Reverendissimo in Christo Patri, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, provinciae Prussiae primati domino observandissimo

Reverendissime in Christo Pater et domine observandissime.

Salutem et felicitatem.

Reddidit mihi dominus palatinides Pomeraniae litteras Vestrae Reverendissimae Paternitatis solita humanitate et benignitate plenas, quas ea qua decet observantia accepi et plurimas ago gratias, quod mei, servi sui minime meriti, non sit immemor. Quo nomine ita me sibi reddidit devinctum, ut mecum saepius cogitem, quibus officiis me in illius gratiam penitius insinuem. Sed cum fortasse non dabitur facultas, curabo saltem, ut me humanitatis benignitatisque suae gratum cognoscat et, si quid curandum commiserit, fidelem servum experiatur.

Demiror, quod litterae meae, quas ante aliquot menses per dominum Gregorium Raw, subditum Vestrae Reverendissimae Paternitatis, quem ipsamet et principi, et mihi commendaverat, dederam, tantisper illi non sintt redditae, quas profecto redditas esse iam pridem existimabam. Et prolixe omnia eis prosecutus sum, quae tum hic acta fuerant. Fuere etiam nonnulla, quae Paternitatem Vestram Reverendissimam libenter lecturam nihil dubitabam. Cum igitur nunc de homine diligentius inquirerem, ubi sit, cur ad Vestram Reverendissimam Paternitatem non pervenerit, dictum est mihi eum coronae negotii sui vel nepotum suorum causa substitisse. Atque ita unice rogo, ne putet me tam neglegentem esse vel magnorum virorum litteras ad me datas parvi facere. Respondi, ut dixi, officiosissime, et[iam] nonnulla, quae scriptu digna existimabam, adiunx[i]. Iubeat velim sibi litteras meas reddi, nam illa repetere non vacat et excidisse iam e memoria aliqua videntur.

Nunc quod scribam non habeo, praeter sacrae regiae maiestatis iunioris optimam valetudinem, discedet autem hinc die nona mensis huius Cracoviam versus serenissimorum principu[m] parentum suorum invisendorum et nonnullorum negotior[um] suorum causa. Serenissima reginalis maiestas ista iunior gravissima distinebatur infirmitate a[b] ipsa Dominica Laetare et recidivaverat bis iamque morti proxima fuit. Sed Deus omnipotens ope medicorum destitutam potentia sua servavit nobis ... recipit vires et heri cenavit in publico, servitu[m] est ei de more.

Plura nequeo scribere, n[am] secundo iam vocor ad principem.

Commend[o] me in gratiam Vestrae Reverendissimae Paternitatis.

Vilnae, die prima Mai 1545.

Deditissimus servitor Matthias e [Ma]colin scripsit