Reverendissimae Vestrae Paternitatis erga me inveterata benevolentia et summa familiaritas, quae iam multos annos mihi perspecta et cognita est, confidentiam mihi singularem praestat, ut saepenumero et iam denuo, quae honesta et huic praesentium exhibitori ⌊Ambrosio Hardi⌋, subdito meo, conducibilia spero, ab eadem Reverendissima Paternitate Vestra desiderare non vereo.
Exponit mihi dictus ⌊Ambrosius⌋, quomodo venerabiles domini ⌊canonici ecclesiae Culmensis⌋ quandam summam pecuniarum, videlicet centum marcarum Pruthenicalium, apud quendam civem in ⌊Thoronia⌋ arrestari fecerunt. Quae summa pecuniarum iure proximitatis et successionis naturalis post mortem quondam domini Raphaelis canonici Culmensis ad praefatum ⌊Ambrosium⌋ est devoluta et pleno iure ad eundem spectat et pertinet. Cuius negotii effectum ex ⌊ipso⌋ coram agente longiore explicatione cognoscet. Quam ob rem rogo, Reverendissima Paternitas Vestra in negotio hoc, quantum necessitas expostulabit, pro sua prudentia praefato ⌊Ambrosio⌋ auxilio et patrocinio adesse sibique in ea re de indemnitate iustitiaque debita ms. opurtuno reg. opportuno⌈opurtunoms. opurtuno reg. opportuno⌉ modo providere eundemque sumptibus et fatigis non necessariis levare gratiose dignetur. Itaque cum sim Reverendissimae Vestrae Paternitati non vulgari, sed antiquo et, ut spero, intimo amore devinctus, persuadeo mihi Reverendissimam Vestram Paternitatem non modo non invite, sed etiam perlibenter et alacri benignitate id esse facturam[1]. Est enim is, ⌊qui⌋ Reverendissimae Vestrae Paternitati reddit meas litteras, mihi iam aliquod annos perfamiliaris, cuius etiam fidem erga me habeo exploratam, quare benevolentiam omnem, quam Reverendissima Paternitas <Vestra> huic causae exhibuerit, mihi quam gratissimam futuram non secus, quam in me collata sit. Quod si mearum precum gratia vel intuitu effecerit, iterum persuadeat sibi Reverendissima Vestra Paternitas me omnia, quae ad suam dignitatem augendam spectabunt, quae est per se amplissima, summo semper studio suscepturum et defensurum. Nam nihil est, quod malim, quam Reverendissimae Vestrae Paternitati omni opera diligentiaque mea gratificari, modo in aliquo intelligam Reverendissimae Paternitati <Vestrae> officium meum profuturum.
Et cum hiis me Reverendissimae Vestrae Paternitati tamquam Domino et singularissimo
AAWO, AB, D. 67, f. 230v amico unice commendo ac Reverendissimam Vestram Paternitatem in pristina erga me benevolentia perseverare etiam atque etiam opto, imprecans Reverendissimae Vestrae Paternitati longaevam ad Nestoreos annos optimam valetudinem.