» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #206

Ioannes DANTISCUS to Piotr TOMICKI
Vienna, 1524-03-30


Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, BNW, BOZ, 2053, TG 5, No. 478, f. 94
2copy in Latin, 16th-century, AGAD, LL, 23, p. 168-169
3copy in Latin, 16th-century, BJ, 6557, f. 98v
4copy in Latin, 16th-century, B. Ossol., 177/II, f. 135r-v
5copy in Latin, 16th-century, BK, 213, a.1524, No. 128, p. 208-209
6copy in Latin, 18th-century, BCz, 36 (TN), No. 15, p. 47-48
7copy in Latin, 18th-century, BCz, 274, No. 93, p. 117-118
8copy in Latin, 19th-century, MHMT, former BJ, Przyb. 15/52, f. 112r-v

Auxiliary sources:
1register in Polish, 20th-century, B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), f. 261

Prints:
1AT 7 a.1524, No. 117, p. 106 (in extenso)
2Sumariusz No. 835, p. 103 (Polish register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Petro dei gratia Cracoviensi et Posnaniensi Episcopo Regni Poloniae Vicecancellario, domino meo gratiosissimo.

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine gratiosissime, humillimam commendationem.

Post novissimas nihil hic est innovatum, praeterquam quod dominus doctor Cuspinianus ad nos a regentibus fuit missus, ut a nobis aliquid expiscaretur, retulitque nobis, quomodo huc certo rumore esset allatum, quod Turcarum imperator quendam levem nun[tium] pro suo magno oratore ad salvum conductum impetrandum misisset ad serenissimum dominum nostrum, et quod iste orator venire deberet ad conficiendas indutias vel pacem aliquam perpetuam cum maiestate regia, et quod illius maiestas salvum conductum dedisset et certam spem de indutiis suscipiendis promisisset, quaesivitque a nobis, si aliquam istarum rerum notitiam haberemus. Multa praeterea contra Hungaros querebatur, praesertim hoc, quod paulo ante cum eis habuissent conventum pro differentiis componendis, quae utrimque inter subditos essent exortae, ipsi vero Hungari nihil tractare voluissent nisi prius differentiae principum essent compositae. Cum autem ab hac parte fuisset responsum, quod inter utrumque principem bona esset concordia et amor mutuus et non fore necessarium, quod de principibus quicquam ageretur, sed saltem de iniuriis subditorum utrimque, illi commoti et minantibus similes, rebus infectis, discessissent, addentes, quod mallent subesse Turcis, quam huiusmodi dissidium ferre. De quo tamen sibi nihil constare Cuspinianus asseruit, sed quod saltem causam dissidii inter principes Hungari quaererent, et solitis suis moribus uterentur. Collega meus et ego respondimus: de Turcarum oratore nullam nos habere scientiam, exposuimusque illi statum rerum nostrarum et quod maiestas regia pro festo Sancti Georgii cum omni sua potentia in castra adversus Turcas et Tartaros se esset receptura. Quorsum haec quaestio tendit, facilis est coniectura, ipsi sibi hic male metuunt. Aliud hoc tempore non occurrit. Commendo me humillime Dominationi Vestrae Reverendissimae.

Ex Vienna paenultima Martii 1524.

Dominationis Vestrae Reverendissimae humillimus servus, Ioannes Dantiscus.