Liczba odwiedzin: 63
» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

Wiersz #2

De virtutis et fortunae differentia somnium. Ad Drevicium epigramma
napisany before 1510-12-24 pierwodruk 1510-12-24

Podstawy źródłowe - stare druki:
1DANTISCUS 1510 (Ad Matthiam Drevicium epigramma) (in extenso)

Publikacje:
1Dantisci Carmina (De Virtutis et Fortunae differentia somnium. Ad Drevicium epigramma) Nr 1. 2, s. 1-3 (in extenso)
2Antologia 1985 (Epigram do Drzewickiego) s. 215 (polski przekład, Edwin JĘDRKIEWICZ)
3DANTISCUS 1973, 1987 (Ad Drevicium epigramma / Do Drzewickiego epigram) s. 2-31 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA)
4Antologia 1996 (Ad Drevicium epigramma / Do Drzewickiego epigram) Nr 2, s. 134-137 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Dives Arabs Rubro quas colligit aequore gemmas,
Munera dat domino, debita dona, suo;
Purpuream Tyrius dat tinctam murice lanam;
Dat ferus e pharetra tela minuta Getes;
5
Rusticus assiduo quae donat quaerit aratro
Et quae spicifero crescere rure solent.
Ast inopes, venerande pater, dant munera vates,
Quae labor ingenii crebraque cura facit.
Si mihi regna forent, si Croesi gaza beati,
10
Si mihi divitiae divitis inde Midae,
Donarem pateras auro calicesque nitentes,
Quae vel Erythraeis invenit Indus aquis.
His ego cum careo, tibi do, dignissime praesul,
Quae modo dat numeris pulcher Apollo meis.
15
Quantum Virtutem Fortuna volubilis almam
Nostro praecedit tempore, condidimus,
Et nuper fueras quae de Virtute locutus,
Spernitur a stolidis quae modo ubique viris.
Sic, ut quisque vir est, loquitur. Tu sedulo claram
20
Virtutem divo pectore et ore refers
Fortunaeque minas, quondam quis saepius actus,
Nil metuis; tibi plus illa nocere nequit.
Primitias has ergo meas grato accipe vultu
Indeque Danitisci sis memor, oro, tui!
25
Carmina divitiae mihi sunt et carmina gemmae.
Credo, satisfaciet, qui dederit, quod habet.