Letter #1623
Stanisław AICHLER to Ioannes DANTISCUSRome, 1537-04-10
received [1537]-07-16 Manuscript sources:
Auxiliary sources:
|
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Reverendissimo in Christo Patri Ioanni Dantisco Dei gratia episcopo Culmensi, Domino suo in maioribus semper observando
Cum sui humillima commendatione plurimam salutem et perpetuam felicitatem optat. Amplissime clarissimeque antistes.
Quod et ignotus et rudis Tuam Celsitudinem ineptis scriptis ita libere seu verius temere interpellare ausus sim, non iniuria profecto impudentiae macula essem aspergendus. Verumenimvero cum ex domini parentis mei litteris iam iam acceptis intellexerim, quanto beneficio me absentem ac plane immeritum Tua Celsitudo affecerit, non potui non saltem vel brevi epistula continuo gratum animum significare.
Saepius equidem Tuae Celsitudinis liberalitatem tam erga studiosos, quam ceteros omnes, omnium ore constanter predicari audivi, nunc vero isthanc communem hominum de Tua Celsitudine opinionem longe verissimam cognosco sentioque. Quin ipsemet Tuae Celsitudinis munificentiae incomparabilem magnitudinem ubique honorificentissime profiteri et effere auspicor. Tua enim Celsitudo, dum superioAAWO, AB, D. 4, f. 109vribus comitiis Cracoviae celebratis apud dominum parentem meum ageret, studiis meis annuum subsidium et sponte pollicita est et libenter constituit. Deus immortalis, quam excellens hoc ms. haec(!) ⌈hochoc ms. haec(!) ⌉ est divinae propemodum benignitatis signum! Ac dicendo minime consequi possum, quantopere mihi subinde gratuler, quod princeps nomine et eruditione, domi forisque illustrissimus, adeo propensus et alacer maecenas studiis meis contigerit. Ob hanc igitur haud vulgarem donationem et effusam benevolentiam Tuae Celsitudini accuratissimas gratias agere deberem, sed cum res ipsa prolixiori orationis circuitu egeat, cum denique optimi viri, cui hasce dedi litteras festina abitio urgeat, in aliud commodius tempus repono, ubi nempe copiosius demerendi voluntatem exponere licuerit.
Unum hoc modo adiiciam: persuasissimum esse velim Tuae Celsitudini omnes meorum studiorum conatus et fructus in Tuae Celsitudinis AAWO, AB, D. 4, f. 110r laudem, honorem, commodum redundaturos. At summis precibus a Tua Celsitudine contendo me interea, quamtumvis indignum, certe promptissimum, suis clientulis adnumerare dignetur, ex sola enim gratia Tuae Celsitudinis me beatissimum iudico. Cui me iterum atque iterum de meliori nota commendo.
Deus Optimus Maximus Tuam Celsitudinem nobis quam diutissime in florenti valetudine conservet.
Datum Romae, 10 Aprilis, anno salutis humanae 1537.
Tuae Celsitudinis humillimus et addictissimus clientulus Stanislaus Aichler Cracoviensis