Christi fideles qui sumus
In hacque Quadragesima
Complevimus ieiunii
Sacri statuta tempora;
Et qui per sanctos hos dies
In vera paenitudine
Pro nostris corpus flaccidum
Delictis castigavimus;
Gravique nos a crimine
Purgatos conservavimus
Et pauperes refecimus
Nec proximos offendimus;
Deoque, quantum debilis
Niti potest humanitas,
Inhaesimus, non otio,
Torpori nec servivimus,
Sed passionis et crucis
Poenas ex corde luximus
Gratesque pro tot egimus
Donis, hic quae percepimus,
In is si quid profecimus,
Christus dedit petentibus
Dabitque nostrae munera
Saluti conducentia.
Ad hunc vitae nostrae ducem
Et auctorem mens impigre
Recurrat nostra! Suscipit
Suosque numquam despicit.
Die resurgens tertia
Cum magna lucis gloria,
Nos surrecturos cum suis
Post mortem iunget angelis.
Potens nam cuncta, quae polus
Solumque clausa continent,
Gubernat; fecit omnia,
Per illum sunt et condita.
Quaecumque vult, potens agit;
Volens se morti tradidit
Surgensque cum potentia
Terrae movebat abdita.
Sub mole saxea iacens
Ex hacque victor exiens,
Vanos custodes terruit
Stygisque claustra diruit.
Quocumque vult, ingreditur;
Sentitur et cognoscitur
Ab is solum, qui candido
Sunt absque labe pectore.
Hoc et videtur intime
Firma fide cotidie
In arae vivus hostia,
Per verba quam facit sua.
Hac ut futuris paschatis
Nos is diebus nutriat,
Rogemus omnes strenue
Clamore mentis integrae!
Carnem suo cum sanguine
In forma panis incluti
Nobis dabit credentibus,
Ut simus cum viventibus.
Nam dixit: “Hoc qui vescitur
Digne manducans, horridae
Expers mortis victurus est,
Quae nullo fine solvitur”.
Ad hoc precemur Virginem,
Ut nos iuvet, de qua Deus
Hanc carnem sumpsit nobilem!
Salubris sic fiet cibus.
Haec dignos per suas preces
Nos reddet hoc edulio,
Quo vita nobis ex eo
Donetur absque termino. Amen.