, dum crescent, nulla iuvabit aqua.
 
37 IDP  187 [De Ioanne Gravi Tarnoviensi]    
written before 1524-03-15
Poem lost, mentioned in IDL 352 Skothniczski tamen et Pymo Ian morte nuper absumpti, atque ita et Ioannes Gravis ille tuus, quem quondam carmine depinxeras, insulsisque mensam sermonibus implet, mortuus est et Raphael tuus Plocensis pontifex
 
38 IDP   36 Oraculum    
written 1524-12 first edition 1857

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, BNW, BOZ, 2053, TG 6, No. 559, f. 10r

Prints:
1AT 7 (Epigramma) p. 197-198 (in extenso)
2Dantisci Carmina (Oraculum) No. 30, p. 137-138 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Per gelidas iterum se Gallus transtulit Alpes
In Latium, cum iam sub nive terra riget.
Importuna quidem sunt haec modo tempora belli
Causaque, quam propter sumitur, aequa parum.
5
Delphicus hoc super eventu quaesitus Apollo,
Quid sibi tam praeceps impetus iste velit,
“Italia exitium Gallorum saepius olim
Ut fuit, hoc etiam tempore”, dixit, “erit”.
 
39 IDP  160 [Contra Lutherum epigrammata]    
written before 1526-10-12
Poem lost, mentioned in IDL 305: Meminit enim, ut reor, Maiestas Vestra Serenissima, cum ante tres annos ex Hispania per Vitenbergam rediissem, quid de hoc prodigioso monacho dixerim et palam senserim. Exstant etiam non pauca epigrammata mea, quibus hoc monstrum depinxi.
 
40 IDP  185 [De auri et hominis probatione]    
written [ca. 1528-01-01]

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, BNW, BOZ, 2053, TG 9, No. 1024, f. 86v

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Igne aurum corque auro hominis praesente(?) probatum
Perfectum dici semper utrumque potest.
 
41 IDP  176 [De Catone nostro]    
written [before1528-12-16?]
Poem lost, mentioned in IDL 5756: Itane tuis me subinde deliciis onerabis, mi Dantisce, epigrammatis epigrammata et carmina carminibus addens, quae non secus ab istoc pectore, quam a montibus fluunt flumina? Emoriar, ni id ipsum, quod scribis de Catone nostro, mihi persuaseram, tam est mihi notum hominis ingenium, nimium, (ni fallor), agreste. Sed nonne tu nimium prodigus es, qui tuas delicias sic effundas, vel, (si dicere fas est), stultus, qui margaritas proicias porcis.
 
42 IDP  179 De insigni suo 2    
written probably end of 1528, or 1529 first edition 1750

Early printed source materials:
1KÖHLER 22 p. 185-186 (facsimile; in extenso)
2SALOMON p. 1-2 (facsimile; in extenso)

Prints:
1HIPLER 1878 p. 316 (German translation)
2DANTISCUS 1902 p. 11 (Polish translation; in extenso)
3HABICH 1929-1934 vol. 1/1, p. 60 (in extenso)
4SKOLIMOWSKA 2017 Ioannes p. 452 (in extenso; English translation)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Has alas gladiumque probet nisi cum sude virtus,
nil verae penitus nobilitatis habent.
 
43 IDP  175 [Ad Lalemantum epigramma]    
written 1528-12-26 — 1529-01-16
Poem lost, mentioned in IDL 421 as enclosed to IDL 6775 (lost): Epigramma, quod ad Lalemantum mihi misisti, non mihi solum, sed amicis omnibus placuit. Utque tibi, quemadmodum iubes, historiam narrem: accusatus est hic bonus vir, primum quod secreta caesaris Gallis prodiderit, deinde quod privilegium caesaris vitiaverit nonnullis verbis mutatis, atque huiusmodi alia ultimo supplicio digna patravit. Ille prius constantissime negabat fere omnia, deinde vero, postquam accessit praetor Ronquiglus, aliqua fatetur, alia negat, veluti proditionem, quae vix probari poterit; iam in hoc res pendet, an omissa proditione ob alia flagitia debeat poenas dare et quas. Non desunt illi fautores et amici, qui hominem quo iure quaque iniuria liberare student, non quod illi bene velint, sed multos diversa trahunt studia. Attamen vix credo hominem evasurum. Legebam nuper vitam Alexandri Severi imperatoris in eaque inveni Turinum quendam fumi venditorem fumo necatum. Cuius Turini vitia si sceleribus Lalemanti conferas, nihil vidisti similius, nisi quod hic noster aliis pessimis artibus Turinum superavit atque etiam Zoticum, fumi venditorem apud Heliogabalum imperatorem. Hos Turinum et Zoticum Erasmus in adagiis celebravit, quibus ego Lalamantum addidi, ut haberemus tantae pestis triumviratum, et quemadmodum Turinus fumo necatus est, quod fumos vendiderit, ita noster Lalemantus proditionis fumo traduci meruit, etiamsi nihil prodiderit. De hac peste plura scribam. Nunc scribendum erit epitaphium, ni tu etiam viventem eo honore dignum iudicaveris.; mentioned also in IDL 5771: Quod tibi et amicis epigramma placuit, non potuit mihi non placere, cum mihipsi nihil gratius facere possim, quam ut tibi gratificer. Mitto itaque, si aliquando futurum est, et epicedium et epitaphium
 
44 IDP  161 Ad Lalemantum [epicedium et epitaphium]    
written 1529-01-16 — 1529-02-01 first edition 2013

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, OS HHSA, LA Belgien, PA 21-4, f. 24r-v

Prints:
1CEID 2/3 No. 29, p. 203-205 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quod fortuna brevis magni solet esse favoris,
Hoc Jean Lalemand (Ioannes Alemanus) (*1470 – †1560), friend of Erasmus of Rotterdam, adherent of Charles de Lannoy, Viceroy of Naples, personal enemy of Alfonso de Valdés, whom he charged with Lutheranism on the basis of his work "Dialogo de las cosas ocurridas en Roma"; secretary to Charles V, in December 1528 accused of betrayal and imprisoned, never regained the Emperor's favourLalemanteJean Lalemand (Ioannes Alemanus) (*1470 – †1560), friend of Erasmus of Rotterdam, adherent of Charles de Lannoy, Viceroy of Naples, personal enemy of Alfonso de Valdés, whom he charged with Lutheranism on the basis of his work "Dialogo de las cosas ocurridas en Roma"; secretary to Charles V, in December 1528 accused of betrayal and imprisoned, never regained the Emperor's favour tuus casus et acta docent.
Surgebas pauloante miser de stercore in aula
Tam subito dives factus es. Unde? Refertur![1]
Forsan ms. m(!) nn ms. m(!) respondes: Id gratia Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarisCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile egit
Anne Hanneton countess of Ascot in 1524 married Jean Lalemand (ANTONY 1983, p. 156)ConiugeAnne Hanneton countess of Ascot in 1524 married Jean Lalemand (ANTONY 1983, p. 156) qui mihi cum divite multa dedit.
Esto, sed indigno Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile dedit ante nec umquam
Sat noto, qui sis, nunc tua facta probant.
Per fas orig. phasfasfas orig. phas perque nefas orig. nephasnefasnefas orig. nephas, per fraudes, mille per artes
Es tot et in parvo tempore nactus opes.
Hinc te de Bouclans, castle and commune in Franche-Comté (Free County of Burgundy), in 1522 the castle was bought by Lalemand family; Franche-Comté belonged to Habsburgs between 1481 and 1668; today in Eastern FranceBouclansBouclans, castle and commune in Franche-Comté (Free County of Burgundy), in 1522 the castle was bought by Lalemand family; Franche-Comté belonged to Habsburgs between 1481 and 1668; today in Eastern France iactabas esse baronem
Quis nescit generis stigmata nota tui?
Scis father of Jean LALEMAND baron of Bouclans paterfather of Jean LALEMAND baron of Bouclans ille tuus scabies mala quem male torsit
In leprosorum est mortuus hospitio
Tu tamen aulaeis pictis insignia profers
Ac si de Persis regibus ortum habeas.
Perfricta fronte o nebulo, posuisse pudorem
Non satis est! Audes ferre sub astra caput?
Teque aequare viris virtute fideque probatis
Cum tibi sit virtus nulla nec ulla fides
Si socios quaeris! Fumosus Zoticus lover of the Roman Emperor Heliogabalus (Adagia 241 Fumos vendere; SHA, Antoninus Heliogabalus, 10)ZoticusZoticus lover of the Roman Emperor Heliogabalus (Adagia 241 Fumos vendere; SHA, Antoninus Heliogabalus, 10) unus
Et tibi Turinus (Verconius Turinus), condemned for deception to suffocation by smoke; member of entourage of the Roman Emperor Alexander Severus (Adagia 241 Fumos vendere; Historia Augusta, Vita Alexandri Severi, 2, 35-36)TurinusTurinus (Verconius Turinus), condemned for deception to suffocation by smoke; member of entourage of the Roman Emperor Alexander Severus (Adagia 241 Fumos vendere; Historia Augusta, Vita Alexandri Severi, 2, 35-36) par simul esse potest.
Tu tamen hos superas peioribus artibus usus,
Ut tibi conferri vix queat ipse Sinon a Greek warrior during the Troian war, who convinced Troians to bring the woodden horse (with the Greek soldiers hidden inside) into the city of Troy. His name was then used as a symbol of treacherySinonSinon a Greek warrior during the Troian war, who convinced Troians to bring the woodden horse (with the Greek soldiers hidden inside) into the city of Troy. His name was then used as a symbol of treachery.
Ipse Sinon a Greek warrior during the Troian war, who convinced Troians to bring the woodden horse (with the Greek soldiers hidden inside) into the city of Troy. His name was then used as a symbol of treacherySinonSinon a Greek warrior during the Troian war, who convinced Troians to bring the woodden horse (with the Greek soldiers hidden inside) into the city of Troy. His name was then used as a symbol of treachery Troy (Troia, Ilium, Ilion), city in northwestern Anatolia, known for being the setting of the Trojan War described in the ancient Greek EposTroiamTroy (Troia, Ilium, Ilion), city in northwestern Anatolia, known for being the setting of the Trojan War described in the ancient Greek Epos qui quondam fraude The Greeks PelasgisThe Greeks
Tradidit immisso proditionis equo.
Saepius hoc muros vastasti Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarisCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile altos
Arcani pandens intima consilii
Per quae ms. Perque(!) Per quaePer quae ms. Perque(!) Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoyrex GallusFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy pactis post terga relictis
Evasit, quorum Daedalus DedalusDaedalus unus eras.
Alter erat Charles de Lannoy (*ca. 1487 – †1527), first Count of Lannoy (1526-1527), Lord of Sanzeilles, Erquelines and Mingoval, soldier and statesman in the service of the Habsburgs ; 1521 Governor of Tournai, 1522-1523, 1526-1527 Viceroy of Naples, 1523-1527 commander in chief of Imperial armies in ItalyMingoualCharles de Lannoy (*ca. 1487 – †1527), first Count of Lannoy (1526-1527), Lord of Sanzeilles, Erquelines and Mingoval, soldier and statesman in the service of the Habsburgs ; 1521 Governor of Tournai, 1522-1523, 1526-1527 Viceroy of Naples, 1523-1527 commander in chief of Imperial armies in Italy pestis mala raptus ad Orcum
Et Ugo de Moncada (*ca. 1476 – †1528), Spanish nobleman and military leader; died in 1528 in the naval battle of Capo d'Orso on the coast of Naples; 1509-1517 Viceroy of Sicily, 1527-1528 Viceroy of the Kingdom of Naples (DELANO, p. 136)MoncadaUgo de Moncada (*ca. 1476 – †1528), Spanish nobleman and military leader; died in 1528 in the naval battle of Capo d'Orso on the coast of Naples; 1509-1517 Viceroy of Sicily, 1527-1528 Viceroy of the Kingdom of Naples (DELANO, p. 136) ictus nuper ab hoste globo.
Solus adhuc restas, dabit et tibi sors quoque funem.
Ad restim siquidem te tua fata trahunt.
Innumeras alias meruisti crimine mortes.
Cum laqueo fiet gratia magna tibi
Et cum deducta pendebis ab arbore truncus.
Quo nosci possis hoc tibi carmen erit.
Pendeo Jean Lalemand (Ioannes Alemanus) (*1470 – †1560), friend of Erasmus of Rotterdam, adherent of Charles de Lannoy, Viceroy of Naples, personal enemy of Alfonso de Valdés, whom he charged with Lutheranism on the basis of his work "Dialogo de las cosas ocurridas en Roma"; secretary to Charles V, in December 1528 accused of betrayal and imprisoned, never regained the Emperor's favourIoannes furca LalemantusJean Lalemand (Ioannes Alemanus) (*1470 – †1560), friend of Erasmus of Rotterdam, adherent of Charles de Lannoy, Viceroy of Naples, personal enemy of Alfonso de Valdés, whom he charged with Lutheranism on the basis of his work "Dialogo de las cosas ocurridas en Roma"; secretary to Charles V, in December 1528 accused of betrayal and imprisoned, never regained the Emperor's favour in ista
Sublimis, merui sic ego iure mori.
Me vehemens supra multos sitis extulit auri,
Qua duce prorupi pronus in omne scelus.
Prodere consuevi corrumpere publica scripta
Venalis calamus lingua fidesque fuit.
Corpus et in partes hoc scindi debuit ergo
Integrum corvis Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile ad ms. at(!) adad ms. at(!) esse dedit.
Hocque malis dedit exemplum cessare favorem
Principis illorum deficiente fide.
Gratia, quam virtus facit haec, Jean Lalemand (Ioannes Alemanus) (*1470 – †1560), friend of Erasmus of Rotterdam, adherent of Charles de Lannoy, Viceroy of Naples, personal enemy of Alfonso de Valdés, whom he charged with Lutheranism on the basis of his work "Dialogo de las cosas ocurridas en Roma"; secretary to Charles V, in December 1528 accused of betrayal and imprisoned, never regained the Emperor's favourLalemanteJean Lalemand (Ioannes Alemanus) (*1470 – †1560), friend of Erasmus of Rotterdam, adherent of Charles de Lannoy, Viceroy of Naples, personal enemy of Alfonso de Valdés, whom he charged with Lutheranism on the basis of his work "Dialogo de las cosas ocurridas en Roma"; secretary to Charles V, in December 1528 accused of betrayal and imprisoned, never regained the Emperor's favour, manebit
Ex aliis causis, non manet ulla diu.
Vivendum est recte, cum propter plurima, tumque
Supplicium meritum, qui male vivit, habet.
Extollit plerumque malos fortuna, sed inde
Quos sic evexit, trudit ad ima brevi.
Nec moveat quemquam crebro florere nocentes
Nam ms. n(!) mm ms. n(!) fit, ut hinc paena cum graviore cadant.

Sic visum fatis

 
45 IDP   37 Servitus inanis    
written 1523-1529 first edition 1533

Early printed source materials:
1Encomium (in extenso)
2KÖHLER 22 p. 189 (in extenso)
3JANOCKI 1753 p. 76 (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Epigramma aliud) p. 163 (in extenso)
5MINASOWICZ II, No. 7, p. 145 (excerpt, l. 1-2; Polish translation)

Prints:
1WISZNIEWSKI 1844 p. 248 (in extenso)
2KONDRATOWICZ 1872 (Epigramat na rodzinę Zygmunta I.) No. 3, p. 339 (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
3KONDRATOWICZ 1875 p. 278 (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
4DANTISCUS 1938 (Epigramy) No. 21. 5, p. 199-200 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5Dantisci Carmina (Servitus inanis) No. 31, p. 138-139 (in extenso)
6Najstarsza (Marna służba) p. 109-110 (Polish translation, L. KONDRATOWICZ)
7DANTISCUS 1973, 1987 (Servitus inanis / Daremna służba) p. 80-81 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
8Antologia 1996 (Servitus inanis / Daremna służba) No. 6, p. 146-147 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Qui servit Sigismund II Augustus Jagiellon (Zygmunt II August) (*1520 – †1572), 1529-1572 Grand Duke of Lithuania (ruled from 1544); 1530-1572 King of Poland (crowned vivente rege (ruled from 1548, after the death of his father); son of Sigismund I Jagiellon and Bona SforzapueriSigismund II Augustus Jagiellon (Zygmunt II August) (*1520 – †1572), 1529-1572 Grand Duke of Lithuania (ruled from 1544); 1530-1572 King of Poland (crowned vivente rege (ruled from 1548, after the death of his father); son of Sigismund I Jagiellon and Bona Sforza, Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriasenisSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria et Bona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of AragonmulierisBona Sforza (*1494 – †1557), Queen of Poland and Grand Duchess of Lithuania (1518-1557); the second wife of Sigismund I Jagiellon; Duchess of Bari and Rossano; daughter of Gian Galeazzo Sforza of Milan and Isabella of Aragon in aula,
A tribus his raro praemia digna feret.
In puero ratio non est; cum crevit, adultus
Praeteriti officii non solet esse memor.
5
Vita senis brevis est; delirat avarus, ab illo
Non aliud meritum spes nisi vana datur.
Est ingrata potens mulier; si mille per annos
Servieris, subito mota furore nocet.
Qui sapies igitur, tribus his servire caveto!
10
Sic poteris vita liberiore frui.
 
46 IDP   41 De nostrorum temporum calamitatibus silva. Ad lectorem    
written before 1529-12-09 first edition 1530-01

Manuscript sources:
1copy in Latin, 18th-century, BCz, 274, No. 179, p. 328-340


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1530 Antverpia (Ad lectorem) (in extenso)
2DANTISCUS 1530 Bononia (Ad lectorem) (in extenso)
3DANTISCUS 1530 Köln (Ad lectorem) (in extenso)
4DANTISCUS 1530 Cracovia (Ad lectorem) (in extenso)
5DANTISCUS 1571 (Ad lectorem) p. A6v (in extenso)
6DANTISCUS 1576 (Ad lectorem) p. A6v (in extenso)
7DANTISCUS 1764 (De nostrorum temporum calamitatibus silva. Ad lectorem.) p. 62-63 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1902 (Ad lectorem) p. 18 (in extenso)
2DANTISCUS 1938 (O klęskach naszych czasów. Do czytelnika) No. 11, p. 81-82 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (De nostrorum temporum calamitatibus silva. Ad lectorem) No. 35. 1, p. 140 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Cum nova delectent, nova, lector, Sarmata vates
Edidit in Latio carmina; nonne placent?
Si re non alia, placeant novitate, quod ante
In Latio vates Sarmata rarus erat.
5
Naso, Tomitanas quondam datus exsul ad oras,
Edidicit Getice Sarmaticeque loqui.
Hesperice sic forte loqui, dum missus utramque
Hesperiam print 1 2 3 4 7 peragro,
print 5 6 peragrat
peragroprint 1 2 3 4 7 peragro,
print 5 6 peragrat
, print 1 2 3 4 7 me,
print 5 6 hunc
meprint 1 2 3 4 7 me,
print 5 6 hunc
didicisse puta!

Si quid inest igitur tersumve minusve politum,
10
Hac veniam iusta cum ratione dabis.
Extorsit faciles numeros miserabile tempus,
Quo tanto rerum turbine cuncta fluunt.
Si de Castalio non spirant fonte liquores
Nec redolent Phoebum Pieridumve choros,
15
Ne contemne tamen, sed rem perpende legendo!
print 1 2 3 4 7 Cum,
print 5 6 Qui
Cumprint 1 2 3 4 7 Cum,
print 5 6 Qui
sensum teneas, print 1 2 3 4 7 nil ego,
print 5 6 tunc quoque
nil egoprint 1 2 3 4 7 nil ego,
print 5 6 tunc quoque
verba print 1 2 3 4 7 moror,
print 5 6 iuvent
mororprint 1 2 3 4 7 moror,
print 5 6 iuvent
.

 
47 IDP  177 [Ex Valdesio Lalemantus]    
written 1529-04-18 — 1529-06-19
Poem lost, mentioned in IDL 5757 as enclosed or inserted to IDL 6788: Cum mihi epistolium simul cum epigrammate tuum reddit Stach, sedebam in prandio cum cancellario. Cum epistolium lego, in quo mones, ut epigramma boni consulam, obstupui. Quasi nescires nihil me posse non boni consulere, quod ex te proficiscatur. Cum autem ad epigramma venio, vix (ita me Deus amet) a risu temperare potui, ubi vidi me ex Valdesio Lalemantum effectum, cui os et clauditur, et reseratur offis.
 
48 IDP   42 De nostrorum temporum calamitatibus silva    
written before 1529-12-09 first edition 1530-01

Manuscript sources:
1copy in Latin, 18th-century, BCz, 274, No. 179, p. 328-340


Early printed source materials:
1DANTISCUS 1530 Antverpia (Ioannis Dantisci regis Poloniae Oratoris ad Clementem VII Pontificem Maximum et Carolum V Imperatorem Augustum de nostrorum temporum calamitatibus sylva) (in extenso)
2DANTISCUS 1530 Bononia (Ioannis Dantisci regis Poloniae Oratoris ad Clementem VII Pontificem Maximum et Carolum V Imperatorem Augustum de nostrorum temporum calamitatibus sylva) (in extenso)
3DANTISCUS 1530 Köln (Ioannis Dantisci regis Poloniae Oratoris ad Clementem VII Pontificem Maximum et Carolum V Imperatorem Augustum de nostrorum temporum calamitatibus sylva) (in extenso)
4DANTISCUS 1530 Cracovia (Ioannis Dantisci regis Poloniae Oratoris ad Clementem VII Pontificem Maximum et Carolum V Imperatorem Augustum de nostrorum temporum calamitatibus sylva) (in extenso)
5DANTISCUS 1571 (PERILLUSTRISSIMI AC REVERENDISSIMI DOMINI IOANNIS DANTISCI EPIscopi Culmensis deinde VVarmiensis Oratoris Serenissimorum Regis & Reginae Poloniae &c. ad Clementem VII Pontificem Maximum & Carolum V. Imperatorem Augustum De temporum calamitatibus Sylva) p. 50r-58r (in extenso)
6DANTISCUS 1576 (PERILLUSTRISSIMI AC REVERENDISSIMI DOMINI IOANNIS DANTISCI EPIscopi Culmensis deinde VVarmiensis Oratoris Serenissimorum Regis & Reginae Poloniae &c. ad Clementem VII Pontificem Maximum & Carolum V. Imperatorem Augustum De temporum calamitatibus Sylva) p. 50r-58r (in extenso)
7DANTISCUS 1764 (Ioannis Dantisci de nostrorum temporum calamitatibus silva) p. 63-84 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1902 (Ioannis Dantisci regis Poloniae Oratoris ad Clementem VII Pontificem Maximum et Carolum V Imperatorem Augustum de nostrorum temporum calamitatibus sylva) p. 19-32 (in extenso)
2DANTISCUS 1938 (O klęskach naszych czasów. Sylwa) No. 11, p. 82-108 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (De nostrorum temporum calamitatibus silva) No. 35. 2, p. 141-159 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus Excerpts concerning Dantiscus' travels

 

Grande Sophocleo quicumque poema cothurno
Concipit, heroum gesta superba canit,
Exornat claris sua carmina celsa triumphis,
Hippocrenaeis tingit et illa vadis.
5
Tempora materiam felicem laeta ministrant,
Vatis et ingenio carbasa plena ferunt.
Hac mihi sed misera sub tempestate volenti
Scribere se tristes exhibuere modi
Seque mihi sparsis offert Elegia capillis
10
Et maesto questus mittit ab ore graves.
Omnia plena metus, horroris et omnia plena
His lacrimans numeris praecinit imparibus.
His vos, o Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 PopeClemensClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope et Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaroleCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile, lumina prima,
Vos duo compello, sub quibus orbis agit.
15
Fas mihi sit venia cum vestra pauca profari,
Tempora quae pro re dicere nostra iubent!
Ipse licet taceam, non res afflicta tacebit,
Qua Christi passim grex et ovile perit.
Crimina quandoquidem meruerunt nostra malorum
20
Hanc Lernam, nobis monstra tot unde nocent.
Pestis, bella, fames, incendia, praeda, rapinae
Inficiunt, nostro quidquid in orbe manet.
Pax et amor, virtus et honesti recta cupido
Cumque pudore fides turpiter acta iacent.
25
Religio, pietas, timor et reverentia divum
Inter mortales vix manet ulla magis.
Succrevere dolus, livor, privata simultas,
Fraus, odium, rabies, ira, libido, furor,
Seditio, vis, insidiae, corruptio legum,
30
Impietas, superum paeneque nullus honor.
Hinc male cum regitur, plebs percita frena remordet,
Cepit et in reges non semel arma suos.
Non opus est caedes et proelia dira referre,
Testis adhuc Rhine (Rhein, Rhenus), river in central Europe, flowing through Switzerland, Germany (partially as a border with France) and the Netherlands, into the North SeaRhenusRhine (Rhein, Rhenus), river in central Europe, flowing through Switzerland, Germany (partially as a border with France) and the Netherlands, into the North Sea, testis Ebro, river in northern SpainHiberusEbro, river in northern Spain erit.
35
Fastus avaritiaeque lues insanaque multos
Ambitio contra fasque piumque rapit.
Ex his tot casus et mille pericula rerum
Proveniunt, haec sunt ad mala multa duces.
Oppida magna sub his et regna perire videmus
40
Ruraque multa suis orba iacere satis.
Non tamen erigimur nec adhuc graviora timemus,
Quae dabit offensi plaga futura Dei.
Hunc pauci metuunt et amant, vix unus et alter,
Qui nunc Europes sub regione sumus.
45
Hinc sunt tot sectae, quas haeresis atra notavit,
Per quas Christicolis magna ruina venit.
Fit minor assidue fidei res publica nostrae,
Quod, quo deberet, lumine nemo videt.
Praetereo, priscis quae sunt amissa diebus,
50
Cum Christi clarum nomen ubique fuit,
Quandoquidem tunc in terram transiverat omnem,
Quod nunc in nostro noscitur orbe parum.
Hic ego non urbes Asia, the continentAsiaeAsia, the continent nec perdita regna
Commemoro, nostris nunc inimica sacris,
55
Nec Libyae gentes pietatis iura professas,
Quas modo Muhammad (*ca. 570 – †632), founder of the religion of IslamMahometiMuhammad (*ca. 570 – †632), founder of the religion of Islam possidet atra lues.
Caucaseos populos et Caspia litora linquo,
Quae tenuit nostrae religionis amor,
Aut quos Amurathes, quos aut Payzetus adegit
60
Sanctam baptismi linquere fontis aquam.
Ad nostros venio, quos si reputabimus, annos,
Emittent lacrimas saxea corda pias.
GreeceGraeciaGreece sub patrum nostrorum tempore victa
Turcaico servit subdita facta iugo.
65
Quis posset paucis tot bella cruenta referre,
In quibus ex nostris milia multa iacent?
Ut mittam reliquos, quorum non parva caterva
Sub signo fertur succubuisse crucis,
Quem non commoveat clades Varnensis? In illa
70
Ille mei Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregisSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria Władysław III Jagiellon Warneńczyk (*1424 – †1444), 1434-1444 King of Poland, died in the Battle of VarnapatruusWładysław III Jagiellon Warneńczyk (*1424 – †1444), 1434-1444 King of Poland, died in the Battle of Varna occubuit.
Hinc Byzantina tot caedibus Constantinople (Istanbul, Constantinopolis), city and capital of the Ottoman Empire, today in western TurkeyurbeConstantinople (Istanbul, Constantinopolis), city and capital of the Ottoman Empire, today in western Turkey subacta
The Ottoman Turks (Turcae) TurcarumThe Ottoman Turks (Turcae) vis est semper adaucta magis.
Auxit et hostilem discordia nostra furorem,
Ad nos a Syriis quem procul egit agris.
75
Cum Persis et cum quae bella fuere Sabaeis
Aut cum Niliacis, sat puto nota, viris.
His, cum sciretur nos dissentire, relictis
In nos armorum vis ea mota fuit.
Collectis igitur non parvis viribus hostes
80
In ripis Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeHistriDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe continuere pedem
Et prope Taurunum, Belgrade, city on the Balkan Peninsula, at the confluence of the Sava and Danube rivers, conquered by the Turks in 1521; today the capital of SerbiaBelgradumBelgrade, city on the Balkan Peninsula, at the confluence of the Sava and Danube rivers, conquered by the Turks in 1521; today the capital of Serbia quod modo dicunt,
Fixerunt certis plurima castra locis.
Sulphureo tonitru manibus formata The Cyclopes mythological figures, gigants with a single eye in the middle of foreheadCyclopumThe Cyclopes mythological figures, gigants with a single eye in the middle of forehead
Proiecit crebros aerea canna globos.
85
Oppugnabantur confractis moenia muris,
Mansit et intactum, quod potuere, nihil.
Arx in Pannonicis non est munitior oris,
Inter vasta duo flumina saepta iacet.
Unam Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeDanubiusDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe partem, reliquam celer ambit
90
Sava (Save, Száva), river originating from the Julian Alps, running through Slovenia, Croatia and Serbia, right-bank tributary of the Danube River, which it joins near BelgradeSavusSava (Save, Száva), river originating from the Julian Alps, running through Slovenia, Croatia and Serbia, right-bank tributary of the Danube River, which it joins near Belgrade, ubi fluvio cum potiore coit.
Haec contra The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) invicta manere solebat,
Abstulit his uno milia multa die.
Qua de re furor hostilis tum fortiter, acri
Cum studio coeptum continuavit opus.
95
Suppetias tandem fessis cum nemo ferebat,
Arx fuit hostili capta subinde manu.
Eloquar, an sileam? Nobis stertentibus, inquam,
Nostra ceperunt ex dicione Rhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman EmpireRhodumRhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman Empire.
Clara Rhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman EmpireRhodusRhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman Empire fuerat saeps, qua trux dente Lycaon
100
Non poterat Christi semper obesse gregi.
Hac modo perfracta penetralia tentat ovilis,
Quod, nisi sit, qui defendat, et huius erit.
Nos intestinis nihilominus omnia bellis
Miscuimus, nec adhuc exitus inde datur.
105
Hostibus hinc animus grandisque potentia crevit,
Climata qua mundi iam potiora tenent.
His neque contenti, quod adhuc superesse videtur,
Donec in hac stamus seditione, petunt.
Utraque iampridem cum Mysia pareat illis,
110
Vicinisque volunt imperitare locis.
Ingens Poland (Kingdom of Poland, Polonia)SarmatiaePoland (Kingdom of Poland, Polonia) tentarunt subdere regnum,
Afflictum toties quod fuit ante satis.
Vasta iacent, quondam fecunda, Podolia (Podole), region in the south-eastern part of the Kingdom of Poland, between the Dniester and Boh rivers, with its capital in Kamieniec Podolski; today part of Ukraine and of MoldovaPodolica ruraPodolia (Podole), region in the south-eastern part of the Kingdom of Poland, between the Dniester and Boh rivers, with its capital in Kamieniec Podolski; today part of Ukraine and of Moldova,
Quae fuerant Siculis fertiliora iugis.
115
Magnanimis haec cum suberant integra Inhabitants of Poland PolonisInhabitants of Poland ,
Suppetias et opes hinc habuere suas.
Terra ferax Ceres ancient Roman goddess of agriculture and fertilityCererisCeres ancient Roman goddess of agriculture and fertility, pecoris, nutrix et equorum
Praepetium, genetrix belligerumque virum,
Nunc deserta perit, paucis habitata colonis,
120
Hostibus et cunctis pervia facta patet.
Huc ab Hyperboreis gens barbara confluit oris
Et quae Riphaea sub nive dura riget,
Huc simul Black Sea (Pontus Euxinus, Mare Nigrum)EuxiniBlack Sea (Pontus Euxinus, Mare Nigrum) proficiscitur accola Ponti,
Cum trucibus Bessis gens truculenta Getae.
125
The Tatars Tartaricis dedit his populisThe Tatars , puto, nomina Pluto,
Per quos iam teritur Sarmatis ora diu.
Dalmata, Thrax, Macedo, Lacedaemon, Phryx et Achivus,
Qui The Ottoman Turks (Turcae) TurcaeThe Ottoman Turks (Turcae) nostro tempore nomen habent,
Huc etiam, cum sint vicini, saepius intrant
130
Et desolarunt, quidquid ubique fuit.
Hinc nuper fines bis vastavere Polonos,
Annus cum nondum rite peractus erat.
Oppida cum pagis crudeliter igne cremarunt
Mactantes cunctos, qui renuere capi.
135
Post captivorum densas duxere catervas,
Quorum myriades tres numerasse ferunt.
His inerant pueri, iuvenes teneraeque puellae,
Matronae tremulae decrepitique senes.
Res miseranda quidem: succurrere nemo valebat;
140
In subitis fieri casibus ista solent.
Ut cursu venere cito, rediere statimque
Dispersus cogi miles ad arma nequit.
Hoc ita victores uno facti bis in anno,
Sic ad Threicias bis rediere domos.
145
Et sibi, quos dicunt hoc nostro tempore The Muscovites (Moscovians, Mosci) MoscosThe Muscovites (Moscovians, Mosci) ,
Foedere iunxerunt terribilesque The Tatars ScythasThe Tatars ,
Qui gelidum Don (Tanais), river in Russia, flows into the See of Azov TanaimDon (Tanais), river in Russia, flows into the See of Azov vastique Dniester (Dnestr, Nester)BorysthenisDniester (Dnestr, Nester) undas
Quique vel ex rapido Rioni (Phasis)PhasidisRioni (Phasis) amne bibunt;
Quidquid et est hominum, quibus indunt The Tatars TartaraThe Tatars nomen,
150
In nos coeperunt hostica signa sequi.
Quod Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriarex SarmatiaeSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria, quo nec pietate, nec armis
Clarior, expendens arma parare iubet.
Sed cum se vidit tot cingier hostibus, impar
Noluit ancipitem Mars ancient Roman god of warMartisMars ancient Roman god of war inire viam.
155
Subsidium prius, at nequiquam, saepe petivit;
Hinc ter in Spain (Hispania)HesperiaSpain (Hispania) posteriore fui.
Cum tamen his bellis nunc The French GallusThe French , nunc et The Spaniards HiberusThe Spaniards
Ferveret et Latiae diriperentur opes,
Nec foret auxilii spes ulla, sed acrius inter
160
Christicolas rabies cresceret illa magis,
Ne temere bellum gereret tot solus in hostes
Et seram victus quaereret exsul opem,
Tractavit potius certam pro tempore pacem,
Quam sub praescripta condicione tenet.
165
Huic paci voluit Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriarexSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria prudens iungere Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de FoixregemLouis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix,
Qui tenera rexit tunc duo sceptra manu,
Huncque suum monuit toties ex Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of AustriafratreLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria nepotem,
Posceret ut tanto pacis ab hoste modum.
Consilio tamen Hunnorum parere superbo
170
Maluit; hoc fretus ductus ad arma fuit,
Hoc infelicem conflictum fretus inivit
Inque iuventutis flore cadens periit.
Sic fuit in fatis, quae non vitantur ab ullo:
Praeteriit nemo, quem statuere, diem.
175
Quam miseranda fuit tum caedes Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de FoixregeLouis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix perempto,
Cum sit nota, vetat commemorare dolor.
Tot proceres sacrique patres, quos infula texit,
Pugnantes dirae succubuere neci.
Tunc nihil in victos crudelis Suleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman EmpirevictorSuleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman Empire omisit,
180
Quod suasit rabies, impetus, ira, furor.
Grassatum fuerat per rura, per oppida passim
Incensaeque domus pauperis agricolae.
Buda (Ofen), city in Hungary, on the right bank of the Danube river, which divides Buda from Pest, capital of the Kingdom of Hungary; in 1873 Buda, Pest and Óbuda were unified to become BudapestBudaBuda (Ofen), city in Hungary, on the right bank of the Danube river, which divides Buda from Pest, capital of the Kingdom of Hungary; in 1873 Buda, Pest and Óbuda were unified to become Budapest, caput Hungary (Kingdom of Hungary)regniHungary (Kingdom of Hungary), direpta cremataque tota,
Parsum structuris sed tamen arcis erat.
185
At prius eversum Nagyvarad (Varadinum), city in Hungary, Transylvania, on the Sebes-Körös (Crisul Repede) river, today Oradea in western RomaniaVaradinumNagyvarad (Varadinum), city in Hungary, Transylvania, on the Sebes-Körös (Crisul Repede) river, today Oradea in western Romania, nobile castrum,
Cum reliquis, quae non enumerare vacat.
Transeo, quae fuerat per The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) edita strages
In plebem vel quot diruta templa iacent,
Milia quotve hominum fuerant abducta per Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeHistrumDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe,
190
Tendentes vinctas mente sub astra manus.
Collacrimare libet; plorantem cernere turbam
Me reor, ut durum fertur in exilium.
Perculerant tamen ista parum nos, ore professos
Christum, quem raro pectora nostra colunt.
195
Inde sed irrepsit regnandi dira cupido,
Hungary (Kingdom of Hungary)PannoniaHungary (Kingdom of Hungary) motus dans in utraque novos,
Qui nuper totum traxere in proelia mundum,
Quorum tam subito, non puto, finis erit.
O miseram nostro, male quo sic vivitur, aevo
200
Hungary (Kingdom of Hungary)PannoniamHungary (Kingdom of Hungary), cunctis quae data praeda gemis!
Hoc quod atrox hostis fecit, facit hoc et amicus;
Ex omni misere sic modo parte ruis.
Quos tu fecisti, te diripit impia regum
Ambitio, quorum saeva per arma peris.
205
Tertius accessit, qui proelia tanta diremit,
Et trux hostibus his hostis utrisque nocet.
Obsedit pulchram multa cum gente Vienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube riverViennamVienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube river,
Austriacos late depopulatus agros.
Ante sed a victis vi sceptrum ceperat The Hungarians HunnisThe Hungarians
210
Quos nunc omnimoda sub dicione premit.
Aequavitque solo Buda (Ofen), city in Hungary, on the right bank of the Danube river, which divides Buda from Pest, capital of the Kingdom of Hungary; in 1873 Buda, Pest and Óbuda were unified to become BudapestBudamBuda (Ofen), city in Hungary, on the right bank of the Danube river, which divides Buda from Pest, capital of the Kingdom of Hungary; in 1873 Buda, Pest and Óbuda were unified to become Budapest, deiecit et arcem,
Liquerat intactam quam pietate prius.
Occidit tamen hic omnes, quos vivere novit;
Dicitur in multis hocque patrasse locis.
215
Non aetas pueris, sexus nec forma puellis
Profuit, hostili quin caderent gladio.
Sacra, sacerdotes, aedes divumque figurae,
Quidquid ibi nostrae religionis erat,
Interiere simul Hungary (Kingdom of Hungary)regnoHungary (Kingdom of Hungary) cum rege subacto;
220
Quae Suleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman EmpirevictorSuleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman Empire dederat, unde tributa capit.
Ad praesens hiberna sua cum gente petivit,
Non procul a nobis tempore veris erit.
Praesidiis abiit siquidem per castra relictis,
Quo cum maiori vi remeare queat.
225
Haec reputa laceri, Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 PopeClemensClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope, bone pastor ovilis,
Qui nunc cum magno Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesareCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile iunctus ades!
Haec perpende, precor, demittas cor et in altum,
Nam res officio convenit ista tuo!
Ex animis regum contracti tolle vicissim,
230
Si quid adhuc odii, quod reor, intus habent,
Corruptasque novo repara munimine caulas
Et duc palantes ad sata laeta greges!
Non lupus est tanti, modo sit gregis una voluntas:
Incidet in casses bestia crassa tuos.
235
Non desunt vires, animus nec ad ista profecto
Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 PopePontificiClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope tanto dignus abesse potest.
Sit licet attritum Latium per bella luesque,
Succrevit pubes Itala multa tamen.
Haec cum magnanimis belli ductoribus ibit,
240
Quos tibi, si quaeres, Ausonis ora dabit.
Senate of the Republic of Venice Euganeosque patresSenate of the Republic of Venice , terraque marique potentes,
Pace prius facta sub tua signa trahes.
Magna dabit saevi Germany (Germania, Niemcy)GermaniaGermany (Germania, Niemcy) robora Mars ancient Roman god of warMartisMars ancient Roman god of war,
Quae generat pronos semper ad arma viros.
245
Hoc etiam faciet florens Spain (Hispania)HispaniaSpain (Hispania) claris
Militibus, quos haec bellica mater alit.
Et cataphractorum tibi mittet France (Gallia, Francia), the kingdomGalliaFrance (Gallia, Francia), the kingdom turmas;
Irarum fertur iam posuisse minas.
Arcubus extensis opulenta BritanniaBritanniaBritannia multos
250
Sponte viros ad tam nobile mittet opus.
Proceris Frisii iungent sua castra Batavis,
Belgarum ducet quos galeata cohors.
Scotus et arma feret cum Cimbro Danus, et hi, qui
Ad mare concretum iugera rara colunt.
255
Hunnus et oppressus duce te sua tela resumet
Inque sui regis iura redire volet.
Accurrent fortes, infracto corde Bohemi
Et prope quae gentes regna propinqua tenent
Non deerit bellax tibi Sarmata, trux et Alanus,
260
In levibus pugnans nec Lithuanus equis.
Hi iam cum Moscis toties Dacisque, Scythisque,
Cum Turcis etiam conseruere manus.
Isti nunc Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriaregis SigismundiSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria iussa sequuntur,
Quo nullum, qui te plus veneretur, habes.
265
Nil aliud petit hic, nihil est, quod crebrius optet,
Inter oves quam quod mens foret una tuas
Quodque sub unanimi consensu pectora regum
conciliata forent.
Hoc si perficies, nil pax remorabitur illum
270
Turcica; rescindi, sit pia causa, potest.
In longum non est tempus confecta; priusquam
Ibimus in The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) , desinet illa prior.
Fac modo Christicolae concordes arma capessant,
In Byzantinis bella gerantur agris!
275
Gentibus instructi sint terra, per freta classe
Victum cum nervo sufficiente ferant!
Bosporus in primis capiatur Thracius et sic
Hostibus occlusis impediatur iter!
Hoc non unius bellum praesumitur anni,
280
Si debet iusta sedulitate geri.
Quod postquam fiet, Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriarex SarmataSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria pacta remittet
Sponteque cum reliquis regibus hostis erit.
Interea sed cum nihil in commune moveri
Sentit, vult pacis commoditate frui
285
Nec se cum regnis, cum nemo iuvare procurat,
Perdere, solus enim ferre tot arma, nequit.
Iam licet a The Ottoman Turks (Turcae) TurcisThe Ottoman Turks (Turcae) sit tutus, gens tamen illi
Taurica cum sociis, nescia pacis, obest.
Haec venit a tumidis toties Sea of Azov (Palus Maeotis)MaeotidisSea of Azov (Palus Maeotis) undis
290
Et magno numero plurima damna facit.
Et quamvis aliquando fera cum gente pacisci
Cogitur, observat non tamen illa fidem.
Hinc conducticio fines custode tuetur
Et turmas equitum semper in aere fovet.
295
Sic infestatur crebris incursibus, unde
Tempora securae pauca quietis habet.
Nullius auxilium tamen umquam sensit et hostes
Numinis innumeros saepe cecidit ope.
Regibus hinc praestat multis prudentia et annis,
300
Usu quam longo tempora ferre solent.
Indeque praeteritam praeviderat ante ruinam
Et nisi succurras, iam graviora videt.
Quare per Christi tibi viscera supplicat, orbi
Ut modo languenti pharmaca tuta pares.
305
Nec mora te tardet! Iam limina possidet hostis;
Si non obsistes, in penetrale ruet.
Diversas igitur mentes odiisque vicissim
Flagrantes certo pacis amore fove!
Et reminiscaris, quod pacis amator et auctor,
310
Te Deus in terras hac ratione dedit!
Si quid restat adhuc irarum, bella quod ista,
Tempora vel quod idem prisca dedere tibi,
Si quid Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGallusFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy adhuc contra praetendit Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileHiberumCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile,
Si quid in hos laesus forte Henry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of YorkBritannusHenry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of York habet,
315
Si quid inest aliis veterisve novive furoris,
Quo iacuit res, heu, publica pressa diu,
Tu, Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 PopepaterClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope, in natos clemensque piusque resolve
Et sic concordes duc ad ovile tuum!
Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile adest praesto; propere, quo iusseris, ibit,
320
Ante tuos et ob id procidit ille pedes.
Spain (Hispania)HesperiamSpain (Hispania)que suam linquens traiecit ad istam,
Ut veniens faceret, quae tibi grata forent.
Hoc etiam reliqui facient ex ordine reges;
Tu modo ne dubita, promere signa iube!
325
Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesarisCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile Holy Roman Empire of the German Nation (Empire, Reich, Imperium)imperiiHoly Roman Empire of the German Nation (Empire, Reich, Imperium) sacra tempora cinge corona!
Quod si fit, refert, Bologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal StatehicBologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal State vel in Rome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy SeeUrbeRome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy See, parum.
Tu tecum Rome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy SeeRomamRome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy See, non te fert illa, quod aiunt,
Esseque dicitur haec hic, ubi papa manet.
Acrior hinc fiet diademate fretus in hostes,
330
Quo debetur ei, Suleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman EmpireTurcaSuleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman Empire quod omne tenet.
Conatus adeo sanctos successibus auge,
Ut coeptum fervens aggrediatur opus!
Quodsi perveniet Germanas sospes ad oras,
Nullus ibi, qui non sponte sequatur, erit;
335
Hostis ad Euphratis fugiet procul ostia magni,
Cum Graecis rursum Thrax sacra nostra colet.
Si tecum retro Tiberis transibit ad undas,
Hinc et ad Hispanos per mare carpet iter,
Hostis ad Eridanum furiosa mente feretur
340
Et sua firmabit forsan in Rome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy SeeUrbeRome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy See sacra.
Haec prohibere potes, dum tempus et integra res est;
Vix umquam posthac copia talis erit.
Hoc etiam cum iam cognoscas, inclute Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile,
Ut bene perpendas, te tua iura monent.
345
Incultis igitur numeris innixa, seorsum
Ad te contendit flens Elegia loqui.
Da veniam! Durum est fervente dolore tacere.
Afflicto cordi quem bona causa facit.
Vera loquar, ter namque tua versatus in aula
350
Nunc hic Sarmatico missus ab orbe vagor.
Per mare, per terras, a Cádiz (Gades), city and harbour in southwestern Spain, AndalusiaGadibusCádiz (Gades), city and harbour in southwestern Spain, Andalusia actus ad Eurum,
Te comitatus ad hoc sum procul usque solum,
Hic ubi sublimi populosa Bologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal StateBononiaBologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal State turri,
Iuncta suo Reno (Rhenus), river in northern Italy, Emilia RomagnaRhenoReno (Rhenus), river in northern Italy, Emilia Romagna tollit ad astra caput.
355
Venimus huc et iam bis cursum luna peregit,
In The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) sed adhuc nulla statuta liquent;
Et quamvis iusto premitur Florence (Firenze, Fiorenza, Florentia), city in central Italy, the capital of the province of Toscana (Tuscany)FlorentiaFlorence (Firenze, Fiorenza, Florentia), city in central Italy, the capital of the province of Toscana (Tuscany) bello,
Non minus in The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) res ea digna foret.
Austriacis nuper dum grassarentur in oris,
360
Multa ferebantur, quae modo muta silent.
Ex re quam subito natus calor iste refrixit,
Effectus causa deficiente docet.
Non tamen ergo puta caesos vel forte fugatos,
Dicuntur subito quod retulisse pedem
365
Et quod quassatam propere liquere Vienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube riverViennamVienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube river,
Innumeros quae tot pertulit icta globos!
O, utinam non sit, quod opinor! Vere redibunt;
Hic reditus magni causa timoris erit.
Aspera cum primum sua frigora bruma remittet
370
Cumque suum quaeret Daulias ales Itys mythological figure, son of King Tereus of Thrace, and Athenian Procne, killed by his mother and served to his father for dinnerItymItys mythological figure, son of King Tereus of Thrace, and Athenian Procne, killed by his mother and served to his father for dinner,
Mox ex hibernis, quo concessere, reversi
Reliquias alia commoditate petent.
Iam didicere, prius quod forsan defuit illis,
Concita quid nostri militis arma valent
375
Et quibus illa modis tractent illisque fruantur;
Ordine quo pedites in statione manent,
Impete quoque solent extra procurrere vallum
Et qua defendunt moenia fracta manu;
Quid veles possit, quid eques gravis arma ferendo,
380
Quove struant acies insidiasve modo.
Haec cum iam noscant, ex omni parte cavebunt,
Aptius ad pugnam seque parare scient.
Nascitur ex usu rerum prudentia maior:
Non pallet visis nauta probatus aquis
385
Nec metuit vulpes, quem vidit saepe, leonem,
Ad notosque canes non timet ire lupus;
Praesertim quos affecit formidine quondam,
In tales versus plus feritatis habet.
Quam tuus impigre miles deiecerit hostem,
390
Libera iam tandem facta Vienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube riverViennaVienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube river probat;
Intrepidi quicumque viri pro moenibus illis
Stabant, sunt omni laudis honore pares.
Non tamen hostilis vis inde repressa tepescit,
Sed vereor, ne sit forsitan aucta magis.
395
Abduxere tuos populos a finibus Inn (En, Oenus), river flowing from the Bernina Massif in Switzerland, and running through Tyrol in Austria and Bavaria in Germany, a right-bank tributary of the DanubeAeniInn (En, Oenus), river flowing from the Bernina Massif in Switzerland, and running through Tyrol in Austria and Bavaria in Germany, a right-bank tributary of the Danube,
Qua magis Alpinas respicit ille nives.
His coniunxerunt habitantes undique pagos
Austriacos, quos mox igne cremasse ferunt.
Hunniacas et opes multa cum gente tulerunt,
400
Pro qua vis auri plurima cedet eis.
Sic dites spoliis redierunt nuper opimis,
Thracius hinc in nos saevior Isthmus erit.
Si pro! vere novo, quod opinor, forte redibunt,
Maior erit numerus, quam fuit iste prior.
405
Advenient magna praedae dulcedine capti
Ex Asia, the continentAsiaeAsia, the continent vastis, ex Libyaeque iugis.
Iam sibi promittunt Europe (Europa), the continentEuropaeEurope (Europa), the continent totius orbem,
Quem nisi defendas, quod petiere, ferent.
Interea, quo ceperunt Belgrade, city on the Balkan Peninsula, at the confluence of the Sava and Danube rivers, conquered by the Turks in 1521; today the capital of SerbiaTaurunica castraBelgrade, city on the Balkan Peninsula, at the confluence of the Sava and Danube rivers, conquered by the Turks in 1521; today the capital of Serbia
410
Et quo Phoebeam corripuere Rhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman EmpireRhodumRhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman Empire,
Non poteras, aliis bellis intentus, adesse,
Cum te vicinus traxit ad arma furor.
Is pacem, tandem sopitus, fecit et hostes
Foedus amicitiae iussit inire tuae.
415
Haec pax te Latias properantem duxit ad urbes,
Ad quam iam pridem mens tibi prona fuit,
Utque tuos faceres inimicos rursus amicos,
Nil non tentasti, quod rationis erat.
Hoc cum successit nec te vicina morentur
420
Bella magis, quae sunt iam potiora, vide!
The Ottoman Turks (Turcae) TurcarumThe Ottoman Turks (Turcae) rabies quo tandem, prospice, tendat,
Quae sic cotidie crescit et aucta viget!
Quam sit in angustis hic nunc, perpendito, rebus
Quem tibi germanum fecit uterque parens !
425
Huic nisi succurras, per te neglecta peribit
AustriaAustriaAustria, qua generis crevit origo tui.
Latius hocque malum serpet: vix Rhine (Rhein, Rhenus), river in central Europe, flowing through Switzerland, Germany (partially as a border with France) and the Netherlands, into the North SeaRhenusRhine (Rhein, Rhenus), river in central Europe, flowing through Switzerland, Germany (partially as a border with France) and the Netherlands, into the North Sea id ipsum
Sistet vel rapidis Aube (Alba, Albula), river in FranceAlbulaAube (Alba, Albula), river in France priscus aquis.
Haec ne proveniant, o Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile, cum Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Popepatre sanctoClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope
430
Provideas ! Spectant vos mala nostra duos.
Componas laceras modo temporis huius habenas
Contineasque tua lora remissa manu!
Suscipe, quod diadema tibi debetur, et Rome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy SeeUrbemRome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy See
Ne cures ! Urbs est Bologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal StateFelsinaBologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal State clara satis.
435
Rex cum Romanus non visa diceris esse
Rome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy SeeRomaRome (Roma), city in central Italy, on the Tiber river, seat of the Holy See, cur non sic caesar et esse potes?
Te modo, fac, propere Germanas confer ad oras,
Hostibus ut possis arma movere crucis!
Nam tua res agitur, domus ardet propria. Quam si
440
Liqueris ardentem, quid nisi pulvis erit?
Tolle moras igitur! Nec enim sine numine divum
In Latium ductus tempus ad istud ades.
Te Deus aeternus teneris protexit ab annis
Inque tuos hostes praevia signa tulit,
445
Et pro te pugnans te fecit in orbe monarcham
Imperiique dedit sceptra corusca tibi.
Quod praeter reliquas virtutes, quas geris, ingens
Promeruit sanctae religionis amor.
Victrices aquilas Christo duce profer in hostes!
450
Ille tuis coeptis vela secunda dabit.
Nec deerit Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 PopeClemensClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope, qui te, quo coepit, amore
Prosequitur patrio, cuius id acta docent,
Clarius hoc etiam doctura: iuvabit euntem
Aere sacro, fusa perque sacella prece.
455
Accedent alii reges, tibi sanguine iuncti
Et iunctos quos ex foedere nuper habes.
Foedera sed toties infecta refectaque rursum
Me terrent; nec enim suspicione carent.
In miserum sumus impacti, quod vivimus, aevum,
460
In quo rara avis est inviolata fides.
Tu tamen, in superis qui spem non ponis inanem,
Utere propositi dexteritate tui!
Scis, quibus ante modis desertis sit tibi pactis
Impositum; simili cautus ab arte cave!
465
Sunt consultores tibi, per quos omnia tractas,
Magna praestantes integritate viri.
Horum consilio, si quis latet anguis in herba,
Retia vel fuerint si tibi structa, scies.
Quidquid id est, superi cum te cepere regendum,
470
Insidiis poterit nemo nocere tibi.
His ducibus contra te nulla valebit aperta
Hostilis feritas, sed tibi terga dabit.
Non te detineat, quod Spain (Hispania)HiberiaSpain (Hispania) tam procul absit
Quodque tuum reditum vota per ampla petat!
475
Te poterit levius nunc, quam prius Isabella of Portugal (*1503 – †1539), Holy Roman Empress, Queen of Aragon and Castile; wife of Emperor Charles V of Habsburg, daughter of Manuel I of Portugal and Maria of AragonillaIsabella of Portugal (*1503 – †1539), Holy Roman Empress, Queen of Aragon and Castile; wife of Emperor Charles V of Habsburg, daughter of Manuel I of Portugal and Maria of Aragon carere,
Cum Philip I of Castile (*1478 – †1506), 1482-1506 Duke of Burgundy, 1506 King of Castile

Fernando von Habsburg (*1529 – †1530), son of the Emperor Charles V
natosPhilip I of Castile (*1478 – †1506), 1482-1506 Duke of Burgundy, 1506 King of Castile

Fernando von Habsburg (*1529 – †1530), son of the Emperor Charles V
habeat, pignora cara, duos.

Hos Deus ergo tibi viridi concessit in aevo,
Ut per te rabidi frangeret ora lupi.
Te nostris lacrimis tandem permotus adegit
480
Traicere indomiti per vada salsa freti.
Haec tibi de summo mens indita venit Olympo,
Unde nihil frustra pectora nostra subit.
Hinc ita firmatus recutitos ibis in hostes,
In multis statues clara tropaea locis.
485
I, decus, i, nostri spes orbis, maxime Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile,
Quo tempus, quo res et pia fata vocant!
Per te vult orbi Deus altam reddere pacem,
Quae iacuit per tot bella sepulta diu.
Per te vult animos fessos firmare suorum,
490
Funditus ut pereat gens inimica crucis.
Tu propere, quod coepisti, iam pectore toto
Perfice! Protectus numinis ibis ope.
Maiores agnosce tuos clarosque triumphos,
Quos atavi quondam promeruere tui!
495
Experiare tuam fausto sub sidere sortem,
Quae te victorem saepe probata facit!
Et faciet, coeptis ne desis ipse secundis:
Sub Iovis alitibus castra tremenda move!
Te felix Fortuna comes Virtusque sequentur,
500
Orbis et imperium sub tua iura dabunt.
Non monitoris eges nec opus currentibus esse
Fertur equis stimulo, tu tibi calcar eris.
Ibis ad hostiles Thracum per iugera terras
Et Syriae capies regna vetusta sacrae.
505
Unde triumphali te tunc Elegeia curru
Aspiciens sparsas colliget arte comas
Et pede coniuncto Sophocleum nacta cothurnum
Grandiloquis referet tot tua gesta modis.
Hos modo praecipites numeros ne sperne, quod atrum
510
Squalorem vultus temporis huius habent,
Sarmata vel Latios quod perstrepit inter olores
Sub gelido natus, qua riget Ursa, polo,
Hic ubi Sarmaticum vagus Vistula (Wisła), river in PolandIstulaVistula (Wisła), river in Poland fertur in Baltic SeaaequorBaltic Sea
Et tuta Gdańsk (Danzig, Dantiscum), city in northern Poland, on the Bay of Gdańsk at the mouth of the Vistula, on the Baltic, the biggest and wealthiest of the three Great Prussian Cities (Gdańsk, Thorn (Toruń), and Elbing (Elbląg)) with representation in the Council of Royal Prussia; a member of the Hanseatic LeagueportumGdańsk (Danzig, Dantiscum), city in northern Poland, on the Bay of Gdańsk at the mouth of the Vistula, on the Baltic, the biggest and wealthiest of the three Great Prussian Cities (Gdańsk, Thorn (Toruń), and Elbing (Elbląg)) with representation in the Council of Royal Prussia; a member of the Hanseatic League cum statione beat.
515
Nostrarum facies rerum miseranda coegit
Ex tristi faciles pectore versiculos.
Utque fluunt subito fervore, feruntur ab ore
In calamum nervo vix retinente pedes.
Non sunt in nonum, fieri quod debuit, annum
520
Pressi nec cura cum graviore dati:
Hoc fit victuris numeris, quos anxia multo
Cum studio vatum sollicitudo premit.
Hi nostri, modo conflati, cito claustra relinquunt
Et levibus pennis in sua fata volant.
525
Tempora noscantur gestis cum rebus in illis
Et moveant animos tot mala nostra pios;
Et quod per The Ottoman Turks (Turcae) TurcasThe Ottoman Turks (Turcae) Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of AustriaregiSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria cecidere Polono
Hunnorum reges, Władysław III Jagiellon Warneńczyk (*1424 – †1444), 1434-1444 King of Poland, died in the Battle of VarnapatruusWładysław III Jagiellon Warneńczyk (*1424 – †1444), 1434-1444 King of Poland, died in the Battle of Varna atque Louis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de FoixneposLouis II Jagiellon (*1506 – †1526), 1516-1526 King of Bohemia and Hungary; son of Ladislaus II Jagiellon King of Bohemia and Hungary, killed in the battle of Mohács, and his third wife, Anne de Foix,
Quodque per incursus ex omni parte coactus
530
Cum The Ottoman Turks (Turcae) TurcisThe Ottoman Turks (Turcae) foedus pacis inire fuit!
Hoc mihi si dederint properantes dicere Muses Greek goddesses of literature and the artsMusaeMuses Greek goddesses of literature and the arts,
Non est, cur illas plus superesse velim.
Summa Medusaei non ambio culmina montis,
Ungula quae tetigit Pegasus Bellerophontis equiPegasus .
535
Aonios latices, quibus est sitis alta, requirant,
Me levis, in valles quae fluit, unda iuvat!
 
49 IDP   43 Epitaphium Mercurini Gattinarae 1    
written [1530-06-06 — 1530-06-16] first edition 1531

Early printed source materials:
1Epitaphia (In funere Reverendiss(imi) D(omini) Mercurini a Gattinaria R(everendissimus) D(ominus) Ioannes Dantiscus c(onfirmatus) episc(opus) Culmen(sis)) p. Bv (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Epitaphium Mercurini Gattinariae Caroli V Augusti supremi Cancellarii) p. 144-145 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Nagrobek Mercurinowi z Gattinarii pierwszemu kanclerzowi cesarza Karola V) No. 16, p. 180-181 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphium Mercurini Gattinarae 1) No. 36. 1, p. 159-160 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Mercurinus in hoc iacet sepulcro
Gattinarius, omnium perenne
Virtutum specimen, vir acris omni
In re iudicii, sagax et aequus
5
Legum cultor, agens nihil favore
Aut donis, odio metuve, totus
Verax, candidus integerque vixit
Ore, consilio, fidelitate.
Cancellarius et diu supremus
10
Fuit caesaris; hinc rubro galero
Decorus. Sed erat sub hoc honore
Parvo tempore: Caesarem per Alpes
Ad Oenum gelidas secutus aeger,
Afflictus iacuit gravi podagra,
15
Quam multos habuit prius per annos.
In hac iam tenuem ex dolore vitam,
Solutus cruciatibus, reliquit
Lustris iam prope tredecim peractis.
Et nunc perpetua quiete gaudet,
20
Quam bonis Deus omnibus paravit.
 
50 IDP   44 Epitaphium Mercurini Gattinarae 2    
written [1530-06-06 — 1530-06-16] first edition 1531

Early printed source materials:
1Epitaphia (In funere Reverendiss(imi) D(omini) Mercurini a Gattinaria aliud eiusd(em)) p. B2r (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Aliud eiusdem [Epitaphium Mercurini Gattinariae Caroli V Augusti supremi Cancellarii]) p. 145 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Nagrobek Mercurinowi) No. 16. 2, p. 181 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphia Mercurini Gattinarae 2) No. 36. 2, p. 160 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hic iacet exemplum fidei, pietatis et aequi,
Atlantis nomen cui dedit ipse nepos,
Cui dedit ingenii vires et mentis acumen,
Eloquii gratum consiliique decus.
5
In magnis igitur rebus prudenter agebat,
In quibus ille fuit mortis adusque diem.
Sic constans fideique tenax durabat in omnem
Eventum, fretus caesaris auspicio.
Nemo datis seu promissis hunc flexerat umquam,
10
Nec Gallus rex, quo tempore captus erat.
Divitiae res sunt fluxae, bona fama superstes:
Vivida post cineres nescit in orbe mori.
 
51 IDP   45 Epitaphium Mercurini Gattinarae 3    
written [1530-06-06 — 1530-06-16] first edition 1531

Early printed source materials:
1Epitaphia (In funere Reverendiss(imi) D(omini) Mercurini a Gattinaria aliud) p. B2r (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Aliud [Epitaphium Mercurini Gattinariae Caroli V Augusti supremi Cancellarii]) p. 146 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Nagrobek Mercurinowi) No. 16. 3, p. 182 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphium Mercurini Gattinarae 3) No. 36. 3, p. 160-161 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Virtus, integritas, rerum sapientia multa,
Recti conscia mens, religionis amor
Hoc uno cum Mercurio sub marmore cunctis
Testantur, quanta vir probitate fuit.
5
Omnibus ille bonis studuit prodesse, nocere
Nulli, cui potuit, ferre rogatus opem.
Carolus hunc caesar non frustra luxit ademptum;
Vix umquam poterit forsan habere parem.
Utile contempsit, solum delegit honestum;
10
Sic vivens nullas accumulavit opes.
Sed fidei gazas post se cum laude reliquit
Et pro terrenis possidet astra bonis.
 
52 IDP   46 In emblema Gattinarae    
written 1530-1531 first edition 1531

Early printed source materials:
1Epitaphia (In funere Reverendiss(imi) D(omini) Mercurini a Gattinaria aliud in emblema ex altera parte imaginis illius ad vivum sculptae) p. B2r (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Aliud in emblema ex altera parte imaginis illius ad vivum sculptae.) p. 146 (in extenso)

Prints:
1DE-GREGORY 1824 p. 488 and plate I after p. 416 (in extenso)
2DANTISCUS 1938 (Jeszcze inne epitaphium na emblemat po odwrotnej stronie medalu przedstawiającego wiernie, jak żywą, postać owego) No. 16, p. 182 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (In Emblema Gattinarae) No. 37, p. 161 (in extenso)
 
53 IDP  181 De duabus Lucretiis, barbara et Romana. Ioannes Dantiscus Alphonso Valdesio    
written [1530-10 — 1531-03] first edition [1531, spring or early summer]

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, GCO, Hs 38, f. 177r

Prints:
1SKOLIMOWSKA 2016 Manuscript p. 80 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Osnabrück, Gymnasium Carolinum, MS 38, [f. 177r]

Ioannes Dantiscus Alfonso de Valdés (Alphonsus Valdesius) (*1500-1504 – †1532), Spanish humanist, friend of Erasmus of Rotterdam, brother of Juan and Diego; from 1520 in the service of the Imperial Chancellor Mercurino Gattinara; 1522 secretary of Emperor Charles V of Habsburg; 1526 Latin secretary (FERNÁNDEZ-SANTAMARÍA, p. 38-48; DE VOCHT 1961, p. 26)Alphonso ValdesioAlfonso de Valdés (Alphonsus Valdesius) (*1500-1504 – †1532), Spanish humanist, friend of Erasmus of Rotterdam, brother of Juan and Diego; from 1520 in the service of the Imperial Chancellor Mercurino Gattinara; 1522 secretary of Emperor Charles V of Habsburg; 1526 Latin secretary (FERNÁNDEZ-SANTAMARÍA, p. 38-48; DE VOCHT 1961, p. 26)

Mitto tibi munus, Alfonso de Valdés (Alphonsus Valdesius) (*1500-1504 – †1532), Spanish humanist, friend of Erasmus of Rotterdam, brother of Juan and Diego; from 1520 in the service of the Imperial Chancellor Mercurino Gattinara; 1522 secretary of Emperor Charles V of Habsburg; 1526 Latin secretary (FERNÁNDEZ-SANTAMARÍA, p. 38-48; DE VOCHT 1961, p. 26)ValdesiAlfonso de Valdés (Alphonsus Valdesius) (*1500-1504 – †1532), Spanish humanist, friend of Erasmus of Rotterdam, brother of Juan and Diego; from 1520 in the service of the Imperial Chancellor Mercurino Gattinara; 1522 secretary of Emperor Charles V of Habsburg; 1526 Latin secretary (FERNÁNDEZ-SANTAMARÍA, p. 38-48; DE VOCHT 1961, p. 26), dulcis amice,
Donasti nuper quod prior ipse mihi.
Materiam dederas, versus tibi reddo, puellae
Per quos barbaricae fertur ad astra decus.
5
Laedere non volui, memoranda sed acta referre,
Quorum causa fuit perniciosus Amor.
 
54 IDP  182 De duabus Lucretiis, barbara et Romana. Ad Lectorem    
written [1530-10 — 1531-03] first edition [1531, spring or early summer]

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, GCO, Hs 38, f. 177r

Prints:
1SKOLIMOWSKA 2016 Manuscript p. 80 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Osnabrück, Gymnasium Carolinum, MS 38, [f. 177r]

Ad Lectorem

Dant isti versus nova quaedam, tempore, lector,
Quae veterum nusquam facta fuisse leges.
Et si iudicio vis vero rectius uti,
Clarior haec priscis res nova rebus erit.
 
55 IDP  183 De duabus Lucretiis, barbara et Romana. De Lucretia barbara    
written [1530-10 — 1531-03] first edition [1531, spring or early summer]

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, GCO, Hs 38, f. 177r-v
2copy in Latin, 16th-century, SBN, Strob. MS 38, f. 38r-v


Early printed source materials:
1COMES p. C3v-C4r (in extenso)

Prints:
1KRZYCKI 1888 (De Lucretia barbara) No. VI.VII, p. 199-201 (in extenso)
2TOURNOY p. 72-74 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Osnabrück, Gymnasium Carolinum, MS 38, [f. 177r]

De Lucretia barbara

Regis apud matrem degebat virgo decenti
Forma, rex cuius captus amore fuit.
Quam prece nec precio quum flectere posset, amanti
Mater opem nato clam miserata tulit.
5
Immisit thalamo cupidum, quo sola puella
Texebat nivea serica picta manu.
Ingressus pavidam mox vi tentavit, at illa
Blanditias fingens talia verba dedit:
”Est quod agam quo sim magis apta, recede parumper
10
Hinc modo; quod poscis vi, tibi sponte dabo”.
Substitit ante fores spe fervidus ille recepta,
Illa fugae coepit quaerere mille modos.

Osnabrück, Gymnasium Carolinum, MS 38, [f. 177v]

Clausa tamen quum non evadere posset amantem,
Tum praeceps stuprum ne pateretur, ait:
15
“Ex hac me superis castam commendo fenestra”,
Servato fregit sicque pudore gulam.
Dicite qui veteres extollitis Heroinas,
Estne pudicitia clarior ulla prior?
Se fixit vim passa prius Lucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus LucretiaLucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus ferro,
20
Quam vi corrumpi maluit ista mori.
Haec compressa tulit prognatum rege potenti,
Casta manens regi praetulit ista necem.
Perdidit haec Lucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus RomanaLucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus minis deiecta pudorem,
Barbara re nulla victa sed ista fuit.
25
Haec metuens facinus ne post vulgaret adulter
Fassa scelus, proprio concidit ense prius.
Dedecus ista tegens potuisset opes et honores
Sperare, et vitae commoda multa suae
Deliciisque frui tam magni regis in aula,
30
Vivere sed duxit turpe, manente nota.
Sic Cymbras imitata olim se casta necavit,
Sed tamen hinc Cymbris anteferenda venit.
Hostibus hae tradi amissis timuere maritis,
Noluit haec vivens rege ab amante capi.
35
Quantum igitur nostris virtus superatur in oris
Itala, monstravit virginis huius opus.
O foelix una ante alias quas prisca tulerunt
Saecula, barbarici gloria magna soli.
Nomen adhuc res ipsa recens ne cognita laedat
40
Suppressi, quod post libera fama dabit.
 
56 IDP  162 De duabus Lucretiis. In Lucretiam Romanam sese interficientem    
written [1530-10 — 1531-03] first edition [1531, spring or early summer]

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, GCO, Hs 38, f. 2r
2copy in Latin, 16th-century, SBN, Strob. MS 38, f. 38v-39r


Early printed source materials:
1COMES p. D1v (in extenso)

Prints:
1KRZYCKI 1888 (in extenso)
2TOURNOY p. 76 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Osnabrück, Gymnasium Carolinum, MS 38, [f. 2r]

In Lucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus LucretiamLucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus Romanam sese interficientem

Cur petis haec stricto tua candida pectora ferro,
Cogis et has niveas in tua fata manus?
Visne pudicitiae causam polluta tueri,
Et vim testari quae tibi facta fuit?
5
Non poteris culpa (quamvis moriare) carere:
Amissi semper signa pudoris erunt.
Ante mori satius fuerat, quam ferre minantis
Tarquin the Proud (Lucius Tarquinius Superbus) (†495 BC), 535-509 BC King of RomeTarquiniiTarquin the Proud (Lucius Tarquinius Superbus) (†495 BC), 535-509 BC King of Rome foedum turpis amoris opus.
Sed metuens telum quod dextra gessit adulter,
10
Cepisti quod sub veste latere solet.
Hocque voluptatis facinus quum dulce peregit
Coniugii laesa te fodis ense fide.
Et sic mentis inops properas corrupta sub Orcus a god of the underworld in Roman mythologyOrchumOrcus a god of the underworld in Roman mythology,
Castarum specimen te tamen esse ferunt.
 
57 IDP  184 De duabus Lucretiis, barbara et Romana. [Responsio a Ioanne Dantisco ad epigramma Stephani Comitis data]    
written [1531-01 — 1531-03] first edition 1544

Early printed source materials:
1COMES p. C4v-D1r (in extenso)

Prints:
1TOURNOY p. 74-75 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quod Romana nihil Lucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus LucretiaLucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus , nostra parumque
Barbara te duro iudice laudis habet,
Pace tua dicam, nimis acer utramque notasti,
Quam par est trutina rem graviore notas.
5
Nostra pudicitiam cum morte coacta tueri,
Non alio potuit casta manere modo.
Stupra pati, vel sponte mori sine labe, quid esse
Iustius, aut dic quid sanctius esse potest?
Nonne prius tot Christicolae tormenta puellae
10
Perpessae, stupris praeposuere necem?
Carnificisque manu cecidisset et ista libenter,
Quam sic vim vitans praecipitata mori.
Filia si regis Costi sic clausa fuisset,
Forsitan in facinus lapsa fuisset idem.
15
Astabat foribus non hostis rex, sed amator,
Cui bellum nisi cum virginitate fuit.
Quid faceret, cum nec clamor nec lucta valeret,
Ulla diu posset, nec ratio ulla fugae?
Sic tandem stuprum per vim sufferre coacta,
20
Quid prius hic expers virgo viri faceret?
Certamen dedit hic non gloria, sed pudor et res
Quam vi tentavit perniciosus amans.
Non igitur quam tu designas gloria mortis
Sed male quod nollet vivere causa fuit.
25
Ambivit nihil haec famae, quum sola cubile
Excideret metuens probra scelesta pati.
Tu tamen hanc, inquis, imitatam Herostratus (Erostratus, Ηρόστρατος) HerostratonHerostratus (Erostratus, Ηρόστρατος) illum,
Qui male re gesta crimine nomen habet.
Hic ego Lucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus RomanamLucretia, wife of Lucius Tarquinius Collatinus nolo defendere; forsan
30
Impulit hanc primum gloria, deinde metus,
Illaque quod nequeat dici puto iure beata,
Ad Stygios merito quod sit adacta lacus.
Sed nostram superis ex sacro fonte dicatam,
Inter caelestes (credo) latere deos.
35
Hocque modo castam forsan Deus ipse volebat,
Cuius iudicium noscere nemo potest.
Aut igitur recinas, detractaque redde, vel olim
Qui Criticus fueris, res dabit acta tibi.
 
58 IDP   39 Hospes 1    
written 1518-01-01 — 1532-07-28 first edition 1533

Early printed source materials:
1Encomium (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Aliud) p. 162 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigramy) No. 21. 3, p. 199 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hospes) No. 33. 1, p. 139 (in extenso)
3Antologia 1985 (O gościach) No. 1, p. 228 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Hospes / Gość) No. 1, p. 84-85 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Antologia 1996 (Hospes / Gość) No. 8, p. 146-147 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
6Polnische (Gastfreundschaft) No. 1, p. 41 (German translation, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Post tres saepe dies piscis vilescit et hospes,
Ni sale conditus aut sit specialis amicus.
 
59 IDP   40 Hospes 2    
written 1518-01-01 — 1532-07-28 first edition 1533

Early printed source materials:
1Encomium
2DANTISCUS 1764 (Aliud) p. 162 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigramy) No. 21. 4, p. 199 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hospes) No. 33. 2, p. 139 (in extenso)
3Antologia 1985 (O gościach) No. 2, p. 228 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Hospes / Gość) No. 2, p. 84-85 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Polnische (Gastfreundschaft) No. 2, p. 41 (German translation, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hospitii rector semper sit laetus ut Hector,
Ut Iob sit patiens utque Sibylla sciens.
 
60 IDP   47 In Psalmorum paraphrasim epigramma    
written before 1532-05-03 first edition 1532-05-03

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, GCO, Hs 38, f. 173v


Early printed source materials:
1CAMPENSIS 1532 Norimberga (Ioannis Dantisci Episcopi Culmensis in eandem paraphrasim Epigramma) (in extenso)
2CAMPENSIS 1532 Antverpia (Ioannis Dantisci Episcopi Culmensis in eandem paraphrasim Epigramma) (in extenso)
3CAMPENSIS 1532 Cracovia (Ioannis Dantisci Episcopi Culmensis in eandem paraphrasim Epigramma) (in extenso)
4CAMPENSIS 1534 Enchiridion (In eandem paraphrasim epigramma) p. a[1] (in extenso)
5CAMPENSIS 1536 Enchiridion p. [a1]v (in extenso)
6CAMPENSIS 1537 (Io(annis) Dantisci e(piecopi) C(ulmensis) in eandem paraphrasim epigramma) p. a1v (in extenso)
7CAMPENSIS 1540 Enchiridion p. [a1]v (in extenso)
8CAMPENSIS 1545 Liber p. A[1]rw (in extenso)
9Liber (Ioannis Dantisci Episcopi Culmensis Epigramma) p. a0 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1891 (Ioannis Dantisci, episcopi Culmensis, in eandem paraphrasim Epigramma) p. 497 (in extenso)
2REJ (Ioannis Dantisci E. C. in eandem paraphrasim epigramma) (in extenso)
3DOBRZYCKI (In eandem paraphrasim epigramma) (in extenso)
4Dantisci Carmina (In Psalmorum paraphrasim epigramma) No. 38, p. 161-162 (in extenso)
5AT 14 (In eandem paraphrasim Epigramma) p. 348-349 (in extenso)
6DE VOCHT 1961 (Ioannis Dantisci Episcopi Culmensis in eandem paraphrasim Epigramma) p. 142 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Pura mente Deum si vis cognoscere, lector,
Et quis sit verae religionis amor,
Et quibus ipse modis Deus est orandus, et illi
Fidere quo possis pectore, labe reus,
5
Haec lege divini sacrata poemata vatis,
Qui fidei nostrae fons et origo fuit!
Ex cuius sacro mundi servator Iesus
Semine, mortali corpore factus homo est.
Cum falsis veteres dis interiere poetae,
10
Nominis illorum fabula sola manet.
Hic cum perpetuo viget omni tempore Christo,
Istud et in terris dulce reliquit opus.
Dulce quidem numeris, sed sensu dulcius omni
Melle, quod ex Hybla sedula legit apis.
15
Clarius hoc tandem Campensis reddidit orbi,
Interpres linguae candidus Hebraicae.
Perlege, ne pigeat, mentem super astra levabis
Plusque pius fies quam modo, lector, eras!
Non hic Castalios ficto de fonte liquores,
20
Sed quos dat Christi spiritus, ore bibes.
Quae quondam prisci finxere poemata vates,
Mentitis pollent omnia plena iocis.
Hic est firma fides, hic spes, hic fervor amoris,
Quem quisque in summum debet habere Deum.
 
61 IDP  171 Epitaphium [Casimiri regis?]    
written before 1533-03-15
Poem lost, mentioned in IDL 914: Epitaphia, quae nobis misit Paternitas Vestra cara et grata nobis exstiterunt, his enim legendis et parentum nostrorum iucunda recordatio nobis excitatur, et Paternitatis Vestrae officii diligentis in mentem nobis subit memoria; Dantiscus' authorship uncertain
 
62 IDP   38 Servitus    
written before 1534 first edition 1533

Early printed source materials:
1Encomium (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Epigramma aliud) p. 162 (in extenso)
3MINASOWICZ (Paraenesis ad famulos/Przestroga służącym) No. 6, p. 144-145 (in extenso; Polish translation)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigramy) No. 21. 2, p. 199 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Servitus) No. 32, p. 139 (in extenso)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Servitus / Służba) p. 82-83 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
4Antologia 1996 (Servitus / Służba) No. 7, p. 146,-147 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Polnische (Dienst) p. 41 (German translation, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Si servire velis, tria sunt, quae mente tenebis:
Non divinabis, fuge murmur et esto fidelis!
 
63 IDP  172 Epitaphium [Elisabethae reginae?]    
written before 1533-03-15
Poem lost, mentioned in IDL 914: Epitaphia, quae nobis misit Paternitas Vestra cara et grata nobis exstiterunt, his enim legendis et parentum nostrorum iucunda recordatio nobis excitatur, et Paternitatis Vestrae officii diligentis in mentem nobis subit memoria; Dantiscus' authorship uncertain
 
64 IDP  169 [De haeresi]    
written 1534-04-23 first edition 1915

Manuscript sources:
1rough draft in Latin, autograph, BCz, 244, p. 93-94
2copy in Latin, 18th-century, BK, 232, p. 175-176
3copy in Latin, 18th-century, B. Ossol., 151/II, f. 136v-137r
4copy in Latin, 16th-century, BCz, 54 (TN), No. 66, f. 190-192

Prints:
1KOLBERG 1915 p. 35-36 (in extenso)
2JASIŃSKA-ZDUN 2010 p. 360-361 (in extenso)
3SKOLIMOWSKA 2012 Dantiscus p. 204-207 (in extenso; English translation)
4SKOLIMOWSKA 2021 Ex Saulo p. 218-221 (in extenso; Polish translation)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

BCz, 244, p. 93

Quandoquidem, volumus saltem si vera fateri,
Haec merito patimur, res facit ipsa fidem.
Non frustra penitus Germany (Germania, Niemcy)Germanis crevit in orisGermany (Germania, Niemcy)
Haeresis haec, quae iam virus ubique vomit,
5
Nec causas opus est afferre scientibus illas:
Ex capite hic fluxum noxius humor habet,
Inficit et reliquos corrupti corporis artus,
Unde subit rediens haec pituita caput,
Quod modo sic tremula vertigine iure laborat
10
Inque vicem capit hoc, quod dedit ante, malum.
Pharmaca ni vitiis superi curantia pulsis
Praestiterint, actum (quod procul absit) erit:
Sweden (Suecia)SveticaSweden (Suecia) non solum, vel Denmark (Dania)DanicaDenmark (Dania) sive Brittany (Armorica, Bretogne), region in northwestern FranceBritannaBrittany (Armorica, Bretogne), region in northwestern France
Regna, sed in bellum cuncta sub orbe ruunt.
15
Ultima non procul esse potest iam iudicis hora,
Praemia qui cunctis, ut meruere, dabit.
Gens contra gentem surgit, Mars saevit ubique,
Integritas, virtus et pudor omnis abest.
In summum vix ulla fides pietasve Tonantem,
20
Rarus et est nostrae religionis honor,
Spernuntur pia dicta patrum, stata tempora, leges
Atque sacri ritus, qui viguere prius.
Concita sese effert nebulonum daemonis oestro
Turba ingens, sibi quae cuncta licere putat.

BCz, 244, p. 94

25
Est odio verum simul exulat aequum et honestum,
Cum luxu, fastu text damaged[u]u text damaged regnat et aeris amor,
Omnia confuso volvuntur turbinis aestu text damaged[u]u text damaged,
Impietas dum sic vi sacra nostra quatit.
Haec qui restituet paper damaged[uet]uet paper damaged vel qui reparabit, ut ordo,
30
Qui fuerat, redeat, laude colendus erit.
Res haec sed nostris est longe viribus impar paper damaged[ar]ar paper damaged,
Proderit ingenium consiliumve parum.
In primis ponenda forent tot crimina nobis,
Sumenda et melior vita relicta alia,
35
Linquenda ambitio mundique amor, ardor habendi text damaged[i]i text damaged
Quaeque referre pudet plurima nota satis.
Imploranda Dei clementia, saepe precanda
Suppliciter multis cum lacrimis venia.
Cum patribus nostris graviter peccavimus omnes,
40
Hinc mala, quae ferimus, iusta dat ira Dei.
Haec nos paper damaged[s]s paper damaged per saevos castigat saepe tyrannos
Et subdit duro colla paper damaged[a]a paper damaged superba iugo.
Quod si non Deus hic iustis plerumque pepercit,
Quid faceret, numquam qui sine labe sumus?
45
Exspectat tamen paper damaged[amen]amen paper damaged, ut doleamus, seque benignum
Offert, si volumus linquere iniqua, patrem.
Hactenus haec, ne sus forsan docuisse Minervam
Dicatur. Sapiens non monitoris eget.
 
65 IDP  165 Oratio filii prodigi    
written before 1535-05-05
Poem lost,

mentioned in

IDL 3593: Ea, quae Reverendissima Dominatio Vestra edidit de filio prodigo, rogo mihi transmittere, mihi enim hic datum periit. Ego coram censore male interpretatus foedum pro foetido, ita enim obiter absque deliberatione occursit(!). Miratus sum saepe pertinaciam hominis, quod foedum lutum non legisset certe nondum omnia legit.

IDL 1311: Ineptias Pasquilli libenter legi, quae qualiscunque sunt, ex theologia quaesitae non offendunt. Similiterque libenter legi carmen de filio prodigo, Evangelio conveniens. Igitur habemus gratias, quod nobis seria et iucunda impartitur.

IDL 1320: Addidi et alios meos versiculos de filio prodigo, quod si adhuc, ut solebat, meas esse aliquid putare nugas, quae aegro in corde senescunt cum per otium licuerit, ad quaedam etiam mihi alia calcar addet, quamvis me, ut alias, non trahat amplius ambitiosi consuetudo mali facit tamen indignatio versum.

IDL 4547: Oratio et vaticinium perplacent, sed oratio me magis oblectat in hac praesertim adversa valetudine, quae me facit delictorum reminisci et altis suspiriis petere veniam recitatione illorum versuum.

IDL 1329: Carmina per Reverendissimam Dominationem Vestram in Cepparum(!) et prodigum filium docte congesta, admodum legendo recrearunt animum meum, tamen non destituere minus exinanire.Reverendissima Dominatio Vestra prodigum se, sed in omni doctrina doctum et solertem atque virtuosum, quantum dictamen tolerare potuisset, potius appellare debuisset, quia tamen id ita factum est, non sine summa Vestrae Reverendissimae Dominationis prudentia id actum esse censeo et laudari a laudatis potius, quam a se ipsam frictum, arbitror, voluit.

IDL 1328: Heri ad vesperam oblatae sunt mihi iucundissimae litterae immo gratissima litterarum volumina a Reverendissima Dominatione Vestra, quorum argumenta dum obiter inspicerem, mox sepositis reliquis orationem prodigi filii attentiore animo legendam in manus assumo. Primum expungo nomen auctoris, meumque optimo iure repono. Deinde ante divinum tribunal me ipsum reum constituo atque audacter accuso, peccata aperio nihil celans, nihil negans, securus de venia, quando ex puro corde tam vehementem filii prodigi orationem coram clementissimo iudice peroravero. Nullae enim oratoriae partes, quibus ille summus iudex ad misericordiam flecti solet, in ea desiderantur. Profecto non erat tam facile Hortensio neque Ciceroni, eloquentissimis hominibus, suos caesares aut alios iudices in favorem reorum inclinare, quam facile clementissimus Deus suum prodigum filium, nudum, famelicum, saucium atque omni ex parte desolatum recipiet, quando factorum poenitens tam suavissima poenitentiae carmina secum attulerit. Itaque fateor me spirituale aliquod gaudium et ineffabile per ea ipsa carmina consecutum, nihilque dubito, quin ipse Divinus Spiritus (cuius vehementiam in eis miror et veneror) maiora et meliora cum ipsorum scriptore prope diem faciat. Redeunt mihi in memoriam sancti Augustini episcopi confessiones, Ambrosii conversio, Hieronimi flagella et similia sanctissimorum pontificum exempla, quibus Reverendissima Dominatio Vestra in saecularibus litteris et magna huius mundi opinione hactenus similis fuerat. Quocirca iam in animo confirmata id, quod ipsi ad aetatem vergentes et pontifices constituti fecerint, imitari studebit. Tantum ex tempore ad memorabiles versus filii prodigi.

IDL 1387: Litteras Reverendissimae Dominationis Tuae VI Augusti datas X Septembris accepi easque duplici carmine, et utroque elegantissimo, adauctas, satis alioqui per sese amplas et prolixas. — — Est oratio filii prodigi tenui meo iudicio pulcherrima. Ceterum ea de re exstat perquam elegans comoedia nova Gnaphaei, quae Acolastus dicitur. — — Est et Nurnbergae in Teuthonico quaedam scripta et hic ante menses aliquot acta.

IDL 1449: De filio prodigo vidi praeter Evangelicum carmen tuum duas comoedias, unam Teuthonice a quodam Nurenbergensi conscriptam, alteram Latine compositam, qua nihil vidi hac aetate in poesi elegantius elucubratum.

 
66 IDP   48 Ionas propheta    
written shorty before 1535-05-04 first edition 1577

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century or early 17th-century, B. Ossol., 168, f. 262r-262v
2copy in Latin, 16th-century, RA, Extranea IX Polen, vol. 147, f. 17v-18v
3copy in Latin, combination of the longer and shorter versions of the poem, contaminated by the numerous variants and omissions, 16th-century or early 17th-century, B. Ossol., 168, f. 257r-257v
4copy in Latin, 17th-century, B. Ossol., 334/II, p. 495r–496r
5copy in Latin, 17th-century, BG PAN, 724, f. 84r–85r
6copy in Latin, 16th-century, BJ, 6553, f. 427v
7copy in Latin, 16th-century, B. Ossol., 334/II, f. 502r
8copy in Latin, 17th-century, BG PAN, 821, f. 2r-v
9copy in Latin, 18th-century, BCz, 51 (TN)
10copy in German, translation, 17th-century, РГБ, Fonds 68, 341, f. 6v
11copy in German, translation, 17th-century, BG PAN, 725, f. 74a–b
12copy in German, translation, 17th-century, BG PAN, 831, f. flyleaf of front cover and page unnumbered (protective) recto before f. 1
13copy in German, translation, 17th-century, BG PAN, 838, f. 16
14copy in German, translation, 17th-century, BG PAN, 907, p. 70


Early printed source materials:
1ŁASICKI 1577 Posnania (Praedictio ruinae Gedani) p. p. [1] unnumbered after p. Cv (in extenso, shorter version)
2SAMOSTRZELICKI (Praedictio ruinae Gedani) p. I iii + 2 pages unnumbered (in extenso)
3FRIEDWALD 1579 (Vaticinium reverendissimi domini Johannis Dantisci Episcopi olim Varmiensis ad charam patriam regiam civitatem Gedanensem pie scriptum) p. A iii r-v (in extenso, shorter version)
4ŁASICKI 1579 (Ein Prophecey vom Untergang der Stat Dantzig vom Johanne Dantisco des Polnischen Königes Sigismundi Secretario der auch nachmals Bischoff zu Varmia gewesen im Jar Christi 1530 beschrieben) p. F iii + 2 p. unnumbered (German translation, shorter version)
5SCHRÖER p. A3 r (in extenso, shorter version)
6AURIMONTANUS 1638 p. a2v-a4r (in extenso)
7AURIMONTANUS 1649 p. A2[c]-C3 v (Polish translation, Hiacynt PRZETOCKI; in extenso)
8SCHUPP 1657 p. C ii v (excerpt, l. 1-16; excerpt in German translation, l. 1-16)
9SCHUPP 1701 p. 358 (excerpt)
10Nachricht (Vaticinium Ruituri Gedani) p. 3 (in extenso, shorter version)
11KÖHLER 22 (Ionas, propheta de interitu civitatis Gedanensis) p. 188 (excerpt, l. 7-8, 19-22, 25-32)
12JANOCKI 1753 p. 73-74 (in extenso)
13DANTISCUS 1764 (Ionas propheta) p. 138-141 (in extenso)
14MINASOWICZ (the title was replaced by a motto supplied by the editor (allegedly from Valerius Maximus): Tarditatem morae, gravitate supplicii, Divina compensat Nemesis.) No. 1, p. 142 (excerpt, l. 79-82; excerpt in Polish translation, l. 79-82)

Prints:
1WISZNIEWSKI 1844 p. 246-248 (in extenso)
2SYROKOMLA (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
3KONDRATOWICZ 1872 (Jonasz prorok, o zniszczeniu Gdańska) No. 1, p. 335-338 (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
4KONDRATOWICZ 1875 p. 278-280 (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
5TOEPPEN 1881 (Vaticinium reverendissimi Dom. Johannis Dantisci, Episcopi olim Varmiensis, ad charam patriam, regiam civitatem Gedanensem, pie scriptum) Anhang I. Gedichte, No. 6, p. 368 (in extenso)
6DANTISCUS 1938 (Jonasz prorok) No. 14, p. 174-178 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
7Dantisci Carmina (Ionas propheta) No. 29, p. 162-165 (in extenso)
8NADOLSKI 1976 (Jonasz prorok, czyli przepowiednia upadku Gdańska) p. 83-85 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
9SKOLIMOWSKA 2016 Vaticinium (Ionas Propheta) p. 109-113 (in extenso, shorter version)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Urbs nova, dives opum, Dantiscum sive Gedanum,
Accipe, divina quae tibi mente loquor!
Est breve tempus adhuc: si non peccata relinques,
Hoc quibus exundas tempore, fracta rues.
5
Crevisti cito, sic etiam superis male grata
Decresces; instant iam tua fata tibi.
Impietas, fastus, luxus, tria monstra, ruinam
Iam tibi, ni fuerint prorsus abacta, parant.
His tribus es iam facta tumens, infrenis et exlex;
10
Hinc, quodcumque libet, iure licere putas.
Parsque tui potior tribus his est plena: senatus;
Humor hic in plebem devius unde fluit.
Interiisse prius propter tria funditus ista
Cum populis urbes, oppida, regna liquet.
15
Haec nequit Omnipotens tria ferre diutius in te;
Quae nisi depuleris, te gravis ira manet.
Iamque tibi excidium gliscens clademque minatur,
Ni propere facias, quae mea dicta monent.
In primis redeas ad religionis avitae,
20
Quam te scis temere deseruisse, viam!
Ne veterum fuge contemnens pia dogmata patrum!
Et nova — namque novum despice! — virus habent.
Mentis et inflatae sinuosum pone tumorem,
Ex partis opibus qui tibi magnus inest!
25
Maior honestatis quam formae cura sit in te,
Ut iunctus niteat cum probitate decor!
Virgo tegat patulo fratrantes pectore mammas,
Quae, quasi prostitui debeat, ire solet!
Ne sit nupta procax, alienis compta capillis,
30
Fascia nec superet neve tiara modum!
Serica cum gemmis et torquibus exue! Vestis
Est satis huic statui lanea digna tuo.
Illa tuos decuit maiores; te malus illam
Quis pudor hoc itidem tempore ferre vetat?
35
Sisque potestati iurata mente fidelis,
Sub cuius placido tegmine tuta viges!
Copia te rerum non efferat aut maris ulla
Prosperitas, verti nam solet illa brevi!
Paeniteas laesisse Deum, commissa fatere
40
Et veniam vita sub meliore petas!
Linque voluptates, sectas erroris et omne,
In quo te Domino noveris esse ream!
Et quod adulteriis, stupris cenisque per hortos
Peccasti, supplex corde gemente dole!
45
Ingluviem vincant ieiunia, templaque luces,
Quod Thaisque fuit, sit Metanoea tibi!
Pauperibus largire libens fratrique remittas
Noxam, quod partum fraude, repende, tenes!
Te nihil hinc sequitur, nisi quod praestabis egenis,
50
Hoc siquidem vita fine carente beat.
Sic eris e multis, quae restant, libera poenis,
Mitior et fiet vindicis ira Dei.
Te plagae tandem moveant, iam ter tibi missae,
Exitium gravius ne tibi quarta ferat!
55
Ante dedit pestes aër tibi, nuper et ignes;
Quid dederint undae, non meminisse nequis.
Haec sed adhuc tria contemnens elementa superbis;
Te saltem reliquum cogat habere metum!
Si cum terrigenis — erit actum — terra moveri
60
Coeperit, in praedam facta iacebis humi.
Ultrices aquilae commercia publica tollent,
Comprimet annonae Vistula clausis iter.
Infantem draco depascens tua moenia cinget,
Alite prognatus, cuius es ipsa, Iovis.
65
Cumque lupis aderunt ursi, cum tigride pardi,
Cum catulis et item torva leaena suis.
Valleris, liceat, iungas quoque Pelion Ossae,
Non secura tamen, ni Deus adsit, eris.
Externis tunc praesidiis frustrata manebis
70
Divitiisque tuis despoliata gemes.
Tunc te destituent vires, ornatus et omnes
Deliciae, quibus es turpiter usa satis.
Quidquid in hortorum latebris festisque diebus
Plebs spatians gessit, tunc, miseranda, lues,
75
Impietas, fastus, luxus, tua numina, tecum
Tunc simul in barathrum, quod meruere, cadent.
Admonui quondam Ninivitas, profuit. Et te,
Ut prosim, moneo: si sapis, adde finem!
Longanimis solet esse Deus, resipiscat ut inde
80
Peccator, tolerans crimina multa diu.
Quae cum non cessant, castigat et acrius, affert
Cum magno poenas fenore supplicii.
 
67 IDP   92 Vita Ioannis Dantisci    
written 1534 first edition 1693

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1693 (Illustrissimi ac reverendissimi domini Ioannis de Curiis Dantisci…vita ...) (in extenso)
2SEILER 1723 Vitae ((Illustrissimi ac reverendissimi domini Ioannis de Curiis Dantisci…vita ...) p. 220-230 (in extenso)
3KÖHLER 22 p. 188 (excerpt, l. 25-28)
4DANTISCUS 1755 (Joannis Dantisci vita quam ipse paulo ante mortem hoc carmine posteris reliquit) p. 705-715 (in extenso)
5DANTISCUS 1764 (Vita Ioannis Dantisci ab ipso paullo ante obitum perscripta) p. 168-176 (in extenso)

Prints:
1SIEMIEŃSKI 1865 p. 8 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
2SIEMIEŃSKI 1881 p. 9 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
3PDE 17/11 (Vita Ioannis Dantisci ab ipso paulo ante obitum perscripta / Das Leben des Johannes Dantiscus von ihm selbst, kurtz vor seinem Ende beschrieben) p. 125-128 (German translation; in extenso)
4DANTISCUS 1938 (Żywot Jana Dantyszka) No. 24, p. 204-211 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5Dantisci Carmina (Vita Ioannis Dantisci) No. 49, p. 295-301 (in extenso)
6Antologia 1985 (Życie Jana Dantyszka) p. 234-239 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
7DANTISCUS 1973, 1987 (Vita Ioannis Dantisci / Żywot Jana Dantyszka) p. 124-133 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
8NADOLSKI 1976 (Autobiografia poety na krótko przed śmiercią) p. 71-77 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
9Poeci (Życie Jana Dantyszka) p. 92-97 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
10ÁLVAREZ Tres (Vita Johannis Dantisci ab ipso paulo ante obitum perscripta / Vida de Juan Dantisco escrita por él mismo poco antes de morir) p. 574-575 (in extenso; Spanish translation, Patricio FUENTES VALBUENA)
11Antologia 1996 (Vita Ioannis Dantisci / Żywot Jana Dantyszka) No. 11, p. 154-157 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
12STARNAWSKI 2001 p. 52 (excerpt)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus Excerpts concerning Dantiscus' travels

 

Iam tandem tibi, terra, Vale! mihi dicere mens est.
Pertaesus vitae tempora dura meae,
Hactenus hic vixi, per multa volumina rerum
Versatus, requies nec fuit ulla mihi,
5
Anxietas, aerumna, dolor me saepe rotarunt
Et mihi saepe dies nox et amara fuit.
Et niveis parvum, sed ab atris linquo lapillis
Non parvum cumulum, quem tibi signa dabunt.
Canities longe ante diem mea tempora texit,
10
Quam nimius labor et sollicitudo dedit.
Hanc non ambitio fecit, non ardor habendi,
Credita sed fidei res aliena meae.
A puero nam sorte mea contentus, habebam
Tunc et in exili condicione satis.
15
At postquam me litterulis abstraxerat aula,
Servire et iussit Jan Olbracht Jagiellon (*1459 – †1501), king of Poland (1492-1501); son of the king of Poland Kazimierz IV Jagiellon and queen Elisabeth von Habsburg

Alexander Jagiellon (Aleksander Jagiellończyk) (*1461 – †1506), 1492-1506 Grand Duke of Lithuania, 1501-1506 King of Poland; son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria
regibusJan Olbracht Jagiellon (*1459 – †1501), king of Poland (1492-1501); son of the king of Poland Kazimierz IV Jagiellon and queen Elisabeth von Habsburg

Alexander Jagiellon (Aleksander Jagiellończyk) (*1461 – †1506), 1492-1506 Grand Duke of Lithuania, 1501-1506 King of Poland; son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria

Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria
illa tribus,

Multis me implicuit per mille negotia curis,
In quibus est vitae pars bona fracta meae.
Quae tum sim passus, per quae discrimina saepe
20
Iactatus, sat sum conscius ipse mihi.
Quot terras et quot peragravimus aequoris undas,
Et Jerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of IsraelSolymaJerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of Israel, Spain (Hispania)HesperiaSpain (Hispania) ac utraque testis erit.
Pannonia, province bounded to the north and east by the Danube, coterminous westward with Noricum and upper Italy, and southward with Dalmatia and upper Moesia, covering the territory of the present-day western half of Hungary, along with parts of Austria, Croatia, Serbia, Slovenia, Slovakia and Bosnia and HerzegovinaPannonis oraPannonia, province bounded to the north and east by the Danube, coterminous westward with Noricum and upper Italy, and southward with Dalmatia and upper Moesia, covering the territory of the present-day western half of Hungary, along with parts of Austria, Croatia, Serbia, Slovenia, Slovakia and Bosnia and Herzegovina duplex mihi visa fuique Vienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube riverViennaeVienna (Wien, Vienna), city in eastern Austria, on the Danube river,
Conventus regum cum gravis ille foret.
25
Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesarisCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile huius Maximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of PortugalavusMaximilian I of Habsburg (*1459 – †1519), from 1486 King of the Romans, actual ruler of the Empire from the death of Frederick III (1493), 1508-1519 Holy Roman Emperor of the German Nation; son of Emperor Frederick III and Eleanor of Portugal victor cum bella superbis
Cum Citizens of the Republic of Venice VenetisCitizens of the Republic of Venice gereret, qui Venice (Venezia, Venetiae), city in northeastern Italy, capital of the Republic of Venice

Crete, island in the Mediterranean Sea

Cyprus, island in the Mediterranean Sea
tria regnaVenice (Venezia, Venetiae), city in northeastern Italy, capital of the Republic of Venice

Crete, island in the Mediterranean Sea

Cyprus, island in the Mediterranean Sea
tenent,

Nuntius in castris fueram, ter missus ad illos,
Et certa pacem condicione dedi.
Quae prope tunc Adige (Etsch, Athesium), river in Italy, flowing from the Alps in the Trentino-South Tyrol region, the second-largest river in ItalyAthesimAdige (Etsch, Athesium), river in Italy, flowing from the Alps in the Trentino-South Tyrol region, the second-largest river in Italy, docti partiamque Gaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC)CatulliGaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC)
30
Sustinui, non est, cur memorare iuvat.
Transeo, quae gelidis sum passus in Alps (Alpes), mountain range stretching from Austria and Slovenia in the east; through Italy, Switzerland, Liechtenstein and Germany; to France in the westAlpibusAlps (Alpes), mountain range stretching from Austria and Slovenia in the east; through Italy, Switzerland, Liechtenstein and Germany; to France in the west et quae
Saeptus ab armatis non semel agricolis.
Ad The Belgians BelgasThe Belgians tandem vectus; permiserat hinc me
Annis transactis Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastilecaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile abire tribus
35
Cum fessus redii, mora parva dabatur; eundum
Rursus erat, quo rex iussit abire meus.
Primores iterum toties mittebar ad orbis;
Hic fuit officii mens fideique memor.
Cuncta nihil veritus promissa fideliter egi,
40
In quibus incussit res mihi nulla metum.
Audivit triplici me cinctus Clement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 PopepapaClement VII (Giulio de' Medici) (*1478 – †1534), 1523-1534 Pope tiara
Et prope cardinei turba sacrata chori.
Hoc tum Felsinea, quo tempore Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCarolusCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile orbis
Imperium cepit Quintus, in Bologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal StateurbeBologna (Bononia), city in Italy at the southern end of the plain of the Po valley, between 1506 and 1860 it belonged to the Papal State fui.
45
Testis erit facili currens mea carmine silva,
Quam dolor extorsit temporis ille mali.
Ardua tractavi mandata nec utile honesto
Umquam praeposui; res facit ipsa fidem:
Non redii dives, peregrini debitor aeris,
50
Impendique, fuit quod mihi cumque datum.
Sic per bis senos orator regius annos
Missus in Hispana ter Spain (Hispania)regioneSpain (Hispania) fui.
Vidimus et Christian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of SaxonyDanumChristian II of Oldenburg (Christian II of Denmark) (*1481 – †1559), 1513-1523 King of Denmark and Norway, 1520-1521 King of Sweden; son of John of Oldenburg, King of Denmark and Norway, and Christina of Saxony, The French GallosThe French Henry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of Yorkregemque BritannumHenry VIII Tudor (*1491 – †1547), 1509-1547 King of England; son of Henry VII Tudor and Elizabeth of York
Et tot Germanos Italy (Italia)ItaliaeItaly (Italia)que duces,
55
Saepe mihi fuerat per aperta pericula eundum
Et clam dispositas saepe per insidias,
Per montes, valles, per plana, per invia saxa,
Per rapidos fluvios, per vada, stagna, lacus,
Non solum pacis, sed diri tempore belli,
60
Per cuneos equitum, per peditumque globos,
Seu pestis, sive aestus erat, seu frigora, venti,
Non intermisi pergere libere iter.
Quid memoro recolens incommoda multa viarum
Per pluvios aut per sole liquante nives.
65
Tot vel ab hospitibus per diversoria fraudes
Plus avidi, quam sunt, cum fremuere, lupi?
Non sat erant umquam data magna viatica nostra
Atque effluxit et hoc, quod mihi fenus erat.
Nuntius afuerat, puto, nemo diutius umquam,
70
Scilicet a patria tam regione procul.
Et quod non fuerim fortassis inutilis, ipsa
— Invidia hic absit! — res bene gesta docet.
Inscius atque absens post factus episcopus aulam
Deserui rediens spesque quietis erat.
75
Meque Deo totum dedidi sacrisque dicavi
Commutans vitae, quod fuit ante, genus.
Et statui iustam nulli certaminis ansam
Praebere et pacis commoditate frui.
Hoc studium mihi semper erat prodesse, nocere
80
Nulli, dissidii prorsus habere nihil.
Quod nec fama negat, vestigia nostra secuta,
Nec, qui me noscunt, secius esse sciunt.
Principibus magnisque viris, doctisque, probisque
Convixi fugiens, quos mala vita tenet.
85
Hinc et amicitias nactus, socios et amicos.
Qui me tot scriptis visere saepe solent.
Inter quos procul est magnus Cortesius ille,
Qui mundi repperit regna tot ampla novi.
Ultra aequatorem Capricorni sidus adusque
90
Imperat estque mei tam procul ille memor.
Non me fastidire solent regesque, ducesque,
Doctorum pariter magna caterva virum.
Praeterea quibus et numquam sum visus, amorem
Testantur missis tam mihi saepe schedis.
95
Huc veniens igitur mihi cuncta quieta putavi,
Tot curis finem rebar et ipse meis.
At secus evenit; meruerunt crimina nostra.
Crimina, quae summo sunt manifesta Deo.
Pro quibus hic, o terra, tuo castigor in orbe,
100
Post cineres gravior ne mea poena foret.
Ignis ter nocuit, segeti neque grando pepercit,
Atra lues pecori, nunc inimicus homo.
Me tamen insontem recti mens conscia fulcit,
Sustinet afflictum meque probata fides.
105
Laus tibi sit, Deus o fortis, sit gloria et omnis
Gratia! Sum meritus tot mala iure pati.
Hic nihil est tutum, firmum vereque beatum,
Vana caducaque sunt sidera, terra, fretum,
Stemma, genus, sexus, status, artes, forma, voluptas
110
Deliciaeque nihil, cum venit hora, iuvant.
Quid prodest tibi thesaurus collectus, avare,
Quem tibi cum lacrimis gens miseranda dedit?
Non iuvat hic feritas, vis nulla, potentia nulla;
Ibit ad infernas, pauper ut Irus, aquas.
115
Mors inopi levis est, sed avaris est gravis, uti
Quod nequeant partis sub Phlegethonte bonis.
Intramus nudi, nudi discedimus et quod
Pulvis erat, parvo tempore pulvis erit.
Nil sequitur, nisi quod bene vel male feceris, inde
120
Quivis pro meritis praemia digna feret.
Qui tutus vis hinc divesque migrare, paludis
Horrida vel Stygiae monstra timere nihil,
Fac bene, dum vivis, nulli sis causa doloris,
Cuique suum reddas, non aliena petas!
125
Quodque tibi fieri vis, hoc fac omnibus! Esto
Clemens in miseros supplicibusque fave!
Invideas nulli, famam nullius obumbra,
Non credas, loquitur cum mala lingua malum!
Quod summum est, praecepta Dei non neglege! In illis
130
Est aeterna salus et sine fine quies.
Haec qui non servat vestigia, tendit ad Orcum,
Quod sumus, heu, miseri, qui nihil hic facimus.
Felix, qui moritur sumpta baptismatis unda,
Inventus nondum criminis esse reus.
135
Nos annis quanto plus crescimus, impia crescunt
Delicta in nobis et genus omne mali.
Iustitiam nulli facimus; quod quisquis amore
Aut odio valet, hoc iure licere putat.
Vis domina imperium nostri sibi vindicat oris
140
Estque bonis vis haec hostis acerba viris.
Hinc pro veraci mendax placet, hinc solet esse
Pro virtute scelus, pro ratione furor.
“Sic volo, sic iubeo“ — percurrii pauperis agros
Atque per afflicti divitis ora ruit.
145
Immeritis titulos vendit, sacra vendit ineptis
Iudiciique nihil dexterioris habet.
Fit nemo quaestor, praetor, fit nemo senator,
Ni numeret; probitas exsulat, alget, eget.
Nullus avaritiae finis; per fasque, nefasque,
150
Si dederis, quo vis, flectitur illa datis.
Si quis adulatur, si quis delator iniquus
Falsa refert, credit, dummodo dona ferat.
Non meritum curat factumque nec utile quaerit
Servitium, per quod commoda multa tulit.
155
Praefertur scutum, sic quod defenderat olim,
Armaque pacifico tempore scabra iacent.
Iustitiae nusquam locus est; iniuria regnat,
Regnat et impietas perfidiaeque furor.
Dat poenas iustus, raro damnatur iniquus;
160
Mors datur insonti, vita necem merito.
Ius emitur — plus iuris habet, qui plus dedit — et lex
Flectitur, ut flecti cera liquata solet.
Omnia vertuntur; pietas oppressa sub ipsa
Per paucos homines impietate iacet.
165
Vera loqui pudor est, placet assentatio mendax;
Integritas vitium, dexteritas scelus est.
Qui simulare nequit, multis imponere, fraudes
Nectere, nunc talis nullius est pretii.
Ille valet, turpi qui novit vivere quaestu,
170
Omnibus et nummos accumulare modis,
Prodere, furari, furto et conquirere amicos,
Officia et dominos propitios, et opes.
Hi crescunt, magni fiunt et honoribus apti
Creduntur, fidei cum nihil intus habent.
175
Committunt tamen his nunc oppida, castra, tribunal;
Quae dum percipiunt, non sibi deesse solent.
His impune bonos rabida traducere lingua
Concessum est, fama cum meliore carent.
Quis feret haec virtutis amans et cultor honesti?
180
Cui talis nostro tempore vita placet?
Non moror hanc igitur, cum falsa calumnia victrix,
Sit virtus vitium, sit sine lege pudor.
Mens hominum perversa regit, vis cuncta gubernat.
Est ventura brevi vindicis ira Dei.
185
Dissolvi cupio, tibi, terraque, putre cadaver
Linquere; cum Christo, spiritus esse cupit.
Illius fiat, qua fiunt cuncta, voluntas!
In manibus sortes continet ille meas.
Post mortem scribi precor hoc epigramma sepulcro,
190
Quo me posteritas hicque fuisse sciat;
Hoc tibi, terra, Vale! dico non triste, vocatus
Ad vitam, cuius tempora fine carent.
 
68 IDP  188 [Epistula ad singularissimum amicum dominum Cornelium Duplicium Scepperum] or [Carmen de clarissimo viro Cornelio Dupplicio Sceppero]    
written 1535-06-19 or shortly before
Poem lost,

enclosed to the lost letter IDL 6957; mentioned in:

IDL 1356: Epistula tua veteri ex Helicone quantum me compluresque viros bonos oblectarit, facilius est tibi cogitare, quam mihi exprimere.

IDL 1385: Quod epistula mea cum versiculis tibi et amicis non displicuerit, pro tuo in me facis amore, qui illam emulsit. Post illam missam, legi amanuensis mei exemplum, in quo scriptum reperi, gemitusque reprimere cogor, quod si et ego sic scripsi, recondere pro reprimere addito, et si quid fortassis aliud est, in tuo sit arbitratu, siquidem senium, quod post quinquagesimum annum prima Novembris transacti novissime me infestare coepit, labantes, ut scis, facit pedes caligantesque fenestras.

IDL 1320: Quo animo hucusque calumniam iniquissime contra me prolatam sustinuerim et sustineo, ex epistula ad singularissimum amicum meum dominum Cornelium Duplicium Scepperum Dominatio Vestra Reverendissima intelliget. Addidi et alios meos versiculos de filio prodigo, quod si adhuc, ut solebat, meas esse aliquid putare nugas, quae aegro in corde senescunt cum per otium licuerit, ad quaedam etiam mihi alia calcar addet, quamvis me, ut alias, non trahat amplius ambitiosi consuetudo mali facit tamen indignatio versum.

IDL 1328: Nunc ad carmina illius iucundissimae amicitiae, [quae] contracta et diu conservata fuerat inter Reverendissimam Dominationem Vestram et magnificum Cornelium Dupplicium etc. Quid hic dicam, nisi quod utrique gratuler et me tertium fieri exoptem?

IDL 1329: Carmina per Reverendissimam Dominationem [Vestram] in Cepparum et prodigum filium docte congesta, admodum legendo recrearunt animum meum, tamen non destituere minus exinanire.

IDL 1387: Litteras Reverendissimae Dominationis Tuae VI Augusti datas X Septembris accepi easque duplici carmine, et utroque elegantissimo, adauctas, satis alioqui per sese amplas et prolixas. – – Est oratio filii prodigi tenui meo iudicio pulcherrima. Ceterum ea de re exstat perquam elegans comoedia nova Gnaphaei, quae Acolastus dicitur. Est et Nurnbergae in Teuthonico quaedam scripta et hic ante menses aliquot acta. De Cornelio Dupplicio iam diu nihil audivi.

IDL 1449: De clarissimo viro Dupplicio Sceppero, ut iucundissima mihi fuerunt ac sunt carmina Reverendissimae Dominationis Tuae, ita nihil certi de eo rescribere possum.

 
69 IDP   50 Epitaphium Petri Tomicii 1    
written 1535-10-19 — 1536-02-18 first edition 1625

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BJ, 6554, p. 703 (c.p.)


Early printed source materials:
1STAROWOLSKI 1625 p. 24 (in extenso)
2STAROWOLSKI 1655 (Epitaphium reverendissimi domini Petrii Tomicii episcopi Cracoviensis Regni Poloniae vicecancellarii per Ioannem Dantiscum episcopum Varmiensem) p. 215-216 (in the 2nd edition) (in extenso)
3STAROWOLSKI 1734 p. 18-19 (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Epitaphium Petri Tomicii episcopi Cracoviensis) p. 147 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Nagrobek Piotrowi Tomickiemu biskupowi krakowskiemu) No. 17, p. 183-184 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphia Petri Tomicii 1) No. 41. 1, p. 167 (in extenso)
3STAROWOLSKI 1970 p. 63 (Polish translation, Jerzy STARNAWSKI)
4STAROWOLSKI 1970 p. 63 (Polish translation, Jerzy STARNAWSKI)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hic iacet antistes templi clarissimus huius,
Gentis Tomiciae, Petrus, in orbe decus.
E vivis fractus lenta aegritudine cessit,
Illi quam regni sedula cura dedit,
5
Ardua tractabat qua saepe negotia, magnus
Consilio, triplici magnus et eloquio.
Iudicio quoque sublimi, prudentia et aequi
Cultura constat non habuisse parem.
Hunc aula et lugens Res publica sentit ademptum,
10
Cuius praesidio commoda multa tulit.
Omnibus hic post se virtutum exempla reliquit,
Per quas cum Christo vivit in arce poli.
 
70 IDP   51 Epitaphium Petri Tomicii 2    
written 1535-10-19 — 1536-02-18 first edition 1625

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BJ, 6554, p. 703-704


Early printed source materials:
1STAROWOLSKI 1625 p. 24 (in extenso)
2STAROWOLSKI 1655 (Aliud [Epitaphium reverendissimi domini Petrii Tomicii episcopi Cracoviensis Regni Poloniae vicecancellarii per Ioannem Dantiscum episcopum Varmiensem]) p. 216 (in extenso)
3STAROWOLSKI 1734 p. 19 (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Aliud eiusdem [Epitaphium Petri Tomicii episcopi Cracoviensis]) p. 148 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Nagrobek Piotrowi Tomickiemu biskupowi krakowskiemu) No. 17. 2, p. 184-185 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphia Petri Tomicii 2) No. 41. 2, p. 168 (in extenso)
3STAROWOLSKI 1970 (Inne epitafium tegoż autora) p. 63 (Polish translation, Jerzy STARNAWSKI)
4STAROWOLSKI 1970 p. 63 (Polish translation, Jerzy STARNAWSKI)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hoc vivens bustum sibi struxit episcopus iste,
Prudenter reputans, quod moriturus erat.
Exornavit et hoc pulchrum cum dote sacellum
Nec desunt mystis munera larga sacris.
5
Pauperibus pius et doctis pater esse solebat,
Nulli, cui potuit ferre, negabat opem.
Quidquid habent sophiae duplicisque volumina iuris,
Hauserat in Latiis non sine laude scholis.
Hoc igitur fieri vita durante sepulcrum
10
Iussit et hic oculis vidit adesse suis.
Qui memor est mortis, metuit peccare, subinde
Peccat, qui mortis non solet esse memor.
Plorans haec posuit Culmensis episcopus imo
Corde suum dominum vel pietate patrem.
 
71 IDP   52 Epitaphium Petri Tomicii 2a    
written 1535-10-19 — 1536-02-18 first edition 1625

Early printed source materials:
1STAROWOLSKI 1625 p. 25 (in extenso)
2STAROWOLSKI 1734 p. 19 (in extenso)
3KÖHLER 22 p. 189 (in extenso)
4JANOCKI 1753 p. 76 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 No. 17, p. 185 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphia Petri Tomicii 2a) No. 41. 2a, p. 168 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hanc maerens posuit suo tabellam
Piotr Tomicki (*1464 – †1535), humanist, statesman, diplomat, one of the most trusted collaborators of King Sigismund I of Poland; 1500-1503 Chancellor of Cardinal Fryderyk Jagiellon, 1502 Gniezno Cantor, Archdeacon of Cracow, 1503-1505 servant of Jan Lubrański, Bishop of Poznań, 1504-1510 Canon of Poznań, 1506 royal scribe, 1507-1519 Grand(?) Secretary, 1509 Canon of Włocławek, 1510-1514 - of Gniezno, 1511 Custos in Kielce and Sandomierz, 1514 Bishop of Przemyśl; 1515 Crown Vice-Chancellor, 1520 Bishop of Poznań, 1523 - of Cracow; from 1524 (at least) General Collector of świętopietrze (Peter's pence), 1509 royal envoy to the Dukes of Pomerania and to Mecklenburg, 1510 - to Wallachia, 1510, 1511, 1512, 1513 - to Hungary (WYCZAŃSKI 1990, p. 268)PatronoPiotr Tomicki (*1464 – †1535), humanist, statesman, diplomat, one of the most trusted collaborators of King Sigismund I of Poland; 1500-1503 Chancellor of Cardinal Fryderyk Jagiellon, 1502 Gniezno Cantor, Archdeacon of Cracow, 1503-1505 servant of Jan Lubrański, Bishop of Poznań, 1504-1510 Canon of Poznań, 1506 royal scribe, 1507-1519 Grand(?) Secretary, 1509 Canon of Włocławek, 1510-1514 - of Gniezno, 1511 Custos in Kielce and Sandomierz, 1514 Bishop of Przemyśl; 1515 Crown Vice-Chancellor, 1520 Bishop of Poznań, 1523 - of Cracow; from 1524 (at least) General Collector of świętopietrze (Peter's pence), 1509 royal envoy to the Dukes of Pomerania and to Mecklenburg, 1510 - to Wallachia, 1510, 1511, 1512, 1513 - to Hungary (WYCZAŃSKI 1990, p. 268), bene et optime merenti,
Ioannes Dantiscus (Johannes von Höfen, Ioannes de Curiis, Jan Dantyszek, Hans Flachsbinder) (*1485 – †1548), eminent diplomat and humanist in the service of the Jagiellons, neo-Latin poet; 1530-1537 Bishop of Kulm; 1537-1548 Bishop of ErmlandDantiscusIoannes Dantiscus (Johannes von Höfen, Ioannes de Curiis, Jan Dantyszek, Hans Flachsbinder) (*1485 – †1548), eminent diplomat and humanist in the service of the Jagiellons, neo-Latin poet; 1530-1537 Bishop of Kulm; 1537-1548 Bishop of Ermland requiemque sempiternam,
Cuius subsidio est episcoporum
5
Ascriptus numero, pie precatur.
 
72 IDP   95 Epitaphium Ioannis Reinecii    
written before 1536-02-24 first edition 1655

Early printed source materials:
1Monumenta Sarmatarum p. 368 (in extenso)

Prints:
1SKOLIMOWSKA 2006 Epitaph p. 93 (in extenso)
2SKOLIMOWSKA 2012 Dantiscus p. 196 (in extenso; English translation)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Ingenii vires, utriusque scientia iuris,
Eloquii lepor et copia consilii
Reynecium morti non subduxere perenni,
Sola sed in Christum cum pietate fides.
5
Quam, si quis factis dum vivit praestat, ad astra
Migrat, et hoc linquit nomen in orbe bonum.
 
73 IDP  103 Epitaphium Alfonsi Valdesii 1    
written 1532-10-06 — 1536-08-13 first edition 2006

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, OÖLA, family archive Starhemberg, MS 131, f. 154v

Prints:
1SKOLIMOWSKA 2006 Epitaph p. 87-88 (in extenso)
2CEID 2/3 p. 67 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Valdesius iacet hic Alphonsus, nobile sidus
Hispanum, a patria tam regione procul.
Carolus <huic> quintus caesar credebat in aula
Consilii arcanas resque schedasque sui.
5
Carior huic quamvis esset, tamen aequi et honesti
Officiique fuit tempus ad omne memor.
Artibus ornatusque bonis, virtutis ad arcem
Iam prope non segni coeperat ire gradu,
At pestis iuvenem rapuit, cum caesar ab ista
10
In turpem Turcas compulit urbe fugam.
Serius ignavos quam claris usibus aptos
Nullius expensa mors ratione vocat.
 
74 IDP   96 Epitaphium Alfonsi Valdesii 2. Ad Valdesium    
written 1532-10-06 — 1536-08-13 first edition 2006

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, OÖLA, family archive Starhemberg, MS 131, f. 154v

Prints:
1SKOLIMOWSKA 2006 Epitaph (Ad Valdesium) p. 88 (in extenso)
2CEID 2/3 p. 67 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hoc tibi Dantiscus praesul Culmensis ab oris or a Curiis,
ms 1 ab Coris
ab orisab oris or a Curiis,
ms 1 ab Coris

Prutenis or Prutenus,
ms 1 Prutenus
PrutenisPrutenis or Prutenus,
ms 1 Prutenus
misit pignus amicitiae.

Manibus hicque tuis requiem sine fine precatur
Ex vero tibi quo iunctus amore fuit.
5
Ille, ut in Hesperiis tecum succreuit utrisque,
Sic et inextinctus post tua fata manet.
 
75 IDP   49 Carmen de Iudaeis    
written 1535 - 1536? first edition 1621

Manuscript sources:
1copy in Latin, Polish, copy from the print KOŁUDZKI 1707, 18th-century, BK, 190, f. 29v-30v


Early printed source materials:
1SLESZKOWSKI 1621 (Carmen de Iudaeis : Quid sit gens Iudaica, et eius epitheta) p. O2v (in extenso)
2SLESZKOWSKI 1622 p. f. Ar-v (in extenso)
3KOŁUDZKI 1707 (Quid sit gens Iudaica et eius epitheta / Iana Dantyskana biskupa warminskiego poema Co to jest Narod Zydowski y nazwiska iemu przyzwoite) p. 75r-76v (in extenso; Polish translation)
4Pamiętnik (O Zydach Iana Dantiskana biskupa warminskiego poema Co to iest Narod Zydowski y nazwiska iemu przyzwoite) p. Cc3 + [2] (Polish translation)
5KOŁUDZKI 1727 (Quid sit gens Iudaica, et eius Epitheta) p. 116 (in extenso, last distich skipped)
6Błędy (O zydach Jana Dantyskana Biskupa Warmińskiego) p. f. [14r-15r] (Polish translation)

Prints:
1BARTOSZEWICZ (Carmen de Judaeis) p. 14-15 (Polish translation)
2Dantisci Carmina (Carmen de Iudaeis) No. 40, p. 166-167 (in extenso)
3KOT 1952 (Carmen de Judaeis, quid sit gens Judaica, et eius epitheta) p. 10 (excerpt, l. 1-4)
4SEGEL 1996 (Poem about Jews) p. 33 (English translation)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Barbara, inhumana est, petulans, furiosa, proterva,
Perfida, blanda, procax, insidiosa, rudis,
Fallax, deceptrix, invita, dolosa, superba,
Effera, crudelis, invida, iniqua, fera,
5
Improba, fraudulenta, scelesta, nefanda, profana,
Atrox, immanis, callida, prava, loquax,
Insipiens, fatua est, malesana, maligna, petulca,
Detractrix, mendax, livida, saeva, rapax,
Astuta, inconstans, labilis, furiosa, bilinguis,
10
Mobilis, impatiens, ambitiosa, levis,
Ingrata, imperiosa, bibax, onerosa, rebellis,
Ebria, adulatrix, desidiosa, vorax,
Garrula, vana, minax, temeraria, querula, avara,
Litigiosa, tenax, impetuosa, vaga,
15
Obscena et mordax, simulatrix, impia, torva,
Nugosa, iniusta est, rustica, amara, salax,
Foeda, immansueta ac violenta, ingloria, dira,
Importuna, ferox, segnis, inops, timida,
Versuta, obscura et famosa, improvida, saeva,
20
Immemor, indocilis, indiga, turpis, iners,
Nulla est cui ratio recti iustive cupido,
Nulla est cui pietas aut probitatis amor.
Si quidquam poteris superaddere, candide lector,
Adde, tibi Dominus praemia digna dabit!
 
76 IDP  168 [Reply to poem of Poliander]    
written 1538-11-17 — 1538-11-23
Poem lost, mentioned in IDL 1987: Fortassis inter laeta nuptialis convivii studia rescribere vel non vacabit, vel non libebit; hic erit mihi consul noster Belerus litterarum vice, si quid ei mandandum duxerit Dominatio Tua Reverendissima. and IDL 1996: Addidi quosdam versus, quorum historia sic habet: Ediderat Monteregius ille Poliander epitaphium olim doctoris Reynecii, cui et meum subscripsi sine meo nomine. Ob illud, ut videri voluit, amice mecum missis litteris et versibus expostulavit in iis nuptiis, ex quibus non potui mihi temperare, quin in scheda subscriptis versiculis responderem, quod priusquam fecissem, consilium erat petendum. Cum autem factum sit, nihilominus a Dominatione Vestra Reverendissima exspecto iudicium. Scio quidem satius abstinendum fuisse, non tamen potui vel piscem, vel stipitem imitari.
 
77 IDP   53 Carmen paraeneticum ad Constantem Alliopagum. Pio lectori    
written before 1539-08-13 first edition 1539-08-13

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1539 (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Ad ingenuum adolescentem Constantem Alliopagum carmen paraeneticum. Pio lectori) p. 88 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad ingenuum adolescentem Constantem Alliopagum carmen paraeneticum. Pio lectori / An den edelen Jüngling Konstanz Alliopagus. An den frommen Leser) p. 2-3 (German translation, Franz HIPLER; in extenso)
2DANTISCUS 1938 (Do Alliopaga. Do łaskawego czytelnika) No. 12, p. 113 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Ad Alliopagum Carmen 1. Pio Lectori) No. 42. 1, p. 169 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hunc quicumque legis scriptum sine bile libellum,
Commoneo, iudex aequus ut esse velis.
Si quid forte minus solidum vel forte χιάζειν
Passim conspicies, consule, quaeso boni!
5
Materiae series spatiosa subinde vagari
Iussit, in angusto noluit esse loco.
Non referre parum nosti, quis spiritus afflet,
Qua vel ad in causa rostra patronus eas.
Hic nisi taxatur desertor et impius exlex,
10
Integra cuique pio stat sua fama viro.
 
78 IDP   54 Carmen paraeneticum ad Constantem Alliopagum    
written before 1539-08-13 first edition 1539-08-13

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1539 (Carmen Paraeneticum ad Alliopagum) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Ad ingenuum adolescentem Constantem Alliopagum Carmen Paraeneticum) p. 88-136 (in extenso)
3MINASOWICZ (Pugna spiritualis/Utarczka Duchowna; Cinis aequat omnes/Śmierć w stanach nie brakuie; Virtus nobilitat/Cnota szlachetnym czyni; Nulla ars sine magistro discitur) II, No. 2-5, p. 142-144 (excerpt, l. 179-184, 217-224, 587-590, 1049-1052; excerpt in Polish translation, l. 179-184, 217-224, 587-590, 1049-1052)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad ingenuum adolescentem Constantem Alliopagum carmen paraeneticum / An den edelen Jüngling Konstanz Alliopagus) p. 2-77 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2SIEMIEŃSKI 1865 (Do Alliopaga) p. 3, 6 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
3SIEMIEŃSKI 1881 (Do Alliopaga) p. 6, 8 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
4CILIŃSKI 1910 Krótki (Ad ingenuum adolescentem Constantem Alliopagum Carmen Paraeneticum) p. 33-63 (in extenso)
5DANTISCUS 1938 No. 12, p. 113-171 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
6Dantisci Carmina (Ad Alliopagum Carmen 2. Carmen Paraeneticum) No. 42. 2, p. 169-208 (in extenso)
7STARNAWSKI 2007 p. 33-34 (excerpt)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus Excerpts concerning Dantiscus' travels

 

Grata fuit, nuper mihi quam tua Musa salutem
Dixit; ut haec adsit, non minus opto, tibi.
Et quae scripsisti, mihi singula grata fuere,
Attamen affectus non nihil inde fui.
5
Nempe videns enses veteranus miles et arma,
Actae militiae cogitur esse memor.
Annosus tumidas audit cum nauta procellas,
In terris pelagi non meminisse nequit.
Venator recolit senior, quid fecerit olim,
10
Sicubi per silvas retia tensa videt.
Sic ego, cum legi tua Phoebo carmina digna,
Non potui Clarii non memor esse dei.
Quae iacuere fides neglectae, plectra reposta
Cum cithara sese proripuere statim.
15
Oblitique mihi moduli rediere, reclusos
Intima quos habuit pectoris arca diu.
Mox me Pimpleis spatiari rebar in antris,
Astitit et praesto turba novena mihi.
Ex qua non potui vetulam cohibere Thaliam,
20
Quin numeros numeris redderet illa tuis.
Concentu parili si non respondet, habebis
Causam, quod rauca voce senecta canit.
Dulcior est cantus iuvenis, cui spirat Apollo
Et gratum lepido cui dat ab ore melos.
25
Suscipit hos Helicon, qui libertate fruuntur
Et nullo versant subdita colla iugo.
Subveniunt animis Musae sine nube serenis,
Sunt hilaris laetum carmina mentis opus.
At nostrum quatiunt non parva negotia pectus,
30
Quod modo sollicitum plurima cura premit.
Adde, quod a multo iam tempore prata reliqui,
Quae de Castalio florida rore madent.
Usus abest strictim scribendi, libera cogi
Dictio sub numeros absque labore nequit.
35
Vix haec est magno studio contracta renitens,
Quam male composito cernis inire gradu.
Nimirum quod desuevi constringere verba,
Per se quae motu liberiore fluunt.
Cum mihi fulgebant prima lanugine malae,
40
Ad Musas segnis non mihi cursus erat.
Impositis potui multos concludere versus
Compedibus, quod nunc tarda senecta negat.
Quae dederat quondam prior, aufert grandior aetas;
Non eadem semper, quae placuere, placent.
45
Me tamen en eduxisti per iter mihi dudum
Notum, sed modo quod nescio, quale fuit.
Ne labar, vereor, vel oberrem, quo sit eundum,
Nescius, oblitus per loca vasta viae.
Alta senex nequeo superare cacumina montis,
50
Ungula quae tetigit Bellerophontis equi.
Si non summa petam, medium conabor adire,
Quo nihil in rebus tutius esse potest.
Deficiant vires quamvis roburque fatiscat,
Nec mihi sit praesens, qui fuit ante, vigor,
55
Ingrediar tamen; innixum me scipio forsan
Ducet, mens quo se numine sentit agi.
Principio quod grataris me culmen ad istum
Evectum, nostri ductus amore facis.
Non hoc tot laudes, quas non agnosco, dedere,
60
Sed dedit immerito gratia magna Dei.
Immerito certe, qui non sum pascere verres
Dignus et e siliquis exsaturare famem.
Namque creatorem multis in sordibus aucto
Offendi graviter crimine saepe meum.
65
Horresco memorans aetatis tempora primae,
Quae quibus absumpsi, sunt mihi nota, modis.
In teneris annis tumidam sum raptus ad aulam,
Scilicet ex doctis, quod modo plango, scholis.
Aula, lues hominum sentinaque larga malorum,
70
Me docuit, pudor hic quae reticere iubet.
Hanc igitur linquens Latiasque profectus ad oras
Me volui studiis consociare bonis.
At secus evenit, cum iam penetrasse per Alps (Alpes), mountain range stretching from Austria and Slovenia in the east; through Italy, Switzerland, Liechtenstein and Germany; to France in the westAlpesAlps (Alpes), mountain range stretching from Austria and Slovenia in the east; through Italy, Switzerland, Liechtenstein and Germany; to France in the west
Me vidi, latum nec procul esse fretum.
75
Citizens of the Republic of Venice EuganeosCitizens of the Republic of Venice adii conclusos undique ponto,
Qui tria regna sua sub dicione tenent.
Hic cum vidissem socios navemque paratam
Ad Jerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of IsraelSolymasJerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of Israel, mihi mens quo fuit ante diu,
Mox illam subiit vis numinis impete quodam,
80
Quae iussit comitem me simul esse viae.
Conscendi, pariter persolvens debita nauli,
Optatis ventis velaque tensa dedi.
Multa maris passus discrimina plurima vidi,
A me quae toties lecta fuere prius.
85
Singula dinumerare labor modo cum sit, omitto,
Ex multis referam sed tibi pauca tamen.
Adriatic (Superum Mare, Illiricum Mare), sea, part of the Mediterranean SeaAdriacos fluctusAdriatic (Superum Mare, Illiricum Mare), sea, part of the Mediterranean Sea linquentes, carbasa magnum
Pandimus Ionian Sea, sea that is part of the Mediterranean SeaIoniumIonian Sea, sea that is part of the Mediterranean Sea per mare flante Noto.
Legimus in primis Corfu (Kerkyra, Corcyra), island on the Ionian SeaCorcyraeCorfu (Kerkyra, Corcyra), island on the Ionian Sea litora, nudum
90
Fracta Odysseus (Ulysses, Ulixes), mythical Greek king of Ithaca, hero of the Homer's epic poems Ilias and Odyssey, renown of his sagacity and cunningDulichiumOdysseus (Ulysses, Ulixes), mythical Greek king of Ithaca, hero of the Homer's epic poems Ilias and Odyssey, renown of his sagacity and cunning quae tenuere rate.
Hic non una quidem nobis est insula visa,
Quas nimia mendax GreeceGraeciaGreece laude canit.
Attigit et claram prius urbibus acta per undas
Aegean Sea, sea that is part of the Mediterranean SeaAegaeasAegean Sea, sea that is part of the Mediterranean Sea Crete, island in the Mediterranean SeapatriamCrete, island in the Mediterranean Sea nostra carina Jupiter (Jove), king of the gods in ancient Roman mythologyIovisJupiter (Jove), king of the gods in ancient Roman mythology.
95
Frugum Crete, island in the Mediterranean SeaCretaCrete, island in the Mediterranean Sea ferax et abundans dulcis Iacchi
Ex magna nobis utilitate fuit.
Cepimus hic etenim victum ductisque per aequor
Carpathium ventos aura secunda dabat.
Liquimus hic fines Europe (Europa), the continentEuropaeEurope (Europa), the continent nautaque coeptum
100
Ad partes Asia, the continentAsiaeAsia, the continent continuavit iter.
Vidimus inde Rhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman EmpireRhodumRhodes (Rodos), island in the Aegean Sea, 1522-12 - 1912 belonged to the Ottoman Empire, cui numquam nubila solem
Obducunt, qualiscumque sit illa dies.
Hic ego cum sociis fessos reparavimus artus;
Tunc ibi praefuerant candida signa crucis.
105
Addere plura liberet; at hic mihi tempero, cum sint
Nota satis, quamvis urgeat ipse dolor.
Solvimus a Apollo one of the twelve great Olympian gods, son of Zeus and Leto, twin brother of ArtemisPhoebiApollo one of the twelve great Olympian gods, son of Zeus and Leto, twin brother of Artemis sic regno regna petentes,
Quae Cyprus, island in the Mediterranean SeaCyprusCyprus, island in the Mediterranean Sea asseritur continuisse novem.
Hic nos detinuit flatu contrarius Eurus EurusEurus ,
110
Cornua dum Phoebes bis renovata forent.
Hic Paphos (Πάφος)PaphosPaphos (Πάφος) hicque Cnidus, city on the Elaea promontory in northeastern CyprusCnidosCnidus, city on the Elaea promontory in northeastern Cyprus, Idalusmons IdalusIdalus et nemus ipsum
Praebebant oculis gaudia nulla meis.
Namque febrem putri corruptus ab aëre passus,
Non potui Aphrodite (Venus), Greek and Roman goddess of love, beauty, and sexualityVenerisAphrodite (Venus), Greek and Roman goddess of love, beauty, and sexuality languidus esse memor.
115
Tandem nos Aquilo (Septentrio, Boreas) AquiloAquilo (Septentrio, Boreas) pertaesos litore solvit,
Rursus et in pelagus lintea plena tulit.
Sed tibi quid memorem, fuerim quam paene sub undis,
Cum navis dederat saepius icta latus?
Hanc fractis voluit penitus subvertere velis
120
Flans ab Hyperboreis nimbifer ille iugis.
Tum mihi bis deni fuerant, non amplius, anni
Extremumque mihi rebar adesse diem.
Sola Dei nos servavit clementia summi,
Qui tumidis ventis imperat atque mari.
125
Hoc duce tum demum sospes prope litora veni,
Ad quae tam longo tempore cursus erat.
Hic vinctam fertur ceto rapuisse puellam
Perseus et monstro praevaluisse maris.
Cum sociis subii Jaffa (Ioppe), city in Holy Land, today a district of Tel Aviv, IsraelIoppenJaffa (Ioppe), city in Holy Land, today a district of Tel Aviv, Israel, de more relicta
130
Cum fessis nautis in statione rate.
Hinc nos ducendo Mahometica turba recepit,
Deseruit Christi quae recutita fidem.
Impositi Jerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of IsraelSolymasJerusalem (Hierosolyma), city in ancient Palestine, Judean Mountains, 1517-1917 under the rule of Ottoman Empire, today the capital of Israel asinis intravimus aestu
Exanimes, passi verbera, probra, lutum.
135
Gentis inhumanae crudelia facta minasque,
Non est, crede mihi, qui numerare queat.
Vidimus hic, ubi crux steterat sanctumque sepulcrum
Et Christi circum quae loca sancta manent.
Transgressi tandem limosi Jordan, river in the Middle EastgurgitisJordan, river in the Middle East undas,
140
Cui Dead Sea (Lacus Asphaltus), lake bordered by Jordan to the east and Palestine’s West Bank and Israel to the westLacus AsphaltusDead Sea (Lacus Asphaltus), lake bordered by Jordan to the east and Palestine’s West Bank and Israel to the west meta suprema datur,
Attigimus Sinai, peninsula on the western edge of Asia, Egypt, between the Mediterranean Sea to the north and the Red Sea to the southterras The Arabs ArabumThe Arabs Sinai, peninsula on the western edge of Asia, Egypt, between the Mediterranean Sea to the north and the Red Sea to the south. Sed longius exit,
Quam volui, senio facta Thalia (Thaleia), in Greek mythology the Muse of comedyThaliaThalia (Thaleia), in Greek mythology the Muse of comedy loquax.
Haec cum lustrassem multo discrimine cuncta
Vanaque cognoscens, quidquid hic orbis habet,
145
Intendi rediens is me subducere rebus,
Quae me sollicitum plus habuere satis,
Vivere contentus paucis, inglorius aevum
Ducere, prudenti simplicitate frui,
Otia complecti, privatam ducere vitam,
150
Quae foret a quavis ambitione procul,
Et cum litterulis commercia rursus habere,
Muses Greek goddesses of literature and the artsPieridumMuses Greek goddesses of literature and the arts doctis inter et esse choris.
Me patriis igitur Laribus, caris et amicis
Inclusi statuens abditus esse domi.
155
Sors aliter vertens iterum me traxit ad aulam
Et votis uti non dedit illa meis.
Iam quarto famulor Sigismund II Augustus Jagiellon (Zygmunt II August) (*1520 – †1572), 1529-1572 Grand Duke of Lithuania (ruled from 1544); 1530-1572 King of Poland (crowned vivente rege (ruled from 1548, after the death of his father); son of Sigismund I Jagiellon and Bona SforzaregiSigismund II Augustus Jagiellon (Zygmunt II August) (*1520 – †1572), 1529-1572 Grand Duke of Lithuania (ruled from 1544); 1530-1572 King of Poland (crowned vivente rege (ruled from 1548, after the death of his father); son of Sigismund I Jagiellon and Bona Sforza, qui sceptra Polona
Dirigit immensi lata per arva soli.
Cuius grandaevus Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriagenitor rexSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria, gloria regum,
160
Dante Deo decus hoc pontificale dedit.
Sed prius a multis servivi duriter annis
Perpessus vitae taedia longa meae.
Missus ad heroas toties orbisque monarchas
Curarum gravium pondera mille tuli.
165
Sum ter ad Spain (Hispania)HesperiamSpain (Hispania) procul allegatus utramque,
Est ter et ipsa mihi France (Gallia, Francia), the kingdomGalliaFrance (Gallia, Francia), the kingdom visa triplex.
Vidimus a nostro divisos orbe The English (Angli) BritannosThe English (Angli) ,
Magnus et Adriatic (Superum Mare, Illiricum Mare), sea, part of the Mediterranean SeaOceanusAdriatic (Superum Mare, Illiricum Mare), sea, part of the Mediterranean Sea quae prope regna tenet,
cf. Verg. A. 8.727 extremique hominum Morini Extremos hominum The Morini MorinosThe Morini cf. Verg. A. 8.727 extremique hominum Morini The Batavi gentemque BatavamThe Batavi
170
Et quos vicinos Rhine (Rhein, Rhenus), river in central Europe, flowing through Switzerland, Germany (partially as a border with France) and the Netherlands, into the North SeaRhenusRhine (Rhein, Rhenus), river in central Europe, flowing through Switzerland, Germany (partially as a border with France) and the Netherlands, into the North Sea et Danube (Dunaj, Donau), river in central and eastern EuropeHisterDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe habet.
Iunior et belli contra The Dacians DacosThe Dacians que, The Getae GetasThe Getae que
Atque The Muscovites (Moscovians, Mosci) BorysthenidasThe Muscovites (Moscovians, Mosci) tempore miles eram.
Sic tot per montes, valles, vaga flumina, pontum
Iactato requies non fuit ulla mihi.
175
Quis studiis toties motoria fabula factus
Haerebit? Quid in is artis habere potest?
Quas et ob id laudes tribuis, non nosco nec esse
Accismum credas; res facit ipsa fidem.
Si quis amans artem non est operatus in illa
180
Vel quam non didicit, quomodo, quaeso, sciet?
Multa potest licet improbitas studiosa laboris,
Absque docente tamen vix iuvat iste labor.
Marte fatigatur proprio, doctore levatur
Ingenium, citius quo duce cuncta capit.
185
Hoc ego sum raro primaevis usus in annis;
Quod scio, quidquid id est, cura subinde dedit.
Non semper male, quae fuerant quandoque, locavi
Otia, cum parva sedulitate tamen.
Nunc huc, nunc illuc hominis mens saepe retracta
190
Non uni potis est semper inesse rei.
Forte putas: multum valet experientia? Sic est,
Sed sine litterulis proficit illa parum.
Qui mores hominum peragrans scrutatur et orbis
Extremi partes, laudis amore facit.
195
Hoc ductus quondam prudens erravit Ulixes,
Non melior rediit, sed magis inde miser.
Antipodes liceat videas, Indosve repertos,
Quid tum, si mens non cultior inde redit?
Per mare, per terras volites, quid tum, loca tantum
200
Si mutas, et mens, quae fuit ante, manet?
Antigone facit hoc, gruibus mos est simul idem,
Anser et ille redit, qui prius anser erat.
Laudatur merito, qui numquam viderat urbem,
Rusticus, et patrium non nisi novit agrum
205
Cuique fere totus vicinia proxima mundus
Magnaque vicinae regna videntur harae,
Qui nescit, Tanais vel quo decurrat Hydaspes,
Contentus rivis, qui prope rura fluunt.
Non eget hic medicis neque succis utitur aeger,
210
Quos fallax pretio pharmacopola parat.
Ex herbis altus, quas tellus ipsa paterna
Protulit, infracto robore fortis arat.
Attamen ingenue senuit, sine crimine vixit,
Ex animi constans simplicitate sibi.
215
Quid praestant illo, magnus quos cantat Homerus
Et quibus in terris nomina clara facit?
Nascimur et morimur sub eisdem legibus omnes
Et genus est Parcis Croesus et Irus idem.
Fama quid in Stygia demersis profuit unda
220
Vel quibus aetheria vivere sede datur?
Non saevos minuit cruciatus, gaudia reddit
Non magis aucta, sed est flamen inane soni.
Ob quod se dedunt hominum tot milia morti,
Vera quibus curae non solet esse salus.
225
Quos hic deberem tibi si depingere versu,
Immensi fieret grande laboris opus.
Proficit expertis non experientia semper,
Interitum claris saepe dat illa viris.
Dux bonus in bellis, plerumque natator in undis,
230
Schoenobates rupto funeque saepe perit.
Et mihi mors oculis fuerat quandoque sub ipsis,
Non semel et vitae spes mihi nulla fuit.
Tunc ego felicem, qui versat aratra, putavi,
Ut mihi sors, optans, illius arcta foret.
235
Quare ne laudes, amisi quod bona frustra
Tempora, canities quod nitet ante diem
Et quod sum toties terris iactatus et alto,
Hinc modo quod vita languidiore fruor.
Artibus illa bonis si tradita forte fuissent,
240
In modulis esset dexter Apollo meis.
At, viden?, inculto procedunt agmine, quorum
Si sint dispositi, nescio, rite pedes.
Forte statum recto non servant ordine; mirum
Ne tibi sit, siquidem nil Heliconis habent,
245
Sed cito praecipites volitant ex tempore nati,
Exosi limae, quas meruere, notas.
Ad te nam properant quaedam documenta ferentes,
Ex re non vana quae tibi forsan erunt.
Ille, valetudo quem corripuit gravis olim,
250
Aegro consilium ferre salubre solet.
Sicque tibi possum vitae praescribere leges
Versatus variis tempus ad omne modis.
Tu, qui iam primo vernas in flore iuventae,
Praecox ingenium cui dea glauca dedit,
255
Tempore perpendas nihil hic pretiosius esse,
Quod semel elapsum non revocare potes.
Hoc dedit ergo Deus, possis ut salvus in illo
Et consors fieri sedis in arce poli,
Hoc et, ut assidue sanctis te moribus ornes
260
Utque pie vivas, dum tibi vita comes,
Denique quod studiis possis incumbere rectis,
Quae non a vera religione trahant.
In primis curae tibi sit super omnia summum
Viribus ex totis cordis amare Deum!
265
Quem, cave, ne laedas umquam; si laeseris, imo
Ex animo veniam, sit mora nulla, petas
Et doleas, quod peccasti; desiste statimque
Cum lacrimis lapsum confiteare tuum!
Non temere peccans, sed qui compunctus ob ipsum
270
Delictum linquit crimina, salvus erit.
Peccatum vitans Christo confide, iuvabit;
Haerens peccato fidere nemo potest.
Non credas fidei, quae non nisi nomine constat
Et quae non fructus ex pietate facit!
275
Qua modo decipitur vulgi pars magna furentis,
Credere dumtaxat quae satis esse putat.
Semper in ore fides et Christi verba feruntur,
Absque sed effectu vana profata manent.
Ut bene sit ventri sub ventreque, cuncta licere
280
Ex reprobis monachis turba magistra fuit.
Per quam multorum mentes hoc tempore languent,
Quas misere captas impius error agit.
Scripta Patrum contemnuntur, nova scripta probantur,
Oestro quae Stygio plenaque bile tument.
285
Non secus haec vulgus tamen observare iubetur,
Quam si sint Christi singula scripta manu.
Quem iactant et habere putant, qui talia plebi
Inculcant, Pluto cum regat intus eos.
His humana Patrum veterum documenta videntur,
290
Et sua, plena probris, esse sacrata volunt.
Peccandi datur hinc rabiosa licentia multis,
Reicitur veluti faex opus omne pium.
Turpiter erratum clamant hucusque fuisse
Et prius hic sanctos desipuisse viros.
295
Hactenus ac si non datus esset Spiritus ille
In mundum, summi missus ab arce Patris,
Hoc aevo primum quem descendisse fatentur
Et modo se plenos illius esse ferunt.
At vitae mores alium sub pectore monstrant,
300
Qui se declarat per sua gesta satis.
A superis humilis, patiens, castus, pius, aequus,
Spiritus a Stygiis est sceleratus aquis.
Per quem, sunt sectae, lites, homicidia, fraudes,
Ebrietas, luxus, stupra, rapina, furor.
305
Hoc duce cuncta docent et multa volumina spargunt,
In pedicas per quae credula corda trahunt.
Quae si quando legis, ne te sub melle venenum
Corripiat, nivea simplicitate cave!
Hoc etenim virus fidei simul omnia soli
310
Attribuit, factis esse necesse negat.
Qui praecepta Dei servando non facit haecque
Contemnit, frustra nititur ille fide.
Absque fide Christi nihil est, conferre salutem
Quod possit, quantum sit licet usque bonum.
315
Ex nobis hoc, quod prosit, praestare nequimus,
Velle bonum donat gratia sola Dei.
Quare non hominis currentis sive volentis,
Illius est solitum sed miserantis opus.
In nobis operans hoc ipsum iussa sacrata
320
Perficit et mundum vincit et omne malum.
Estque necesse sed ut rogites, quod gratia detur,
Sic vivens illa dignus ut esse queas.
Quam si sectantur sua congrua gesta nec illam
Sumpseris in vanum, fidere iure potes.
325
Exercens se quippe fides, non mortua salvat,
Hanc tu viventem per pia facta proba!
Da nudo vestem, peregrinum collige, pressum
Pasce fame, pellas a sitiente sitim,
Captivos redimas, aegros invisere perge
330
Et defunctorum corpora conde solo,
Imparti miseris operam, succurre dolenter
Afflictis, omnes non simulanter ama!
His simul offensas, tibi qui nocuere, remittas,
Si tibi dimitti multa scelesta velis!
335
Quod fieri tibi vis, aliis fac, causa doloris
Sis nulli, linguae sint tibi frena tuae!
Si quem laesisti, placa, veniamque roganti
Communi tractus frater amore dabit!
Non facias, in eo quod displicet est tibi si quid,
340
Ut cum fratre solet frater, amanter agas!
Ex uno genitore quidem processimus omnes,
Ex uno nati compositique luto.
Nos et idem pretium Stygiis dissolvit ab undis;
Hac rex et servus sunt ratione pares.
345
Debemus faciles hinc condonare vicissim,
Quin hostes etiam iussit amare Deus.
Hoc age, ne cui sis inimicus, dilige, cunctis
Et bene fac, nullum despice, quisquis erit!
Sunt delatores, hominum pars pessima, sed tu,
350
Obloquitur si quis, credere turpe puta!
Nullius famae vel honori detrahe, nulli
Invideas, cunctis fausta precare libens!
Res te nulla cito vehementem vertat in iram
Nec cito de verbo commoveare levi!
355
Cum nullo tibi sit lis aut contentio, cede,
Induci certans si ratione nequit!
Ne tibi sit, cave, cum sociis consortio pravis!
Quae tangit, retinet candida lana picem.
Sive premant adversa, feras nec corrue; nec te
360
Sublimes, si te forte secunda levant!
Rebus in humanis medium servare labora
Et certum vitae disce tenere modum!
Te luxus, rapiens Cypriaeve libido petulcae
A recto non in devia lustra trahant!
365
Utere consilio prudentum, ne tibi fidas!
Decipimur, nobis cum nisi nostra placent.
Omnibus ex aequo faveas prodesseque gesti,
Nemo tuam frustra poscat egenus opem!
Haec fiat tibi summa: Deum reverere timeque
370
Et super omne, quod est, semper amare stude!
Sic facies nec vana tibi fiducia crescet,
Non alia salvat condicione fides!
Hinc nobis aderit Patris indulgentia summi,
Salvari certe qua sine nemo potest.
375
In Christum credens tota vi pectoris, is sic
Aeternam vitam, qui bene fecit, habet.
Hanc ut vivendo recte contingere possis,
Impendes operam nocte dieque tuam!
Tende per angustam portam! Descensus Averni
380
Est facilis, quorsum perdita turba ruit.
Cum qua ne te praecipites, iter arripe strictum
Ad superos, nec erit, si cupis ire, grave!
Namque iugum Domini portanti sponte suave
Et si sponte feras, est onus omne leve.
385
Huic te summittas, patientia dux tibi fiat!
Sic poteris vita fine carente frui.
Ut quandoque stato ieiunia tempore ferre
Et res ad sacras aptior esse queas,
Castiga corpus, prompto servireque coge
390
Spiritui, spernens quae caro stulta cupit!
Non semper pastu saturum temetove refertum,
Sed tenui victu leniter illud alas!
Sic te non poterunt affectus, qui cor adurunt,
In desideriis illaqueare malis.
395
Nec poterit princeps huius te subdere mundi,
Cuius castra vides vulgus inerme sequi.
Cum peditum graditur turmis equitumque phalangis.
Et cum velitibus vastat ubique suis,
Hic ubi praesertim mactanti nemo resistit,
400
Quisque sed in patulam fertur, ut aura, necem.
Nec desunt haec ductores ad bella periti,
Quos declamantes impia turba colit.
Ganea dat campum, mucronem crapula, mortem
Ad quodvis facinus mens sine lege vaga.
405
Ex qua proveniunt cum fastu livor, habendi
Ardor, adulterium, luxus et omne scelus.
Hinc venit omne nefas, furiosa licentia, divum
Contemptus, quaevis ad benefacta pudor.
Hanc qui nunc mentem sumpsere, per arva, per urbes
410
Regnaque tot sectas constituere novas.
Fronteque perfricta, temere simul absque rubore
Hi quid non audent, quidve licere negant?
Nullus honestatis cultus, fidei vel honoris
Et nihil his verae religionis inest.
415
Quidquid iurarunt vel promisere, relinquunt
Immemores pacti non sine labe sui.
Foedera, iura, sacras leges et vota recepta
Contra desponsam deseruere fidem.
Vestales stuprant, facientes scorta, misellas,
420
Coniugii tamen haec crimina nube tegunt.
Hoc sane Deus instituit, sed non dedit uti
Cunctis; sunt etiam, quos sine prole beat.
Hi sunt, castravit quos propria sponte voluntas
Propter siderei regna superna poli.
425
Bis senos Christum tales habuisse spadones
Constat, ab uxorum quos tulit ipse toris.
Ex illis nullum tum permisisse reverti
Legimus ad thalami iura relicta semel.
Semper adhaerebant et corpore menteque puri
430
Asseclae domino per loca cuncta suo,
Donec eos partes mundi legaret in omnes
Surgens, cum mortis vincula scissa forent.
Ad populos Asiae quosdam, quae continet urbes
Innumeras, fidei quae didicere modum,
435
Ad Libyae gentes alios, ubi magna Cyrene
Cumque iacet variis Africa vasta plagis,
Post et ad Europae regiones istius orbis
Hos misit, veram qui docuere fidem.
Non quam nunc mixtam conspurcant mille venenis
440
Hi, per quos turbis Teutonis ora furit.
Unde tot armorum strepitus, tot caesa colonum
Agmina, tam multus depopulatus ager,
Tot viduae, caris prolesque parentibus orba,
Unde tot ex stupris probra nefanda patent.
445
Tales non fuerant, qui Christi nomen ubique
Sparserunt et qui dogmata recta dabant.
Non lucri cupidos, aliena vel arva petentes,
Vel quibus ex raptu vita scelesta placet,
Non homines tumidos omnique libidine plenos
450
Quique nisi nitidae pondera carnis amant,
Sed sibi delegit pius ille magister egenos
Et qui cultores simplicitatis erant.
Quique scaphis ruptis et retibus, inde vocati,
Dimissis cunctis non renuere sequi.
455
Dixit enim, qui non sese carosque parentes
Deserit et natos, coniugis ora, domum,
Hunc se non dignum caeloque, manere profundi
Hunc Erebi poenas et sine fine rogos.
Nubere non vetuit, si recte riteque fiat,
460
Sit quamvis ingens virginitatis honor.
At semel ex labiis quae cor dedit intima vota,
Irrita non fieri, vana nec esse velit.
Quae modo proiciunt, qui religione propulsa
Vesteque deiecta Cypridos arva colunt.
465
Hoc ut idem faciant omnes, non posseque clamant
Quem sine complexu vivere femineo;
Cum multi taedas numquam tetigere iugales,
Quos vetus et nova Lex commemorare solet.
Depositis postquam fugientes claustra cucullis
470
Turpiter hi ducunt publica scorta, fremunt,
Praesertim cum non habeant nutrire palatum
Nec quo conquirant, edidicere, modo.
In pretio tamen esse volunt magnique videri,
Verba per ampullas prodigiosa loqui,
475
A cunctis etiam venerari, numina dici.
Sic Curios simulant, Sardanapalus inest.
Hunc ut alant intus, coguntur quaerere technis
Subsidium, dites sub quibus esse queant.
“Non opus est aris”, latrant, “aurata supellex
480
Quid facit aut Tyrio murice lana rubens?
Pauperibus potius conflata darentur in usus!”
— Hoc se signantes nomine non inopes.
Ex templis rapiunt argenti vascula sacri,
De quibus affabre pocula facta tenent
485
Urceolosque graves, pelves, lances paterasque,
Indeque se reputant regibus esse pares.
Vestibus ex sacris sunt ornamenta luparum;
Hoc opus exclamant scilicet esse pium.
Scilicet haec orbis, viduis, miseris et egenis?
490
His gelidae spretis vix datur haustus aquae.
Ad se cuncta trahunt, miseri tamen esse videntur,
Nam male parta diu non bene firma manent.
Cumque nihil restet, quod plus rapiatur ab aris,
Ablatis spoliis templaque fracta vacent
495
Et cum sint absumpta prius per tempora lapsa,
Sacrilegae furtim quae rapuere manus,
Sumitur increscens usura fenus; ut illud
Pendatur, graviter mens solet intus agi.
Cum poscit reddi sibi debita creditor acer,
500
Hoc opus, hic labor est cumque dolore pudor.
Curritur ad cyathos, auro paterasque rubentes
Et quidquid reliquum Laidos arca tenet.
Si forsan fuerit prope, clam Iudaeus Apella
Quaeritur, in pignus sacra rapina datur.
505
Solvitur aes, sed cum fastu, quasi plura supersint
Et quasi thesauros India victa ferat.
Spes vultu simulatur, arat penetralia maeror,
Qui tum solliciti pectoris ima premit.
Paupertas gravis est, animos igitur sibi sumunt
510
Ad quodvis reprobum, dum modo prosit, opus.
Ad quaestum faciunt, quaecumque lucella petentes,
Omnia, seu scribunt, seu sua scripta docent.
Cum reboant ex suggestis, non aera verentur
Poscere pro dictis, quae vomuere, malis.
515
Nil aliud vehemens oratio continet in se,
Quam diras, risus, scommata stulta, iocos.
Hic blaterant in pontifices sacrosque ministros,
In buccam quidquid mens male sana gerit.
Probra crepant tumidis et tot convicia verbis
520
Falsaque mendaci non pudet ore loqui.
Blandidici palpant, dant auribus; inde mereri
Praemia contendunt, inde placere volunt.
Urget enim duris fervens in rebus egestas,
Cum domus exilis pane meroque caret.
525
Thais edax lautas epulas et dulcia musta
Cum potu Cereris non levioris avet.
Postulat ex auro torques vestesque superbas,
Per quas vicinae par cupit esse suae.
Quae si defuerint, lites et iurgia lectus
530
Concitat infaustus caedeque saepe madet.
Plurima moecha furens causatur, plurima fingit
Vel queritur, dictu turpe, necesse sibi.
Vociferantur et inde nothi, ferit aethera clamor,
Cum nudos vexat non toleranda fames.
535
Quid tum mens patitur scelerum sibi conscia, noscunt,
Hoc in pistrino qui modo saepe gemunt.
Si tamen ex aliqua ditescit fraude crumena,
Tunc gula nec legem, nec tenet ampla modum.
Noctes atque dies tum pergraecantur abunde
540
Et sine temperie cocta vel assa vorant.
Hos tu carnivoros, lurcones et comedones
Devita, quibus est venter et esca deus!
Quandoquidem, cum multa vorent et plurima potent,
Persuadent sibi, quod regna superna petant.
545
Nulla sacri ratio ritus vel temporis illis,
Cuncta sub arbitrium disposuere suum.
Quid sibi non tribuunt? Legis veterisque novaeque
Omnia turbantes ad sua sensa trahunt.
Quam ducant vitam, qua sint ab origine, qua sint
550
Doctrina, rabie quove furore, liquet.
Hos nunc infelix vulgus miratur amatque!
O mores, o quae tempora! Flere libet.
Orandus Deus est, forsan miserebitur, inquam,
Orandus toto pectore, mente, fide,
555
Ad caulas ut oves errantes ducat et illas
Amplius insanos non sinat esse lupos!
Fluctibus in saevis est Petri cumba frequenter
Exagitata, manens salva; manebit item.
Ni fallor, quadringentas hucusque fuisse
560
A Christi sectas tempore scripta ferunt,
Quae miserante Deo periere; peribit et ista,
Quae de praeteritis nunc nova facta furit.
Firma sed in fines Ecclesia nostra vigebit,
Quos cunctis posuit rebus in orbe Deus.
565
Nec portae rapidi poterunt Acherontis obesse:
Filius hoc summi dixit eritque Patris.
Hac spe suffultus non cures scire, quid audis
Sive legis, turba haec quod malesana docet!
Tu constans operare bonum, mala cuncta caveto,
570
Numquam constituent te benefacta reum!
Te totum dedas Domino sine fine perenni,
Illius et fido pectore iussa tene!
Abque nega tibi te prorsus; divina voluntas,
Non tua te, quae non est nisi prava, regat!
575
Tolle crucem propriam, mundo sis mortuus hocque
In dubio vitae turbine vive Deo!
Sobrius aetatem serva sine labe pudicam,
Caeci ne pueri te mala tela petant!
Non peccant oculi, ratio si temperat illos,
580
Nec cor consentit, quod ratione viget.
Si tamen ipse iuventutis vehemens calor urit,
Implora summi cum prece Patris opem!
Ad sacros fugias postponens otia vivos
Scripturae fontes! Languidus ignis erit.
585
Ipseque decertes, fortis virtute superna!
Conatus frustra, si Deus absit, erunt.
print 1 Sunt,
print 3 Sint
Suntprint 1 Sunt,
print 3 Sint
contra carnem, mundum print 1 tenebrasque regentem,
print 3 stygiumque draconem
tenebrasque regentemprint 1 tenebrasque regentem,
print 3 stygiumque draconem

Continue nobis bella, nec ulla quies.
In quibus est victo carcer sine fine paratus,
590
Victori caeli ianua print 1 summa,
print 3 celsa
summaprint 1 summa,
print 3 celsa
patet.
Ad quam contendens pugna! Superabis et hostes
Firmo certanti pectore terga dabunt.
Haec age, sed non cunctanter, monitisque paternis
Pare, quae tibi post commoda multa ferent!
595
Hac recta pergas! Scopus hic te ducet ad astra,
Non defraudabit, quam tibi monstro, via.
In qua te chartis potes exercere sacratis,
Ingenium crescet cultius unde tuum,
Artibus atque bonis te tradere, discere multa,
600
Essem cum iuvenis, quae latuere prius.
Sunt praeceptores, est copia larga librorum
Et loca sunt votis, ut reor, apta tuis.
Incumbas igitur cura fidoque labore
Et studium sophiae non tibi vile puta!
605
Cumque tuis etiam tibi sint commercia Musis,
Obscenos fugiens ut mala monstra iocos!
Casta placent superis, castum decet esse poetam;
Candida sit vitae pagina iuncta tuae!
Et cum nativae tibi sint me iudice dotes,
610
Quae facilem reddent ad tua plectra chelym,
Cumque nec egressus sis, consulo, bis duo lustra,
Ut per adhuc quaedam tempora prata colas,
Prata sub Aonio florentia fonte, subire
Ex quibus in colles ductor Apollo dabit.
615
Non procul inde situs mons est excelsus; in illo
Pythagorae bivium littera fecit iter.
Quo cum concedes, ascendens linque sinistrum
Ad latus attritam, quae patet ampla, viam!
Multorum siquidem multo iam tempore pressa
620
Est pedibus, facilis, plana, retusa, placens.
Hic spirant violae, fragrans et amaracus, inter
Lilia purpureis candida mixta rosis.
Ne te pelliciant iucunda virecta, suaves
Aut volucrum cantus! Inde reflecte gradum!
625
Itur enim, sedes ubi perniciosa Voluptas
Constituit, multi quo properanter eunt.
Huc tendunt omnes, paulo quos diximus ante,
Turmatim secum qui vaga corda trahunt.
Impietas, fastus, cum luxu spurca libido
630
Hic habitant, dantes omnibus omne malum.
Declina propere fugiens! Ego, quidquid ibidem
Fit, referam, quondam nam mihi nota loquor.
Tractus eo iuvenis, quae nunc tibi volvitur aetas,
Plurima sum vitae passus acerba meae.
635
Me rapuit spatiosa viae progressio lenis,
Ardua, quam cepi, nulla subesse videns.
Et sic imprudens trita hac sum calle profectus;
Hoc rectum mea mens esse putabat iter,
Quandoquidem, quod non sensi, me daemonis astus
640
Ducebat, genius qui solet esse malus.
Pergebam laetus, spirans redolentia florum
Pellexit liquidi me prope fontis aquam.
Hic omnis generis fervebat musica circum,
Hic choreae faciles, hic iocus omnis erat.
645
Organa, sistra, tubae citharaeque, lyraeque sonabant,
Orgia Lenaei nec tacuere patris.
Pampineisque pater cinctus sua tempora ramis
Siccabat dulci pocula plena mero.
Quem Bacchae medium complexae dulce canebant,
650
Ridiculos duxit plebs temulenta choros.
Nudis cum nymphis Fauni Satyrique bicornes
Saltabant variis laeta per arva modis.
Coetus Hamadryadum, Dryades agilesque Napaeae
Plaudebant, comptis flore virente comis,
655
Multaque texebant ex densis serta rosetis,
Quae per iter sociis imposuere novis.
Unde coronatus veni, quo plebs in aprico
Gramine ludebat multa, profusa mero.
Hic iuvenum pulchris formosa caterva puellis
660
Iuncta simul cupidis incubuere iocis.
Affuerant annis etiam senioque gravati,
Canitie poterant qui superare nives.
Quos ego mirabar, ludibria namque fuere
Aetati tenerae, sustinuere tamen.
665
Cantabant, alii ridebant, omnia plena
Deliciis fuerant laetitiaque pari.
Hic Venus et Bromius convivia lauta pararunt
Et placidis multos adhibuere toris.
Non deerant, quae vina tulit Chios amplaque Gaza
670
Et quae Campanus quaeve Falernus ager.
Decertabatur cyathis paterisque vicissim;
Bellum grande quidem, sed geniale fuit.
Invitatus ad hos epulones sponte resedi,
Fraudari genium dedecus esse ratus.
675
Inter convivas gratus novus hospes habebar,
Illorum didici scita modosque brevi.
Nactus et hic caros comites, plures et amicos,
Commoda persuasi multa futura mihi.
Magna fuit nobis sermonis copia potis,
680
Ad facinus quodvis indeque magnus amor.
Nil intentatum, quo truserat ebrius ardor,
Nil fuit intactum mente furente mero.
Iam Tartessiaco se merserat aequore Titan,
Fulsit et ingenti Cynthia plena face.
685
Discurrebatur per lucos perque luparum
Antra, furor demens quo faciebat iter.
Confectis tandem vino lustrisque rubere
Tithoni rutilis coeperat uxor equis.
Deventum fuit hinc, poterant procul unde videri
690
Atria mirificis aedificata modis.
Ad quae multiiugae calles et lata viarum
Strata patescebant, undique trita satis.
Non opus hic ductore fuit, socii simul acti
Currebant nulla praepediente mora.
695
Turpis eo subito properantes vi labor egit,
Pellit ut abductas impius hostis oves.
Panditur interea domus altis fulta columnis,
Intus quae magno clara nitore fuit.
Ex auro, gemmis, bysso coccoque micabat,
700
Dulce thymum spirans, cinnama, tura, crocum.
In medio late fulsit speciosa Voluptas,
Quae stantes aulam iussit inire foris.
Illecebris solitis monstratis et tot ubique
Deliciis omnes traxerat illa cito.
705
Ingressi dominam laeto clamore salutant
Anteque reginae procubuere pedes.
Haec in pulvino sedit, quem molliter amplo
Infarsit nivei candida pluma cycni.
Strata fuere fabre pictis asarota tapetis
710
Et cathedris auro condecorata litis.
Ad se mox blanda venientes voce recepit,
Dans placidam cunctis pulchraque verba manum.
Protinus et iussit residere suaviter, illis
Et sterni lectos, stragula picta dari.
715
Maturant famulae, quarum se prima movebat
Mollities, tenui desidiosa gradu.
Post hanc Segnities, Vertigo rotans et Orexis,
Tussis et infecto lenta Gravedo pede.
Has comitabantur Febris ardens et Sitis urens,
720
Nausea cumque suis tarda Podagra malis.
Quaeque Voluptati gratissima servit, ocellis
Prospiciens petulis Galla puella subit.
Pone sequebatur Scabies, nunc aulica dicta,
Unguentis redolens oblita, pulchra tamen.
725
Tandem falce metens Anus Ossea clauserat agmen
Cum reliquis, quas hic non numerare vacat.
Singula quo fierent ex ordine, rector et aulae
Somnus cum servis affuit inde suis:
Principio Sopor et formarum portitor ille
730
Terribilis, mentem qui recubantis agit,
Singultus, Tremor et Ructus foetore citatus,
Et Vomitus, Languor cumque dolore Tumor.
Quos morbo geniti varia sub veste secuti
Apta ministeriis signa tulere datis.
735
Turbaque praeterea venientem plurima Somnum
Stipabat, cuius nomen omitto libens.
Hunc ad se vocitans tandem satiata Voluptas
Claudere cunctorum lumina fessa iubet.
Ille levans virgam Lethaeo rore madentem
740
Sparsit, et ex oculis cesserat omne iubar.
Mox Sopor insiluit lassisque labore quietem
Corporibus tribuit, sed fuit illa brevis.
Namque sequebantur comites hic ante notati,
Quisque suo fungi munere promptus erat.
745
Nec minus ancillae fuerant ad iussa paratae,
Quae prius ex titulis iam patuere tibi.
Postquam prima quies transisset, Nausea praesto
Foeda Voluptatis coepit adire locum,
Pro dominaque sua, quae sic iniunxerat illi,
750
Successit, plebis facta magistra suae.
Cum famulis famulas arcessens omnibus aequa
Lance ministerii munus habere dedit.
Officiosa cohors subito mandata peregit
Exque suo fecit nomine reque satis.
755
Hinc gemitus, planctus, fremitus clamorque tonabat.
Heu, rerum facies quam miseranda fuit!
Ipsa Voluptatis disparuit aula repente,
Hospitibus rursus commoda facta novis.
His, in deliciis et mollibus ante grabatis
760
Qui iacuere, fuit postmodo lectus humus.
In vasta misere plerique palude iacebant,
Morbos ob varios qui petiere mori.
Hic philtrum biberat, glutiverat ille rubetam,
Hic, quod ferre suo tempore luna solet.
765
Innumeri mecum, quos stillans plurima torsit
Pustula, tot querulis increpuere modis.
Iamque fere medium Phoebus transcenderat axem,
Prospexi, regio num mihi nota foret,
Quae gens, quae tellus, sibi quid mutatio vellet
770
Ista recens, esset cur mihi laesa salus.
Laetitiae nihil hic hesternae, signa nec ulla
Illius exstiterant, omnia plena metus.
Plena doloris erant, discriminis omnia plena
Anteque mors oculos trux et amara stetit.
775
Quo me cumque tulit visus, loca tristia late
Maerebant, foedis plena cadaveribus.
Hic acies nullae neque pila minantia pilis
Inter se diras conseruere manus,
Fecerat hanc tantam stragem sed spurca Voluptas
780
Sordibus Idaliis Bassareisque scyphis.
Quos prius in viridi ludentes gramine vidi,
Tectos vix vili stramine terra tulit.
Quot iacuere viri, mulieres quotve misellae,
Gallica quos omnes pestis edebat atrox!
785
Quam plures sanie taboque fluentia crura
Tractantes putri procubuere solo,
Et cassos oculos et pus ex naribus actum
Cum naso! Iubet hic plura tacere pudor.
Quid memorem reliquos Epicuri de grege porcos,
790
Praecipiti dederat quos gula multa neci?
Sive frequens illos quos compotatio fecit
Amentes, stolidos cumque furore truces?
Quos sic expertes rationis et omnis honesti
Iusti contingit mentio nulla Dei.
795
Esse sibi nati ad turpissima quaeque videntur
Et nisi quod potent et sine lege vorent.
Hos numquam vecors temulentia deserit, unde
Et sapiunt, tribuunt summaque cuncta sibi.
Quid non ebrietas committit et audet in orbe?
800
Quod scelus intactum, quod sinit illa nefas?
Inter turpe decensque furit discrimine nullo,
Saepe putat, quae sunt podicis, esse caput.
Non homines, non illa deos formidat, in omne
Prompta scelus posito cuncta pudore facit.
805
Detrahit, infamat, petulans obscena profatur;
Obruta mens quid non dicit agitve mero?
Hinc rixae, lites, opprobria, iurgia, caedes
Et mala tot, calamus quae numerare nequit.
Haec animi vires enervat et hac duce clarum
810
Ingenium, sensus, mentis acumen abit.
Corporeisque bonis, oculis, manibus pedibusque
Et reliquis membris omnibus illa nocet.
Illa ferax omnis morbi, languoris et omnis,
Quis referat, morti quot dedit ante diem?
815
Haec tot funeribus campos, dumeta, paludes
Straverat, aegrorum sed neque finis erat.
Hoc foedum vitium praecellit dedecus omne
Nec quodvis aliud turpius esse potest.
Hoc, inquam, nullum quo perniciosius exstat,
820
Me quoque detinuit non sine pure diu.
Iamque propinquabat, cum sic perculsus in omnes
Spectabam partes, carnificina mihi.
Commoriebatur prope me iam plurima turba
Et stetit ante pedes meta suprema meos.
825
Mox in me cecidere timor, tremor et dolor ingens,
Quid facerem, graviter nescius ingemui.
Nunc huc, nunc illuc subitis in rebus agebar,
Consilii, sensus et rationis inops.
Mors oculis, animo flagrantis poena gehennae
830
Obversabatur, quae data fine caret.
Multa revolvebam perplexus et undique saeptus,
Nulla salutis erat spesque nec ulla fugae.
Tunc, quam sit vanum, didici, confidere rebus
Humanis, firmum quam sit in orbe nihil,
835
Quodque statu res nulla diu perdurat in uno,
Sed veluti glacies sole liquante perit.
Sic ad me rediens lacrimis ex corde subortis
Expendi vitae tempora lapsa meae.
In quas aerumnas, in quae discrimina totus
840
Incideram, sensi numinis actus ope.
Unde cadens supplex et terrae pronus inhaesi,
Imbribus et largis immaduere genae.
“Summe Deus”, dixi, “qui verbo sidera, terras
Et mare fundasti, quidquid et orbis habet,
845
Omnia tu nosti, iudex es iustus in omnes.
Supplicibus clemens attamen esse soles.
Vae mihi, vae, toties quod te, tua iussaque liqui,
Subditus hic saevi daemonis imperio!
Quid faciam? Quo me vertam? Dolor urget et instat
850
Mors mihi, quam video iam prope ferre gradum.
Punior ex meritis, patienter et haec mala porto,
Quae dedit, heu, misero vita scelesta mihi.
Namque Voluptati Virtutis calle relicta
Indulgens, factus sum tibi saepe reus.
855
Hic et ob id scelerum iaceo sub mole gravatus,
Qua sine te nusquam me relevare queo.
Huc me gliscentis dementia prima iuventae
Traxit et hinc poenas omnia membra luunt.
Puteo tabescens, lue scabra prurit ab omni
860
Parte cutis nec inest ossibus ulla quies.
Erumpunt gemitus udis cum fletibus ad te,
In quibus hic veniam corde tremente precor.
Turpiter actorum me paenitet et pudet intus,
Quae crebro quatiunt cor modo triste meum.
865
Crimina tot dimitte mihi, pie, quaeso, Creator,
Nec sic plasma tuum putre perire sinas!
Propitius siquidem misereris votaque praestas,
Mitis ut exaudit pignora cara pater.
Te moveant igitur lamenta profunda dolentis!
870
Ex caulis etenim sum pecus, ecce, tuis,
Quippe salutifera lotum baptismatis unda
Me crucis ornasti nobilitate sacrae.
Hanc male conservans, profugus regione sub ista,
Quae merui, factis praemia digna fero.
875
Assunt monstra Stygis, rapior periturus ad Orcum,
Si non eripiet me tua larga manus.
Nec mora, nec requies, circumstant undique sonti
Et foris ac intus tristia bella movent.
Corpus ab immenso corrumpitur omne dolore
880
Et sibi mens vitiis obruta iure timet.
Non sum plus dignus caeli miser astra videre,
Quin minus, ut dicar filius esse tuus.
Tu tamen indignum, Genitor mitissime, natum
Respice, compunctis qui pius esse soles!
885
Si me restitues, mihi sique peperceris, omnem
Diriget hinc vitam flens Metanoea meam.
Da mihi tempus, ut haec emendet pectus iniquum
Meque tibi reddat, qui tuus ante fui!
Huc, precor, huc assis, pereunti porrige dextram,
890
Ex hac me tetra quae cito valle trahat!
Assertor venias, dux et Virtutis ad arcem,
Rursus in illius meque repone viam!
Hoc te per natum crucifixum Virginis oro,
Per quem frustratas non sinis esse preces”.
895
Multaque praeterea simili ratione petebam,
Propitio subdens omnia nostra Deo.
Cumque voluntati se pectore traderet omni
Divinae, subito mens mea sensit opem.
Succrevitque mihi fiducia certa fidesque
900
Et spes, quae rebus fulsit amica meis.
Unde fatigatum planctu multoque dolore
Me quidam coepit dulcis habere sopor.
Quo grata requie per languida membra refecto
Est visus iuvenis carpere clarus iter.
905
Candida vestis erat vultusque nitore verendus,
Cui cecidi surgens obvius ante pedes.
Nescio, si vigilans aut somno pressus, at ille
Proximior placide sic mihi factus ait:
“Quid facis, infelix, huc quis te devius error
910
Detrusit, dedit haec quis tot acerba pati?
Iam periturus eras, si te non vota precesque
Iuvissent, superis quae, miserande, dabas.
Te malus huc genius statuit me prorsus abacto,
Cum quo tendebas ad Phlegethontis aquas.
915
Cuius desertor cum sis, iterum tibi custos
Sum datus estque mihi tradita cura tui.
Ex hoc te mortis strepitu squaloreque ducam,
Sanis si monitis gratus adesse velis.
Et fiet tibi, sincero quod corde petisti,
920
Tu modo festina, quo tibi monstro, sequi!”
Attonitus recolens vestigia visa sequebar,
Nox et ab illius lumine clara fuit.
Prolixamque viam dulci sermone levabat,
Non erat illa placens, ut fuit ampla prior.
925
Strictior exstiterat quasi semita trita parumper,
In multisque scabris sentibus arta locis.
Ille meus ductor me confirmavit eundo
Et mihi pergendi dogmata recta dabat.
Nunc digitis signabat iter, nunc ore docebat,
930
Erudiit monitis meque subinde piis.
Unde procul densa mentis caligine pulsa
Effeci, quidquid iusserat ille, libens.
Sospes et evasi prope prata virentia tandem,
Pungentes linquens asperitate rubos.
935
Quae super instabat, gemino qui vertice caelum
Mons ferit, Aonidum sub dicione, biceps.
Progressusque parum collis sublimis acumen
Conspexi, Virtus hic ubi pulchra manet.
Non tamen audebam dubius mihi fidere, si res
940
Vel si vana mihi somnia sensa darent.
A ductore meo volui perquirere certum
Eventum, terrae quae plaga visa foret.
Confestim circumspiciens, praecesserat ille
Longius, ostendens indicis arte viam.
945
Expavi sic desertus vigilansque videbam,
Quae prius in somnis rebar adesse mihi.
In bivio stabam, de quo me prava iuventus
Fecerat erronem, non tamen absque metu.
Qui semel est ustus, formidat, cum videt ignem,
950
Ireque saepe cadens absque timore nequit.
Non eques esse cupit, quem ferrea saepe ferocis
Ungula prostravit praetereuntis equi.
Sic et eam stratam timui sub parte sinistra
Territus ex plagis, quas ibi passus eram.
955
Vibices aderant et adhuc neque vomica crebra
Defuit et rabido plena tumore cutis.
Sic ubi cognovi post damna peritus utramque
Callem, consilium res prius acta tulit.
Vertit ut a scopulo praeviso navita proram,
960
Sic fugi laevum, quod revocabat, iter.
Declinans igitur dextrorsum pergere coepi,
Quo me flectebant praevia signa ducis.
Haec ego per corneta videns vepresque, pedato
Sectabar nota non mihi calle prius.
965
Quae fuit asperior primum multique laboris,
Non tamen abstraxit me gravis iste labor.
Nec me stringentes tribuli, spinae vel acutae
Detinuere, nec hinc corporis acre malum.
Processi vitiis sensim post terga relictis
970
Et simul his, mihi quae cara fuere prius.
Et sic aeger adhuc et fessus tardius ibam,
Attriti citius non potuere pedes.
Quod bonus ut genius vidit, fortasse misertus
Substitit et lassum iuvit utraque manu.
975
Spemque dedit fore, si saltem conarer, in ipsa
Quod votis possem comminus arce frui.
Praeterea multis de rebus multa locutus
Vivendi docuit rectius esse genus,
Quod nos a brutis distingueret, hocque probari
980
Non sensu carnis, sed rationis ope;
Et quod vita bonis aeterna daretur, iniquis
Perpetuus Stygia sub regione focus.
Praecedens iterum iussit me cautius ire
Per quoddam vernans tempus ad omne nemus
985
Monstravitque mihi frutices herbasque salubres,
Ex quibus aegrotos pharmaca cocta iuvant.
Non myrto neque sandyci, violis vel amoena,
Qualia nuper erant, hic viruere loca.
At par urticae foliis Patientia primum
990
Hic stetit et per iter crebrior illa fuit.
Hinc bona Sobrietas redolensque Modestia mater
Herbarum viridi stabat amicta toga.
Herba Pudicitiae gaudens cognomine; iuxta
Floruit hanc, Charitum quae pia nomen habet.
995
Inde frutex Fidei dispersis undique ramis
Cum reliquis, quas haec germine ferre solet.
Ex his collegi medicamina grata saluti,
Quae propere vires restituere meas.
Firmior hinc factus comitavi laetus euntem
1000
Sub quaedam celsi culminis alta iuga.
Hicque fatigatum parvo requiescere fecit
Tempore, dans vitae dogmata scita mihi.
“Hoc”, ait, “in summi Virtus est vertice montis,
Quo feror, hospitium possit ut esse tibi.
1005
Tu modo non pigre contendas, forte subibis
Sicque, quod orasti, postmodo”, dixit, “erit”.
Remigioque petens alarum protinus arcem
Virtutis iussit se velut ante sequi.
Ad quam nitebar pertingere nobile signum
1010
Agnoscens nostri, montis in arce, ducis.
Hoc ego iam longo sectatus tempore, pergo
Conatusque meos finiet atra dies.
Felix, qui potuit Virtutis adire cacumen,
Haec superum dignos sedibus una facit.
1015
Hanc Graeci vates, hanc laudavere Latini,
Haec et in Hebraicis est celebrata libris.
Quam cum discipulis tibi si describere vellem,
Hoc parvum fieret grande volumen opus.
Denique te nequeo celare, quod hac mihi calle
1020
Pergenti Deus hic dona tot ampla dedit.
Cui quam grata, scies, fuerit, quot et illa beatos
Effecit, veterum si monumenta leges.
O, utinam numquam liquisset stulta iuventus
Hoc iter, in quo nunc sudo subinde senex!
1025
Quod possum, praesto, numquam me prompta voluntas
Deficiet, solet hanc namque iuvare Deus.
Hoc ut idem facias nostro discrimine doctus,
Te moneo, procul hinc castra sinistra fuge!
Qui sapit ex aliis, quos imprudentia ducit,
1030
Ut sibi prospiciat, non male, crede, sapit,
Quandoquidem cupidus, qui fiant omnia, scire,
Impingens auctor fit sibi saepe mali.
Vix ego tam multis evasi casibus actus,
Tu catus exemplo disce cavere meo!
1035
Praeponas oculis igitur, quae foeda Voluptas
Praemia mancipiis hoc dat in orbe suis!
Ad dextram tendas, Virtus ubi pulchra moratur;
Ardua sit liceat, tu modo perge, via!
Nitere conscendens! Adeo labor iste molestus
1040
Non erit, illius culmen adire potes.
Hic posuere dei sudorem, tu quoque suda!
Pertinges et cum tempore compos eris.
Contendas fieri formosi cultor honesti,
Utile quo nullum carius esse sinas!
1045
Abstineas patiare libens, quod oportet, et omni,
Quod potes, incumbas posse carere nota!
Ne noceas ulli, cunctis prodesse studeto,
Sis comis, facilis, non tamen inde levis!
Nec tumeas, generis quod sit tibi nobilis ortus,
1050
Sed te demisse, cum probitate geras!
Virtus nobilitat, genus ex virtute probatur
Nobile, qua sine nil stemma decoris habet.
Hanc si consequeris, te clarum reddet, honorem
Donabit, carum te facietque tuis.
1055
Externis etiam gratum praebebit, habenti
Virtutem merito crescit ubique favor.
Hoc te complector, quamvis te, quod scio, numquam
Ex facie novi, nec tibi vanus erit:
Tum quod sis nostras, tum quod dicione sub ista,
1060
Quam rego, prognatus sis quasi verna mihi.
Quin etiam, quod te cognoscens indolis esse
Ingenuae, cuperem rebus adesse tuis.
Tu tamen interea, si sit penuria, suffer,
Psittacus esuriens dicere discit: Ave!
1065
Luxuriant animi, pleno qui ventre rigantur
Et studiis proni turpibus esse solent.
Tu studiis possis ut honestis saepe vacare,
Frenet temperies hoc iuvenile decus!
Non cibus aut potus nimius te reddat ineptum,
1070
Litterulis frugi pectus ut esse queat!
Commoda namque bonis tua nunc est artibus aetas,
Quae breve post tempus non erit apta magis.
Experior, quam decrescat venientibus annis
Vis rerum memorans ingeniique vigor.
1075
Utere, dum sanguis calet et dum taedia desunt,
Tempore, quo nihil hic carius orbis habet!
Omne cito cursu, sine sensu labitur aevum
Et numquam, paulo quod fuit ante, redit.
Exerce vires animi! Poliuntur ab usu,
1080
Indiga quo quaevis ars nihil artis agit.
Plurima constanti discendo quaere labore,
Ut nomen praestet re, quod ab ore sonat!
Nec te detineant torpentis sacra Vacunae,
Perpes at in sacris Palladis esse stude!
1085
Otia quid possunt, noscunt, quos caeca libido
Perdidit; haec fugiens commoda multa feres.
Si careas sociis, qui nil nisi ludicra spectant,
Salvus es; illorum blanda venena necant.
Te doctis coniunge viris, virtute probatis,
1090
Moribus ex quorum sit tibi vita bonis!
Hic vatum tot fabellas exemplaque verae
Historiae possem multa referre quidem.
Talia sed prudens tibi saepe legenda relinquo,
Nempe quod hic scribo laudis amore nihil,
1095
Sed magis ut prosim, non — titillare poetas
Quod solet — ut dici doctior inde velim.
Haec et ob id properat congesta paraenesis ad te,
Ut sit vivendi regula certa tibi.
Ad quam si te compones, te, criminis omnis
1100
Osorem, faciet semper honesta sequi
Teque Deo tradet totum, pondusque docebit
Te propriae leviter ferre salubre crucis.
Tu modo conatus ad cuncta ferenda viriles
Intendas! Superat, qui tolerare potest.
1105
Cogitur ad metam currens, quod Horatius inquit,
Frigoris ac aestus plurima ferre puer,
Fastidire merum, Cythereae linquere sordes
Et placida raro commoditate frui.
Profuit ut multis interdum tristis egestas,
1110
Sic etiam multis copia damna dedit.
Tu medium teneas! Mediocriter ut tibi cuncta
Sufficiant, victus sit mihi cura tui!
Dummodo Pierides sophiaeque volumina sacrae
Omnis cum studii sedulitate colas!
1115
Proficies, de te neque fallet opinio, nostris
Si morem monitis, ut puto, sponte geres.
Crescet in his propensa Dei tibi gratia summi,
In qua persistens indigus esse nequis.
Illi caelestes insunt et opes, et honores,
1120
Post miseram vitam qui sine fine beant.
Nec vivos et se dignos haec deserit umquam,
Quos fructu satiat fertilioris humi.
Defuit his numquam pastus vel vestis amictus,
In mitem qui spem deposuere Deum.
1125
Huic tu confidas! Fidentem nutrit alitque,
Sic tamen, ut facias omne, quod ille iubet.
Quod potes, hoc praesta! Semper iuvat ille volentes
Saepeque propitius sat voluisse putat.
Cor hominis, non rem foris aspicit; omnia novit
1130
Estque probae multum simplicitatis amans.
Nil tibi vel tribuas placeasve, nec altius istis
In rebus sapias, quas modo mundus agit!
Sat tibi sit sed viva fides, quae iussa sacrata
Perficiat, fervens in pietatis opus!
1135
Hanc tibi quo possis operando reddere firmam,
Advigila! Frustra non erit ille labor.
Ille verecundos mores vitamque modestam
Et tibi virtutum conferet omne decus,
Et sensus acuet, dabit et rationis acumen,
1140
Qua tu multa legens plurima scire potes
Inque virum parens monitis succrescere doctum,
Unde mihi valeas utilis esse brevi.
Tunc prodesse tibi patriaeque tuisque, quod optas,
Cum magno poteris laudis honore tuae.
1145
Quod mihi commendas caros in calce parentes
Carminis, hoc iusta cum pietate facis.
Quos si quis vero colit et veneratur amore,
Ille diu vivens prospera cuncta feret.
His nihil hic potis est de te iucundius esse,
1150
Quam quod virtutis coeperis ire via
Quodque bonis studiis reddaris promptior, omnis
Expers haereseos, daemonis arte satae,
Et rectae fidei teneas quod firmus amussim,
Aetheriis possis iunctus ut esse choris.
1155
Et cum saepe tibi tot fausta precentur et optent,
Responde votis dexteritate piis!
Prosequar hos etiam, siquidem meruere, favore,
Te quoque propter eos; res tibi testis erit.
Dummodo contineas, serpens contagio ne te
1160
Inquinet infrenis, quod solet illa, luis!
Conquiras claras, ne te contaminet, artes,
Quem colis infecta sub regione, locus!
Utere de sacrae Scripturae fontibus ortis
Antidotis, quae non oblita felle madent!
1165
Sicut apes, cum vere favos reparant sibi, flores
Non tangunt hos, qui toxica ferre solent,
Nec de mortifera letales smilace succos,
Ex dulci capiunt sed sua mella thymo,
Elige sicque bonos auctores, unde legendo,
1170
Religionis amans, doctior esse queas!
Ex spinisque, tuos pungentibus undique sensus,
Fragrantes cauta collige mente rosas!
In mediis cum sis, quae sunt bona, carpe, venenis,
Ne tamen inficiant pectoris ima, cave!
1175
Interdum proferre solet medicamina virus,
Si certum teneat Paeonis arte modum.
Rebus in his prudenter agas, illaesus ut inde
Huc redeas! Hospes sic mihi gratus eris.
Plura loqui tecum cupiens anus haec mea voce
1180
Elinguis tremula fessaque tota fugit.
Hanc traxit tua Musa recens a Phocidis antro,
Quod repetit, posthac vix reditura. Vale!
 
79 IDP   97 Pro Caesare et Gallo 1    
written [1540-07-06 — 1540-07-31] first edition 2006

Manuscript sources:
1author's record, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 704 (enclosure)

Prints:
1OSOSIŃSKI 2006 Nieznane (Pro Caesare et Gallo) p. 251 (in extenso)
2OSOSIŃSKI 2007 (Pro Caesare et Gallo) p. 41 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Dimisit Caesar Gallum, quia credidit illi,
Virtutis specimen nobile nonne fuit?
Credidit inde fide sub eadem nuper ad illum
Divertens, quid enim criminis istud erat?
5
Et servare fidem pulchrum est et habere vicissim.
Convenit hoc claris, dic mihi, nonne viris?
Cur igitur stultos censes, quod uterque fidelis
Perstitit officii cum ratione memor?
Digni perpetuis apud omnes laudibus ambo,
10
Ille fidem servans, hic quod haberet, erunt.
Punica si potior cuique fortasse fuisset,
Hanc meritis poenis non caruisse puta.
 
80 IDP   98 Pro Caesare et Gallo 2    
written [1540-07-06 — 1540-07-31] first edition 2006

Manuscript sources:
1author's record, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 704 (enclosure)

Prints:
1OSOSIŃSKI 2006 Nieznane (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 251 (in extenso)
2OSOSIŃSKI 2007 (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 41 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesarisCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile et Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGalliFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy fidei servantia monstrat,
Quam verus Christi cultor uterque fuit.
Ille, quod ex animo generoso detulit hosti,
Perdere quem potuit, iussit abire tamen.
5
Alter item noscens bona, quae percepit ab hoste,
Perdere quem potuit, iussit honore coli.
Principibus quondam non mens ea forte fuisset
Tempore, quo vanos excoluere deos,
Una fides modo, sed sanctae pietatis et aequi
10
Cultrix, heroum pectora firma facit.
Utile qui quavis causa praeponit honesto,
Quisquis is est, certe vir bonus esse nequit.
Iustitiam prudens amat, odit stultus, et ergo
Cum Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGalloFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile quomodo stultus erit?
 
81 IDP   99 Pro Caesare et Gallo 3    
written [1540-07-06 — 1540-07-31] first edition 2006

Manuscript sources:
1author's record, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 704 (enclosure)

Prints:
1OSOSIŃSKI 2006 Nieznane (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 251 (in extenso)
2OSOSIŃSKI 2007 (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 42 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quod servata fides Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGalliFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy cum Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesareCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile probro
Vertitur, authoris dedecus esse reor.
O mores, o nunc quae tempora, scilicet artis
Hoc erit, ut fidei fraus petat atra locum?
5
In vitium virtus vertatur, melque venenum,
Et bona dicantur deteriora malis.
Argute siquidem, quod Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGalloFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy Charles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of CastileCaesarCharles V of Habsburg (*1500 – †1558), ruler of the Burgundian territories (1506-1555), King of Spain as Charles I (1516-1556), King of Naples and Sicily, King of the Romans (1519-1530), Holy Roman Emperor of the German Nation (elected 1519, crowned 1530, abdicated 1556); son of Philip I the Handsome and Joanna the Mad of Castile ut hosti
Stultus erat credens, tum sed amicus erat.
Hoc quoque, quod Francis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of SavoyGallusFrancis I of Valois (*1494 – †1547), 1515-1547 King of France; son of Charles, Count of Angoulême, and Louise of Savoy stulte dimiserit hostem,
10
Tum sed amicitiae foedus utrique fuit.
Recto iudicio bene si metiris utrumque,
Quos censes stultos, desipuisse neges.
 
82 IDP  100 Pro Caesare et Gallo 4    
written [1540-07-06 — 1540-07-31] first edition 2006

Manuscript sources:
1author's record, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 704 (enclosure)

Prints:
1OSOSIŃSKI 2006 Nieznane (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 251-252 (in extenso)
2OSOSIŃSKI 2007 (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 42 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Si servanda fides est hosti, plus et amico,
Ius quod amicitiae non violare decet
Inter et affines praescripto foedere iunctos.
Cur non servari debet utrique fides?
5
Tolle fidem, lex nulla thori, pax nulla per orbem,
Et nullus socius, nullus amicus erit.
Infidi populis reges sua iura negabunt,
Et perdet reges perfida turba suos.
Regnandi causa qui frangi pacta licere
10
Dixit, Tarpeia caesus in arce fuit,
Caesus item, qui promissum servabat, ab urbe
Ad Poenos rediens, non ratione pari.
Alter enim libertatis confossus ut hostis,
Pertulit hic pro qua tortus ab hoste necem.
15
Ex iis quem recte dices sapuisse duobus?
Non reor ut dicas, stultus uterque fuit.
Non ex affectu iudex pronunciat aequus,
Sed quod iustitiae regula vera docet.
 
83 IDP  101 Pro Caesare et Gallo 5    
written [1540-07-06 — 1540-07-31] first edition 2006

Manuscript sources:
1author's record, 16th-century, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1, No. 704 (enclosure)

Prints:
1OSOSIŃSKI 2006 Nieznane (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 252 (in extenso)
2OSOSIŃSKI 2007 (Aliud [Pro Caesare et Gallo]) p. 42 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Inter divinas et res quascumque probamus
Humanas non est sanctior ulla fide.
 
84 IDP   55 In effigiem suam 2    
written 1540-11-30 — 1540-12-31 first edition 1685

Early printed source materials:
1KRETZMER p. 110 (in extenso)
2TRETER p. 110 (in extenso)
3DANTISCUS 1764 (Aliud eiusdem) p. 167 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Epigram na portret własny) No. 23. 2, p. 202 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (In effigiem suam 2) No. 43, p. 209 (in extenso)
3Antologia 1985 (Na swój wizerunek) p. 228 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4OESTERREICH p. 106 (Polish translation, Julian WOJTKOWSKI)
5SKOLIMOWSKA 2024 Jan p. 32-33 (in extenso; Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Undecimum lustrum, mensem transgressus et unum,
Talis eram, qualem picta tabella refert.
Quod vitae superest, sit te duce, quaeso, peractae,
Sanctius in iussis, o pie Christe, tuis!
 
85 IDP   57 In Copernici libellum epigramma    
written shortly before 1541-06-27 first edition 1542

Early printed source materials:
1COPERNICUS 1542 (in extenso)

Prints:
1Spicilegium p. 195 (in extenso)
2Dantisci Carmina (In Copernici libellum epigramma) No. 45, p. 209-210 (in extenso)
3Antologia 1985 (Epigram na książkę Kopernika) p. 228-229 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4Kopernik na Warmii No. 544, p. 514 (reference)
5DANTISCUS 1973, 1987 (In Copernici libellum epigramma / Epigram na książkę Kopernika) p. 88-89 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
6NADOLSKI 1976 (Epigram na książkę Kopernika) p. 86 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
7Poeci (Epigram na książkę Kopernika) p. 92 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
8ÁLVAREZ Alderete p. 404, footnote No. 70 (in extenso)
9Polnische (Epigramm auf ein Büchlein des Kopernikus) p. 41-42 (German translation, Hans-Peter HOELSCHER-OBERMAIER)
10STARNAWSKI 2007 p. 35 (excerpt)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Has artes teneris annis, studiosa iuventus,
Discito, mensuras quae numerosque docent!
Praemia namque feres suscepti magna laboris:
Ad caelum monstrant haec tibi scripta viam,
5
Qua patet immensis spatiis pulcherrimus orbis,
Si metas horum cernere mente voles;
Sidera vel quanam caeli regione vagentur,
Aeterni cursus quas habeantque vices;
Cur luna involvat caeca caligine fratrem,
10
Cur lunae usuram lucis et ille neget;
Venturos etiam casus quae fata gubernent,
Quas populis clades astra inimica ferant;
Haec si nosse voles, prius est doctrina tenenda,
Quam breviter tradunt haec elementa tibi.
15
Cumque hominum mentes, quae caelo semina ducunt,
Errent a patria sede domoque procul,
Haec doctrina ipsas terrena mole solutas
Caelesti reduces rursus in arce locat.
 
86 IDP   56 De Ioannis Benedicti insigni    
written 1542 first edition 1542

Early printed source materials:
1ECK 1542 (Ioannes Dantiscus Io(anni) Be(nedicto)) (in extenso)
2SOLFA (Ioannes Dantiscus Io(anni) Be(nedicto)) p. [A1v] (in extenso)

Prints:
1Dantisci Carmina (De Ioannis Benedicti insigni) No. 44, p. 209 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Haec rosa, quam viridis monstrat pede psittacus unco,
Quae tibi cum fuerat stemmatis ante loco,
Hanc voluit caesar virtutis nobile signum
Utque illam ostendens Indica ferret avis.
 
87 IDP  174 Epitaphium Lucae comitis a Górka    
written 1542-10-14 — 1542-12-21
Poem lost, mentioned in IDL 2609: ago et habeo immensas gratias Reverendissimae Paternitati Vestrae, quod et morti desideratissimi domini et parentis mei condoleat, neque oblivisci voluit amici sui fidelis et integri, quodque me sua amicissima et prudenti consolatione destitutum esse noluerit, quin et carmen lugubre, gratum defuncti amici memoriale, litteris adiunxerit
 
88 IDP   58 Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum. 1    
written 1546-05-05 first edition 1558

Early printed source materials:
1SABINUS 1558 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis suo Sabino salutem) p. 158r-159v (in extenso) (in extenso)
2SABINUS 1563 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis suo Sabino s(alutem)) p. 308-310 (in extenso)
3SABINUS 1578 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis suo Sabino s(alutem)) p. 308-310 (in extenso)
4SABINUS 1581 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis suo Sabino s(alutem)) p. 308-310 (in extenso)
5SABINUS 1589 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis suo Sabino salutem) p. 308-310 (in extenso)
6SABINUS 1606 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis suo Sabino s(alutem)) p. 283-285 (in extenso)
7KÖHLER 22 p. 190 (excerpt, l. 37-41)
8DANTISCUS 1764 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum Academiae Regiomontanae rectorem) p. 149-151 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 18. 1, p. 186-189 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum 1) No. 46. 1, p. 210-212 (in extenso)
3Antologia 1985 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 1, p. 229-230 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum / Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 1, p. 90-93 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5NADOLSKI 1976 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 1, p. 86-88 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
6Antologia 1996 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum / Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 9, p. 146-151 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
7STARNAWSKI 2007 p. 35, 36 (excerpt)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Respondere tuis quidem vicissim
Cirrhaeis numeris velimus, at nos,
Curis implicitos negotiisque
Ut semper fugiunt senes puellae —
5
Sueto destituunt favore Musae,
Quae dant Aonios probe liquores
His, qui saepuis otio fruuntur.
Quod, Sabine, tibi tuisque doctis
Asseclis sine livida favemus
10
Nota quodque diu geras sub illo
Felici pariter tenore vitam,
Cum Phoebo fidibusque gratiosam
Optamus prope Nestoris senectam.
Nos hic continuo labore torquent
15
Imo in pectore cogitationes,
Quas res publica dat domusque nobis;
Unde rara quies sub hoc tumultu,
Quem fert turbo frequens negotiorum.
Et si forte datur subinde duri
20
Qualiscumque remissio laboris,
Non durat; redeunt brevi prementes
Angores animum molestiores.
Verum quando subit superna rebus
Terrenis meditatio relictis,
25
Mens curis vacat et caret labore.
Haec sed stare nequit diu voluptas,
Ni iuste fuerit Deus rogatus.
Qui quamvis malefacta semper odit,
Non odit tamen ille paenitentes,
30
Sed clemens pater hic graves remittit
Noxas, dans veniam reis reversis.
Hac spe vivimus et laboriosam
Vitam ducimus. Haec tibique nota
Ut sit, scribimus ad fluentis Allae
35
Ripas, qui quoque Bregelam subintrat,
Ad vos unde fit auctior profusus.
Hos ergo hendecasyllabos minutos
Boni consule, mi Sabine, quaeso,
Non tuis similes Catullianis,
40
Qui dulces redolent salem ac leporem,
Cum multa simul eruditione.
Tot annis valeas salubriterque,
Quot versus facis elegantiores,
Quam sunt, quos ego cudo, praepeditus
45
Curis continuis negotiisque,
Vel quot gratus ager refert aristas,
Cum iam Sirius igneus calescit.
Quodsi versiculi parum plecebunt,
Quos ex tempore mittimus, volanti
50
Ascribes calamo, profectioni
Namque intendimus, ad graves ituri
Tractandum patriae vocantis actus.
 
89 IDP   59 Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum. 2    
written 1546-06-05 first edition 1558

Early printed source materials:
1SABINUS 1558 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino suo s(alutem)) p. 160v-162r (in extenso)
2SABINUS 1563 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino suo s(alutem)) p. 312-314 (in extenso)
3SABINUS 1578 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino suo s(alutem)) p. 312-314 (in extenso)
4SABINUS 1581 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino suo s(alutem) ) p. 312-314 (in extenso)
5SABINUS 1589 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino suo s(alutem)) p. 312-314 (in extenso)
6SABINUS 1606 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino suo s(alutem)) p. 287-289 (in extenso)
7HARTKNOCH 1686 p. 1043 (excerpt, l. 27-36)
8KÖHLER 22 p. 190-191 (excerpt, l. 23-36)
9DANTISCUS 1764 (Ad eundem) p. 152-154 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 18. 2, p. 189-192 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum 2) No. XLVI.2, p. 212-214 (in extenso)
3Antologia 1985 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 2, p. 231-232 (Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum / Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 2, p. 92-97 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5NADOLSKI 1976 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 2, p. 88-90 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
6STARNAWSKI 2007 p. 35 (excerpt, l. 4-7)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Comptas floribus et rosis novellis,
Et terrae variis virentis herbis,
Quas hoc ver redolens reduxit orbi,
Nuper, docte, tuas, Sabine, Musas
5
Vultu vidimus obvias sereno
In nostro reditu fluentis Allae
Ad ripas, modulis simul canentes
Pimpleis resonans ab ore carmen,
Carmen, dulce, suave, perpolitum,
10
Quod nos exhilaravit ac refecit
Et post hoc iter omne, taediosum
Quod nobis fuerat, placens ademit.
Quare tot tibi gratias habemus,
Quot fert germina nunc humus tumescens
15
Hoc sub tempore, quo comas resumunt
Frondentes procul arbores in antris
Et nostris prope quae manent in hortis,
Quo iam celsa petunt Oreadesque
Pindi culmina gressibus citatis
20
Et quo nunc Dryades suas choreas
Impigroque gradu suas Napaeae
In pratis et agris aquisque ducunt.
Iam quaecumque videntur undiquaque
In campis vel in intimis virectis
25
Aut in vallibus, aut iugis in altis,
Rident omnia, cuncta laeta rident.
Hoc ut tempore, mi Sabine, festo
Quod sunt pollicitae tuae Camenae —
Quo iam singula gaudiis resultant
30
Et quo Spiritus affuturus ille,
Qui replet pia corda Christianis,
Certo creditur, huc velis venire,
A te poscimus, ac tui iugalis
Consortem thalami venire tecum.
35
Melchior Isinderus (Melchior Isinder) (*ca. 1520 – †1588), studied in Wittenberg; pupil of Philipp Melanchthon; 1548 - doctorate in theology from Wittenberg University; Professor (i.a. of Greek and Theology) at the University in Königsberg, 1549 - RectorIsinderusMelchior Isinderus (Melchior Isinder) (*ca. 1520 – †1588), studied in Wittenberg; pupil of Philipp Melanchthon; 1548 - doctorate in theology from Wittenberg University; Professor (i.a. of Greek and Theology) at the University in Königsberg, 1549 - Rector item, velimus, una
Ut tecum veniat vocatus hospes.
Pro Volsca tamen Anna sit Camilla,
Quae Turno tibi gessit in Latinos
Fidas suppetias deditque, quidquid
40
Sermonis Latii est politioris,
A caro patre, cuius es profunda
Factus splendidus eruditione,
Praeclarum quoque nactus es per orbem
Cum magno pariter favore nomen.
45
Scribenti modo fertur appulisse
Vestri nuntius huc ducis Borussi,
Est a quo mihi litteras amicas,
Pulsans ostia, redditurus. Illum
Dum sic excipio, recessit omnis
50
Conceptus calor atque me puellae
Solum Pierides statim relinquunt.
At curae redeunt molestiores.
Quas res publica dat, trahuntque longe
A coeptis numeris. In is morari
55
Quam gratum fuerit, tibi sit in te
Testis noster amor, sibi Sabinum
Promittens animo benigniore,
Quidquid scribitur, esse metiendum.
Quodsi forte licentia Gaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC)CatulliGaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC)
60
Interdum vel et utimur Michael Marullus (Michael Tarchaniota, Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανειώτης) (*1458 – †1500), Greek humanist, scholar and neo-latin poet, author of epigrams and hymnsMarulliMichael Marullus (Michael Tarchaniota, Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανειώτης) (*1458 – †1500), Greek humanist, scholar and neo-latin poet, author of epigrams and hymns,
Fit, cum copia largior negatur
Intento gravibus subinde rebus.
Si te versiculi parum diserti
Huc ducent, satis est. Vale venique!
 
90 IDP  186 [Duo epigrammata de Luthero, ad relationem versiculi Pestis eram vivens, moriens ero mors tua, Papa]    
written shortly before 1547-03-07
Poem lost, mentioned in IDL 3061, first version of the text, crossed ot in the rough draft: Apposuimus praeterea etiam nostris litteris duo epigrammata, quae te auctore, ad relationem versiculi, cum his apud nos esses, „pestis eram vivens, moriens ero mors tua, Papa”, conscripsimus hic nata. Nolumus tamen, ut illa nobis vindicentur, vel sub nostro nomine circumferantur, sed sine auctore et adyton in vulgus spergantur. Quod commode per te fieri potest, si ea ex Germania ..(?) ea tibi missa dixeris. second version of the text, to be sent: Apposuimus praeterea etiam nostris litteris duo epigrammata, quae hic inter alias schedas ad nos missas reperta sunt.
 
91 IDP   60 Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum. 3    
written 1547-02-26 — 1547-04-30 first edition 1558

Early printed source materials:
1SABINUS 1558 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino s(alutem)) p. 170v-171r (in extenso)
2SABINUS 1563 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino s(alutem)) p. 331-332 (in extenso)
3SABINUS 1578 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino s(alutem)) p. 331-332 (in extenso)
4SABINUS 1581 (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino s(alutem)) p. 331-332 (in extenso)
5SABINUS 1589 ( (Ioannes Dantiscus episcopus Varmiensis Sabino s(alutem)) p. 331-332 (in extenso)
6SABINUS 1606 (Ioannes Dantiscus Episcopus Varmiensis suo Sabino s(alutem)) p. 3[03]-305 (in extenso)
7DANTISCUS 1764 (Ad eundem) p. 155-156 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 18. 3, p. 192-194 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum 3) No. 46. 3, p. 214-216 (in extenso)
3Antologia 1985 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 3, p. 232--233 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum / Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) No. 3, p. 96-99 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5STARNAWSKI 2001 p. 36 (excerpt)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Perlegi cupide tuum libellum,
Leporis, salis, eruditionis
Plenum, quem toties videre avebam.
Ex hoc ingenii libens acumen
5
Amplexus, numeros iocosque dulces
Transcurri; neque Pegasum volantem,
Quem clarum tibi stemma iussit esse
Caesar, praeterii, nec hoc, amicis
Quidquid Pierides tuae dicarunt.
10
Dignas hinc tibi gratias referre
Deberem siquidem, sed est supellex,
Scis, quam curta mihi, sub hac palaestra
Iam pridem qui Heliconidas reliqui.
Ingratus tamen esse nolo totus:
15
Si Lucretia nostra[1] non placebit,
Quam mitto, veniam dabis; placere
Quod possit tibi forte, deinde mittam.
At patrocinio tuo tuisque
Doctis hendecasyllabis, Sabine,
20
Indignus fuit ille sordidatus,
Pro quo tot precibus simul profusis
Exposcis veniam, licet sit usto
Dignus stigmate, contumax Iopas,
Qui tangens fidibus chelyn malignis
25
Infames voluit meos fideles
Cives reddere, dixerat fidem quos
Infregisse; docere quod nequibat.
Poenas ferre graves calumniator
Coram iudicio, quod ergo fugit,
30
Leges quas statuere, debuisset.
Quod porro quereris, gemis dolesque
Mortem coniugis optimique Bembi,
Tecum condolui, piis utrisque,
Orans, Manibus ut quies beata
35
Detur cum superis; et hanc utrisque
Nobis, quando vocabimur, petamus!
Nulli cedere nam solet propinquans
Cunctis terminus a Deo locatus.

[1] Lucretia nostra - possibly a reference to cf. De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ioannes Dantiscus Alphonso Valdesio [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 181;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ad Lectorem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 182;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana De Lucretia barbara [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 183;
De duabus Lucretiis In Lucretiam Romanam sese interficientem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 162;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana [Responsio a Ioanne Dantisco ad epigramma Stephani Comitis data] [1531-01 — 1531-03], CIDTC IDP 184
Dantiscus’ poem about Lucretiacf. De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ioannes Dantiscus Alphonso Valdesio [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 181;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana Ad Lectorem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 182;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana De Lucretia barbara [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 183;
De duabus Lucretiis In Lucretiam Romanam sese interficientem [1530-10 — 1531-03], CIDTC IDP 162;
De duabus Lucretiis, barbara et Romana [Responsio a Ioanne Dantisco ad epigramma Stephani Comitis data] [1531-01 — 1531-03], CIDTC IDP 184
.

 
92 IDP   61 Epitaphium Sigismundi regis    
written 1548-04-01 — 1548-08-22 first edition 1548-08-22

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BNW, BOZ, 2053, TG 23, No. 2858, f. 219v-220r


Early printed source materials:
1MACIEJOWSKI 1548 (Sancti Poloniae etc. Regis Sigismundi Primi epitaphium) p. - (in extenso)
2MACIEJOWSKI 1550 (Sancti Poloniae etc. Regis Sigismundi Primi epitaphium) p. 94v-95r (in extenso)
3JANOCKI 1746 p. 18-19 (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Epitaphium Sigismundi Primi regis Poloniae) p. 164-165 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1938 (Nagrobek Zygmuntowi I królowi polskiemu) No. 22, p. 200-201 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epitaphium Sigismundi Regis) No. 47, p. 216-217 (in extenso)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Epitaphium Sigismundi regis / Epitafium dla króla Zygmunta) p. 100-101 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Sigismundus in hoc iacet sepulcro,
Quod vivens sibi provide paravit
Primus Sarmatiae potens feracis
Hoc rex nomine, quem Iagelliana
5
Ex magnis ducibus vetus propago
Gestis, iustitia fideque clarum
Produxit. Quibus et diu Polonos
Rexit magnanimos eosque multis
Auxit divitiis honoribusque
10
Et tot magnificis ubique passim
Structuris, ut in hac patescit arce,
In templis et item Deo dicatis.
Armis atque toga probe per omnes
Insignis procul inde nationes,
15
Veri cultur erat, tenax honesti
Et prudens, sapiens, pius, modestus,
In cunctis ratione semper usus,
Non praeceps neque concitus notatus.
Tandem transiit hinc bis octo lustris,
20
Ex hoc pondere corporis, peractis.
Sancte sicut in hoc agebat, hoc sic
Est tiam tempore mortuusque sancte,
Christus quo tumulum die reliquit,
Coniunctus superum beatitati.
 
93 IDP   62 In Hymnorum libellum praefatio. Ad lectorem    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Iambicum Archilochium Dimetrum Acatalecticum. Ad lectorem) p. Br (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Iambicum Archilochium Dimetrum Acatalecticum. Ad lectorem) p. 1r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Iambicum Archilochium Dimetrum Acatalecticum. Ad lectorem) p. 1r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad lectorem) p. 185 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad lectorem / An den Leser) No. 1, p. 80-81 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad lectorem / Do czytelnika) No. 1, p. 8-9 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 1. Ad lectorem) No. 48. 1, p. 217-218 (in extenso)
4Najstarsza (Z hymnów kościelnych. Do czytelnika) p. 110 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5DANTISCUS 1973, 1987 (Ad lectorem / Do czytelnika) p. 102-103 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
6Antologia 1996 (Hymni: Ad lectorem / Hymny: Do czytelnika) No. 10. 1, p. 150-151 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Non novem sororibus,
Apollini nec hos paramus hymnos,
Ungula latex equi
Retectus hic non influit volantis.
5
Iste puncta continet
Cruenta Christi vulnerum libellus,
Passionis et crucis
Necem probrosam, quam subivit insons,
Huncque nuper editum
10
Piis damus lectoribus legendum.
Nil moramur impios
Eosque, qui probata cuncta temnunt.
Hoc rudi charactere
Satis pii factum sibi putabunt.
15
Auctor hic modestiae
Studens placere, nomen abdicavit,
Non pudore vel metu,
Sed arrogantia timens notari;
Nam nihil nisi sacrae
20
Crucis volebat institor videri.
 
94 IDP   63 In Hymnorum libellum praefatio. Libellus proloquitur    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Monocolon dimetrum iambicum Archilochicum Acatalecticum. Libellus proloquitur) p. Bv-B2r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Monocolon dimetrum iambicum Archilochium Acatalecticum. Libellus proloquitur) p. 1v-2r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Monocolon dimetrum iambicum Archilochium Acatalecticum. Libellus proloquitur) p. 1v-2r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Libellus proloquitur) p. 186 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Libellus proloquitur / Prolog des Büchleins) No. 2, p. 82-83 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Libellus proloquitur / Książeczka przemawia) No. 2, p. 8-11 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 2. Libellus Proloquitur) No. 48. 2, p. 218-219 (in extenso)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Libellus proloquitur / Mówi książka) p. 102-105 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Antologia 1996 (Hymni: Libellus proloquitur / Hymny: Mówi książka) No. 10. 2, p. 150-153 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Ecclesiastico breves
Pro more versus hic vides,
Lector, boni quos consule
Et simplices non despice!
5
Fuco carent, non Aonis
Sunt fonte loti, non olent
Cirrhae poeticum nemus,
Sed saucium Christi latus.
Hos si probe perpenderis
10
Et saepe cogitaveris
Poenas, quibus redemptus es,
Fortasse non fastidies.
Spondeus hic frequentius
print 1548, 1571 Iambi,
print 1576 Iambici
Iambiprint 1548, 1571 Iambi,
print 1576 Iambici
locum pes occupans

15
Nec displicebit; est enim
His dimetris accommodus.
Lenis gradus demissius,
Ferocius citatior
Profertur, ergo lentior
20
Est substitutus crebrius.
Nemo modis pungentibus
Rabie litis perstringitur,
Sed hoc, cor ardens in Deum
Quod sublevat, depromitur.
 
95 IDP   64 Hymnus 1. Ad Sanctam Trinitatem de ieiunio Quadragesimae    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Sanctam Trinitatem de Ieiunio Quadragesimae) p. B2r-B3v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Sanctam Trinitatem de Ieiunio Quadragesimae) p. 2r-3r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Sanctam Trinitatem de Ieiunio Quadragesimae) p. 2r-3r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Sanctam Trinitatem de ieiunio Quadragesimali) p. 187-189 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Sanctam Trinitatem de ieiunio quadragesimali / An die heilige Dreieinigkeit von der vierzigtägigen Faste) No. 3, p. 84-89 (German translation, Franz HIPLER; in extenso)
2DANTISCUS 1934 (Ad Sanctam Trinitatem de ieiunio Quadragesimae / Do Świętej Trójcy o wielkim poście) No. 3, p. 12-17 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 3. Ad Sanctam Trinitatem de ieiunio Quadragesimae) No. 48. 3, p. 219-221 (in extenso)
4Polskie (Ad Sanctam Trinitatem. De ieiunio Quadragesimae) No. XIV.23, p. 318-319 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Deus Pater, Natus Deus
Sanctusque iunctim Spiritus,
Unus Deus per omnia
Interminata saecula,
5
Exaudi servulos tuos
Omni peccato saucios,
In hoc sacrato tempore
Tristi clamantes pectore!
En, ante nos tuos pedes
10
Proiecimus te supplices
Orantes fusis lacrimis:
Noxas dimitte noxiis!
Fatemur, quod peccavimus
Malum coram te fecimus,
15
Hostes voluntatis tuae
Omni sordemus crimine.
Quid hinc meremur, novimus;
Ad poenas expallescimus,
Stulte quod egimus, pudet,
20
Piget vereque paenitet.
A te cor nostrum transiit,
In crebris et se polluit
His mundi vanitatibus,
Quibus nos oblectavimus.
25
Iniquitates nos premunt
Et secum multos attrahunt,
Quos perverse corrupimus
Exemplo, vita, moribus.
Quis nostrum te, summum Deum,
30
Amavit atque proximum,
Ut debuit? Quis in tuis
Constanter vixit legibus?
Fides in ore personat,
In rebus manca claudicat;
35
Haec caritatis est opus,
Certus salutis et scopus.
Dolis, probris, versutiis,
Multis fratres iniuriis
Et te peccatis omnibus
40
Indesinenter laesimus.
Quid nunc erit print 1548, 1571, 1576 errata miserrimis,
print 1576 miserrimus
miserrimisprint 1548, 1571, 1576 errata miserrimis,
print 1576 miserrimus
?

Latere te non possumus,
Claro prospectans undique
Cum tu praesens sis lumine.
45
Quo nunc tendemus print 1548, 1576 errata perfugae,
print 1571, 1576 perfuge
perfugaeprint 1548, 1576 errata perfugae,
print 1571, 1576 perfuge
,
Desertores, apostatae?
Turbamur, expavescimus,
Asylum te requirimus.
Tuum figmentum respice,
50
Reversos ad te suscipe,
Remitte, quod peccavimus
Et contra te commisimus!
Hoc, o beata Trinitas,
Praestet tuae benignitas
55
Immensa nobis gratiae
In luctu paenitentiae! Amen.
 
96 IDP   65 Hymnus 2. Ad Christum    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum) p. B3v-[B4]v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum) p. 3v-4v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum) p. 3v-4v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum) p. 190-192 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum / An Christum) No. 4, p. 88-93 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum / Do Chrystusa) No. 4, p. 16-19 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 4. Ad Christum) No. 48. 4, p. 221-223 (in extenso)
4Z głębokości (Do Chrystusa) p. 17-18 (Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Christum / Do Chrystusa) p. 104-107 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Creator, Christe, machinae
Caelestis orbis inclute
Rerumque, quas complectitur,
Et quidquid illa clauditur!
5
Cum verbo cuncta feceris
“Fiat” dicens et iusseris
Constare certis omnia
Momentis facta tempora,
Humanum de limo genus
10
Finxisti terrae protinus,
Subdens hic nobis singula,
Quaecumque spirant, vivida,
Ut te laudemus cum Patre
Et Spiritu pia prece,
15
In Trinitate sedulo
Unum Deum praeconio.
Nemo sed nostrum viribus
Hoc praestat praeditus suis,
Nobis si non affulseris,
20
Opem tuamque miseris.
Ut possint, orantes iuva
Ad teque cordis intima
Attolle, ne contagiis
Damnemur cum tot impiis!
25
Da castitatis normulam,
Da vitam nobis sobriam,
Ut rite nunc ieiunia
Observent nostra corpora!
In his tibi mens dedita
30
Tuis sit iussis subdita,
Ne nos subvertant crimina,
Ad inferos trahentia!
Multos iam pellit a tuo
Et a tuorum glutino
35
Carnis vorax edacitas,
Quam print 1548 suggerit,
print 1571, 1576 suggeret
suggeritprint 1548 suggerit,
print 1571, 1576 suggeret
protervitas.

Hoc nostro qui nunc saeculo
print 1548, 1571, 1576 errata Iacent,
print 1576 Lacent
Iacentprint 1548, 1571, 1576 errata Iacent,
print 1576 Lacent
captivi sub iugo

Monstrorum, quae palus putris
40
Sub antro continet Stygis.
Nos inde, Christe, libera
Ad teque sursum subleva,
Ut semper simus cum tuis
In arce caeli servulis!
 
97 IDP   66 Hymnus 3. De matre Ecclesia ad fideles    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (De matre Ecclesia ad fideles) p. [Bv]v-Cv (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (De matre Ecclesiae(!) ad fideles) p. 4v-5v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (De matre Ecclesia ad fideles) p. 4v-5v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (De Matre Ecclesia ad fideles) p. 192-194 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (De Matre Ecclesia. Ad fideles. / Von der Mutter Kirche. An die Gläubigen) No. 5, p. 92-95 (German translation, Franz HIPLER; in extenso)
2DANTISCUS 1934 (De Matre Ecclesia ad fideles / O Matce Kościele do wiernych) No. 5, p. 2023 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 5. De matre Ecclesiae ad fideles) No. 48. 5, p. 223-225 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Materna pandit viscera
Ad se trahens Ecclesia
Omnes, qui pravis actibus
Taetris haeserunt hostibus,
5
Qui luxui, superbiae
Voluptatumque sordibus
Subiecti, temperantiae
Recesserunt a finibus,
Eosque, qui se litibus
10
Contaminarunt vel iocis,
Vel otiosis fabulis,
Sanctis ut vivant moribus.
Vocatque cunctos omnium
Constrictos fasce criminum,
15
Ut inde solvat noxios
Deoque reddat liberos.
Ad hanc ergo matrem piam
Per paenitentiae viam
Curramus cum fiducia
20
Et caritate debita!
Ut confitentes colligat
Et a delictis abluat,
Prodamus haec cum fletibus
Et quidquid turpe gessimus!
25
Remitti nobis haec reis
Oremus, ut puros ab his
Nos denuo Christus suam
Sumat clemens in gratiam!
Hanc ut possimus assequi
30
Gratique rursus effici,
Simus mites in pauperes,
Facti datores hillares!
Fame tabescentes cibis,
Nudos solemur vestibus,
35
Cunctis et indigentibus
Succurramus petentibus!
Sic nobis caeli ianua
Patescet per ieiunia
Dabitque nobis promptius
40
Deus, quaecumque poscimus.
Quare matri nos filios
Ecclesiae summittimus,
Sperantes hinc gratissima
Aeternitatis munera.
 
98 IDP   67 Hymnus 4. De ieiunio Quadragesimae    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (De ieiunio Quadragesimae) p. C2r-C3r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (De ieiunio Quadragesimae) p. 5v-6v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (De ieiunio Quadragesimae) p. 5v-6v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (De ieiunio Quadragesimali) p. 195-197 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (De ieniunio quadragesimali / Von den vierzigtägigen Fast) No. 6, p. 96-99 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (De ieiunio Quadragesimae / O wielkim poście) No. 6, p. 22-27 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 6. De ieiunio Quadragesimae) No. 48. 6, p. 225-226 (in extenso)
4Polskie (De ieiunio Quadragesimae) No. XIV.24, p. 319-320 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Ieiuniorum tempora
Iam profert Quadragesima,
Servari quae fidelibus
Mandavit Christus a suis.
5
Ut victu simus sobrii,
Frugi, pudici, seduli
In sanctis semper laudibus,
Superno Patri debitis.
Hymnis, orationibus
10
Ac implorationibus
Agentes paenitentiam
Petamus indulgentiam!
Ne nos deflectat otium
Ad peccati negotium,
15
Quaeramus print 1548, 1571, 1576 errata ergo,
print 1576 omitted
ergoprint 1548, 1571, 1576 errata ergo,
print 1576 omitted
fervidi,
Quae sunt aeterni gaudii!
Ne vincamur torporibus
Stertentes in foetoribus
Huius caduci corporis,
20
Quod hic est parvi temporis,
Quod floris instar marcidum
Fit, qui perflatus uritur;
Nam labe cum sit morbidum,
Putens brevi corrumpitur.
25
Quid hoc iuvat superfluis
Eduliis vel poculis
Foveri, cum sit putribus
Penu futurum vermibus?
Hinc somnolenti sternimur
30
Et a Deo disiungimur
Donumque sancti Spiritus
Per crapulam repellimus.
Paralysis, icteros, febris,
Phrenesis, hydrops et phtisis,
35
Et mortis ex hac omnium
Fit causa fonsque criminum.
Vae nobis, si sic mortui
Decedimus! Torvissimi
Tortores tradent ignibus
40
Nos perpetim cremantibus.
Quare linquamus ocius
Gulosas sordes, ut pius
Hic Christus nos exaudiat,
Poenis et ex is eruat.
 
99 IDP   68 Hymnus 5. Ad Christum in dominica Invocavit    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in dominica Invocavit) p. C3r-[C4]v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in dominica Invocavit) p. 6v-7v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in dominica Invocavit) p. 6v-7v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Invocavit) p. 197-200 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Invocavit / An Christum. Am Sonntag Invocavit) No. 7, p. 100-105 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Invocabit / Do Chrystusa.na niedzielę Invocabit) No. 7, p. 26-31 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 7. Ad Christum in dominica Invocavit) No. 48. 7, p. 226-228 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in dominica Invocavit) No. XIV.25, p. 320-321 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Die illuxit haec sacra
Ab “invocando” nomine,
Quam contio fidelium
Ritu celebrat supplici.
5
In hac tuam clementiam
Udis, o Christe, fletibus
Nunc invocamus, ut preces
Clementer nostras audias.
In primis ut nos adiuves
10
Hoc sacro pronos tempore,
Quo veram paenitentiam
Agamus hoc in corpore,
Rebelle quod saepissime
Contra luctatur spiritum,
15
Erroris et per lubricam
Decurrens concidit viam.
In hoc serpens ab inferis
Instanter nos hic impetit,
Crebris impressionibus
20
Raptos et a te detrahit.
Si te Deum tentans ferox
Audebat daemon aggredi,
Quid infirmis mortalibus
Vafer mali non suggerit?
25
Victor postremo perfidus
Suis astutis artibus
Circumventos crudeliter
Arctis constringit funibus.
Hunc in deserto prodigens
30
Abire victum iusseras,
Hunc, o Redemptor, quaesumus,
A nostris pelle mentibus!
Nam nos infestat in dies,
Quaerens ubique nequiter,
35
Quem devoret; nulla quidem
Ab illo nobis est quies.
Ad te succurre transfugis
In hacque pugna sauciis
Sis turris fortitudinis!
40
Sine te nihil nam possumus.
Tuis praestamus viribus
Hunc contra mundi principem.
Cum nos iuvas, non vincimur,
Sed liberati solvimur.
45
Huius contra nequissimi
Nos tela tutos assere,
Haec divina potentia
Confringe, ne sint noxia,
Ut hoc sacro ieiunio
50
Operum bonorum fructibus
Tibi servire strenue
Sincera possimus fide! Amen.
 
100 IDP   69 Hymnus 6. Ad Christum in dominica Reminiscere    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in dominica Reminiscere) p. [C4]v-Dv (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in dominica Reminiscere) p. 7v-9r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in dominica Reminiscere) p. 7v-9r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Reminiscere) p. 200-202 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Reminiscere / An Christum. Am Sonntag Reminiscere) No. 8, p. 104-109 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Reminiscere / Do Chrystusa. Na niedzielę Reminiscere) No. 8, p. 30-37 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 8. Ad Christum in dominica Reminiscere) No. 48. 8, p. 228-230 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in dominica Reminiscere) No. XIV.26, p. 321-322 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Sacrata iam lux altera
Sacri subit ieiunii.
In hac ut nostri sis memor,
Omnes rogant ecclesiae,
5
Et ut recordari velis,
Pastor tuum pius gregem
Benignitate prosequi,
Quam nullus finis continet.
Quis umquam non sensit tuam
10
Fidenter implorans opem?
Vel umquam quis desertus est,
In te qui sperans haeserat?
Ad te reversos suscipis,
Quocumque sint in crimine,
15
Se deliquisse si dolent,
Tuo salvantur munere.
Non vis mortem peccantium,
Qui de commissis ingemunt
Ad teque qui suspiria
20
De cordis imo protrahunt.
Quidquid petunt, das tristibus
Ob noxas, quas patraverant,
Remittis veris lacrimis,
A te quidquid poposcerint.
25
Nam Chananaea clamitans
Primo repulsam perferens,
Cum perseverat, accipit,
Pro filia quod exigit.
Canis vocari sustinet,
30
Non partes panis integras,
Micas sed orans parvulas,
A mensa quae defluxerant.
Sic flens impetravit fide,
Quam, Christe, collaudaveras,
35
Quae postulavit: filiam
Ab hoste liberaveras.
Ab huius solve funibus
Eos, quos captos detinet
Sub mole criminum gravi,
40
Erebi ne dentur ignibus!
Hos daemones fallacia
Onustos delictis premunt,
Deiectos et iungunt suis
Tormentis infernalibus.
45
Si sic cadentes liqueris,
Quisnam iacentes eriget?
Assis ergo labantibus
Ad teque proclamantibus!
Dextram tuam, Rex gloriae,
50
Festinans illis porrige,
Depressos ad te subleva,
Tuis cum sanctis colloca! Amen.
 
101 IDP   70 Hymnus 7. Ad Christum in dominica Oculi    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in Dominica Oculi) p. Dv-D3v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in Dominica Oculi) p. 9r-10v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in Dominica Oculi) p. 9r-10v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Oculi) p. 203-206 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Oculi / An Christum. Am Sonntag Oculi) No. 9, p. 108-113 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Oculi / Do Chrystusa. Na niedzielę Oculi) No. 9, p. 36-43 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 9. Ad Christum in dominica Oculi) No. 48. 9, p. 230-232 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in dominica Oculi) No. [X]IV.27, p. 322-323 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Dies haec Quadragesimae
“Oculi” sollemnis dicitur,
Quibus cor mundum te videt,
Si, Christe, te lumen tenet.
5
Te non videbit restio,
Impostor, lurco, ganeo,
Cupediorum baiuli,
Malae nec vitae ceteri;
Qui serviunt libidini
10
Et omni foedo crimini,
Luxu gulaque perditi
Vitiisque cunctis obruti;
Deusque quorum venter est,
Carnes vorantes temporis
15
Non servato discrimine,
Per te dato vel ordine.
Surdos, mutos, caecos simul,
Tuis et a iussis procul
Aversos, hos iam possidet
20
Pluto, servos et obtinet.
Quoscumque tales repperit,
Mox occupat nec respicit,
Foris quid labris exeat,
Intus si vita discrepat.
25
Cum sanum dogma spernimus
Legis tuae, surdi sumus;
Tum sic nos prorsus implicat,
Auris ne mentis audiat.
Hinc mutos ad preces facit
30
Et cogitatus suggerit,
Quibus vagi discurrimus
Et vanitates quaerimus.
Plerosque caecos efficit,
Eos videre non sinit,
35
Animae quae print 1548, 1571 sint,
print 1576 sunt
sintprint 1548, 1571 sint,
print 1576 sunt
salubria
Ad teque perducentia.
Hunc hostem, Salvator pie,
Procul, precamur, eice
A nostris longe finibus,
40
Ne sit nobis conterminus!
Ne cum se nequioribus
Domum, mundatam scopulis,
Nostram subintret denuo;
Hoc solve nos periculo!
45
Illius arma diripe
Vinctumque semper supprime,
Nobis ne possit amplius
Fractis nocere viribus!
Ergo voces attollimus
50
Ex intimis praecordiis,
Sicut de turba fecerat
Mulier, quae te laudaverat
Dicens: “Beata sunt ea,
Quae te portarunt, viscera!
55
Beata sunt et ubera,
Quae suxisti, purissima!”
O Christe, nostro pectori
Tuum verbum fac inseri,
Ut illud nobis haereat
60
Bonosque print 1548, 1576 errata fructus,
print 1571,1576 fructos
fructusprint 1548, 1576 errata fructus,
print 1571,1576 fructos
afferat!
Hinc ut beatitudine
Tecum fruamur, quam tuis
Promisisti fidelibus,
Verbum tuum servantibus.
65
Hoc, Fili, praesta, virginis,
Tui per vires nominis,
A daemonumque callidis
Nos libera versutiis! Amen.
 
102 IDP   71 Hymnus 8. Ad Ecclesiam et Christum in dominica Letare    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 ( Ad Ecclesiam et Christum in Dominica Laetare) p. D3v-Er (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Ecclesiam et Christum in Dominica Laetare) p. 10v-12r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Ecclesiam et Christum in Dominica Laetare) p. 10v-12r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum et Ecclesiam in Dominica Laetare) p. 207-210 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum et Ecclesiam. In Dominica Laetare / An Christum und die Kirche. Am Sonntag Laetare) No. 10, p. 114-119 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum et Ecclesiam in Dominica Laetare / Do Chrystusa i Kościoła. Na niedzielę Laetare) No. 10, p. 42-47 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 10. Ad Eccelsiam et Christum in dominica Laetare) No. 48. 10, p. 233-235 (in extenso)
4Polskie (Ad Ecclesiam et Christum in dominica Laetare) No. XIV.28, p. 323-324 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

“Laetare nunc Ierusalem”,
Superni regis civitas,
Typum gerens Ecclesiae
Totum per orbem conditae!
5
Laetare, coetum congrega,
Et tristes ad te convoca!
Christus iubet per gratiam,
Quam cunctis promit obviam.
Gaudere nosque commonet
10
Et exsultare, quos videt
Luctus tulisse perpetes
Nostras offensas ob graves.
Has pura si confessio
Detersit et contritio,
15
Spem profert indulgentiae
Solando maestos intime.
Ad illum nunc maturius
Nos conferamus, ut pius
Sui nos esca corporis
20
Et potu pascat sanguinis,
Quo nos malis ab omnibus
Conservet in nobis manens
Et in tentationibus,
Ne vincamur, nos fulciat.
25
Qui turbam quinque milium
In monte se sequentium,
Ex quinque pavit panibus
Et ex duobus piscibus.
Hunc deprecemur, caelico
30
Nos pabulo famelicos
Ut nutriat, donec sumus
In hac vita superstites!
Hoc omnes a te filii
Tuae petunt Ecclesiae,
35
O Christe Iesu, da piis
Fructum petitionibus!
Tu vere pellicanus es,
Qui proprio pullos foves
Cruore, nos alens cibis
40
Perenniter vitalibus.
Tu dixisti: “Qui vescitur
Ex carne, quam dabo, mea,
Aeternum vivet, sentiet
Nec umquam mortis vincula”.
45
Hanc carnem sanctam per tuam
Et per tuam clementiam
Illa nos dignos effice,
Ne te damnemur iudice,
Ut nos huic mundo mortui
50
Simus, sed in te vividi
Vivamus absque termino
In regno tecum patrio!
Hoc matri cum natis suis
Largire te petentibus,
55
Cuius caput te noscimus
Tibique nos summisimus,
Tuis ut pascamur bonis
Diebus nostris omnibus
In monte laetantes tuo
60
Carente fine gaudio!
In hoc montis cacumine,
Non feno, sed quod sidere
Ornatur, nos discumbere
Fac omni, Christe, tempore!
 
103 IDP   72 Hymnus 9. Ad Christum in dominica Iudica    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in Dominica Iudica) p. Er-E3r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in Dominica Iudica) p. 12r-13v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in Dominica Iudica) p. 12r-13v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Iudica) p. 210-213 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Iudica / An Christum. Am Sonntag Iudica) No. 11, p. 118-125 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Iudica / Do Chrystusa. Na niedzielę Iudica) No. 11, p. 46-53 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 11. Ad Christum in dominica Iudica) No. 48. 11, p. 235-238 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in dominica Iudica) No. XIV.29, p. 324-325 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Dies haec, Christe, “Iudica”
Vocatur ab Ecclesia,
Qua passionis iam tuae
Tempus propinquat flebile.
5
In qua rogas, ab impia
Aeternus ut gente pater
Te liberet, quae cogitat,
Quo te de terris auferat.
Hoc postulans humanitas
10
Mortem passura praestitit
Exemplum nobis, ut pium
Afflicti quaeramus Deum.
Hunc interpellas iudicem
— Homo licet, Deus tamen —
15
Ut a The Jews IudaeisThe Jews erui
Possis et illis eripi.
Quos allocutus argui
Vis de peccato; sed tibi
Quis exprobraret hoc, tuo
20
Numquam print 1548, 1571 quod,
print 1576 quos
quodprint 1548, 1571 quod,
print 1576 quos
haesit sensui?
Qui sanguinis castissimi
Concretus es propagine,
Ex matre, nescia viri,
Caelesti facta numine,
25
Carens peccato natus es,
A nobis hoc ut tolleres,
Reddens, quod hic amiserat
Adam, quando peccaverat.
Prophetae te praedixerant,
30
Scripturae praesignaverant,
Te plenitudo temporis
Adesse nuntiaverat.
In his The Jews IudaeosThe Jews perfidos
Patens non flexit veritas,
35
Qui coniuratis in tuam
Tendebant mentibus necem.
Samaritanum nominant,
Te daemonum praestigiis
Usum fuisse clamitant
40
Blasphemiisque personant.
Cum te praeferres Abrahae,
Prius chao qui cum patre
Eras, volebant ictibus
Loquentem vera perdere.
45
Sed tu cedens, divinitus,
Ne te viderent, feceras,
Relinquens caecos, ne viam
Agnoscerent, qua pergeres.
O Christe clementissime,
50
Obcaeca sic et amove
Hostes, qui nos circumvolant
Ab inferisque territant,
Eosque, quos contra tuos
Famulos instigant proximos,
55
Quos hic habemus undique,
Pravo ne laedant dogmate!
Erratici secum trahunt
Errones et nos impetunt
Ac traducunt acerrimis
60
Mendaciter conviciis.
Ficte tales cum te colunt,
Plus in dies insaniunt;
Illos vel ad te provoca,
Vel iuste tandem iudica;
65
Huius diei nomini
Satis quo fiat et tui
Tuti tibi quo serviant,
Fac vindicem te sentiant! Amen.
 
104 IDP   73 Hymnus 10. Ad Christum in dominica Palmarum de passione    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in Dominica Palmarum de Passione) p. E3r-[E4]v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in Dominica palmarum de passione) p. 13v-14v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in Dominica palmarum de passione) (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in Dominica Palmarum de Passione) p. 214-216 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In Dominica Palmarum de passione / An Christum. Am Sonntag Palmarum) No. 12, p. 124-129 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in Dominica Palmarum de passione / Do Chrystusa. Na niedzielę Palmową, o męce) No. 12, p. 52-59 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 12. Ad Christum in dominica Palmarum de passione) No. 48. 12, p. 238-240 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in dominica Palmarum de passione) No. XIV.30, p. 325-326 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Haec, Christe, iam festivitas
Instat Palmarum, parvuli
In qua cum turba laudibus
Te susceperunt debitis,
5
Cum tanta post miracula,
In tot languentes edita,
Asello mitis insidens
Ad passionem pergeres.
Sternebant ramos arborum
10
Et ornamenta vestium,
“Hosanna!” cuncti vocibus
Tibi canebant obviis.
Cum laude sic receptus es
In urbe, cuius principes
15
Quaerebant, ut te perderent
Et te dolis occiderent.
Ad hoc propensi callidos
Omnes pertentabant modos,
Quibus caute posses capi
20
Et print 1548, 1571 abs,
print 1576 absque
absprint 1548, 1571 abs,
print 1576 absque
tumultu confici.
Quod Scariot cum nosceret,
Ut lucrum non amitteret
Unguenti fusi, prodidit
Te fur avarus et tulit
25
Triginta mox argenteos,
Promittens illis in manus
Daturum te, quod commode
Sub noctem sperabat fore.
Hanc ante cum fidelibus
30
Asseclis cenasti tuis,
His proditor deterrimus
Iunctus sedit cum fratribus.
Ad hanc mensam cum corporis
Et sanguinis sacraveras
35
Tui sacrum mysterium,
Pavisti mentes tristium.
A te quod sumens traditor
Pedes post lotos ducitur
Ad praesules a daemone
40
Templi, furentes crimine.
Quibuscum transegit scelus
Coeptum, pro teque protinus
Ut mitterent, persuaserat
Locumque demonstraverat.
45
O Christe mansuetissime,
Panis noster dulcissime,
Edendum te Iudae dabas,
Foedas eius sciens notas.
Te deprecamur, illius
50
A fraudulentis actibus
Servatos, puro pectore
Da semper nos te sumere!
 
105 IDP   74 Hymnus 11. Ad Christum in horto    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum in horto) p. [E4]v-F2r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum in horto) p. 15r-16v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum in horto) p. 15r-16v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum in horto) p. 217-220 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. In horto / An Christum. Im Garten) No. 13, p. 128-135 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum in horto / Do Chrystusa. W ogrodzie) No. 13, p. 58-65 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 13. Ad Christum in Horto) No. 48. 13, p. 240-242 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum in horto) No. XIV.31, p. 326-327 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Post hymnum dictum cum tuis
Undenis sectatoribus
Subisti montem, consitum
Olivis, urbi proximum.
5
Et hortum, quem crebro prius
Solebas ingredi, petens
Ad orandum te flexeras,
Tuis idemque iusseras,
Precantes ne tentatio
10
Somno cogente tangeret,
Maeror quem cordis intimus
Affert plerumque tristibus.
Ab illis procedens parum
In terram te prostraveras
15
Patremque ter, iacens humi,
Orabas voce supplici,
Ut passionis poculum
A te transiret, felleo
Amarum gustu, continens
20
Nostrae salutis pharmacum.
Cruentum sudorem sacro
Ex toto fundens corpore
Contristabaris, aestimans
Mortis print 1548 graves,
print 1571, 1576 gravis
gravesprint 1548 graves,
print 1571, 1576 gravis
iniurias

25
Et quod frustra pro plurimis
Pati deberes impiis,
In illis quodque perderes,
Quidquid volens impenderes.
Futura qui scis omnia
30
Nec te latent praesentia,
Perpendens instantem necem
Eandem ter dabas precem.
Sed te voluntati Patris
Summittens praeparaveras
35
Mentem, passurus omnia,
Quae scripserat prophetia.
In quo te missus angelus
Confortabat, fidentius
Ut ferres cuncta praescius,
40
Hostes quae cogitaverant.
Quos exspectabas iam prope,
Armati qui convenerant
Cum vinclis, telis, lanceis,
Laternis praelucentibus.
45
Non abs re te pavens print 1548, 1571 tremor,
print 1576 tremo
tremorprint 1548, 1571 tremor,
print 1576 tremo

In illa nocte perculit,
Humorem purpurae parem
Ex artubusque protulit.
O Christe rex, angustiis
50
In nostris huius turbinis,
Haec sub quo vita volvitur,
Assis nobis, cum solvimur,
Ut nos non terreat metus,
Morituros qui solet gravis
55
In exitu perstringere
Et spectra multa promere!
Haec ne nos turbent, protege
Phantasmatumque reprime
A nobis tum ludibria
60
Et cuncta, quae sunt noxia,
Ut te possimus subsequi
Ad hortum primi plasmatis,
Latro quem sero paenitens
Ingressus est te confitens!
65
Orare nos fac iugiter,
Tentationes fortiter
Per teque nos da vincere,
In hoc et horto vivere! Amen
 
106 IDP   75 Hymnus 12. Ad Christum noctis et matutino tempore    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum noctis et matutino tempore) p. F2r-F3v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum noctis et matutino tempore) p. 16v-17v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum noctis et matutino tempore) p. 16v-17v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum noctis et matutino tempore) p. 221-223 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Noctis et matutino tempore / An Christum. Zur Zeit der Nacht und der Matutin) No. 14, p. 134-139 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum noctis et matutino tempore / Do Chrystusa. Nocą i rankiem) No. 14, p. 64-69 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 14. Ad Christum noctis et matutino tempore) No. 48. 14, p. 242-244 (in extenso)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Christum noctis et matutino tempore / Do Chrystusa nocą i z rana) p. 108-111 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Polskie (Ad Christum noctis et matutino tempore) No. XIV.32, p. 328-329 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

O Christe, mortis senseras
Cum tempus, quod praefixeras,
Sopore depressos gravi
Amicos excitaveras.
5
Qui pressi maestitudine
Et nocturna formidine
Gravati, somno largius
Victi tristes indulserant.
Hos tecum sumens obviam
10
Ivisti turmis hostium,
Quorum dux Iudas osculo
Illis te spurco prodidit.
Interrogans quem quaererent,
Retro cadebant perfidi,
15
Vocis tuae potentia,
Caelesti vi perterriti.
Hinc permissi cum surgerent
Tibique vincla necterent,
Aurem Petrus servo secat,
20
Quem mox sanasti saucium.
Capi volens sic ductus es
Ad The Jews IudaeorumThe Jews praesules,
Consputus, caesus, turpibus
Affectus et conviciis.
25
Solus relictus asseclis
Fugatis probra plurima
Es passus, sannas et iocos,
Ac falsa testimonia.
Petrus, cui mens flagrans erat,
30
Te prosecutus, audiens,
Num de tuis esset, negat
Te ter, sicut praedixeras.
Hunc intuens flentem facis,
Condonans, quod deliquerat,
35
Suis plus aequo viribus
Infirmis qui confiderat.
Per haec tormenta, saeviter
Quae tota nocte pervigil
Afflictus toleraveras,
40
Clementer nos hic visites!
Ne desertores perditi
print 1548, 1571 Ad,
print 1576 Ac
Adprint 1548, 1571 Ad,
print 1576 Ac
hostes simus nec tibi

Iudae iungamur osculo,
Hoc adiumento fac tuo!
45
Sed ut Petro da lacrimas,
Quae nostras culpas abluant;
Cor paenitens in sedulis
Tibi sit iunctum fletibus,
Veniam qui nobis impetrent
50
Tuisque iussis alligent,
In hac donec vita sumus,
Nos a te numquam separent! Amen.
 
107 IDP   76 Hymnus 13. Ad Christum hora diei prima    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum hora diei prima) p. F3v-Gr (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum hora diei prima) p. 17v-19r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum hora diei prima) p. 17v-19r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum hora diei prima) p. 224-227 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Hora diei prima / An Christum. Zur Prim) No. 15, p. 138-143 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum hora diei prima / Do Chrystusa. W pierwszej godzinie dnia) No. 15, p. 70-75 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 15. Ad Christum hora diei prima) No. 48. 15, p. 244-247 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum hora diei prima) No. XIV.33, p. 329-330 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Auroram iam represserat
Sol igneus sparso suo
Terris corusco lumine,
Quod fundi coepit undique,
5
Horam diei proferens
Mortis tuae primariam,
Mature quae cunctis opus
Dispensat ordinarium.
In quod The Jews IudaeiThe Jews non pigri,
10
Furiis accensi, traxerant
Ligatum te per publica
Urbis maligne compita.
Et te tractatum pessime
Pilato sistunt praesidi,
15
Accusantes nequissimis
Querelis et calumniis.
Ad quas nihil cum diceres,
Praeses mirans interrogat,
Num The Jews IudaeorumThe Jews rex fores.
20
Modeste cui responderas:
“In mundo regnum nescio,
Sed veritatem praedico;
Illam qui sectantes colunt,
Meam vocem non respuunt”.
25
Praeses The Jews IudaeisThe Jews hinc ait:
“In quo deliquit, non liquet;
Herodes illum iudicet,
Huius nam dicionis est”.
Ad illum sic perductus es,
30
Qui sprevit te, cum redderes
Nullum responsum; pallio
Remisit te sub candido.
Haec vestis innocentiam
Colore signabat tuam,
35
Tibi quae tunc opprobrium
Fuit portanti praevium.
In hac derisus turpiter
Et tractus non humaniter,
Cepisti multa scommata
40
Probrosa, multa verbera.
O Christe, rex altissime,
Quid nos sumus miserrimi,
Pro nobis quod tot obvia
Volebas ferre scandala?
45
Hoc sola fecit caritas,
Ingratos qua nos diligis.
In te vicissim scrinio
Hanc nostri cordis insere!
Super te cuncta quo Deum,
50
Quaecumque sunt, potissimum
Amemus, ut iussis sacris
Parere possimus tuis!
Ne cum tribunal ultimi
Iustum print 1548 conscendes,
print 1571, 1576 conscendens
conscendesprint 1548 conscendes,
print 1571, 1576 conscendens
saeculi,

55
Condemnemur cum reprobis
In sempiternis ignibus!
Sed qui tot falsos iudices
Pro nobis hic perpessus es,
Nos ad beatis debitam
60
Velis locare dexteram! Amen.
 
108 IDP   77 Hymnus 14. Ad Christum hora diei tertia    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum hora diei tertia) p. Gr-G3r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum hora diei tertia) p. 19r-20v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum hora diei tertia) p. 19r-20v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum hora diei tertia) p. 227-230 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Hora diei tertia / An Christum. Zur Terz) No. 16, p. 144-149 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum hora diei tertia / Do Chrystusa. O godzinie trzeciej dnia) No. 16, p. 74-81 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 16. Ad Christum hora diei tertia) No. 48. 16, p. 247-249 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum hora diei tertia) No. XIV.34, p. 330-331 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hora diei tertia
Ad praetoris subsellia
Reductus, in praetorio
Examinaris denuo.
5
The Jews IudaeiThe Jews saevis vocibus
Cruci te figi clamitant,
Sed praeses, illis aequior,
Causas proferri postulat,
Dicens in te mortis ream
10
Non inveniri noxiam,
Herodes quam nec repperit,
Insontem qui remiserit.
Homicidam ponens Barrabam
Et te, qui salvas mortuos,
Occisorem sed eligunt,
20
Vitae datorem renuunt.
Iudex iniquus audiens
Clamores invalescere,
Volens placere, te rapi
print 1548 Iussit,
print 1571, 1576 Iussis
Iussitprint 1548 Iussit,
print 1571, 1576 Iussis
flagrisque corripi.

25
Quibus cum crudelissime
Eras afflictus indeque
Corona cinctus spinea,
Tulisti multa ludicra.
Turpi salutatus ioco
30
Rex The Jews IudaeorumThe Jews , cocceo
Amictu post vestitus es
Per conspuentes milites.
Pilatus te sic print 1548, 1571 intuens,
print 1576 intucus
intuensprint 1548, 1571 intuens,
print 1576 intucus

Affectum, tamquam condolens,
35
Satisfactum saevis putat
Tuis his poenis hostibus.
Ob id produxit te foras,
Ut mentes ira concitae
Mitescerent, sed lividae
40
Incendebantur acrius.
Discissum cum te cernerent
Flagellis, plagis, verbere,
Caput tumensque sentibus
Sacrum cruorem fundere,
45
Et obsoleta purpura
Indutum stare, perfidi
print 1548 Conclamant,
print 1571, 1576 Cum clamant
Conclamantprint 1548 Conclamant,
print 1571, 1576 Cum clamant
omnes, ut cruci

Te praeses altae figeret.
Qui vocum tot clamoribus
50
Illis te victus tradidit,
Crucisque factus baiulus
Ad mortis ductus es locum.
O proles aeterni Patris,
Nos, Christe, quaesumus, iuva
55
Tormenta deflentes tua
In nostri cordis intimis,
Quae pro nobis susceperas,
Apud te nobis ut dares
Vitam carentem termino
60
Solutis ex hoc saeculo!
Dolores ob tuos, dedit
Quos carnifex The Jews Iudaea gensThe Jews ,
Tibi subiecta supplicat
Mens nostra, ne se deseras.
65
Quae, non ingrata, print 1548, 1571 questubus,
print 1576 questibus
questubusprint 1548, 1571 questubus,
print 1576 questibus

Hoc se conturbat tempore,
Ut nos damnatis eruas
Ab inferorum Manibus.
 
109 IDP   78 Hymnus 15. Ad Christum hora diei sexta    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum hora diei sexta) p. G3r-Hr (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum hora diei sexta) p. 20v-22v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum hora diei sexta) p. 20v-22v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum hora diei sexta) p. 231-235 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Hora diei sexta / An Christum. Zur Sext) No. 17, p. 150-157 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum hora diei sexta / Do Chrystusa. O szóstej godzinie dnia) No. 17, p. 80-87 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 17. Ad Christum hora diei sexta) No. 48. 17, p. 249-252 (in extenso)
4DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Christum hora diei sexta / Do Chrystusa o szóstej godzinie dnia) p. 110-117 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Polskie (Ad Christum hora diei sexta) No. XIV.35, p. 331-332 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Eductum cum te plurimae
Viris coniunctae feminae
Ad sontium calvariam
Secutae sunt cum fletibus,
5
Conversus illis dixeras:
“Non flete me, sed liberos
Ex vobis natos!”, postera
Eis praesignans tempora.
Tandem sub ligni pondere
10
Protractus es print 1548, 1571 gravissimae,
print 1576 gravissime
gravissimaeprint 1548, 1571 gravissimae,
print 1576 gravissime

Ad passionis terminos,
Urbi crudeli proximos.
Sub hora, cum meridies
Calesceret, sexta - quies
15
Dabatur nulla - vestibus
Exutus a tortoribus
In lignum, quod portaveras,
Volens proiectus horridum,
Clavis affixus per pedes
20
Manusque, mox sublatus es.
Tecumque latrones duos
Affixerant iuste reos,
Ut turpiore tollerent
Te morte sicque perderent.
25
Nomen tuum sanctissimum
Suprascriptum linguis tribus
Te testabatur omnium
Pendere rerum principem.
Orabas pro te nesciis,
30
Qui circumstabant, hostibus,
A The Jews IudaeisThe Jews multis probris
Affectus et blasphemiis.
Sinister latro te simul
Sic print 1576 incessebat,
print 1548, 1571 incessabat
incessebatprint 1576 incessebat,
print 1548, 1571 incessabat
, hinc eum

35
Obiurgans alter expetit
Regni tui consortium.
Benignus cui promiseras
Eodem venturum die
Paradisi tecum per viam
40
Ad caeli sumni patriam.
Astabat et Virgo Parens,
Cuius cor mucro perforans
Afflixit, cunctis maestior
Doloribusque plenior.
45
Illi Ioannes, qui tibi
Prae ceteris carus fuit,
Haerebat iunctus, tristibus
Madentes ambo lacrimis.
Cui Virginem commiseras,
50
Virgo quod esset; is suam
Hanc sumpsit in custodiam,
Hoc ante quod praevideras.
O Christe rex, ut scriptio
Crucis tuae te nuncupat,
55
Quo nullus est viventium
Orbis regum potentior,
Furcae tamen permiseras
Affigi te, praedixerant
Ut vates sacri, pro tuis
60
In te fide credentibus,
Humanum nempe quod genus,
Homo cum primus perdidit,
Secus nequivit in tuo
Nisi servari sanguine.
65
Amoris immensi tui
Quis explicet valentiam,
Quo pro saevis lictoribus
Poscebas ignoscentiam?
Et grassatori pendulo
70
Roganti, quae petiverat,
Pius dedisti, quem poli
Iunxisti contubernio.
Sic nobis paenitentibus
Et te vere quaerentibus,
75
Ut illis, mitis, subveni
Nec nos a te sinas trahi!
Iesu, per matris anxium
Dolorem, qui per viscera,
Quae te portarunt, transiit,
80
Tua nos salva gratia!
 
110 IDP   79 Hymnus 16. Ad Christum hora diei nona    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum hora diei nona) p. 22v-24r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum hora diei nona) p. 22v-24r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum hora diei nona) p. 22v-24r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum hora diei nona) p. 235-238 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Hora diei nona / An Christum. Zur Non) No. 18, p. 156-161 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum hora diei nona / Do Chrystusa. O dziewiątej godzinie dnia) No. 18, p. 88-93 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 18. Ad Christum hora diei nona) No. 48. 18, p. 252-255 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum hora diei nona) No. XIV.36, p. 332-333 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Hora iam nona luxerat
Et discursu conscenderat
Phoebus consuetum cardinem,
Suum reservans ordinem,
5
Parentem cum caro tuam
Asseclae commendaveras
Vitaeque terminum tuae
Procul non esse noveras.
Multis sannis, iniuriis,
10
Verbis et multis turpibus
Affectus, ac poenis crucis
Te saeviter pungentibus
Caelestis Patris invocans
Opem, desertum te querens,
15
Clamabas voce persona,
Astantes quam deriserant.
Sitibundo tunc spongia
Fellis tibi dant poculum
Apparitores improbi,
20
Ex qua gustans nil hauseras.
Nostrae salutis haec fuit
Sitis, nos ut de faucibus
Emancipares daemonum,
Quibus prius servivimus.
25
Post hanc sitim, cum videras
Adimpletas prophetias,
“Pro peccatis iam debitum
Est consummatum!” dixeras.
Et inde clamans spiritum
30
Deo Patri dans in manus,
Inclinans sacratum caput
Pro nobis exspiraveras.
Statim terram caligine
Sol condens se compleverat,
35
Creatoris mortem sui
Dolens turbato lumine.
Templi velum scissum fuit
Solumque motu tabuit,
Multae fuere tunc petrae
40
Disruptae prae formidine.
Hinc ex sepulcris mortui
Egressi plures, coetui
Videndos se viventium
Praebebant admirantium.
45
Astans ad haec centurio
Dei te dixit filium
Talisque famosae necis
Numquam fuisse te reum.
O Iesu, salvator pie,
50
Quod re nobis et nomine
Salvandis praestitit tua
In nos ingens clementia;
Descendens de sinu Patris,
Hanc nostri carnem corporis
55
In alvo castae virginis
Sumpsisti, per quam passus es;
Nos liberans a crimine
Et abluens in sanguine
Pro nobis fuso largiter,
60
Ut tecum simus iugiter;
Tecumque configens cruci
Peccata nostra, destruens
Aeternam mortem, saepius
Quam delictis incurrimus,
65
Quas nos miselli gratias
Habere print 1576 tantae,
print 1548, 1571 tante
tantaeprint 1576 tantae,
print 1548, 1571 tante
possumus

Amoris multitudini,
Qua nos ingratos diligis?
Tamen grates, humanitas
70
Quantas valet, tibi Deo
Cum Patre cumque Spiritu
Has supplices offerimus.
 
111 IDP   80 Hymnus 17. Ad Christum hora vesperarum et completorii    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum hora vesperarum et completori) p. H3r-Ir (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum hora vesperarum et completori) p. 24r-26r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum hora vesperarum et completori) p. 24r-26r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum hora Vesperarum et Completorii) p. 239-242 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Hora vesperarum et completorii / An Christum. Zur Vesper und Complet) No. 19, p. 162-167 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum hora vesperarum et completorii / Do Chrystusa. O godzinie wieczornei dnia i ostatnich modłów) No. 19, p. 94-101 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 19. Ad Christum hora vesperarum et completorii) No. 48. 19, p. 255-258 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum hora vesperarum et completorii) No. XIV.37, p. 334-335 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Iam vespertinum coeperat
Adesse tempus, quo domum
Revertebantur plurimi
Palmis tundentes pectora.
5
Hoc insolens spectaculum
Multorum contristaverat
Nam mentes, innocentiae
Quos conturbaverant vices.
Statores tum missi, cruce
10
Qui solverent et cruribus
Fractis eos deponerent,
Quos iam necatos cernerent,
Ad te cum, Christe, mortuum
Venissent, os non fregerant
15
Tuum, sed unus bellica
Latus petivit lancea.
Mox inde promanans cruor
Aqua permixtus fluxerat,
Salutis atque protulit
20
Spem certam print 1571, 1576, 1764, 1950 prorsus,
print 1548 pius
prorsusprint 1571, 1576, 1764, 1950 prorsus,
print 1548 pius
perditis.
Aqua lavamur a taetris
Peccatis inque sanguine
Tuo salvamur, quo sumus
Redempti nunc ab inferis,
25
Quos tu vicisti liberans
Patres antiquos, diruens
print 1548, 1571 Serata,
print 1576 Sacrata
Serataprint 1548, 1571 Serata,
print 1576 Sacrata
claustra Tartari,

Ad illa cum descenderas.
Petenti Iosepho tuum
30
Corpus tum praeses tradidit,
Illud sepulcro, sindone
Cinctum munda, qui condidit.
Sic iam perfectis omnibus,
A sanctis olim vatibus
Quae libris scripta sunt sacris
Tuis de passionibus,
45
Adhuc humatus hostibus
print 1548, 1571 Iacens,
print 1576 Iaceus
Iacensprint 1548, 1571 Iacens,
print 1576 Iaceus
eras saevissimis

Terrori, qui signaverant
Specum, custodes iunxerant.
Sed non profecit diritas
50
Nec vana curiositas;
Quae tu vis, semper perficis,
Qui nutu cuncta dirigis.
Contra sepulcrum feminae,
Tuae tristes pedissequae,
55
Procul sedentes, prodigas
Dabant amoris lacrimas,
Sciebat, quo conceperat
Te nuntio, praedixerat
Et quae senex, cum te tuo
In templo praesentaverat.
65
Per matris has print 1548, 1571 et,
print 1576 omitted
etprint 1548, 1571 et,
print 1576 omitted
per tuas,
O Iesu, poenas quaesumus,
A te trahi nos ne sinas
Per daemonum praestigias.
Haerere nos semper tibi
70
Tuisque iussis obsequi
Concede, baiulos crucis
Tuaeque clemens effice!
Et hac in vita plangere
Tuam nos mortem fac, tuis
75
In sacris et vestigiis
print 1548, 1571 Aeternis,
print 1576 A ternis
Aeternisprint 1548, 1571 Aeternis,
print 1576 A ternis
iungi gaudiis! Amen.

 
112 IDP   81 Hymnus 18. Ad Christum passionis epilogus    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christum Passionis epilogus) p. Ir-[I4]r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christum Passionis epilogus) p. 26r-28v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christum Passionis epilogus) p. 26r-28v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum Passionis epilogus) p. 243-249 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. Passionis epilogus / An Christum. Epilog zur Passion) No. 20, p. 168-177 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum. Passionis epilogus / Do Chrystusa. Zakończenie męki) No. 20, p. 100-109 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 20. Ad Christum passionis epilogus) No. 48. 20, p. 258-262 (in extenso)
4Polskie (Ad Christum passionis epilogus) No. XIV.38, p. 335-337 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Iesu placabilissime,
Deus noster piissime,
Homo qui factus es, deos
Ut nos mortales redderes,
Fame, siti, laboribus,
10
Viarum lassitudine,
Humanis et affectibus
Hominem te verum proferens,
Et quod propter nos ex sinu
Aeterni descendens Patris
15
In carne nos exsolveres
Piaculis obnoxios,
Nostris et in te sumeres
Peccatis poenas debitas,
Nos liberans ab igneo
20
Horrendi Ditis carcere!
25
Crudelis rex infantiam
Est persecutus, exsulem
Ad print 1548, 1571 fines,
print 1576 finis
finesprint 1548, 1571 fines,
print 1576 finis
Aegypti fugans,

Donec mors illum tolleret.
Factus iam paulo grandior,
30
Iuventutem parentibus
Subiecisti, post in virum
print 1548, 1571 Succrescens,
print 1576 Sucerescens
Succrescensprint 1548, 1571 Succrescens,
print 1576 Sucerescens
, quid non passus es?

Quadraginta ieiunium
Dierum post baptismatis
Servabas undas, print 1548, 1571 hinc,
print 1576 hic
hincprint 1548, 1571 hinc,
print 1576 hic
satan

40
Infestans te tentaverat.
Pharisaei cum scribis, truces
Tuique templi principes
Oderunt semper lividis
Innoxium te mentibus.
45
Te saepe captiunculis
Aggressos propulsaveras,
Et cum tenere iusserant,
Nolentem te nequiverant.
Sed cum volebas, obvius
50
A te statuto tempore
Illis ultro processeras,
Ut ante destinaveras.
Non proditoris osculum
Fugisti nec satellitum
55
Manus feroces, funibus
print 1548, 1571 Quae,
print 1576 Que
Quaeprint 1548, 1571 Quae,
print 1576 Que
te duris constrinxerant.

Perpessus plagas, verbera,
Contemptum, sputa, iudicum
Iniquorum sententias,
60
Voces et multas improbas,
Flagellis caesus, asperis
Compunctum spinis verticem,
Dextra ferens arundinem,
Sub print 1548, 1571, 1576 errata veste,
print 1576 vestre
vesteprint 1548, 1571, 1576 errata veste,
print 1576 vestre
risus histrica,

65
print 1548, 1571 Infamem,
print 1576 Infamen
Infamemprint 1548, 1571 Infamem,
print 1576 Infamen
ductus ad crucem,
Illi suspensus, ludicris
Correptus probris felleque
Potatus, post et mortuus.
Haec cuncta pro nobis reis,
70
Multis peccatis foetidis
Ferebas in nos fervido
Ex caritatis vinculo.
At nos vicissitudine
Nec ulla gratitudine
75
Tibi rependimus vices,
Peccantes hic compluries.
Adhuc tamen nos sustines,
Revertendi tempus soles
print 1548, 1576 errata Largiri,
print 1571, 1576 Lagiri
Largiriprint 1548, 1576 errata Largiri,
print 1571, 1576 Lagiri
cunctis, ad tuam

80
Recurrunt qui clementiam.
Per passiones has tuas,
Dolores et gravissimos,
Et per tibi turpissimam
Inflictam saeviter necem,
85
Iam rite quam ieiunio
In hoc recordamur sacro
Agentes, quas mortalitas
Potest haec nostra, print 1548, 1571 gratias,
print 1576 gratia
gratiasprint 1548, 1571 gratias,
print 1576 gratia
,

Oramus te, qui singula
90
Iam persolvisti debita
Pro nobis, nos a crimine
Tuo lavans in sanguine,
Memor sis, quae substantia
Sit nostra, qui print 1571, 1576, 1764, 1950 manentia,
print 1548 manantia
manentiaprint 1571, 1576, 1764, 1950 manentia,
print 1548 manantia

95
Hic non habemus tempora,
Quae fluxa sunt et turbida!
Nos daemon, mundus, nos caro
Fragiles print 1548, 1571, 1576 errata infestat,
print 1576 iusesta
infestatprint 1548, 1571, 1576 errata infestat,
print 1576 iusesta
sedulo;

Tua sola potentia
100
Sumus fortes et gratia.
105
Et maxime cum iusseris
Corpus dari ranunculis,
In hac hora tunc ultima
Assis tua praesentia!
Assitque nobis incluta,
110
Quae te tulit, puerpera,
Mater, non cognoscens virum
Per print 1548, 1571 sanctum,
print 1576 sauctum
sanctumprint 1548, 1571 sanctum,
print 1576 sauctum
facta Spiritum!

Hoc praesta nobis cum Patre
Et cum spirante Flamine
Unus Deus, Iesu pie,
120
Per gloriam mortis tuae! Amen.
 
113 IDP   82 Hymnus 19. Ad Mariam Virginem Dei matrem de eius compassione    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Mariam Virginem Dei Matrem de eius compassione) p. [I4]r-K2v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Mariam Virginem Dei Matrem de eius compassione) p. 29r-31r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Mariam Virginem Dei Matrem de eius compassione) p. 29r-31r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Mariam Virginem Dei Matrem de eius compassione) p. 249-253 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Mariam Virginem Dei Matrem. De eius compassione / An die Jungfrau Maria, die Gottesmutter. Ueber ihr Mitleiden) No. 21, p. 176-185 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Mariam Virginem Dei Matrem de eius compassione / Do Panny Marji, Matki Bożej. O jej współcierpieniu) No. 21, p. 108-117 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 21. Ad Mariam Virginem Dei matrem de eius compassione) No. 48. 21, p. 262-266 (in extenso)
4Polskie (Ad Mariam Virginem, Dei Matrem, de eius compassione) No. XIV.39, p. 338-339 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Quo te, Parens maestissima,
Modo debemus alloqui
Hoc passionis tempore
Tui dilecti filii?
5
Cuius mater doloribus
Astabas print 1548, 1571, 1576 errata tristis,
print 1576 tristes
tristisprint 1548, 1571, 1576 errata tristis,
print 1576 tristes
anxiis

Videns poenas gravissimas,
Quas perferebat innocens.
Qui nemini mortalium
10
Plus quam tibi notus fuit,
Sciens, quod hunc conceperis,
Virgo manens, print 1548, 1571, 1576 errata divinitus,
print 1576 divitus
divinitusprint 1548, 1571, 1576 errata divinitus,
print 1576 divitus

Et esse vere filium
In has terras altissimi
15
print 1548, 1571 Demissum,
print 1576 Dimissum
Demissumprint 1548, 1571 Demissum,
print 1576 Dimissum
, nos ut solveret
Ab inferorum tribulis.
Erat tibi nec abditum,
print 1548 Senex,
print 1571, 1576 Se nex
Senexprint 1548 Senex,
print 1571, 1576 Se nex
quod dixit Simeon,

In ulnis hunc tenens suis,
20
Quem templo praesentaveras.
Gladius doloris cor tuum
Tunc pertransivit intimum,
The Jews IudaeiThe Jews cum concurrerent
Et print 1548, 1571 comprehensum,
print 1576 comprehesum
comprehensumprint 1548, 1571 comprehensum,
print 1576 comprehesum
ducerent

25
Per proditorem venditum,
Captum, vinctum, caesum, probris
Et affectum turpissimis
Ad totque ductum iudices,
Tandem damnatum protrahi,
30
Famosam portantem crucem
Verecundeque print 1548, 1571 propriis,
print 1576 propris
propriisprint 1548, 1571 propriis,
print 1576 propris

Exutum stare vestibus;
In lignum post ferociter
Deiectum, clavis perfodi
35
Manus extensas et pedes
Ab impiis lictoribus;
Affixum sic per machinas
Levari perstrepentibus
Nervis, pendere saucium
40
Inter latrones noxios.
Quae tum materna viscera,
O Virgo Mater, passa sunt?
Quis exprimet? Quis print 1548, 1571, 1576 errata ferrei,
print 1576 ferrici
ferreiprint 1548, 1571, 1576 errata ferrei,
print 1576 ferrici

Cordis deflens non ingemat?
45
Hinc fido print 1548, 1571 cum,
print 1576 dum
cumprint 1548, 1571 cum,
print 1576 dum
consortio
Te nato iunxisti tuo
The Jews IudaeorumThe Jews nihil timens
Saevas frementium minas.
Audisti stans natum tuum
50
Tot sannis et blasphemiis
Illudi, ligno solveret
Ut se, sic et descenderet.
Audisti latroni dari
Caelestis horti copiam,
55
Preces pro sanguinariis
Fundique traductoribus,
Et te commendari prope
Stanti sectatori, tuae
Quod menti poenas auxerat,
60
Quas maeror intimus dabat.
Audisti poscentem patris
Opem superni, deseri
print 1576 Querentem,
print 1548, 1571 Quaerentem
Querentemprint 1576 Querentem,
print 1548, 1571 Quaerentem
seque, quo fuit

Derisus a tortoribus.
65
Et cum sitiret, poculo
Potari felle putrido;
Quod intuens, castissima
Scindebantur praecordia.
Cum consummasset omnia,
70
Audisti voce fervida
In patris aeterni manus
Suum mittentem spiritum.
Et cum sic exspiraverat,
Vidisti longa cuspide
75
Transfigi sacratum latus,
Pectus quae punxit et tuum.
Perseverabas sedula
Astans pendenti mortuo,
Corpus donec deponerent
80
Sepulturaeque traderent.
Quis enarrabit lacrimas,
Luctum, dolores asperos,
Emissa tot suspiria
Et tot lamenta tristia,
85
Die quae tota fuderas,
Haec cum praesens aspexeras
Adusque mortem perfici,
Quae sancti testantur libri?
O regis aeterni Parens,
90
In caelo cui nunc assides,
Tuam per condolentiam
Nobis print 1548 precare,
print 1571, 1576 praecare
precareprint 1548 precare,
print 1571, 1576 praecare
gratiam,

Et per tuas poenas graves,
Quas pertulisti plurimas,
95
A nato nobis impetra,
Quae sunt saluti prospera!
In hora mortis iungere
Nobis et nos tunc assere,
Hinc exituri cum sumus,
100
A print 1548, 1571 daemonum,
print 1576 demonum
daemonumprint 1548, 1571 daemonum,
print 1576 demonum
terroribus.
 
114 IDP   83 Hymnus 20. Ad Christi fideles exhortatio    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad Christi fideles exhortatio) p. K3r-[K4]v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad Christi fideles exhortatio) p. 31r-33r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad Christi fideles exhortatio) p. 31r-33r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christi fideles exhortatio) p. 253-259 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christi fideles exhortatio / Ermahnung an die Christo Getreunen) No. 22, p. 184-191 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christi fideles exhortatio / Do wiernych chrześcijan. Zachęta) No. 22, p. 116-123 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 22. Ad Christi fideles exhortatio) No. 48. 22, p. 266-269 (in extenso)
4Polskie (Ad Christi fideles exhortatio) No. XIV.40, p. 339-340 (in extenso)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Christi fideles qui sumus
In hacque Quadragesima
Complevimus ieiunii
Sacri statuta tempora;
5
Et qui per sanctos hos dies
In vera paenitudine
Pro nostris corpus flaccidum
Delictis castigavimus;
Gravique nos a crimine
10
Purgatos conservavimus
Et pauperes refecimus
Nec proximos offendimus;
Deoque, quantum debilis
Niti potest humanitas,
15
Inhaesimus, non otio,
Torpori nec servivimus,
Sed passionis et crucis
Poenas ex corde luximus
Gratesque pro tot egimus
20
Donis, hic quae percepimus,
In is si quid profecimus,
Christus dedit petentibus
Dabitque nostrae munera
Saluti conducentia.
25
Ad hunc vitae nostrae ducem
Et auctorem mens impigre
Recurrat nostra! Suscipit
Suosque numquam despicit.
Die resurgens tertia
30
Cum magna lucis gloria,
Nos print 1548 surrecturos,
print 1571, 1576 resurrecturos
surrecturosprint 1548 surrecturos,
print 1571, 1576 resurrecturos
cum suis

Post mortem iunget angelis.
Potens nam cuncta, quae polus
Solumque clausa continent,
35
Gubernat; fecit omnia,
Per illum sunt et condita.
Quaecumque vult, potens agit;
Volens se morti tradidit
Surgensque cum potentia
40
Terrae movebat abdita.
Sub mole saxea iacens
Ex hacque victor exiens,
Vanos custodes terruit
Stygisque claustra diruit.
45
Quocumque vult, ingreditur;
Sentitur et cognoscitur
Ab is solum, qui candido
Sunt absque labe pectore.
Hoc et videtur intime
50
Firma fide cotidie
In arae vivus hostia,
Per verba quam facit sua.
Hac ut futuris paschatis
Nos is diebus nutriat,
55
Rogemus omnes strenue
Clamore mentis integrae!
Nam dixit: “Hoc qui vescitur
Digne manducans, horridae
Expers mortis victurus est,
print 1548, 1571 Quae,
print 1576 Que
Quaeprint 1548, 1571 Quae,
print 1576 Que
nullo fine solvitur”.

65
Ad hoc precemur Virginem,
Ut nos iuvet, de qua Deus
Hanc carnem sumpsit nobilem!
Salubris sic fiet cibus.
 
115 IDP   84 Hymnus 21. De Christi gloriosa resurrectione    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ode tricolos tetrastrophos Dactilici Alcmanii Acatalectici de Christi gloriosa Resurrectione) p. [K4]v-L3r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ode tricolos tetrastrophos Dactilici Alcmanii Acatalectici de Christi gloriosa Resurrectione) p. 33r-35r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ode tricolos tetrastrophos Dactilici Alcmanii Acatalectici de Christi gloriosa Resurrectione) p. 33r-35r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (De gloriosa resurrectione Christi) p. 259-263 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (De gloriosa resurrectione Christi / Von der glorreichen Anferstchung Christi) No. 23, p. 190-197 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (De gloriosa resurrectione Christi / O triumfalnem zmartwychwstaniu Chrystusa) No. 23, p. 122-129 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 23. De Christi gloriosa resurrectione) No. 48. 23, p. 269-272

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Nunc gaudiorum tempora prodeunt;
Luctus dolorque cum gemitu procul
A mente print 1548, 1571 pellantur,
print 1576 pellatur
pellanturprint 1548, 1571 pellantur,
print 1576 pellatur
fideli

Laetitia redeunte cunctis!
5
Natus superni nam Patris unicus
Ex matre, casta virgine, noxios
Nos a gehenna liberavit
print 1548, 1571 Horibili,
print 1576 Horibile
Horibiliprint 1548, 1571 Horibili,
print 1576 Horibile
meritisque flammis,

Et morte victa vicit et inferos;
10
Illis subactis Tartara diruit
Secum reducens, poena quondam
Quos habuit vetus illa captos.
Hunc gloriosum, sidera quem colunt,
Regem sepulcro signaque saxaque
15
Et territi custodientes
Non poterant retinere clausum.
Surrexit print 1548, 1571 et,
print 1576 omitted
etprint 1548, 1571 et,
print 1576 omitted
non legibus amplius

Est mortis ullis subditus; hanc enim
Subiecit et iam nos ab illa
20
Perpetua moriens redemit.
Nobis salutem morte dedit sua
Numquam caducam, civibus et poli
Nos iunxit aeterni triumphans
Arce sui Patris in suprema.
25
Nunc ergo laetis cordibus intime
Gaudere debent Christicolae, fides
Quos sancta mundavit lavacro,
Fecit et esse Deo propinquos.
Et qui perosi pondera criminum
30
Vitae probatae quaerere semitas
Coepere publicis omissis
Callibus ad Phlegethontis undas,
Isti resurgentis pia gaudia
Christi canoris laudibus occinunt
35
Et spem beatam consequuntur,
Qua superis sociantur oris.
Et Christus illos, propitius Deus,
Numquam relinquit, rebus in omnibus
Solatur adversis eosque
40
Protegit et reficit secundis.
Nos ergo, qui peccata reliquimus,
Surgamus et Christo prope pectore
Iungamur omni nec moveri
Nos ab eo magis hic sinamus!
45
Sed gaudeamus, comminus angelis
Sanctisque cunctis mentibus additi,
Qui siderum gaudent in orbe,
Perpetuo modo quo fruuntur!
His iuncta clementis Genetrix Dei,
50
Quae maesta lugens sub cruce constitit,
Nunc gaudet assistens Tonanti
Laeta suo sine fine nato.
Quem saepe nobis propitium facit,
Lapsis ut indulgenter opem suam
55
print 1576 Impartiat,
print 1548, 1571 Imparciat
Impartiatprint 1576 Impartiat,
print 1548, 1571 Imparciat
; perimus omnes
Illius auxilio carentes,
Quo nullus umquam tempore nec loco
Quocumque, firma qui print 11548, 1571, 1576 errata petiit,
print 1576 petii
petiitprint 11548, 1571, 1576 errata petiit,
print 1576 petii
fide,

Desertus est; sed corde tantum
60
Hoc humili venit invocandum.
print 1548, 1571 Laetemur,
print 1576 Letemur
Laetemurprint 1548, 1571 Laetemur,
print 1576 Letemur
ergo paschatis hoc die,

Quem fecit Heros maximus optimus,
A mortuis victor resurgens,
Vivificans recreansque cuncta!
Ridens apricus nunc ager exhibet,
70
Quae seminavit vilicus accola,
Herbas humus floresque promit
Germinibus print 1548, 1571, 1576 errata variis,
print 1576 varii
variisprint 1548, 1571, 1576 errata variis,
print 1576 varii
virescens.

Ridentque montes prataque vallibus
Adiuncta, fontes cum prope rivulis,
75
Amnes, lacus; et quidquid undis
Vivit, in hoc modo vere ridet.
Testantur omnes gaudia bestiae
Christi resurgentis, genus omneque,
Pennis quod print 1548, 1571 aura,
print 1576 aera
auraprint 1548, 1571 aura,
print 1576 aera
sustinetur,

80
Quidquid in hoc et habetur orbe.
Gaudere iucundis homines modis
Debemus et nos, dulce melos simul
Nunc annuo laetis sonare
Vocibus hoc canitur quod usu.
Solamen et vult esse fidelibus
90
Vitam per omnem, post et in exitu
Cunctis futurus, quando finis
Ultimus affuerit, receptor. Amen.
 
116 IDP   85 Hymnus 22. De resurrectione    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Phaleutium hendecasyllabum de Resurrectione) p. L3r-v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Phaleutium hendecasyllabum de Resurrectione) p. 35r-v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Phaleutium hendecasyllabum de Resurrectione) p. 35r-v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (De resurrectione) p. 264 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (De resurrectione / Von der Anferstchung) No. 24, p. 198 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (De resurrectione / O zmartwychwstaniu) No. 24, p. 128-131 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 24. De Resurrectione) No. 48. 24, p. 272-273
4DANTISCUS 1973, 1987 (De resurrectione / O zmartwychwstaniu) p. 116-117 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
5Antologia 1996 (Hymni: De resurrectione / Hymny: O zmartwychwstaniu) No. 10. 3, p. 152-155 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Christus, perpetuae salutis auctor,
Confractis Acherontis ampla claustris
Devicta retulit tropaea morte;
Ex qua vi propria Patris resurgens
5
print 1548, 1571, 1576 errata Aeterni,
print 1576 Aterni
Aeterniprint 1548, 1571, 1576 errata Aeterni,
print 1576 Aterni
suboles redemit omnes
In fontis fidei lavatione,
Qui nomen fuerint suum professi.
Christus non moritur magis nec illi
Mors ultra dominabitur; subactam
10
Hanc nam morte sua tenet premitque,
Ut posthac nequeat nocere nobis,
Peccato quia mortuus revixit,
Vita perpete cum Deoque vivit,
Ut nos participes ea coronet.
15
Hymnis nunc simul ergo, Christiani,
Et laetis print 1548, 1571, 1576 errata modulis,
print 1576 modolis
modulisprint 1548, 1571, 1576 errata modulis,
print 1576 modolis
pium sonemus

Carmen, quod triduo iacens sepultus
Surrexit, moriturus inde numquam,
Spem vitae miseris ferens perennis
20
Christus, perpetuae salutis auctor!
 
117 IDP  158 Hymnus 23. De eadem resurrectione    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Coriambicum Asclepiadeum tetrametrum anacatalecticum, de eadem Resurrectione) p. L3v-M2r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Coriambicum Asclepiadeum tetrametrum anacatalecticum de eadem Resurrectione) p. 35v-37v
3DANTISCUS 1576 (Coriambicum Asclepiadeum tetrametrum anacatalecticum de eadem Resurrectione) p. 35v-37v
4DANTISCUS 1764 (De resurrectione) p. 265-269 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (De resurrectione / Von der Anferstchung) No. 25, p. 200-207 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (De resurrectione / O zmartwychwstaniu) No. 25, p. 130-137 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 25. De eadem Resurrectione) No. 48. 25, p. 273-276

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Aeterno genitus de Patre filius
Postquam principio, quo prior exstitit,
Verbo cuncta suo, quae tenet ambitus
Caeli, condiderat, quidquid et undique
5
Vel visu capitur print 1548, 1571, 1576 errata quodque,
print 1576 quoque
quodqueprint 1548, 1571, 1576 errata quodque,
print 1576 quoque
capi nequit,
Nos, quos primus homo perdiderat volens,
Ut salvaret ab hoc interitu gravi,
Descendens Deus ex virgine prodiit
Verus factus homo, sed sine crimine.
10
Hoc ut tolleret ac inde resolveret,
In poenis Erebus quos habuit diu
Detentos sub aquis flammeus igneis,
In se nostra pius debita sustulit,
Affigensque cruci reddidit omnia
15
Patri morte sua sicque retexuit
Ex strictis laqueis noxia nomina.
Ad caelos et iter, quod fuit invium,
Cunctis restituit planius astraque.
Per lucentia nos ad sua gaudia
20
Post se victor ovans traxit ab inferis;
Mandatis, voluit, legibus et suis
Ut mens nostra sit hic attamen obsequens.
Contendamus in hoc ergo viriliter,
Conatus siquidem protinus adiuvat
25
Ferventes et adest corde precantibus
Sincero; famulos novit enim suos,
Quos verae fidei gratia continet,
Quam poscentibus hic dat, negat impiis.
Hanc qui non cupiunt nec capiunt, putant
30
Nuda se fieri consimiles fide
Cum sanctis, igitur saepe licentius
Spernentes operis facta boni student,
Immersi vitiis innumeris, quibus
Oblectant animos, his et inambulant.
35
Hi fidunt propriis sensibus et tibi
Iunctos se simulant, Christe piissime,
Multis criminibus turpiter obruti
Carnis, carnivori, moribus improbis
Viventes, nihil ex aethere Spiritus,
40
Quem pellunt, sed habent ex Styge plurimum,
Quo ducti peragunt omnia libere,
Quae mundus stolidis suggerit, illitis
Foedis print 1548, 1571, 1576 errata deliciis,
print 1576 diliciis
deliciisprint 1548, 1571, 1576 errata deliciis,
print 1576 diliciis
fraudeque daemonum,

Sub quorum pereunt praecipites iugo
45
Et te defugientes furialibus
Summittunt misere se cruciatibus.
Ex his eripias nos tibi subditos
Et qui sub pedibus te petimus tuis
Prostrati, recolentes tua vulnera
50
Et mortem, crucis huius quoque gloriam,
Qua victor rediens Tartarei canis,
Ne nos terreat hic, print 1548 ora,
print 1571, 1576 hora
oraprint 1548 ora,
print 1571, 1576 hora
latrantia

Clausisti, spolians regnaque supprimens
Ditis terrifici multaque corpora
55
Surgens ex tumulis viva reduxeras,
Laeti quae paradisi retinent loca!
Quo nos post obitum duc miserabiles,
Qui rorantibus ad te lacrimis ades,
Ut cum de superis bucina perstrepet
60
Dicens horrisona voce iacentibus
Postremum sub humo iudicii diem
Ex tumbisque cavis nos simul erutos,
Nudos ante tuum constituet forum,
Tunc nos propitius collige, cum grege
65
Iustorum positos, quem pietas tua
Servans pro meritis — quae nisi munere
Accessere tuo — perpetuis beat
Finito stadii turbine praemiis!
Si terris segetes frigore mortuis,
70
Frondes arboribus, germina vallibus,
Gressus reptilibus, manca volucribus
Alarum reparas cunctaque vivida
Reddis, quae print 1571, 1576 glacies,
print 1548 glaties
glaciesprint 1571, 1576 glacies,
print 1548 glaties
et rigidis hiems

Auris corripuit fecit et arida,
75
Quamvis te nequeant noscere sensibus,
Cum desit ratio, tu tamen omnia
Nutris atque foves, veris et hoc novi,
Quo Phoebus radiis tempore promicat
Ignitis, recreas, quid facies tuis
80
Nunc ex sarcophago sospes amantibus,
Te verumque Deum rite colentibus,
Qui rerum sator et factor es omnium?
Num non sponte dabis iusta petentibus,
Cum corvos epulis pascis et obvia
85
Ornas florigeris lilia vestibus?
Ad te nos et ob id pectore supplices
Firmo confugimus, te quoque poscimus,
Ne nos destituas, quos variis modis
Afflictos satanas persequitur furens.
90
Hunc tu praesidio pelle procul tuo
Et tum praecipue, cum prope terminus
Iussus proveniet print 1576 cedere,
print 1548, 1571 caedere
cedereprint 1576 cedere,
print 1548, 1571 caedere
nemini,

Assis daque, tuos sentiat angelos
Custodes anima in corpore languido!
95
Hoc postquam gelidis liquerit anguibus,
Tandem terribilis quando canet tuba,
In spe nos, pie, fac, Christe, resurgere
Ad dextramque tuis iunge fidelibus! Amen.
 
118 IDP   86 Hymnus 24. Ad Christum de ascensione et Spiritus Sancti missione    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Trochaicum tetrametrum monocolon tristrophon catalecticum. Ad Christum de Ascensione et Spiritussancti missione) p. M2r-Nv (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Trochaicum tetrametrum monocolon tristrophon catalecticum. Ad Christum de Ascensione et Spiritussancti missione) p. 37v-40v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Trochaicum tetrametrum monocolon tristrophon catalecticum. Ad Christum de Ascensione et Spiritussancti missione) p. 37v-40v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad Christum de adscensione et Spiritus Sancti missione) p. 270-275 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad Christum. De adscensione et Spiritus S. missione / An Christum. Von den Himmelfahrt und der Sendung des h. Geistes) No. 26, p. 206-217 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (Ad Christum. De adscensione et Spiritus S. missione / Do Chrystusa. O Wniebowstąpieniu i Zesłaniu Ducha Św.) No. 26, p. 138-149 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 26. Ad Christum de ascensione et Spiritus Sancti missione) No. 48. 26, p. 276-281

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Christe, supremi Parentis
Nate, rerum conditor,
Corporis nostri caduci
print 1548, 1571 Induens,
print 1576 Iuduens
Induensprint 1548, 1571 Induens,
print 1576 Iuduens
amictulum,

5
Ex puellae carne casta
Hoc inisti saeculum,
Ut potestatem furentem
Daemonum compesceres,
Et tuos ex hac fideles
10
Per crucem dissolveres,
Quod benigne praestitisti
Passus infamem necem.
Victor inde sed resurgens
Contudisti Tartara,
15
Liberans patres vetustos
Duxeras ad sidera
Cumque post quater diebus
Fratribus denis eras.
Multa de regno locutus
20
Caelico, mundi plagas
Hos per omnes ut docerent
Ire mandasti fidem,
Et sacrum baptisma cunctis
Praedicare gentibus.
25
Dogmatum plures dedisti
Contiones, cum quibus
Mansiones praepararent
Cordium gratas tibi,
Dans eis pacem, relinquens
30
Hancque pro viatico.
Postea coniunctus illis;
Mons olivis consitus
Te recepit hicque multa
Disserens testes tibi
35
Feceras eos per omnes,
Terra quos fert, terminos.
His videntibusque clara
Luce print 1548 nubis,
print 1571, 1576 nudis
nubisprint 1548 nubis,
print 1571, 1576 nudis
splendidae

Saeptus, in sublime ductus
40
Aetheris palatium,
Dona iussisti paterni
Opperiri Spiritus.
Cumque sol decies reversus
Esset orbis ambitu,
45
Congregati consedebant
Cum beata Virgine,
Caritatis atque plenis
Asseclis cum ceteris.
Tunc sonus repente factus
50
Impetu per aethera,
Qui locum replevit omnem,
Quem precantes ceperant,
Personabat cum tonitru
Grata mittens fulgura.
55
Eminebant unde linguae
Igneae, quae singulos
Appetebant, hinc loquentes
Omnium sermonibus,
Quos stupens intellegebat
60
Quaelibet tunc natio.
Et putabant musta mane
Hos bibisse, sed Petrus
De tuo docebat esse
Spiritu, quae dicerent,
65
Paenitentiamque suasit
His simul credentibus.
Quam per omnis praedicabant
Orbis ampla climata
Et fideles, Christe, multos
70
Reddiderunt perditos
Nosque iunxere tuorum
Candido consortio.
Ergo nos agnosce fido
Supplicantes pectore,
75
A minis print 1571, 1576, 1764, 1950 hostilibusque,
print 1548 hostibusque
hostilibusqueprint 1571, 1576, 1764, 1950 hostilibusque,
print 1548 hostibusque

Nos potenter assere,
Ut tibi servire possit
Vita nostra libere!
Pace facque perfruamur,
80
Quam reliquisti poli
Astra conscendens; in illa
Nos clementer, rex pie,
Turbulentis his diebus
Et quiete protege!
85
Bella cum dissensione,
Iurgiis et litibus
Nunc ubique proferuntur,
Regna regnis obstrepunt;
Forte iam dies propinquat
90
Illa formidabilis?
Te nihil potest latere,
Cuncta qui nosti probe,
Antequam fiant, habesque
In voluntatis tuae
95
Dextera, quae pontus, aër
Atque tellus continet.
Nos eoque, dux superne
Angelorum, dirige,
Ut tuae, planctus in ista
100
Valle, pacis munere
Simus a perversitatis
Liberati turbine!
Daque nobis, quem dedisti
Spiritum caris tuis,
105
Ut queamus roborati
Mente firma vincere
Universa, daemon, orbis
Et caro quae suggerunt!
Absque te nihil valemus,
110
Te iuvante possumus
Cuncta, te favente dirae
Mortis hic imperium
Non pavescimus nec ullas
Hostium protervias.
115
Quis potest nocere, sancta
Si tua nos hic ope
Adiuvas et principali
Corda print 1548, 1571, 1576 errata nostra,
print 1576 uostra
nostraprint 1548, 1571, 1576 errata nostra,
print 1576 uostra
Spiritu

Visitas? Hunc, o Creator,
120
Mitte nostro pectori!
Hunc amoris da datorem
Illius quo glutino
Semper hic inhaereamus
Firmiter iussis tuis,
125
A tuorum separemur
Ne piorum gaudio!
Facque nos ad alta caeli
print 1548, 1576 errata Mole,
print 1571, 1576 Molem
Moleprint 1548, 1576 errata Mole,
print 1571, 1576 Molem
criminum gravi

Hic relicta pervenire
130
Postque te conscendere
Hic, ubi cum Patre regnas
Cumque sacro Flamine
 
119 IDP   87 Hymnus 25. De Christi resurgentis apparitione ad reginam caeli gloriosam Virginem Mariam Dei matrem    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Saphicum de Christi resurgentis apparitione. Ad Reginam caeli gloriosam virginem Mariam Dei matrem) p. Nv-N3v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Saphicum de Christi resurgentis apparitione. Ad Reginam caeli gloriosam virginem Mariam Dei matrem) p. 40v-42v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Saphicum de Christi resurgentis apparitione ad Reginam caeli gloriosam virginem Mariam Dei matrem) p. 40v-42v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (De Christi resurgentis adparatione ad Virginem Mariam Dei Matrem) p. 276-279 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (De Christi resurgentis adparitione ad Virg. Mariam Dei Matrem / Christus der Auferstandene erscheint seiner jungfräulichen Mutter Maria) No. 27, p. 216-223 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (De Christi resurgentis apparitione ad Virg. Mariam Dei Matrem / O ukazaniu się zmartwychwstałego Chrystusa Pannie Marji Matce Najświętszej) No. 27, p. 148-153 (Polish translation, Jan Michał HARHALA; in extenso)
3Dantisci Carmina (Hymni 27. De Christi resurgentis apparitione ad reginam caeli gloriosam Virginem Mariam Dei matrem) No. 48. 28, p. 281-283

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

O decor, regina soli polique,
Virgo quae Christum remanens tulisti
Iamque sub sanctis pedibus serena
Sidera calcas,
5
Gaudiis quantis benedicta mater
Post print 1548, 1571, 1576 errata tuos,
print 1576 tuus
tuosprint 1548, 1571, 1576 errata tuos,
print 1576 tuus
planctus fueras refecta,

Cum tuus natus redivivus astans
Te recrearet!
Ille solari prius inter omnes
10
Te volens, maestae tibi se videndum
Praebuit primum, veteres reducens
A Styge patres.
Cum quibus coram veniens amaros
Abstulit fletus, gladius doloris
15
Quos tibi fecit, scidit et tuum cor
Sub cruce stanti.
Quod statim praesens hilaravit ore
Dulciter sacro, tibi, quae manebant,
Vulnerum monstrans per amata membra
20
Stigmata quinque.
Hanc tuam quis laetitiam referre
Posset optati reditus potentis
Filii, quam tu, genetrix beata,
Tunc habuisti?
25
Inde viventem quoque Magdalena
Vidit et quaedam pariter ministrae,
Quae sepulcrali voluere funus
Ungere more.
Visus et post est simul a duobus,
30
Cum quibus iunctus peregrinus ibat;
Non tamen notus nisi fractione
Panis ab illis.
Ianuis clausis venit hinc gregatos
Undecim visens, medius stetitque,
35
Dans eis pacem fideique lumen
Firmius addens.
Non erat praesens Didymus nec illis
Credidit; quem sed rediens benigne
Credulum fecit, digitis latusque
40
Tangere iussit.
Is fidem nostram stabilivit, unde
Certius scimus, veneranda Virgo,
Hunc tuum natum triduo sepultum
Astra petisse.
45
Quem brevi tandem fueras secuta,
Assidens illi modo gloriosa
Et choros omnes super angelorum
Magnificata.
Hic tibi numquam negat ista, quae tu
50
Postulas, auditque libens rogantes,
Mente qui pura veniam reposcunt,
Pro quibus oras.
Quod quidem semper facis invocata,
Hisque praesertim, per “Ave!” salutant
55
Qui tuum nomen Gabrielis ore
Hocque verentur.
O decus sublime beatitatis,
Quam Pater nobis statuit redemptis
Per tuum natum, prece nos ad illam
60
Duc, pia Mater!
Huncque ferventem pietatis hymnum,
Quem pio cantant animo fideles,
Et tuum print 1548, 1571 nomen,
print 1576 nomem
nomenprint 1548, 1571 nomen,
print 1576 nomem
celebrant amantque,

Suscipe gratum!
65
Si tuis forsan minime placebis
Invidis, laudes tenuant ubique
Qui tuas, illos sua poena tanget,
Quam meruerunt.
At tuo numquam poterunt nocere
70
Nomini, quod nos veneramur, etsi
Inde rumpantur, liceat, maligni
Pectoris hostes.
Ergo nos, tota tibi servientes
Mente, commissos habeas et assis
75
Hinc print 1548, 1571 migraturis,
print 1576 migraturas
migraturisprint 1548, 1571 migraturis,
print 1576 migraturas
famulis, precamur,
Mortis in hora!
 
120 IDP   88 Hymnus 26. In laudem nominis Gloriosissimae Virginis Mariae    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (In laudem Nominis gloriosissimae Virginis Mariae, mere ecclesiasticus, ut sunt primi, Iambici Dimetri, Hymnus) p. N3v-Or (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (In laudem Nominis gloriosissimae Virginis Mariae, mere ecclesiasticus, ut sunt primi, Iambici Dimetri, Hymnus) p. 42v-44r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (In laudem Nominis gloriosissimae Virginis Mariae, mere ecclesiasticus, ut sunt primi, Iambici Dimetri, Hymnus) p. 42v-44r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (In laudem nominis gloriosissimae Virginis Mariae) p. 280-283 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (In laudem nominis glorios. Virginis Mariae / Zum Lobe des glorwürdigen Nammes Maria) No. 28, p. 222-227 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (In laudem nominis gloriosissimae Virginis Mariae / Na chwałę imienia Najświętszej Panny Marji) No. 28, p. 154-159 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 28. In laudem Nominis gloriosissimae Virginis Mariae) No. 48. 28, p. 284-286

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Maria, spes credentium,
Salus piarum mentium,
Ad te clamamus obruti
Peccatis huius saeculi.
5
Maria, lumen cordium
Vitaeque lux errantium
Et advocata sontium,
Audi preces gementium!
Maria, terror omnium,
10
Qui nos infestant, daemonum,
Tu nos ab illis libera
Et angelis accumula!
Maria, da petentibus
Et te pie colentibus,
15
Nostras hic sublevans vices,
print 1548, 1571, 1576 errata Quod,
print 1576 Quos
Quodprint 1548, 1571, 1576 errata Quod,
print 1576 Quos
te rogamus supplices!

Maria, nobis impetra,
Tentatio ne subdola
Hostis de recto tramite
20
Nos abstrahat laudis tuae!
Maria, print 1571, 1576, 1764, 1950 labis,
print 1548 lapis
labisprint 1571, 1576, 1764, 1950 labis,
print 1548 lapis
nescia

Omnique plena gratia,
Nos mundos fac a crimine
Tuo sacro iuvamine!
25
Maria, nos hic respice
In hac vallis miserrimae
Angustia, qua stringimur
Et tot periclis pungimur!
Maria, portus et quies,
30
Cum solvet ultimus dies
Nos de mortali corpore,
Hoc nobis assis tempore!
Maria, monstra Tartari
Aeterno vincta carceri
35
Tuam timent potentiam,
Formidant et praesentiam.
Maria, tu nos libera
Ab his et poena debita
Interventuque nos tuo
40
Tuo coniunge filio!
Maria, quamvis te colunt
Et laudibus te concinunt
Omnes fideles undique,
Tamen nunc fit praepostere.
45
Maria, multos impios
Habes et hostes perfidos
Hoc aevo, qui te vellicant,
Te contra dira mussitant.
Maria, clemens et pia,
50
Pro stultis illis supplica,
Ut convertantur a suis
Factis et verbis impiis!
Maria, nomen nobile
Et nobis hic amabile,
Fac, ut laudemus iugiter
60
Hoc nunc, post, aeternaliter!
 
121 IDP   89 Hymnus 27. In hostes Gloriosissimae Mariae Virginis    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Phaleutium hendecasyllabum in hostes Gloriosissimae Mariae virginis) p. Or-[O4]r (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Phaleutium hendecasyllabum in hostes Gloriosissimae Mariae virginis) p. 44r-46r (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Phaleutium hendecasyllabum in hostes Gloriosissimae Mariae virginis) p. 44r-46r (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (In hostes gloriosissimae Virginis Mariae) p. 283-287 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (In hostes gloriosis. Virg. Mariae / Zum die Feinde der glorwürdigen Jungfrau Maria) No. 29, p. 226-235 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2DANTISCUS 1934 (In hostes gloriosissimae Virginis Mariae / Przeciwko nieprzyjaciołom Najświętszej Panny Marji) No. 29, p. 158-167 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Hymni 29. In hostes Gloriosissimae Mariae Virginis) No. 48. 29, p. 286-289

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Serpens perfidus, invidens saluti
Nostrae, virus in hunc profudit orbem,
Postquam primus homo creatus esset,
Ex costa sociam suaque cepit,
5
De ligno vetito quod print 1548, 1571 abstineret,
print 1576 abstinere
abstineretprint 1548, 1571 abstineret,
print 1576 abstinere

Iussus, de reliquis haberet escam.
Tunc is cum muliere disputator
Nostros fraude sua procul parentes
Ex horto miseros amoenitatis
10
Proiecit. Deus ergo, semper hostis
Ut sit femina, iure fecit, angui,
Illius caput utque conterendo
Confringat, genetrix simulque virgo
Hoc tum tempore quae fuit futura.
15
Quid mirum, satanas suis ministris
Coniunctus quod adhuc, licet subactus,
Hanc odit, nequit et pati sacratum
Eius nomen, honoris atque laudem?
Qua gaudent superi proboque verae
20
Servi religionis hic amore
Huius Virginis inclutaeque Matris
Flagrantes et eam pie colentes,
Ex qua natus homo Deus redemit
Nos a flammivomis vadis Averni.
25
Per quam siderei poli patescit
Cunctis aula fidelibus superna
Et quae fida stat advocata nobis
Apud propitium suum precando
Natum, ne scelerum rependat actis
30
Poenas promeritas nec ut relinquat
Nos hoc tempore, daemonum procellis
Quo mundus modo fluctuat malignus.
Hanc tu, quisquis is es, furore captus
Et totus spaticus parem putabis
35
Nostris hic mulierculis misellis?
Quae nos concipiunt iniquitate
Plenae, putribus ex viri medullis
Et magno pariunt doloris aestu,
Subiectae vitiis molestiisque,
40
Foedis illecebrisque print 1548, 1571 servientes,
print 1576 fervientes
servientesprint 1548, 1571 servientes,
print 1576 fervientes
.
Hanc illis, malesane, comparabis?
Hanc, inquam, licet a Deo sit esse
Destinata prius parens Tonantis,
Quam mundus fieret vel hoc, in illo
45
Quod constat vel ubique quod movetur,
Et nunc astrifera sedens in arce
Est coniuncta suo beata nato,
Qui terras, mare lucidumque caelum
Implet rector et omne, quod videtur.
50
Per quem respicit, audit atque praestat,
Quidquid vel petimus, vel intus optat
Mens devota, precesque puriores
Gratas suscipit et facit libenter
Hoc, quod poscimus, impetratque cuncta
55
A caro pia filio precatrix,
Quae desiderio vel apta novit,
Vel scit commoda pro salute, nostro.
Hanc vates veteres sacris figuris
Praedixere diu tot ante saeclis;
60
Bis senis etiam prius Sibyllis
Non ignota fuit, libris et Hermes
Huius fecit in orbe mentionem,
Quo divinitus ille tunc agebat,
Praemonstravit et hanc Dei parentem,
65
Reginam quoque siderum futuram,
Humanumque genus per hanc ab Orco
Salvandum nece prolis innocentis.
Quid, nequissime veritatis osor,
Audes dicere ceteris puellis
70
Aequalem nec apud Deum valere
Hanc plus, femina quam colo laborans,
Quae vel putris harae lutosa verrit?
Quo te daemon agit sub hoc furore,
Non noscis miser. Hostis est et hostem
75
Per convicia te facit; sed isti,
Infelix, neque Virgini nocere
Umquam nec poteris furens obesse.
Commuta potius proinde mentem
Insanam; resipisce teque Matri
80
Commenda propere Dei potentis!
Erroris veniam dabit fatenti
Et nati tibi gratiam parabit.
Est clemens etenim, benigna, mitis,
Lapsis atque reis patrona semper,
85
Praesens anteque iudicis tribunal
Peccatoribus advocata cunctis.
Quodsi perstiteris licenter ore
Blasphemo mala proloqui recepta,
Quae vulgus varium dolo subintrant
90
A cultuque trahunt parentis huius,
Quam Christus veneratur ac honorat
Cum sanctis simul omnibus, quid inde
Exspectes, tua mens, reor, docebit,
Quae praesaga tibi renuntiabit
95
Venturum prope vindicis flagellum,
Cui subducere te, miser, nequibis.
Si nos hic homines honore matres
Nostras prosequimur, piis amantes
Ex affectibus, isque comminamur,
100
Illas qui leviter probris lacessant,
Quid summum faciet regens Olympum,
O insane, tibi tuaeque linguae,
Qui tot vocibus impudenter audes
Hanc cunctis venerabilem creatis
105
print 1548 Attentare,
print 1571 Acertare,
print 1576 A certa re
Attentareprint 1548 Attentare,
print 1571 Acertare,
print 1576 A certa re
? Feres brevi repostas,
Diris suppliciis sub igne, poenas;
Non impune diu suae parenti
Contemptum fieri Deus relinquet.
 
122 IDP   90 In Hymnorum libellum epilogus. 1 Ad pium lectorem    
written before 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Ad pium lectorem, iambicum senarium acatalecticum) p. [O4]r-Pr (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Ad pium lectorem, iambicum senarium acatalecticum) p. 46r-47v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Ad pium lectorem iambicum senarium acatalecticum) p. 46r-47v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad pium lectorem) p. 288-290 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1857 (Ad pium lectorem / An den frommen Leser) No. 30, p. 234-239 (in extenso; German translation, Franz HIPLER)
2SIEMIEŃSKI 1865 (Ad pium lectorem) p. 20 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
3SIEMIEŃSKI 1881 (Ad pium lectorem) p. 17 (Polish translation, Lucjan SIEMIEŃSKI)
4DANTISCUS 1934 (Ad pium lectorem / Do bogobojnego czytelnika) No. 30, p. 166-169 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5Dantisci Carmina (Hymni 30. Ad pium lectorem) No. 48. 30, p. 290-291

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Benigne lector, qui pie Deum colis
Et huius orbis non tumes superbia
Nec hic requiris multorum praeconia,
Sed corde simplici non hoc, quod scribitur
5
Docte vel argute, grato poetice
Stilo, profanis quod fabellis pingitur,
Admittis, in te rem, non verba percipis
Et nucleum probas reiecto cortice,
Tibi, reor, non displicebunt parvuli
10
Libellus hymni quales iste continet,
Non arrogantis, at devoti pectoris
Fetura cum sint, qua velim fidelibus
Prodesse Christi, cuius quaero gloriam.
Meam mephitis et putredo vermibus
15
Dabit; nec ulla semper print 1548, 1571 hic,
print 1576 hinc
hicprint 1548, 1571 hic,
print 1576 hinc
manet, suo
Sed interit plerumque cum cadavere.
Curemus ergo sempiterna perfrui,
Daturus est in libro quam viventium
Suis Deus, quos mundus hic perosus est
20
Et huic vicissim qui placere non student!
Nam plenus est ineptis vanitatibus
Fluxisque rebus, quae velut fumus cito
Vel bulla, cum tumescit flatu, transeunt.
Opus Maronis aut Homeri quid iuvat
25
Umbras, quod print 1764, 1950 hi,
print 1548, 1571, 1576 hic
hiprint 1764, 1950 hi,
print 1548, 1571, 1576 hic
labore print 1764, 1950 sollerter,
print 1571, 1576 solerter,
print 1548 tot annis
sollerterprint 1764, 1950 sollerter,
print 1571, 1576 solerter,
print 1548 tot annis
gravi
Cum laude multa congessere? Quae licet
Durat, sed his quid hinc voluptatis datur
Apud taetri print 1548, 1571 nigram,
print 1576 nigran
nigramprint 1548, 1571 nigram,
print 1576 nigran
Plutonis regiam?

Re stultiores nulla mortales sumus,
30
Quam quod putamus nostra vana nomina
Victura libris print 1576 editis,
print 1548, 1571 aeditis
editisprint 1576 editis,
print 1548, 1571 aeditis
hic perpetim.

Post fata si quid tale forsan accidit,
Quid proderit laus haec inanis mortuis?
At interim vitales spiritus rapit
35
Intensa print 1548, 1576 errata pressae,
print 1571, 1576 presse
pressaeprint 1548, 1576 errata pressae,
print 1571, 1576 presse
mentis cogitatio,
Siccans cerebri vires lassitudine,
Affertque mortem, vitam quo requirimus.
Qui te tamen vixisse testari cupis,
Sic vive, quo cum Christo possis vivere,
40
Aeternitatis qui donat solacium,
Sanctos quod inter absque fine permanet.
Ad cuius hos honorem paucos promimus
Hymnos, secuti nobilem Prudentium,
Quantum licebat, Christiani nominis
45
Professione print 1548, 1571 cultorem,
print 1576 cultoren
cultoremprint 1548, 1571 cultorem,
print 1576 cultoren
piissimum,
Quo nostra sanctis canticis Ecclesia
Libenter in sacris diebus utitur.
Eos nihil moror, qui nostro tempore
Praepostere pervertunt, quidquid ordine
50
Est constitutum per Patres sollemniter,
Suasque naenias Germanicas canunt
Ventri, gulae, foedis incestis dediti,
Qui cum Christus volet, graves poenas dabunt,
Cui laus, honor, perennis atque gloria
55
Cum Patre sempiterno cumque Spiritu,
Qui corda firmat omnium fidelium
Vera fide sua superna gratia. Amen.
 
123 IDP   91 In Hymnorum libellum epilogus. 2 Ad libellum de turbatis nostris temporibus    
written 1548-04-01 — 1548-07-10 first edition 1548-07-10

Early printed source materials:
1DANTISCUS 1548 (Alcmanicum dactilicum tetrametrum hipercatalecticum. Ad libellum de turbatis nostris temporibus) p. Pv-P3v (in extenso)
2DANTISCUS 1571 (Alcmanicum dactilicum tetrametrum hipercatalecticum. Ad libellum de turbatis nostri(!) temporibus) p. 47v-49v (in extenso)
3DANTISCUS 1576 (Alcmanicum dactilicum tetrametrum hipercatalecticum. Ad libellum de turbatis nostris temporibus) p. 47v-49v (in extenso)
4DANTISCUS 1764 (Ad libellum de turbatis nostris temporibus hymnus) p. 291-294 (in extenso)

Prints:
1DANTISCUS 1934 (Ad libellum. De turbatis nostris temporibus / Do książeczki. O zamieszkach w czasach naszych) No. 31, p. 170-175 (in extenso; Polish translation, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Hymni 31. Ad libellum de turbatis nostri temporibus) No. 48. 31, p. 292-295
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad libellum. De turbatis nostris temporibus / Do książki. Utrapienia naszych czasów) p. 118-123 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Qua te praecipitas mente, libelle,
Linquens scriniolum, quod tibi clausum
Non parvo fuerat tempore, pergens
Ad terras, homines adque remotos,
5
Qui vix hospitio te reputabunt
Dignum, tot variis qui modo sectis
Inter se lacerant, quae vetus illa
Patrum print 1571, 1576 religio,
print 1548 relligio
religioprint 1571, 1576 religio,
print 1548 relligio
condidit olim?

Saevis, nonne vides, cuncta sub armis
10
Quam sint invia per prata, per agros,
Turbatas et ab is esse vel urbes
Munitas, quod item nemo sit ausus
print 1548 Fidentes,
print 1571, 1576 Fidenter
Fidentesprint 1548 Fidentes,
print 1571, 1576 Fidenter
per iter figere gressus?

Nusquam tuta fides! Plena timoris
15
Fervent compita, Mars saevit ubique,
Multos opposuit caesaris actis,
Quae feliciter his terminat annis,
Iusto subiciens ense rebelles.
Accedit, populi funere regum
20
In sese rabie corripiuntur.
Hinc Galli trepidant hincque Britanni;
Et turbis nec ab is Sarmatis ora
Est immunis, et hoc propter utrumque
Regem, sic et eum, qui modo vita
25
Excessit pius et sanctus, print 1548, 1571 eumque,
print 1576 cumque
eumqueprint 1548, 1571 eumque,
print 1576 cumque
,
Qui vivus superest, rectius ut res
Regni dirigat et sceptra gubernet.
Qualis Pannoniis sub recutita
Pax sit gente, liquet; qualis ubique
30
Vicinisque locis, quae vagus Hister,
Quae per dogma recens pestifer Albis
Et Rhenus gelidis alluit undis,
Quis nescit? Latium fertur et omne
Scriptis militibus promere signa;
35
Infestus print 1571, 1576 Rhodanus,
print 1548 Rhodamus
Rhodanusprint 1571, 1576 Rhodanus,
print 1548 Rhodamus
, saevus Hiberus
Immitisque Tagus fustibus altis
Ferratisque globis, missilibusque
Armant mortiferis agmina multa.
Vix umquam fuerant tempora print 1548 prisca,
print 1571, 1576 prisci
priscaprint 1548 prisca,
print 1571, 1576 prisci
,

40
Haec ut nostra, magis noxia totque
Turbis concita per bella, nocendi
Per multosque modos, nunc quibus orbis
Afflictus teritur. Quod meruerunt,
Quae committimus hic, crimina nostra.
45
Pura mente Deum quis colit? Aut quis
Sanctorum merito nomen honore
Profert? Quin temere saepe profanant
Multi, ludibriis afficiuntque.
Sancti dante Deo plurima possunt,
50
In quo cuncta vident, luminis eius
Illustres radiis; vota suorum
Ad summum referunt semper et augent,
Stantes ante thronum iudicis Agni.
Cui nos conciliant et sibi iungi
55
Orant, ut numerum compleat omnem,
Ex quo deciderat Lucifer ille,
Qui par esse suo mente volebat
Factori tumida, trusus ad imum
Cum multis sociis limen Averni.
60
Tales discipulos hic habet illos,
Sub panis specie nobile Christi
Qui corpus, simul et sanguinis undam,
Pro nobis fluidam, non venerantur.
Hanc et vituperant, quae pia nobis
65
Hunc panem genuit virgo parensque,
Haerentes vitiis turpiter, omni
Pleni spurcitia cordis et oris,
Detrusum satanam sicue sequuntur
Recta flammivomum subtus ad Orcum.
70
Hos tu non metues, care libelle,
Et tot proveniunt quae mala passim
Attrittas misere per regiones?
Securum gradiens teque futurum
Confidis per iter, mille latronum
75
Quod nunc insidiis noscis ubique
Obsessum? Remane, donec abire
Hinc tutus poteris! Sed nihil ista,
Ut circumspicio, te remorantur,
Cum iam sarcinulis sis oneratus.
80
I felix igitur! Nulla nocebunt
Intentata tibi tela dolique,
Qui fers rubra tui stigmata Christi
Ac insigne crucis, quod procul hostes
Horrescunt Stygii, quotquot et illis
85
Iuncti sunt homines, impietatis
Cultores, tibi quod cedere coget
Sint utcumque licet tempora nostra
Tot infesta malis, obvia cuncta;
Signum nam crucis hoc omnia vincit.
 
124 IDP   93 Epitaphium Ioannis Dantisci 1    
written 1548 first edition 1679

Early printed source materials:
1HARTKNOCH 1679 No. I, p. 219 (in extenso)
2KRETZMER p. 109 (in extenso)
3TRETER p. 109 (in extenso)
4HARTKNOCH 1686 No. I, p. 157 (in extenso)
5DANTISCUS 1693 (Epitaphium, quod sibi, si quod humanitus evenerit, ascribi iussit anno MDXLVII, obiit anno MDXLVIII Sabbato in vigilia Simonis et Judae, XXVII Octobris inter V. et VI. horam aetatis suae LXIII minus IIII diebus) p. [11-12] (in extenso)
6CHARITIUS 1715 No. 1, p. 35 (in extenso)
7SEILER 1723 Leben (Epitaphium, quod sibi, si quod humanitus evenerit, adscribi iussit Johannes Dantiscus A. M.D.XLVII) p. 246-247 (in extenso)
8SEILER 1723 Vitae (Epitaphium quod sibi, si quid humanitus evenerit, ascribi jussit anno M. D. XLVII. Obiit anno M. D. XLVIII. Sabbato in vigilia Simonis et Judae XXVII Octob. inter V. et VI. horam, aetatis suae LXIII. minus IIII. dieb.) p. 232-233 (in extenso)
9Nachricht (Epitaphium, quod sibi, si quod humanitus evenerit, adscribi iussit Johannes Dantiscus Anno M.D.XLVII.) p. 13 (in extenso)
10KÖHLER 22 p. 189 (in extenso)
11DANTISCUS 1764 (Ioannis Dantisci Epitaphium ab ipso scriptum paullo ante mortem) p. 177 (in extenso)

Prints:
1NIESIECKI 3 p. 311 (in extenso; Polish translation, Ignacy KRASICKI)
2WISZNIEWSKI 1844 p. 242 (in extenso)
3KONDRATOWICZ 1872 (Nagrobek samemu sobie) No. 4, p. 339-340 (Polish translation, Władysław SYROKOMLA)
4PDE 17/11 (Epitaphium quod sibi, si quid humanitus evenerit, ascribi jussit anno M. D. XLVII. Obiit anno M. D. XLVIII. Sabbato in vigilia Simonis et Judae XXVII Octob. inter V. et VI. horam, aetatis suae LXIII. minus IIII. diebus) p. 128 (in extenso)
5DANTISCUS 1938 (Nagrobek sobie samemu na krótko przed śmiercią napisany) No. 25. 1, p. 211-212 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
6Dantisci Carmina (Epitaphia Ioannis Dantisci) No. 50. 1, p. 301-302
7Antologia 1985 (Epitafia Jana Dantyszka) No. 1, p. 239 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
8DANTISCUS 1973, 1987 (Epitaphia Ioannis Dantisci / Epitafia Jana Dantyszka) No. 1, p. 134-135 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
9ÁLVAREZ Alderete p. 405, footnote 71 (in extenso; excerpt in Spanish translation)
10OESTERREICH p. 79 (Polish translation, Julian WOJTKOWSKI)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Iam sexaginta coeunt et tres simul anni,
Hactenus a superis quod mihi vita datur,
Quam climactericum contingere sentio tempus;
Ultimus hoc multis terminus esse solet.
5
Intra quod si forte Deus migrare iubebit,
Qui fuerim, paucis ista notata dabunt,
Aula diu tenuit me regia, misit ad orbis
Primores, erat hinc infula dupla mihi.
Corpus habet tandem nunc terra; quiete fruatur
10
Spiritus aetheria, quae sine fine beat!
Hoc, quisquis transis, mihi quaeso precare, viator,
Ut tibi posteritas inde precetur idem!
 
125 IDP   94 Epitaphium Ioannis Dantisci 2    
written 1548 first edition 1679

Early printed source materials:
1HARTKNOCH 1679 No. II, p. 219 (in extenso)
2KRETZMER p. 109-110 (in extenso)
3TRETER p. 109-110 (in extenso)
4HARTKNOCH 1686 No. II, p. 157 (in extenso)
5CHARITIUS 1715 No. 2, p. 35-36 (in extenso)
6KÖHLER 22 p. 189-190 (in extenso)
7DANTISCUS 1764 (Aliud eiusdem) p. 178 (in extenso)

Prints:
1HIPLER 1878 p. 316 (German translation)
2DANTISCUS 1938 (Nagrobek sobie samemu) No. 25. 2, p. 212-213 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
3Dantisci Carmina (Epitaphia Ioannis Dantisci) No. 50. 2, p. 302
4Najstarsza (Nagrobek sobie samemu) p. 111 (Polish translation, Jan Michał HARHALA)
5Antologia 1985 (Epitafia Jana Dantyszka) No. 2, p. 239-240 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ)
6DANTISCUS 1973, 1987 (Epitaphia Ioannis Dantisci / Epitafia Jana Dantyszka) No. 2, p. 134-135 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA)
7OESTERREICH p. 79-80 (Polish translation, Julian WOJTKOWSKI)

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

Terra tegat carnem; sit vermibus illius esca,
In cineres abeat, quod fuit ante cinis!
Ad te, summe Deus, contendit spiritus, illum
Reddo tibi; redeat, venerat unde prius!
5
Ambitio, spes, cura, labor, luxus, dolor et mens,
Rebus in humanis irrequieta, vale!
Solvor ab his in bis dena trieteride et una
Illecebris, durus quae mihi carcer erant.
Vivimus incerti: postquam procul esse putabis
10
Et minime reris fata venire solent.
Tu, qui securus vis vivere, mortuus esto
Mundo et in hoc dubio turbine vive Deo!
 
126 IDP  180 Prosa de martyribus aulicis    
written s.d. first edition 1980

Manuscript sources:
1copy in Latin, 16th-century, BK, 243, f. 312
2copy in Latin, 16th-century, BNW, akc. 4793, f. 15r-16r
3copy in Latin, 16th-century, BNW, III 3042, f. 29r-30v
4copy in Latin, 16th-century, B. Ossol., 158/II, p. 346-347
5copy in Latin, 16th-century, B. Ossol., 2447/II, f. 97r-v

Prints:
1WIESIOŁOWSKI (Prosa de martiribus aulicis) No. 17, p. 252

 

Text & apparatus & commentary Plain text Text & commentary Text & apparatus

 

O beata beatorum
Aulicorum agmina,
O remote recolenda
Illorum certamina!
5
Digni dignis raro signis
Florent pro virtutibus,
Illos semper condecenter
Dedignemur laudibus.
Fide, voto, corde toto
10
Nemo credit alteri,
Et invicti sunt addicti
Sed frustra martyrio.
Carceratis, trucidatis
Digniores rabulae;
15
Hasta laesis, ferro caesis
Praestant nugigeruli.
Probi torti cedunt forti
Captatorum gloriae,
Hi electi sunt adepti
20
Beatorum praemia.
Per ambitum mundanorum
Et commenta fortia
Meruerunt magnatorum
Victores consortia.
25
Ergo facti exhaeredes
Christo in caelestibus,
Apud ipsum vota vestra
Irrita cum precibus.
Ut post huius vestra vitae
30
Pompa transitoria
In perenni mereatur
Exsultare gloria.

Conclusio

Contemnentes non sequentes
Aulam sancti regiam
35
Pervenerunt ut optarunt
Ad regna caelestia.