» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

Wiersz #18

Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Deprecatio
napisany before 1512-02-12 pierwodruk 1512-02-12

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVI w., BK, 212, k. 42r-v
2kopia język: łacina, XVI w., BK, 219, k. 40v


Podstawy źródłowe - stare druki:
1DANTISCUS 1512 (Ad Sigismundum deprecatio) (in extenso)
2DANTISCUS 1764 (Ad inclitum Sigismundum I regem Poloniae deprecatio) s. 17 (in extenso)

Publikacje:
1DANTISCUS 1938 (Posłowie do Epithalamium) Nr 3, s. 17-19 (polski przekład, Jan Michał HARHALA)
2Dantisci Carmina (Epithalamium Sigismundi et Barbarae. Deprecatio) Nr 12. 3, s. 56-57 (in extenso)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Sigismundum deprecatio / Prośba do Zygmunta) s. 64-65 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Non matutino crudas, rex inclute, vultu
Primitias scribae suscipe, quaeso, tui!
Maturas capies, teneris sint otia Musis;
Otia tranquillo pectore Phoebus amat.
5
Marte satos alii fratres regesque superbos
Cantent, gesta ducum multaque bella virum,
Ter centum Fabios, Catulos fortesque Camillos,
Africa sive quibus nomen in orbe dedit,
Aut Marios, Decios, Curios geminosve Catones,
10
Marcellum, Sullam Fabriciumque gravem,
Pompeiosque duos vel Caesaris ardua gesta,
Quosve dedit claros Punica terra duces,
Aut fortem iuvenem, deceptam cernere cuius
Porsena non potuit mitis in igne manum,
15
Seu celebrent illum, cui post sua terga revulsus
Pons erat, Etruscis cognitus ense viris!
Te solum, rex magne, canam, Sigismunde, tuosque,
Dent modo textrices stamina longa deae.
Dum verno veniet maturior annus agello,
20
Fecundi capies grandia dona soli.
Iam mentem metire tui, non munera, servi:
Cor hominis flectit, non data tura, deos!