Poem #2
De virtutis et fortunae differentia somnium. Ad Drevicium epigrammawritten before 1510-12-24 first edition 1510-12-24
Early printed source materials:
| 1 | DANTISCUS 1510 (Ad Matthiam Drevicium epigramma) (in extenso) |
Prints:
| 1 | Dantisci Carmina (De Virtutis et Fortunae differentia somnium. Ad Drevicium epigramma) No. 1. 2, p. 1-3 (in extenso) |
| 2 | Antologia 1985 (Epigram do Drzewickiego) p. 215 (Polish translation, Edwin JĘDRKIEWICZ) |
| 3 | DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Drevicium epigramma / Do Drzewickiego epigram) p. 2-31 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA) |
| 4 | Antologia 1996 (Ad Drevicium epigramma / Do Drzewickiego epigram) No. 2, p. 134-137 (in extenso; Polish translation, Anna KAMIEŃSKA) |
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Dives Arabs Rubro quas colligit aequore gemmas,
Munera dat domino, debita dona, suo;
Purpuream Tyrius dat tinctam murice lanam;
Dat ferus e pharetra tela minuta Getes;
Et quae spicifero crescere rure solent.
Ast inopes, venerande pater, dant munera vates,
Quae labor ingenii crebraque cura facit.
Si mihi regna forent, si Croesi gaza beati,
Donarem pateras auro calicesque nitentes,
Quae vel Erythraeis invenit Indus aquis.
His ego cum careo, tibi do, dignissime praesul,
Quae modo dat numeris pulcher Apollo meis.
Nostro praecedit tempore, condidimus,
Et nuper fueras quae de Virtute locutus,
Spernitur a stolidis quae modo ubique viris.
Sic, ut quisque vir est, loquitur. Tu sedulo claram
Fortunaeque minas, quondam quis saepius actus,
Nil metuis; tibi plus illa nocere nequit.
Primitias has ergo meas grato accipe vultu
Indeque Danitisci sis memor, oro, tui!
Credo, satisfaciet, qui dederit, quod habet.
Munera dat domino, debita dona, suo;
Purpuream Tyrius dat tinctam murice lanam;
Dat ferus e pharetra tela minuta Getes;
5
Rusticus assiduo quae donat quaerit aratroEt quae spicifero crescere rure solent.
Ast inopes, venerande pater, dant munera vates,
Quae labor ingenii crebraque cura facit.
Si mihi regna forent, si Croesi gaza beati,
10
Si mihi divitiae divitis inde Midae,Donarem pateras auro calicesque nitentes,
Quae vel Erythraeis invenit Indus aquis.
His ego cum careo, tibi do, dignissime praesul,
Quae modo dat numeris pulcher Apollo meis.
15
Quantum Virtutem Fortuna volubilis almamNostro praecedit tempore, condidimus,
Et nuper fueras quae de Virtute locutus,
Spernitur a stolidis quae modo ubique viris.
Sic, ut quisque vir est, loquitur. Tu sedulo claram
20
Virtutem divo pectore et ore refersFortunaeque minas, quondam quis saepius actus,
Nil metuis; tibi plus illa nocere nequit.
Primitias has ergo meas grato accipe vultu
Indeque Danitisci sis memor, oro, tui!
25
Carmina divitiae mihi sunt et carmina gemmae.Credo, satisfaciet, qui dederit, quod habet.