» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #832

Cornelis DE SCHEPPER do Ioannes DANTISCUS
Augsburg, 1532-09-14
            odebrano 1532-09-24

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, UUB, H. 154, k. 97
2regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 30, Nr 68

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8247 (TK 9), k. 133

Publikacje:
1AT 14 Nr 429, s. 640-641 (in extenso; polski regest)
2DE VOCHT 1961 Nr DE, 237, s. 160 (angielski regest)
3CEID 2/2 (Letter No. 47) s. 210-213 (in extenso; angielski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni Dantisco episcopo Culmensi etc., domino tamquam patri honorandissimo

Reverendissime in Christo Pater, Domine honorandissime.

Praemissa humili oblatione obsequiorum meorum.

Vix scribere possum, quantis molestiis fuerim exagitatus in procurandis iis munitionibus, pro quibus me caesarea maiestas transmisit, tertio enim fui Ulmae et Augustae obtinuique longe maximam vim pulveris bombardici supra omnem exspectationem et quae sufficiat cuivis magnae expeditioni. Proinde, ut de rebus nostris intelligas, omnia pacata sunt praeter opinionem. Iamque transiit Saturni malitia, operatus est enim id, quod dixi de incendio castrorum, si meministi, et quaedam alia.

Caesar iampridem solvit Ratisbona atque illum nunc puto Lincii agere. Superest Gabriel Martinengius praefectus munitionum Ratisbonae, ad quem nunc recta proficiscor. Fui nuper apud eum, ad quem scripsisti de data undecimae Augusti, qui istic famulum habuit pro equis emendis. Qui plurimum instetit nomine privato, ut me addicerem servitio principis sui, si quando me caesar dimitteret. Dixit futurum me illi gratissimum et maximam condicionem et ea certitudine, qua peterem, habiturum, et multa in hanc rem. Ego ad eum non fueram profectus, nisi consulto prius Barensi et Granvellano. Suspicabar enim aliquid tale, cum viderem tot missis nuntiis eoque studio illum petere adventum ad se meum. Et quicquid respondi, fuit autem id modestum et neque renuentis in totum, neque assentientis, tantum gratias egi de oblatione neque mihi nunc id integrum fore duxi finito bello Turcico ipsum tempus edocturum multa, omne id praefatis et Valdesio retuli. Neque id infeliciter cessit, sed laudarunt. Habent etiam, quod non vituperent. Ego enim si Cornelius non essem, invenirem viam ad fortunam citra calumniam, quae vere posset impingi, et possem non incommodus esse. Rogo, perpende singula et amico homini perscribe, quid sentias.

Rerum novarum hic nihil est, nam omnes pendemus a Turcis. Reor autem omnino ante XIIII Octobris, quo tempore retrogradari Saturnus incipit, finem nos habituros, qui neutri parti satis erit commodus.

Latores praesentium viri sunt boni et docti. Eos Dominationi Vestrae commendo. Ex Lincio scribam latius. Interim bene vale, Domine et Pater. Ego proficiscor ad proelium optimo animo et bene armatus. Deus faciat, quod bonum est in oculis suis. Commendat sese plurimum Dominationi Vestrae dominus Hieronymus Saller.

Augustae Vindelicorum, XIIII Septembris 1532.

Reverendissimae Celsitudinis Vestrae humilis inservitor et filius Cornelius