1 | IDL 1307 | Hans BRASK do Ioannes DANTISCUS, Gdańsk (Danzig), 1535-05-24 |
odebrano [1535]-06-23
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 3, k. 109
| 2 | kopia język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), a.1535, k. 41r-v
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 288
|
Publikacje: 1 | KOLBERG 1914 Nr 15, s. 39-40 (in extenso) | 2 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 302, s. 408 (wzmianka) | 3 | AT 17 Nr 310, s. 407-408 (in extenso; polski regest) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
AAWO, AB, D. 3, f. 109r
Reverendissime in Cristo Pater et Domine ac frater honorande.
Cum sui recommendatione longaevam prosperitatem ac aeternam in Domino felicitatem.
Exspectavi hactenus aliquarum bonarum novitatum partum, ex quibus scribendi occasionem vendicarem. Quas cum non superinscribed⌈nonnon superinscribed⌉ assequi liceat, perpendens pristinam observantiam obtinuisse, ut superinscribed⌈utut superinscribed⌉ e domo peregre profecti primi litterarum muneris officium auspicerentur, primus idcirco in id officii erupi, agendo ipsi Reverendissimae Paternitati Vestrae multiplices gratiarum actiones, cuius virtute ac humanitate factum est, ut me asciret in sodalicium amicorum suorum meque in hoc diuturno luccinio favorosis suis colloquiis multipliciter est consolata. Praeterea latori praesentium domino Nicolao pridem utriusque nostrum capellano pro sua devotione peregrinari statuenti protectorialesque Vestrae Reverendissimae Paternitatis litteras pro sui itineris securitate exoranti, humanitas vestra pro solita sua virtute fautum velit. Hic cum sit honestae vitae (ut communiter fit) imbecilli frontis est. Vaga occurentia non oportet calamo committere, ut tabellario aliquid ad narrandum relinquatur.
Valeat cum his longum felix Reverendissima Paternitas Vestra, mihi semper omni reverentia et amore prosequenda meque, ut coepit, redamare dignetur.
Ex ⌊Gdano⌋, 24 Maii anno 1535.
⌊Ioannes episcopus Lincopensis⌋
| |
2 | IDL 1330 | Hans BRASK do Ioannes DANTISCUS, Gdańsk (Danzig), 1535-07-15 |
odebrano [1535]-07-18
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 3, k. 111-112
| 2 | kopia język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), a.1535, k. 54r-55v
| 3 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 290
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: niemiecki, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 78
|
Publikacje: 1 | KOLBERG 1914 Nr 16, s. 40-42 (in extenso) | 2 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 305, s. 408 (angielski regest) | 3 | AT 17 Nr 404, s. 508-510 (in extenso; polski regest) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
AAWO, AB, D. 3, f. 111r
Reverendissime in Christo Pater, frater ac amice honorande.
Cum mei sincera recommendatione.
Longaevam prosperitatem ac aeternam in Domino felicitatem.
Laetus his diebus recepi litteras consolatorias Vestrae Reverendissimae Paternitatis, multa humanitate refertas, pro quibus ingentes gratias ago, praestituens mihi parili vicissitudine Vestrae Reverendissimae Paternitati necubi fore defuturum, si quandoque dabitur occasio in hiis, quae sunt amici. Rememoratur Paternitas Vestra inter scribendum de ⌊caesaris⌋ victoria contra ⌊Turchum⌋, praesupposita hic eius invulgatione, de qua mihi tanquam cum B(aptista) Ioanne in solitudinis latebris delitescenti, nihil accessit praeter id, quod Reverendissima Vestra Paternitas mihi ex suis litteris hic ostendit de profligatione ⌊Turci⌋ per ⌊Persarum regem⌋. Faciat Deus, ut excitetur spiritus eius in aliquo pro fidei catholicae ac religionis restitutione, praesertim in ⌊imperatoria maiestate⌋, cui primum deberetur hoc munus ex eius officio. Poterit tamen haec victoria spem et animum addere Christianis et quamvis humanum est primum domesticis ut proximioribus providere periculis, melius tamen arbitror remotiori occurrisse quam utrumque praetermisisse. Quod autem fauste ac feliciter cuncta obvenerint serenissimis dominis regibus adversus Moschum, omnibus bonis est consolationi.
De Vestrae Reverendissimae Paternitatis ad regales nuptias[1] vocatione ac ceterorum ⌊regni⌋ primorum, honestas et dilectio interpellat. Fortunet Deus ita Vestrae Reverendissimae Paternitati iter, ut nihil inveniat poenitendum. Hoc unum rogamus, quatenus Reverendissima Paternitas Vestra, si quandoque datur opportunitas me sacrae ⌊regiae maiestati⌋ ac reverendissimis proceribus ecclesiasticis dignetur facere recommissum.
Novitates, quae hic circumferuntur, forte latori notiores, praesentibus annexui, ne lator in Vestrae Paternitatis conspectu appareat vacuus. Quam Dominus Deus pro sui honore ac amicorum consolatione ad multos annos conservare dignetur, mei in suis devotionibus non oblitum.
Ex ⌊Gdano⌋, 15 mensis Iulii anno etc. 35.
⌊Ioannes episcopus Lincopensis⌋
Postscript:
AAWO, AB, D. 3, f. 112r
Reverendissime Pater.
Novitates non libenter scribo propter earum incertitudinem. Hoc unum addo me ea annotasse, quae hic circumferuntur, videlicet ⌊Lubicenses⌋ divina forte sententia primo congressu profligatos tam classe maritima, quam pedestri bello, perdito certo navium numero cum tormentis ac quibuslibet earum appendiciis, in terra autem circa II millia desideratis, quingentibus equestribus cathafractatis ac nonnullis centenariis peditum aliorum in deditionem receptis. Asseritur etiam comitem de Hoya inter primos occubuisse ac ducem Albertum de Mechelborg magna damna suorum contraxisse. Rex autem Sweciae, cuius erat maior pars classis, in Scania habet circa II millia equestrium ac tria milia pedestrium pro succursu ducis Holsatici, sed ut creditur, magis pro regni Sweciae reintegratione ac restitutione Scaniae, Hallandiae, Blekungiae ac Listriae, quas terras Dani de facto hactenus usurpavere asseriturque iam ducem Holsaciae occupasse totam Daniam excepta Selandia ac duabus civitatibus in Scania: Malmogia et Landzcrona. Parumque ⌊Lubicenses⌋ suo bello profecisse ac ecclesiarum clenodiis sacrilega quadam temeritate spoliatis. Vage refertur ⌊Lubicenses⌋ ammoliri novae classis expeditionem ac regem suae classis augmentationem. Si quid in hac re ac aliis certum obvenerit, scribere non gravabor ipsi Reverendissimae Paternitati Vestrae.
Quam iterum Dominus Deus diu felicitet et secundet.
[1] The marriage of ⌊Jadwiga Jagiellon⌋ and ⌊Joachim II of Brandenburg Hektor⌋.
| |
3 | IDL 1457 | Hans BRASK do Ioannes DANTISCUS, Gdańsk (Danzig), 1536-05-29 |
odebrano [1536]-06-07
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 3, k. 122 + f. [1] missed in numbering after f. 122
| 2 | kopia język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), a.1536, k. 53-54
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 225
| 2 | regest język: angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 298
|
Publikacje: 1 | KOLBERG 1914 Nr 17, s. 42-43 (in extenso) | 2 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 327, s. 408 (angielski regest) | 3 | AT 18 Nr 189, s. 215 (polski regest) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
AAWO, AB, D. 3, f. 122r
Reverendissime in Christo pater et frater honorande.
Desideratam in Domino felicitatem et salutem.
Non quod Vestrae Reverendissimae Paternitatis beneficiorum ac humanitatis oblitus calamum aliquamdiu cohibui, sed vel ex responsis ad novissimas meas litteras hactenus dilatis vel ut ex aliquibus succrescentibus consolatoriis novitatibus scribendi venerer occasionem, et quamquam eorum neutrum successerit, prior tamen ad id officii accessi veritus, ne forte dilectio noviter plantata (si nullo scribendi officio irrigaretur) paulatim macredine evanesceret. Tueor tamen fraterni amoris constantiam nec ab ea ullo enthymemate abducor. Praeterea, Reverendissime Pater, visum exstitit novennali huic meo exilio sua incommoda et perpetuas quasdam passiones ipsum per concomitantiam sequentes (citra omnem suppetiarum accessionem) pro eius integritate suffecisse. Addidit tamen his nonnihil acredinis temporis inclementia per sublationem carissimorum amicorum reverendissimorum patrum dominorum Gnesnensis et Cracoviensis piae recordationis. Quorum uterque et praesertim dominus Cracoviensis apud sacram regiam maiestatem sacramve Polonicam ecclesiam nonnihil spoponderat se acturum in rem meam pro huius diuturni iniusti exilii leviori supportatione effecisseque (semoto omnis haesitationis scrupulo), nisi in feliciores sedes translatus subiitque ex eo tamen unica quaedam spes mihi affururae aliquando consolationis amicum in tam uberum provisionum vicissitudine ad fecundiorem aliquam sedem pro suorum bene meritorum ac virtutum gradibus, si sibi id animi fuisset provehendum, faciat, oro, Deus optimus, ut et id spei mihi non sustollatur. Quod si bene successerit, non potest non esse consolatorium amico.
Fuerat hinc inde praeterita hieme communis (licet adulterina) quaedam fabula de morte regis Sweciae, sed veterano poemate „raro iacet satyri or saturi⌈satyrisatyri or saturi⌉ funus ad ora fori”, forte ut qui insordescit, insordescat adhuc, donec impleatur numerus fratrum etc. Sed et hoc pro integratione exilii.
Praeterea, Reverendissime Domine, advenit superioribus diebus reverendissimus pater, dominus episcopus Scarensis (cuius ecclesia est in Vesgocia, mea in Ostgocia exsistente), septennalis nobis coexul, reverendissimum dominum Upsalensem ac me invisere. Cuius consolationi pro fraterno amore ac debito libenter adessemus, ut par esset, nisi obstreperet diuturnitas exilii ac rei familiaris AAWO, AB, D. 3, f. 122v angustia. Semper enim aliquid abest, quo rerum humanarum procreetur felicitas. Quorum uterque una mecum se recommendat Reverendissimae Vestrae Paternitati, quam felicibus auspiciis Deus secundare dignetur mei, ut coepit, amantem.
Ex ⌊Gdano⌋, 29 mensis Maii anno Domini 1536.
Eiusdem Reverendissimae Vestrae Paternitatis deditissimus frater ⌊Ioannes episcopus Lyncopensis⌋
| |
4 | IDL 1550 | Ioannes MAGNUS, Hans BRASK & Magnus HARALDI do Ioannes DANTISCUS, Gdańsk (Danzig), 1536-11-02 |
odebrano Thorn (Toruń), [1536]-11-25
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, podpis własnoręczny, BCz, 247, s. 277-280
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 342
| 2 | regest język: angielski, XX w., CBKUL, R.III, 32, Nr 506
|
Publikacje: 1 | KOLBERG 1914 s. 44-45 (in extenso) | 2 | MAGNUS 1992 Nr 28, s. 121-123 (in extenso; angielski regest) | 3 | AT 18 Nr 399, s. 433 (polski regest) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Ex quo infausta mors nobis duo exilii nostri firmissima praesidia, ⌊Mathiam Drevicium⌋ et ⌊Petrum Thomicium⌋, abstulerat nec habemus in ⌊istis terris⌋ pontificem, qui ita possit et velit compati adversitatibus nostris, quemadmodum Dominatio Vestra Reverendissima, quae se novissimis litteris suis ad nos scriptis tam benigne obtulit, ut, si qua in re nobis prodesse possit, id nequaquam omittere velit. Quocirca enixe rogamus tam humanissimam Dominationem Vestram dignetur has molestas (sed singulari pietate plenas) preces nostras admittere efficereque apud ⌊regiam maiestatem⌋
⌊Poloniae⌋, dominum nostrum clementissimum, ut sua maiestas quantocius scribere dignetur novello ⌊regi ⌊Daciae⌋ Christierno⌋ et efficaciter exhortari, ut ⌊archiepiscopum et omnes episcopos⌋ regni sui (nobilissimo sanguine prognatos), quos per arces eiusdem ⌊regni⌋ sui divisos durissima captivitate nuper constrinxerat, libertati restituat.
Insuper classem bellicam eo ipso tempore expediverat in ⌊Norvegiam⌋, ut ⌊archiepiscopum⌋ et omnes episcopos eiusdem regni captivos ad se in ⌊Daniam⌋ perducat, nec
cf. Vulg. Ps (H) 104:15 nolite tangere christos meos ⌊christos Domini tetigissecf. Vulg. Ps (H) 104:15 nolite tangere christos meos ⌋ contentus, sed omnes arces et curias ac possessiones eorum (immo et abbatum) suis officialibus possidendas assignavit. Itaque nos tres pontifices, qui ⌊Gedani⌋ sub umbra optimi ⌊regis⌋ exsulamus, feliciores sumus omnibus episcopis in quattuor regnis Aquilonaribus, in quibus desolatae sunt aut mox desolabuntur XXIIII ecclesiae cathedrales, nec parum utile esset, quod ⌊regia maiestas⌋ in eadem causa etiam scribere dignetur illustrissimo ⌊duci⌋ ⌊Prussiae⌋, sororio eiusdem regis ⌊Christierni⌋, per quem idem rex ad saniora consilia facile convertetur.
Plura rei indignitate et molestiarum magnitudine scribere prohibemur. Divina miseratio felicem ⌊regni Poloniae⌋ ecclesiam sub Christianissimo suo ⌊rege⌋ diu felicem conservare dignetur, cui Vestram Dominationem Reverendissimam ex corde et animo commendamus.
Citissime ex Gedano, 1536 secunda Novembris.
Reverendissimae Dominationis Vestrae fratres et amici
⌊Iohannes⌋ archiepiscopus Upsalensis etc., ⌊Iohannes⌋ episcopus Lincopensis subscripsit, ⌊Magnus⌋ episcopus Scarensis
| |
5 | IDL 1677 | Hans BRASK do [Ioannes DANTISCUS?], Tyniec, 1537-07-22 |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, BCz, 247, s. 303-304
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 514
|
Publikacje: 1 | KOLBERG 1914 Nr 22, s. 47-48 (in extenso) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Reverendissime in Christo Pater, frater et amice carissime ac honorande.
Cum mei sincera recommendatione longaevam utriusque hominis prosperitatem.
Occurr stain⌈[r]r stain⌉ente commoditate latoris nolui deesse commoditati, quin ipsam Reverendissimam Paternitatem Vestram litteris visitarem, veritus ne, si ullo litterarum usu renovaretur, {(}paulatim evanesceret{)}, quae succrre superinscribed⌈<r>ere superinscribed⌉verat, dilectio. Tueor tamen paterni amoris constantiam, nec ab ea quomodolibet abducor.
Deveni de mense Maii in ⌊Cracoviam⌋ animo praestandi reverendissimo patri et domino, domino ⌊archiepiscopo Gnesnensi⌋ (cuius iam ante meum a ⌊Gdano⌋ exitum personuerat restitutio) ac Vestrae Reverendissimae Paternitati comitatum ad ⌊concilium⌋ indictum. Interim autem ipse reverendissimus dominus ⌊archiepiscopus⌋ piae recordationis viam universae carnis est ingressus, superveniente paulo post bulla sanctissimi domini nostri ⌊Pauli 3⌋ super ipsius ⌊concilii⌋ prorogatione, sine determinatione loci concilii affuturi. Quocirca perplexus hic me contineo paterno favore revendissimorum dominorum ⌊Cracoviensis⌋ ac ⌊Ploczensis⌋ innixus, grave existimans regredi tanto viarum discrimine, negotio infecto, gravius ⌊Italiam⌋ ingredi tumultuantem ob ⌊Turchi⌋ irruptionem comminatam, donec de ⌊concilii⌋ affuturi circumstantiis plenius dabitur certiorari.
Interim autem varia est hic facta in alma Polonica ecclesia vicissitudo reverendissimo patre et domino, domino ⌊Ioanne Cracoviensi⌋ ad ⌊metropolitanam ecclesiam Gnesznensem⌋ electo nominato, ad ⌊ecclesiam autem Cracoviensem⌋ reverendissimo patre et domino, domino ⌊Ioanne Ploczensi⌋, ⌊Regni⌋ cancellario, cui successit reverendissimus dominus ⌊Primisliensis⌋. Ac illi ad Primisliensem ecclesiam reverendissimo patre et domino, domino ⌊Stanislao Tarlo⌋, viro tam virtutum, quam scientiarum schemate ab omnibus collaudato, vestrae reverendissimae paternitati (ut aestimo) satis cognito. Si forte alii nuntii aut litterae has meas non prevenerint, prout verisimiliter aestimo provenisse.
Serenissimus autem dominus ⌊rex⌋ iam asseritur ⌊Leopolim⌋ ingressus, utinam sanus et incolumis cum victoria rediturus.
Alia, Reverendissime Pater, in praesentiarum non occurrunt, nisi eandem ad felices et prosperos longaeve successus domino Deo recommendare, mei, ut cepit, amantem.
Ex ⌊arce monasterii Tynyeczensi⌋, 22 mensis Iulii anno etc. 1537.
Eiusdem Vestrae Reverendissimae Paternitatis totus ⌊Ioannes episcopus Lyncopensis⌋
| |