De ⌊Panormitano⌋ satis credebam illum hoc responsurum, sed de ⌊Feltrensi⌋ aliud exspectabam.
Cuperem valde scire, quidnam offendisse offenderet eos, verbumne unum an syllaba aliqua. Ego imputo omnia uni ⌊Francisco Titelmanno⌋ q, iuveni imberbi, qui ante stain⌈[nte]nte stain⌉ annos aliquot scripsit contra ⌊Erasmum⌋, ⌊Iacobum Fab stain⌈[ab]ab stain⌉rum⌋ et ⌊Laurentium Vallensem⌋, quos ipse conatus est docere Graece, qui vixdum legere Graece posset Graece. Idem hoc anno edi{di}dit commentarios in psalmos, opus tam grande, ut asino oneri esse possit, cum privilegio imperatoris, in quo opere et Hebraicam et Chaldaicam linguam se scire iactat, cum mihi ipse confessus sit, se numquam coepisse Hebraicae multo etiam minus Chaldaicae linguae superinscribed⌈linguaelinguae superinscribed⌉ operam dare. Est et ⌊alius⌋ tibi notus, qui cf. Pl. Cist. 35 ⌊frigidam suffunditcf. Pl. Cist. 35 ⌋, statura corporis ... illegible⌈...... illegible⌉ Homericus ⌊Tersites⌋, vultu invidia Ovidiana Ovidiana, meus olim on the margin⌈olimolim on the margin⌉ discipulus, sed nihil minus agresticus(?). Qualecumque sit et quantumvis mihi molestum, non tamen haec res tanti mihi erit umquam, ut in gratiam beginae Panormitanae ego velim monachus fieri Franciscanus. Nihil mihi dolet magis quam quod tu mea causa tantum susceperis frustra laboris et invidiae. Verum fieri poterit, ut scena harum rerum semel vertatur et alia appareat facies superinscribed in place of crossed-out faciat⌈faciatfaciesfacies superinscribed in place of crossed-out faciat⌉, quod, nisi me fallat animi praesagium, fiet brevi. Vale, Domine mi.