Gundissalvus Villadiegus, Romae quondam rotae auditor sive iudex in tractatu suo de haereticis, quaestione XXIII de filiis haereticorum, scribit in hunc modum.

Vicesimotertio, quaero de poena filiis haereticorum infligenda. Ad quod est dicendum, quod puniuntur in successione paterna, nam in bonis paternis minime succedunt, imo illa fisco applicantur. Si enim in crimine laesae maiesta[tis hoc est] institutum, a fortiore in crimine haeresis locum sibi debet vendicare, cum longe magis sit aeternam, quam temporalem laedere maiestatem. Sic dicit textus de haereticis capitulo vergentis.

Puniuntur etiam alia poena, quia filii haereticorum et receptatorum, et fautorum usque ad secundam generationem ad nullum ecclesiasticum beneficium seu officium publicum admitti debent, et si secus actum fuerit, illud est irritum et inane ut capitulo quicumque § haeretici, eodem titulo libro VI, quod intelligo de secundo gradu descendentium per lineam masculinam, in discedentibus autem per lineam femininam ad primum gradum dumtaxat extenditur, ut in [libro secu]ndo, capitulo statutum, eodem titulo et libro. Item illud intellige de illis, quorum progenitores iuxta praedictam distinctionem fuerint vel decesserunt haeretici, non autem illorum, qui emendatos esse constiterit et reincorporatos ecclesiae unitati, et pro culpa huiusmmodi ad mandatum ecclesiae poenitentiam recepisse, quam ipsi vel iam per[fecerunt], vel humiliter prosequuntur, vel sunt parati ad recipiendum eandem, ut in dicto capitulo statutum § finali.

Sed, iuxta praedicta, etiam hoc in dubium vocari potest, numquid filius haeretici ipso facto perdat beneficium ecclesiasticum, quod habet? Circa quam quaestionem distinquendum est, aut beneficium fuit collatum filio antequam pater factus erat haereticus, et eo casu filius non est privatus ipso iure sed venit privandus, aut post haeresim paternam, et est privatus ipso facto seu ipso iure. Pro qua distinctione facit textus in capitulo quicumque § haeretici, et dictum capitulum statutum, ubi inhabilitantur filii haereticorum ad quaecumque beneficia ecclesiastica obtinenda. Etc.

Ex quibus omnibus clare constat, ad privandum filium haeretici aliquo beneficio ecclesiastico non aliud esse probandum, nisi quod sit haereticus eius pater, quidque post haeresim paternam id ei collatum fuerit. Quoniam ob nullum iure cautum est, ne istorum haereticorum atque adeo receptatorum et fautorum haereticorum filii ad ullum huiusmodi beneficium, vel publicum officium, in secundam usque generationem admittantur, et admissi inde pellantur etc.