» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #883

Jan KARNKOWSKI to Ioannes DANTISCUS
Piotrków, 1533-01-17


Manuscript sources:
1fair copy in Latin, in secretary's hand, author's signature, AAWO, AB, D. 67, f. 173-174

Auxiliary sources:
1register in Polish, 20th-century, B. PAU-PAN, 8247 (TK 9), f. 210

Prints:
1UBC No. 881, p. 739-740 (in extenso; German register)
2AT 15 No. 19, p. 33-35 (in extenso; Polish register)

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino Ioanni, Dei gratia episcopo Culmensi, domino amico et fratri [p]lurimum observandissimo

Reverendissime in Christo Pater, domine amice et frater plurimum observande

Salutem et felices successus.

Accepi Reverendissimae Dominationis Vestrae eas, quas novissime ad 29 Decembris ad me dedit litteras, quibus me eadem Dominatio Vestra Reverendissima invisere voluit, cupitque etiam ad eas litteras, quas paulo ante ad me dedit, sibi responsum iri. Cui ego primum pro ea Dominationis Vestrae Reverendissimae benevolentia et animi propensione, quod se praestat semper mei memorem, ago et habeo quam maximas gratias.

Ad ea autem, quae superioribus diebus Dominatio Vestra Reverendissima tam de illo officiali meo Gdanensi inurbano, quam de beginarum domo et magistratu Gdanensi ac Pancratio contionatore etc. scribere voluit, iam satis abunde per meas, quas ad proximas ferias Natalis Christi, priusquam huc me ex Wolborz contuli, ad Vestram Dominationem Reverendissimam dedi litteras, responsum esse puto, quae per meum Wladislaviensem praefectum in manus Dominationis Vestrae Reverendissimae citra moram perferri debebant. Ex illis, nihil iam dubito, Dominationem Vestram Reverendissimam esse sufficienter resolutam, atque ita non opus esse censeo, ut ea rursus repetam.

Scribit preterea Reverendissima Dominatio Vestra cupiens, ut eiusdem consecrationi, quam Deus praestet auspicatissimam, in longa utriusque nostrum sospitate praeessem: obibo non gravatim eam provinciam una cum reverendissimo domino episcopo Plocensi in gratiam Dominationis Vestrae Reverendissimae et, si placet, in ecclesia mea Wladislaviensi, quod esset mihi pergratum, ubi ego ea, quibus expediens erit usui et necessitati, Dominationi Vestrae Reverendissimae subministrabo. Sin minus ita eidem visum fuerit, vadam quocumque et quandocumque iusserit, maxime vero tum, cum ipse circa ecclesiam meam affuero. Cuperem autem ego, si Deus dabit vivere, per dies Quadragesimae proximos usque ad festa Paschae inclusive illic agere. Verum opus erit ante omnia, quod Dominatio Vestra Reverendissima promoveatur in presbyterum, idque fieri non poterit, si Dominatio Vestra Reverendissima specialiter dispensata non est, quod extra tempora a iure praescripta ordinari possit, nisi temporibus a iure statutis. Alioqui non esset Dominatio Vestra Reverendissima capax consecrationis.

Ceterum quod queritur Dominatio Vestra Reverendissima se cum in obeundis legationibus maiestatis regiae et Regni, tum etiam expeditione litterarum episcopatus sui, plurimum esse extenuatam, facile credo, mi Reverendissime Domine, non modo illam esse extenuatam, sed etiam, ut ita dicam, exenteratam, nam ipse quoque, quantum sumptus requirat munus oratorum, qui ex dignitate principis sui et Regni illud obire volunt, probe novi, et harpiarum illarum Romanarum rapacitatem periculo meo satis cognitam habeo, adeo quidem, quod et ipse propterea adhuc aere alieno gravor etc. Credo itaque, quod Dominatio Vestra Reverendissima, tot et tantis peregrinationibus, curis et laboribus satiata, cuperet iam tandem respirare ac valetudini suae consulere. Ea in re quicquid ego possem una cum reverendissimo domino nostro archipresule praestare, quod ex re et commodo ac dignitate eiusdem fore censebitur, profecto non deerit studium ac diligentia mea.

Unum autem scio, quod Dominatio Vestra Reverendissima se excusare neque poterit, neque illam alias facere fuerit licitum, quin veniat Cracoviam tum, cum per regiam maiestatem accersenda erit, [quando] cesareae maiestatis et serenissimi domini regis Romanorum oratores ad tractandum de pace cum oratoribus regis Ioannis Hungariae venient, quorum adventum brevi speramus. Et de hoc sibi Dominatio Vestra Reverendissima certo persuadeat, quod ad eum actum vocabitur, vocabuntur etiam ceteri primores Regni et illic comitia praesentia, hic iam utcumque coepta, regia maiestas terminabit.

Cupio tandem Dominationem Vestram Reverendissimam quam diutissime salvam et incolumem vivere. Cui me ex corde commendo.

Ex Pyotrkow, XVII Ianuarii anno Domini MDXXXIII.

Vestrae Reverendissimae Dominationis integerrimus Iohannes Wladislaviensis episcopus subscripsit