Venit nu ms. i(!)
⌈uu ms. i(!)
⌉diustertius ⌊huc⌋ nuntius Vestrae Reverendissimae Dominationis ad curiam reg(iam) proficiscens,[1] qui mihi amicas Dominationis Vestrae Reverendissimae reddidit ⌊⌋. Quod in ⌊⌋ recolit ea, quae ⌊reverendissimo Plocensi⌋ ad mem ms. n(!)
⌈mm ms. n(!)
⌉oriam reduxi written over it⌈itii written over it⌉, placent cunctis mihi, et quod hoc ipsum ego etiam nunc facerem, Vestra Reverendissima Dominatio me adhortatur, nihil enim haesito me hoc iam pridem fecisse Dominationem Vestram Reverendissimam ex litteris regiis, item et ⌊Plocensis praesulis⌋, quarum exemplaria Dominationi Vestrae Reverendissimae communia fecimus, intellexisse, p... illegible⌈...... illegible⌉ praeter quod de contributione nihil mentionis fecerimus. Nam(?) eiusdem(?) ferme omnem nobilitatem, cives et plebeos difficiles ad illam nunc praestandam sese reddunt ob inaequali<ta>tem, quae ... illegible⌈...... illegible⌉ in novissima contributione servata est, scio etc. Audiemus id in futuro ⌊conventu⌋.
Consului tunc sacrae ⌊maiestati regiae⌋, ut ⌊ambobus cancellariis Regni⌋, item ⌊episcopo Plocensi⌋, qui tunc etiam in ⌊Lituania⌋ hoc officio prout nunc facit singulariter, ne eius maiestati illam nisi in universum exigerit. Si secus faciet, non solum modicam perciperet pecuniam, sed et non mediocrem etiam inter omnes ⌊Prutenos⌋ excitaret discordiam ... illegible⌈...... illegible⌉ futuram et oblucta ms. gu(!)
⌈ctacta ms. gu(!)
⌉tionem alterum adversus alterum. Exauditus autem non fui, quo super habeo regia diplomata. De his coram extensius in mutuu ms. a(!)
⌈uu ms. a(!)
⌉m colloquium cum Reverendissima Dominatione Vestra conferam et tutius.
Quam interea felicem et incolumem ad vota valere et vivere cupiens.