» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #3920

[Ioannes DANTISCUS] do Tiedemann GIESE
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1545-06-29

Regest polski:

Dantyszek odbył rozmowę z sędzią chełmińskim [Jerzym Plemięckim], który przybył do niego z Łukaszem Głuchowskim, doręczycielem listu od adresata [ILD 2844]. Plemięcki zdaje się szukać życzliwości adresat. Kiedy Dantyszek przedstawił mu deklarację dotyczącą nadania [jego synowi Bartłomiejowi] pierwszej wakującej [kanonii], stwierdził, że przyjmie propozycję Giesego, jeśli będzie miał w tej sprawie upoważnienie od syna. Obiecał, że w tej sprawie ponownie napisze do niego, a o odpowiedzi zawiadomi Giesego. Poprosił Dantyszka, aby wstawił się za nim u niego, jeśli w czymś go uraził.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia kancelaryjna język: łacina, ręką pisarza, AAWO, AB, D. 7, k. 55r (b.p.)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny

 

AAWO, AB, D. 7, f. 55r

Reverendissimo Domino Culmensi

Reverendissime etc.

Cum domino iudice Culmensi, qui cum domino Luca Gluchovski huc ad me divertit, a quo Dominationis Vestrae Reverendissimae accepi litteras, non pauca contuli. Qui cupide videtur Dominationis Vestrae Reverendissimae favorem quaerere et benevolentiam. Is, cum illi statum causae cum oblatione Dominationis Vestrae Reverendissimae ad primam vacantiam declarassem, magnas habuit gratias et se obsecuturum recepit, modo a filio ea in re haberet facultatem. Cui ob id iterum se scripturum pollicitus est. Quodcumque respondebit, Dominationem Vestram Reverendissimam non celabit. Priusquam eam facultatem nactus fuerit, se in hoc negotio nihil solidi ad compositionem cum Dominatione Vestra Reverendissima transigere posse asserit sicque se in omnibus gerere statuit, ut uberiorem gratiam Dominationis Vestrae Reverendissimae assequatur. Quae si qua in parte sit offensa, a me oravit, ut illam mea commendatione apud Dominationem Vestram Reverendissimam resarciam. Eum itaque una mecum commendatissimum esse Dominationi Vestrae Reverendissimae plurimum cupio.

Cui omnia precor faustissima.

Ex Heilsberg, XXIX Iunii MDXLV.