Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dantisco Dei gratia episcopo Culmensi, [Coa]diutori Warmiensi, domino meo gratioso

Reverendissime Domine, domine patrone gratiose. Servitiorum meorum commendatione praemissa.

Scripsi Dominationi Vestrae Reverendissimae ex Genua 28 Iulii et hinc 11 Septembris, quae scitu digna habebantur. Et licet nunc quasi nil innovatum est, nihilominus scribo, ut Vestrae Dominationis Reverendissimae mandato meoque debito satisfaciam. Cortes hic circa finem sunt, in quibus isti domini Arragoniae nimis protervos se exhibuerunt, adeo ut caesareae maiestati aliquoties animum moverunt trahentes omnia non ad caesaris sed sua vota etc.

Liga inter sanctissimum pontificem, caesarem et Venetos contra Turcas noviter facta, multa videtur mutasse animosque non mediocriter erexisse. Ex quo colligunt multi caesaream maiestatem futuro vere traiecturam in Italiam, ob hocque hinc brevi, non in Castiliam, sed in Cathaloniam abeundum fore. Ipse autem caesar forsan in postis ad imperatricem in Valledolit, ubi praeterito mense filium dicunt peperisse, ibit. Sed haec incerta sunt, nihilominus inter aulicos ita declarantur, omnia enim (consulto) secretius aguntur. Non pauca praeterea dicuntur de Turca, de Angliae rege et magno exercitu ex Francia in Italiam nuper misso, sed ea, cum sint incerta, omitto.

Mense praeterito habui litteras a domino Graciano et domina Isabella Delgada, quibus de puella indotata solliciti multa scribunt, ut latius Dominatio Vestra Reverendissima ex his annexis domini Graciani litteris intelliget.

De pace inter caesarem et regem Galliae tractatur, sed nondum quicquam conclusi aparet. Nuper huc advener[at] orator ille Gallus <(>qui ante bellum aliquot annis in hac aula manebat) brevibus absolutus est, nam quinto, ni fallor, die rediit in Franciam. Sunt, qui olfaciunt brevi utrimque in confiniis insignes commissarios conventuros, ut negotium pacis finiatur. Iamque vulgo dicunt dominum Granvela cum domino Covos brevi abituros in Perpinian, hec interim incerta non scribo pro certis, credo tamen certa fore.

Coniugem relictam viduam olim domini Ulrici Ehinger, licet splendidissime hactenus in Castilia vixit, dicunt statuisse redire in Germaniam.

Nuper iterum accepi litteras a domino Graciano et domina Isabella, quas his quoque adiunxi, ut Dominatio Vestra Reverendissima eo melius historiam intelligat de novis nuptiis, quas ego accelerari consului, litteris meis cum respondissem, propter noctes longiores et frigidam instantem hiemem etc.

Nil restat scitu dignum. Iterum me Commendo Dominationi Vestrae Reverendissimae, quae felicissime valeat memor servi sui perpetui.

Datae in Monson Arragoniae, 9 Novembris 1537.

Eiusdem Dominationis Vestrae Reverendissimae perpetuus servus Fabianus Dameraw