Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dei gratia episcopo Varmiensi, praesuli dignissimo, domino suo observandissimo

Indefessam obsequiorum cum debita oboedientia exhibitionem.

Reverendissime Praesul.

Excepi et legi litteras Reverendissimae Paternitatis Vestrae ea, qua decet, reverentia. Quae ultra, quam dici potest, me gaudio affecerunt, tum quod praeter meritum et exspectationem Reverendissimae Paternitatis Vestrae clientulo supplicanti tam incunctanter tamque comiter responsum miserit, tum quod plus praestat amplissima ista Reverendissimae Paternitatis Vestrae clementia (illustrissimi principis ornamentum), quam expetere audebam, cum filium istum, immorigerum etiam, paternis amplexibus dignatur. Immo extra caulam ecclesiae errantem non dedignatur, praesertim si fidem promissam re ipsa ratam faceret. Super haec Reverendissima Paternitas Vestra me commonefecit, ne in promissis magnificis simulatio lateret et, dum nunc Curium simulat, postmodum Bacchanalia vivat et nequiter se humiliet, ut subdole fallat. Propterea, ne periculo me imprudens implicarem, serio hunc coram generoso domino Reverendissimae Paternitatis Vestrae praefecto Georgio Proyk admonui et obstrinxi, quo de vitae prioris mutatione curaret, ne postea malo nodo malus cuneus quaerendus esset.

Ipse Petrus constanter stipulatus fidem et domino capitaneo, et mihi, ne nulla nos caperet dubitatio, quin praestare vellet, quod promitteret, videlicet Reverendissimae Paternitati Vestrae fidem firmam atque oboedientiam perpetuam, praeterea, ubi locorum in dominio Reverendissimae Paternitatis Vestrae utilis esse posset, eo se promptum concedere Reverendissimae Paternitati Vestrae exhibet. Hinc spem concepimus firmam et fiduciam Petrum post lapsum futurum stabiliorem et meliorem.

Tandem oro et obsecro Reverendissimae Paternitatis Vestrae celsitudinem, ut haec scripta mea boni consulat. Cui me ipsum debeo, maxime, cum non sit alius quisquam, cuius officiis me tam esse devinctum non solum fatear, verum etiam gaudeam.

Precor, ut Deus Optimus Maximus Reverendissimam Paternitatem Vestram quam diutissime nobis sua gratia servet incolumem, praesertim in hoc rerum turbine et ecclesiae Catholicae perverso ordine.

Datae Braunsbergi, 13 Septembris 1547.

Iacobus Hermitz parochus Braunsbergensis, Reverendissimae Paternitatis Vestrae minister obsequentissimus