List #16
[Ioannes DANTISCUS] do [Andrzej ZEBRZYDOWSKI]s.l., [1546-12-07]
Regest polski:
Adresat nie odpowiedział na własnoręczny list Dantyszka przesłany przez jego powinowatego, burmistrza gdańskiego Georga Scheweckego. Zamiast tego lekceważąco wyraził się o Dantyszku wobec wielu ludzi. Nie naruszyło to życzliwości Dantyszka, której wyraz daje w niniejszym piśmie.
Bronił adresata przed zarzutami, jakie pojawiały się w Prusach w związku z obecnością kobiet w jego otoczeniu. W obronie tej wspierał go biskup chełmiński [Tiedemann Giese]. Spotkała ich za to taka odpłata, że posądza się ich o herezję i obżarstwo. Nawet gdyby były to zasadne oskarżenia, adresat zamiast ich oczerniać, powinien braterskimi napomnieniami odwieść ich od błędu. Odstąpiliby wtedy od niewłaściwego postępowania i okazali wdzięczność.
Prosi, aby adresat nie trwał w tej opinii o nich, lecz poznał ich obyczaje od ludzi, którzy ich dobrze znają. Być może wtedy zmieni o nich zdanie i będzie im życzliwszy. Rzeczy, które Dantyszek czyni z obowiązku wynikającego ze złożonej przysięgi, choć są dla adresata przykre, nie powinny zakłócać ich przyjaźni. Jako oznakę jej trwałości ofiaruje swoją pomoc w wyświęcaniu kapłanów w jego diecezji [włocławskiej].
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
| ||||||||
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Reverendissime mi Domine.
Tametsi litteris manu mea ad Dominationem Vestram Reverendissimam per spectabilem dominum Georgium
Ego quidem quorundam apud
Ne itaque in ea de nobis opinione persistat, verum ab iis, qui nos penitius norunt, de vita moribusque nostris disquirat, rogo. Tum forte mutabit et sententiam, et benevolentiorem in nos concipiet mentem. Quod ad me attinet, si quid ex officio, ad quod iusiurandum me astrinxit, facio non satis Dominationi Vestrae Reverendissimae gratum, ne ob id, quaeso, causari velit me a nostra olim inter nos inita amicitia descivisse, quam apud me firmam esse, vel hoc praebeat indicium, quod hic, apud ecclesiam meam, si qui
Cui commendatissimus esse cupio etc.
AAWO, AB, D. 6, f. 132r