List #6228
Ioannes DANTISCUS do Bona SforzaHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1544-01-04
Regest polski:
Przed ostatnim listem otrzymał jeszcze dwa listy królowej. W pierwszym znajdowała się nominacja królowej na kanonię warmińską dla Jana Wolskiego. Jednak królową źle poinformowano w tej sprawie, jako że kanonik Mikołaj Kopernik nie zmarł niedawno, lecz wtedy, gdy Dantyszek był w drodze do Krakowa. Kopernik wyznaczył koadiutora [Jana Loitza], zatwierdzonego przez Stolicę Apostolską, który zgodnie z prawem wszedł w posiadanie kanonii po jego śmierci. Dlatego Dantyszek nie mógł spełnić jej prośby zawartej w liście z 8 listopada. Zdaniem Dantyszka lepiej będzie, jeśli Wolski, który prowadzi życie towarzyskie typowe dla współczesnej młodzieży szlacheckiej, a nauki odbierał jedynie w szkole w Elblągu u Gulielmusa Gnapheusa, wygnanego na mocy mandatów królewskich przez niego z diecezji za pojęcie żony, uda się na kilka lat na studia do Włoch, gdyż wyjazd do Niemiec w tym celu jest zabroniony ze względu na luteranizm. Dantyszek w przyszłości dopilnuje wykonania nominacji królowej, o ile będą zgodne z prawem.
W listach z 21 listopada i 10 grudnia królowa informuje, że przekaże Dantyszkowi odpowiedź [starosty rogozieńskiego Stanisława Sokołowskiego] dotyczącą sprawy starościny rogozieńskiej [Hanny Czernej]. Dzięki działaniom królowej nieszczęśliwie ożeniona kobieta pozna jej przychylność względem siebie.
Dantyszek ucieszył się, że królowej spodobała się jego przesłana książeczka. Jej zawartość bowiem została już wcześniej spalona.
Na temat sytuacji księcia Jülich [Wilhelma Bogatego] i cesarza [Karola V] nie ma żadnych pewnych wiadomości ponad te, które wcześniej przesłał. Docierają do niego tylko niesprawdzone plotki. Kiedy otrzyma pewniejsze wiadomości, przekaże je królowej.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Serenissima Reginalis Maiestas et Domina, domina clementissima.
Humillimam orationum et servitiorum meorum commendationem.
Redditae mihi sunt ante cf. BJ, 6657, f. 397r
non indiligenter exercet, bonis litteris alicubi in
Ceterum, quae in litteris cf.
Exhilaravit me, quod libellus[1] a me missus non displicuerit, igni enim, quae in eo habentur, iam a me fuerant destinata.
De