List #975
Stanisław KOSTKA do Ioannes DANTISCUSMarienburg (Malbork), 1533-07-08
odebrano [1533]-07-09 Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Publikacje:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissimo in Christo patri et domino, domino
Reverendissime in Christo pater et domine, domine semper gratiosissime. Post obsequiorum meorum indefessam promptitudinem.
Ad informationem Reverendissimae Vestrae Dominationis et magnifici domini palatini Pomeraniae etc. atque meam de aedificatione templi Marienburgensis, qualis s(erenissimae) or s(acrae)⌈s(erenissimae)s(erenissimae) or s(acrae)⌉ regiae maiestatis, domini mei clementissimi, animus sit, Reverendissima Vestra Dominatio ex inclusa hac scheda ex litteris regiis, quantum ad eum punctum attinet, excerpta, intelliget.
Ceterum cum proximis elapsis diebus villam Kulborn huc ad arcem Marienburgensem spectantem, ab ipso magnifico domino castellano Gdanensi, ne bonis hereditariis Kirspurgensibus incorporaretur, optaverim, Reverendissima Vestra Dominatio utriusque partis praesentato negotio errorem quendam per cancellariam in nomine commissum declaravit atque voluit, ut eundem errorem declarationi et determinationi s(erenissimae) or s(acrae)⌈s(erenissimae)s(erenissimae) or s(acrae)⌉ regiae maiestatis, domini mei clementissimi, permitterem, quod ego pro iussis Reverendissimae Vestrae Dominationis quam lubentissime suscepi, tamen nec Reverendissima Vestra Dominatio huic declarationi aliquem iniunxit terminum et, ne in officio meo negligens suspicer Io, rogo Reverendissimam Vestram Dominationem iam tandem huic negotio prospicere dignetur, ut huic determinationi regiae dies sive terminus assignetur.
Accepi insuper, quamvis non certe, nonnullos harum terrarum dominos consiliarios me apud reverendissimum dominum episcopum Cracoviensem ac regni Poloniae cancellarium et dominum meum gratiosissimum detulisse, quod ego in contemptum et despectum dominorum consiliariorum eis ipsis nonnulla cognomina imposuissem et cum in BCz, 243, p. 308 {in} eo negotio cum Reverendissima Vestra Dominatione egerim, eampiam meam innocentiam et excusationem quam facillime admittere dignata, quod et apud omnes dominos consiliarios fecissem, si rescivissem tale quidquam in personam meam ab aliquo hominum apud eorum magnificentias et dominationes alere. Nihilominus tamen, cum Reverendissimae Vestrae Dominationis unicum patrocinium mihi imploro eamque primatem huius patriae mihi facile persuadeo, obsequentissime eam ipsam precor et obtestor, dignetur iam denique mihi consilii esse, quo modo me hac re expurgem, nam id faciam, si quis aperta fronte et rei veritate, quiscumque ille fuerit, id factum in faciem impingere audebit, pro votis Reverendissimae Vestrae Dominationis et omnium dominorum consiliariorum me expurgabo et, si tum denique per innocentiam meae expurgationi non dabitur locus, Reverendissimae Vestrae Dominationis correctioni subiacebo. Nam Reverendissimae Vestrae Dominationis praecipue et omnium dominorum consiliariorum gratiam mihi non aliter atque vitam ipsam observo, cui me omnibus obsequiis meis unice in patrocinium commendo, quam Deus Optimus Maximus diu sanam et incolumem conservare dignetur.
Ignem Lubaviae grassatum ut condoleam his scriptis, ipsa amicitia postulat, sed ne dolorem dolori aut flammae oleum addere videar, ut taceam, animus persuadet. Attamen ne Reverendissima Vestra Dominatio aliter de me sentiat, precor, quam de eo, qui ex animo et cum Reverendissima Vestra Dominatione et omnibus conflagratis condolet. Quibus me iterum gratiae Reverendissimae Vestrae Dominationis commendo.
Ex
Eiusdem Reverendissimae Vestrae
D(ominationi) or D(ominationis)⌈D(ominationi)D(ominationi) or D(ominationis)⌉
deditissimus
Sumus[1] contenti, ut cives Marienburgenses aedificia ecclesiae suae continuent ea dumtaxat muri spissitudine, quae antiqua fundamenta non excedat, maiorem vero spissitudinem ipsius muri et murum alium novum in novo fundamento tu nequaquam fieri permittas propter securitatem castri nostri Marienburgensis, cuius moeniis ecclesia praedicta nimis adiecta est.
[1] Excerpt from the letter of the King Sigismund I Jagiellon to Stanisław Kostka.