List #2372
[Ioannes DANTISCUS] do [Samuel MACIEJOWSKI]Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-07-17
Regest polski:
Dantyszek relacjonuje Maciejowskiemu najnowsze wydarzenia w procesie sądowym [Anny] Woszczkowej (Wachslagerinn). Wbrew licznym dotychczasowym wyrokom kobieta wciąż narzuca się swoimi skargami królowi [Zygmuntowi I] i członkom jego dworu. Dantyszka oskarżyła o stronniczość, toteż wyłączył się on z działań podjętych przez radców [pruskich], którzy przełożyli rozpatrzenie sporu na ostatni sejm [pruski] w Malborku [w maju 1541]. Woszczkowa przez cały czas jego trwania nie stawiła się jednak przed Radą [Pruską], podczas gdy druga strona domagała się, by sprawa była procedowana.
Tymczasem Woszczkowa przebywała na zamku malborskim, gdzie zniesławiała Dantyszka oraz Maciejowskiego przed niektórymi panami i wieloma innymi osobami, zarzucając im przekupstwo i twierdząc, jakoby Maciejowski popadł w wielką niełaskę u królowej [Bony], ponieważ odmówił jej udostępnienia swojej korespondencji z Dantyszkiem na temat procesu.
Pod koniec sejmu Woszczkowa przysłała do Radców [Pruskich] usprawiedliwienie swojej nieobecności, rzekomo z tytułu choroby. Adwersarze Woszczkowej poprosili, by w związku z uchylaniem się przez nią od zawarcia nakazanej przez króla ugody, wyegzekwowano królewski wyrok uzyskany przez Dantyszka w drodze powrotnej z Wrocławia [tj. latem 1538].
Radcy [pruscy], wciąż bez udziału Dantyszka, zadecydowali o przeprowadzeniu egzekucji królewskiego wyroku. Woszczkowa nie stawiła się w Toruniu, by poddać się egzekucji, lecz złożyła apelację do króla. Apelacja ta nie został jednak dopuszczona, jako sprzeczna z prawem.
W tej sytuacji strona pokrzywdzona prosi Maciejowskiego o wstawiennictwo u króla, Dantyszek zaś gorąco tę prośbę popiera, odwołując się do praw , obowiązujących [w Prusach] od 300 lat. Przestrzega przed zamętem, jaki powstanie, jeżeli przestaną one być respektowane.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissime in Christo Pater et Domine paper damaged⌈[omine]omine paper damaged⌉, [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉ honoran(de) or honoran(dissime)⌈honoran(de)honoran(de) or honoran(dissime)⌉.
Salutem et fraternorum obsequiorum meorum commendationem paper damaged⌈[obsequiorum meorum commendationem]obsequiorum meorum commendationem paper damaged⌉.
[...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉rat superiori anno serenissima
Quod
Scribitur igitur Dominationi Vestrae Reverendissimae paper damaged⌈[ominationi Vestrae Reverendissimae]ominationi Vestrae Reverendissimae paper damaged⌉ a parte laesa Dominationi Vestrae Reverendissimae, quae eiusdem superinscribed in place of crossed-out cuius⌈cuius quae eiusdem quae eiusdem superinscribed in place of crossed-out cuius⌉ patrocinium implorat [...] paper damaged⌈[...][...] paper damaged⌉, ut illi strenue impartiat et nos ab ea