Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Petro Dei gratia episcopo Cracoviensi etc. et regni [Polo]niae vicecancellario, domino meo colendissimo

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine colendissime. Obsequiorum meorum plurimam commendationem.

Singularem illam erga me Dominationis Vestrae Reverendissimae benevolentiam et propensionem abunde iterum ex litteris, quas Faso[lt] ad me attulit in negotio Varmiensi, cognovi habeoque, quas possum, Dominationi Vestrae Reverendissimae gratias. Cumque domini canonici (reverendissimo domino Varmiensi nihil impingo), qui Gyzanae sunt factionis, vident se nihil apud maiestatem regiam proficere, mihi officere conantur et modis omnibus student, ut me ex titulo ecclesiae et canonicatu eicere possint, nacti ad id rabulam satis idoneum, Alexandrum Sculteti, qui publicum olim Romae agebat lenonem. Is me a multis annis est persecutus et ex binis nominationibus maiestatis regiae (si meminit Dominatio Vestra Reverendissima) per mentales reservationes prius me etiam eiecit et in expensis cum censuris et picturis condemnatum affixit et nisi paulo post destitisset opera domini Balinski, cui id ipsum maiestas regia iniunxerat, male fuisset tractatus. Is iterum struit mihi insidias, dicens Albertum Bischof, cui ego ex collatione reverendissimi domini Varmiensis ad postulationem reginalis maiestatis in mense ordinarii successi, in mense pontificis mortuum et nescio quae alia pro iuribus suis habere se asserit. Tacuisset bonus iste vir, si negotium coadiutoriae tractari coeptum non fuisset, hinc illae lacrimae etc. Scripsi igitur regiae et reginali maiestati, opem, ut rabula iste, dudum de me pessime meritus, castigaretur, implorans.

Qua de re Dominationem Vestram Reverendissimam impense rogo, quae etiam istiusmodi hominibus favere non solet, litteras meas sic coram maiestate regia temperet, ut hac in causa aliquid impetrasse, quo ab hoc homine securus sim, videar.

Habeo item Dominationi Vestrae Reverendissimae, quas possum, gratias de spe data remittendae mihi contributionis, quam, ut ipse et non exactores colligere possim, quod etiam reverendissimo domino Varmiensi permissum est, summopere rogo.

Superioribus meis litteris scripsi Dominationi Vestrae Reverendissimae mihi cum illustri domino duce in Prussia optime convenire, quod vereor non diu duraturum. His transactis diebus obtulit se casus in causa quadam matrimoniali, quae cum mere ad iudicium meum spectet, dominus dux illam episcopis suis Sambiensi et Pomezaniensi diiudicandam commisit, qui ad me litteras compulsoriales sigilla in caput litterarum imprimentes, ut caesar facit, dederunt, postulantes a me, cum testes sub dioecesi mea sint quemadmodum et partes, ut illos citarem et in causa praescribentes mihi examinis modum et interrogatoria, eos testes examinarem dictaque illorum sub sigillo meo quam primum ad eos transmitterem, non secus mihi hoc iniungentes atque si essem eorum suffraganeus.

Ad quod illis respondi mihi id nequaquam sine superiorum meorum consensu et voluntate licere, cum sim immediate pontifici et Ecclesiae apostolicae subiectus, a cuius oboedientia et iuramentis illi praestitis descivissent, in gravissima excommunicatione perseverantes, unde ego illos pro ordinariis iudicibus in spiritualibus recognoscere non possem neque in externum ius, cui illud non competeret, ad istiusmodi iudicum requisitionem dicta testium transmittere, aut ad talium iudicum instantiam vocare et examinare testes sine reverendissimi domini archiepiscopi Gneznensis et aliorum maiorum meorum scientia. Hoc meum responsum ducem male habuit, scribens mihi se non putasse tam hebes responsum, stumff antwurt, a me prodire debuisse. Scripsi igitur reverendissimo domino Gneznensi, neque hoc Dominationem Vestram Reverendissimam latere volo, ut me Dominationes Vestrae Reverendissimae edoceant, quomodo in his me gerere debeam.

Rogo praeterea Dominationem Vestram Reverendissimam mihi mittere velit exemplum tractatuum et articulos inter serenissimam maiestatem regiam et illustrem dominum ducem confectos, ut in omnem eventum scire possem, quibus modis vicinitas ista mihi erit servanda, iam enim meis et mihi in graniciebus iniurias facere incipiunt, missurus sum igitur his diebus ad dominum ducem fratrem meum. Quid ille reportaverit, Dominationem Vestram Reverendissimam non latebit.

Reverendissime et colendissime mi Domine. Vacuum hic nidu[m] [inveni] estque episcopatus iste parvorum proventuum, qua de [re] [cog]or me ad minus per duos annos hic contine[re], [quo] colligere possim, ut creditoribus sim solvendo [neque] etiam fortassis prius consecrationi potero inte[ndere], quam a nemine libentius quam a Dominatione Vestra Reverendissima [velim] percipere. Scribo igitur domino doctori Resszicze, ut pro tali tempore dispensationem mihi obtineat; quam habeo, durat adhuc usque ad Maium. Moram istam certe non temere quaero, sed necessitate mea id exigente, quam ut Dominatio Vestra Reverendissima pro veteri in me sua gratia, ubi potest, adiuvet, maximopere oro et obtestor, semper Dominationi Vestrae Reverendissimae futurus devinctissimus. Cui me totum dedo et humiliter commendo.

Ex castro Lubaviensi, 3 Decembris anno Domini 1532

Reverendissimae Dominationis Vestrae devinctissimus Iohannes episcopus Culmensis manu propria.