» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #994

Iustus Lodvicus DECIUS (DECJUSZ, DIETZ) to Ioannes DANTISCUS
Cracow, 1533-08-16
            received 1533-09-08

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, AAWO, AB, D. 3, f. 88 + f. [1] missed in numbering after 88
2register with excerpt in Latin, English, 20th-century, CBKUL, R.III, 31, No. 275

Auxiliary sources:
1register in German, 20th-century, B. PAU-PAN, 8247 (TK 9), f. 344

Prints:
1AT 15 No. 405, p. 554-556 (in extenso; Polish register)
2DE VOCHT 1961 No. DE, 258, p. 180-181 (English register; excerpt)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Reverendissimo in Christo patri et domino, domino Ioanni Dantisco Dei [g]ratia episcopo Chulmensi, domino suo gratioso

Reverendissime Praesul, humilem commendationem et salutem plurimam.

Quod meas et Erasmi litteras accepit, recte habet, transmisi etiam illi, quam ad me nunc Reverendissima Paternitas Vestra misit, epistulam. Quam tute non committerentur tabellario pecuniae, iussi, ut Franckofordiae Frobennianis pro Erasmo floreni Rinenses 45 numerentur, etiam si fuerat, cur excusarem officium undiquaque scilicet huiusmodi petitus telis, cum ferme nullus sit, qui velit esse solvendo. Verum et hic magis utrique vestrum quam mihi ipsi memet accomodare volui.

Vehementer doleo miserabilem hunc ab igne casum. Mihi cognitus est locus ille et miror in eo oppidulo id fieri tam cito potuisse, verum cum revolvo in animo, quid nostra aetate Venetiis, Pataviae, Wiennae Austriae, Cracoviae, paulo ante Wilnae etiam accidit neque mirum neque novum est. Casus sunt humani et forti ferendi animo, si videmus his graviora aliis contingere. Culmense oppidum a conflagratione bis vidi, spectaculum certe commiseratione dignum, sed, ut scit Reverendissima Dominatio Vestra, cum multis illis commune.

Bellum hoc maritimum tanto maiore nostros affecit damno, quo minus exspectatum fuit. Optarim ego Lubecensibus istis, ut meritas solverent poenas, nisi enim pacatum fuerit, vereor, ne male cadat belli alea. Interim nos afficimur iniuria.

Ad 14 Augusti accepi domini Sigismundi ab Herberstein litteras. Scribit regem Ferdinandum iter in Boemiam adornasse, praemissis iam sarcinis et quod ibi regina designarit puerperium suum.

Interea canteriis equis adcurrit ex Constantinopoli nuntius, qui oratores regis 3 Iulii Constantinopoli digressos significavit. Scribunt autem, quod pacem regi acceptabilem confecerint et praeterea nihil amplius significarunt. Ea novitas regem Wiennae continuit. Haec ille.

Ex Buda habemus, quod Gritti filius venerit ad Ioannem regem, nuntians pacem confectam condicionibus certis et, ut rex Ferdinandus toto regno Hungariae cedat. Sunt, qui submurmurant de condicionibus hoc modo, quod rex Ioannes habeat quidem regnum, sed non ducat uxorem, eo mortuo, Ferdinando aut illius heredibus cedat regnum, Ioannes belli sumptus persolvat Ferdinando. Eas sit Gritti moderaturus. Et quia Ioannes non est solvendo, Ferdinandus interea pignoris loco teneat, quae nunc habet et fortassis adhuc plura. Sed ista sunt incerta.

Andreas ... De Orio Neapoli solvit cum XLV triremibus [et] XXV navibus, versus Coron, ut ab obsidione illud liberet regnum, habet autem secum omnes ferme Hispanos, qui Wiennae cum caesare fuerunt. Gallorum regis orator Camillus Ursinus cum domino Laski Constantinopolim concesisse dicitur.

Fama habet summum pontificem Angliae regem anathemate percussisse, ni ad dictam diem, dimissa concubina, recipiat legitimam ad se uxorem. Quid censes, faciat insanus?

Sigismundus a Dyetrichstein fulmine ictus in arce sua periit. Haec sunt externa, nos in aquis toti sumus, laborant causone multi. Ego toto iam mense pedagrico laboro malo. Commendo me Reverendissimae Dominationi Vestrae et saluto Campensem.

Datum Cracoviae, XVI Augusti 1533.

Reverendissimae Dominationi Vestrae deditissimus Iostus Lodvicus Decius scripsit