1 | IDL 798 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, [village near Regensburg], [1532-06-15] |
odebrano Regensburg, [1532]-06-15
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, BK, 230, s. 307-310
| 2 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 32, Nr 620
|
Publikacje: 1 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 219, s. 408 (wzmianka) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Etsi plane intelligo, quantum adhuc operis supersit Dominationi Vestrae, non possum tamen adduci, quin ipsam hic exspectem, potest enim, quotiens voluerit, die tota in negotiis transacta crepusculo noctis hic adesse. Praemittat modo aliquem, qui significet adventum suum, ne imparatus et post cenam offendat. Licebit in crastinum redire ad aulam, nec minus tempestive, quam si illic pernoctasset, fruemur interim una deliciis et amoenitate huius villae, quam spondeo sibi non parum written over vun⌈vunumum written over vun⌉ placituram. Adiungerem spem alteram alicuius voluptatis, nisi scirem, quam ingentibus curis distrahitur et a su Dominatio Vestra et a sua innata iucunditate sevocatur.
Nos hic interea conquiescimus satis suaviter. Veremur tantum, ne otium istud in somnum evadat denique. Itaque postquam legimus nonnihil, interdum vertamur equo aut cumba, currimus nonnumquam aut, quod frequentius accidit, molliter ambulamus. Sed succedunt omnia tam placide, ut in cursu ipso, quantumvis celeri, videar mihi obdormivisse. Ita procul absunt istae nostrae visitationes a tumultuario turbulenta vestra q(ui)ete, ut nulla ratione possim hic consequi, quin inter omnes curis labores animus quiescat prorsus ac se quasi despondeat. Eam ob rem cogor desiderare aut litteras Dominationis Vestrae aut adventum suum, quem imprimis cupio, sin ad vos redeo. Nequeo enim hanc me diutius perpeti aut sufferre.
Sed potest, ut dixi, Dominatio Vestra venire aut significare, quid adversum ⌊Turcas⌋ statuatur, quid auxilii ⌊Bohemi⌋ promiserint, quid parent, qua die ⌊caesaris⌋ reditus a balneis exspectetur, quando simus istinc, et quo, profecturi. Item a ⌊Nuremberga⌋ quid audiatur, quae spes consilii ac eiusmodi contentionum paginam aut pugnam magnam, quae stomachum BK, 230, p. 308 hunc languidum moveat excitet exagitet. Qui has perferet, iussi, ut responsum otiose praestoletur.
Bene valeat Reverend(issima) or Reverend(a)⌈Reverend(issima)Reverend(issima) or Reverend(a)⌉ Dominatio Vestra ac quamprimum veniat.
Ita petit ac optat deditissimus servus ac obsequentissimus ⌊Dodeus⌋.
| |
2 | IDL 18 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, [perhaps surroundings of Regensburg], [probably 1532-04 — 1532-06] |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, BCz, 240, s. 157-160
| 2 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 32, Nr 441
|
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Bcz, 249, p. 160
Illustrissimo domino, domino ⌊Ioanni Dantisco⌋ episcopo Culmensi, serenissimi ⌊regis Poloniae⌋ oratori
Bcz, 249, p. 157
Non putares, quam me commoveant crebrae istae tui exspectationes. Heri quidem cum archimonetarius venturum se dixisset et te hodie affuturum arbitraremur, repente nuntiatum est eius filiam, quae paucis ante diebus peperisset ac recte valere diceretur, inopinato morbo oppressam, animam statim exhalasse. Id illum graviter, ut fert, ferre quis admiretur? Est enim insitum natura suorum interitu lugere, sed huic malo adiungitur nam(?), quod insperato, ut dixi, accesserit, non mediocris causa ad augendam aegritudinem. Putantur enim omnia sub repentina graviora, quasi, si provisum esset, praecaveri potuissent. Hinc enumeratis Priami opibus, ut sibi videbantur visa erant, sempiternis subiungit Thelamo: „
cf. Enn. scen. Andromacha 92-94 haec omnia vidi inflammari / Priamo vi vitam evitari / Iovis aram sanguine turpari ⌊Haec omnia vidi inflammaricf. Enn. scen. Andromacha 92-94 haec omnia vidi inflammari / Priamo vi vitam evitari / Iovis aram sanguine turpari ⌋”, cum scilicet nihil minus timerent. Hoc est, cur ei simul animus cum re conciderit, quod si praevidisset fore, longe facilius toleraret. Itaque quam vellem archimonetarium nostrum ita se prius praeparasse ac secum esse meditatum, quo pacto adversam aerumnam ferat, peregre rediens, semper cogitasset aut filii peccatum aut uxoris morbum aut mortem filiae, communia esse haec paper damaged⌈[c]c paper damaged⌉(?), ne quid horum accidat nusquam animo novum. Ita nunc maxime illi superinscribed⌈illiilli superinscribed⌉ efflueret praesentis istius calamitatis recens opinio, nec esset exspectandum auxilium, quod dies et doloris inveteratio sunt, quamvis sero, allatura.
Interim vereor paper damaged⌈[or]or paper damaged⌉, ne illo absente tu nolis, hem quam rustice, oblitus certe et dominationes et reverendissimas ac eiusmodi vestra magnifica verba, verba dum sint et rei satisfecerim, non me pigeat sic esse locutum[1]. Ergo Reverendissima Dominatio Vestra, si me amat, ea causa magis veniet, quo ego illi solus, totum huius ad nos itineris, quantuscumque est labor, debeam, quique adeo mihi iucundus futurus est, ut vel illo superinscribed in place of crossed-out hoc⌈hoc illo illo superinscribed in place of crossed-out hoc⌉ nomine desiderem constantius adventum suum eo gratiorem, quanto citius ac non sine suavioris alicuius amici comitatu veniet Reverendissima Dominatio Vestra. Ego illam et impransus et prtu satur exspecto omni hora.
Interea pulchre valeat et significet, si quid spei habet de concordia rerum Hungaricarum.
Reverendissimae Dominationis Vestrae obsequentissimus, sed otiosissimus ⌊Clau(dius) Dodeus⌋
[1] Viz. tu nolis instead of Reverendissima Dominatio Vestra nolit.
| |
3 | IDL 19 | [Claude DODIEU de Vély] do [Ioannes DANTISCUS?], [perhaps Regensburg or its surroundings], [probably 1532-04 — 1532-06] |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, BK, 230, s. 379-380
|
|
| |
4 | IDL 94 | Claude DODIEU de Vély do [Ioannes DANTISCUS?], [Regensburg?], [probably 1532-04 — 1532-06] |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D.102, k. 195
|
|
| |
5 | IDL 107 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, [perhaps Regensburg or its surroundings], [probably 1532-04 — 1532-06] |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, BCz, 1598, s. 405-406
|
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
BCz 1598, p. 405
Audio litteras ab ⌊electore palatino⌋ hic heri affuisse. Queso, mihi significet Reverendissima Dominatio Vestra, quicquid intellexit de successu illorum comitiorum, quorum varii rumores circumferuntur. Nuntiant enim aliqui contionem esse dissolutam nec satis conveniunt in enarratione conclusionis illic, ut aiunt, factae. Cupio scire nedum, quae intellexeris, sed et quid sentias, sum enim hodie scripturus, quod me rerum omnium incertum maxime torquet. Vale.
Reverendissimae Dominationis Vestrae servitor ⌊Claudius Dodeus⌋
| |
6 | IDL 6905 | Ioannes DANTISCUS do Claude DODIEU de Vély?, Cracow?, 1532-08-11 List zaginiony |
odebrano Regensburg?, 1532-08-31? List zaginiony, mentioned in IDL 832: Fui nuper apud eum, ad quem scripsisti de data undecimae Augusti, qui istic famulum habuit pro equis emendis., perhaps also in IDL 836 |
| |
7 | IDL 836 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, Linz, 1532-09-29 |
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, ręką pisarza, podpis własnoręczny, UUB, H. 154, k. 100-101
| 2 | kopia język: łacina, XVIII w., LSB, BR 19, Nr 13
| 3 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 30, Nr 70
|
Publikacje: 1 | AT 14 Nr 446, s. 672-674 (in extenso; polski regest) | 2 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 238, s. 408 (wzmianka) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
⌊Martinus⌋ meus reddidit mihi litteras Dominationis Vestrae vigesima die, quam fuerant scriptae et serius profecto, quam cupiebam. Placuerunt nihilominus, ut solebant quaecumque proficiscebantur a Dominatione Vestra, sed illae imprimis, quae nuntiarunt, quam benigne et grate accepta fuerit Dominatio Vestra a serenissimo ⌊rege⌋. Quod etsi fore omnino sperabamus, cum ob vestra multa et praeclara merita, tum propter summam ⌊regis⌋ humanitatem et prudentiam singularem, fuit tamen mihi periucundum id intellegere ex litteris Dominationis Vestrae, cui ea de causa summopere gratulor et opto, ut ista fortuna diu et quam quietissime frui liceat. Nos post acceptas litteras vestras ⌊Nurembergam⌋ profecti sumus, ubi cum ⌊Eobano⌋ viximus satis suaviter. Incidit, ut plurimum, sermo de Dominatione Vestra, cuius memoriam mutuis poculis celebravimus, quam potui, frequentius. Reliquum temporis consumpsi in apparandis mihi necessariis ad istam expeditionem. ⌊Caesar⌋ interea praecesserat, cum ego reversus ⌊Ratisponam⌋ XXV huius mensis offendi reverendum dominum ⌊oratorem ⌊regis Angliae⌋⌋, qui reditum meum exspectabat. Cenavimus postridie apud me. Aderat ⌊Cornelius Sceperus⌋ ab ⌊Ulma⌋ rediens et a ⌊caesare⌋ praefectus machinis bellicis, quas ad exercitum deduxit. Nos illum postera die sumus secuti secundo ⌊Danubio⌋ et hic tandem appulimus festinantes ad ⌊caesarem⌋. Illic ubi advenerimus, occurret quidpiam, quod scribamus.
Ex ⌊Gallia⌋ nuntiantur omnia feliciter et ad votum ⌊Christianissimi⌋ succedere. ⌊Delphinus⌋ ex voluntate ⌊patris⌋ sumpsit ⌊Rhedoni⌋ coronam ⌊ducatus Armorici⌋, quem incolae petierunt uniri fisco regio et in posterum censeri iuris salici ms. saliqui(!)
⌈salicisalici ms. saliqui(!)
⌉[1], quo quae provinciae censae sunt, dicuntur masculae et a regia corona numquam separantur, hoc illis liberaliter concessit Christianissimus, qui ex ⌊Andegavis⌋ V huius mensis scribebat se properare ⌊Lutetiam⌋, ut non esset exspectationi oratoribus, quos serenissimus ⌊Angliae Christianissimae maiestati⌋ suae destinavit, ut audio, conventuros, de die loco et forma congressus, qui speratur inter duos reges, qui valde et imprimis cupiunt communibus consiliis deliberare, quid ab eis praestari possit adversum ⌊Turcam⌋ et alias Christianae reipublicae pestes. Id scilicet omnino agent, si colloquentur. Exspecto omni hora reditum secretarii mei, quem iam diu misi in ⌊Galliam⌋. Si quid afferet, quod mereatur significari Dominationi Vestrae, non parcam litteris. Sed vellem, ut liceret mihi potius praesens UUB, H. 154, f. 100v narrare Dominationi Vestrae, cuius desiderio ita distrahor, ut sperem me hoc, quicquid est a ⌊Vienna⌋ itineris, ad vos posse triduo conficere, praemissis equis, qui disponantur ad cursum et sint parati ad mutationem. Statueram item istic consumere totum biduum et eisdem equis revehi ea celeritate, ut non plus octo diebus absim. Verum, qui ⌊istius regionis⌋ mores et festivam liberalitatem sunt experti, narrant eas esse blanditias et invitamenta puellarum vestrarum, ut verear, ne fiant illi viginti dies. Quo fit, ut non ausim, nisi impetrato prius privilegio, ut post biduum statim et si forte invitus extrudar ad viam ac dum istic ago, ne mihi ultra cyathos sex et eos quidem aqua dilutos una die bibere liceat. Ea condicione facta audebo forsan, ceterum et hoc adiecto, ne mihi liberum sit renuntiare privilegio nec possit etiam serenissimus mecum in hac causa dispensare. Ita mihi plane metuo, ita parum fido, quod si istuc veniam, praemoneo me fidei Dominationis Vestrae animam meam commissurum. Viderit postea Dominatio Vestra, quid de amico velit statuere ac si placet, interim rescribat aliquid. Petit dominus ⌊orator Angliae⌋ praesens suis verbis dicam salutem Dominationi Vestrae, quae bene valeat ac me, ut facit, amat.
Ex ⌊Lincio⌋, die XXIX Septembris 161532.
Reverendissimae Dominationis Vestrae obsequiosissimus filius ⌊Claudius Dodeus⌋
[1] Salic law (Lat. Lex Salica) - traditional law codified for governing the Salian Franks in the early Middle Ages during the reign of King ⌊Clovis I⌋ in the 6th century.
| |
8 | IDL 81 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, [Barcelona?], [1535-04-03 — 1535-05-29?] |
odebrano [1535]-07-18
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, ręką pisarza, podpis własnoręczny, AAWO, AB, D. 6, k. 139
| 2 | kopia język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8244 (TK 6), a.1546, k. 56
| 3 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 383
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: niemiecki, XX w., B. PAU-PAN, 8250 (TK 12), k. 608
|
Publikacje: 1 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 299, s. 408 (wzmianka) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
AAWO, AB, D. 6, f. 139r
Gratissimum mihi fuit ab oratore nostro apud ⌊caesarem⌋ intelligere de te deque rebus tuis, quamquam enim apud me memoriam tui nulla umquam delebit oblivio, tamen renovata illa iucunditatem mihi attulit non mediocrem neque non fuimus semper et ego et amici omnes cupidissimi consuetudinis tuae, cuius delectationem et fructum carendo sentimus.
Nos hic bella meditamur et navigationem, maior pars in ⌊Siciliam⌋ ⌊Neapolim⌋ve, nonnulli etiam in ⌊Aphricam⌋ traiecturos nos existimant multusque omni ratione sermo est de ⌊concilio⌋, quod si convocabitur, spero te venturum aut ⌊Romam⌋ aut, quo necesse erit, ubi te alieno beneficio fruemur aliquando, sin autem res diutius differetur. Est quidem in meis optatis maximis, ut vel tu causam habeas ad nos, vel nos ad ista loca veniendi, quae profecto propter te sunt nobis in desiderio, dignum postremo facies tu humanitate moribusque tuis, si quando curabis, ut abs te de te intelligamus.
Vale.
Reverendissimae Dominationis Tuae obsequentissimus ⌊Clau(dius) Dodeus⌋
| |
9 | IDL 1377 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, Naples, 1535-12-05 |
odebrano [1536]-03-14
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, ręką pisarza, podpis własnoręczny, AAWO, AB, D. 3, k. 113
| 2 | kopia język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8243 (TK 5), a.1535, k. 78
| 3 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 291
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: niemiecki, XX w., B. PAU-PAN, 8248 (TK 10), k. 127
|
Publikacje: 1 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 314, s. 408 (wzmianka) | 2 | AT 17 Nr 576, s. 714-715 (in extenso; polski regest) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
AAWO, AB, D.3, f. 113r
Cupidissimum me cum litterarum tuarum, tum ad te scribendi, saltem ut aliquando tuas elicerem, ad quem bis iam ipse frustra satis longas dederam, a tam iucundo officio retinebat unum imprimis, quod in remotissima parte orbis agentibus non erant, quibus certo reddendas dare possemus, verum opportune contigit redire ad vos ⌊Fabianum⌋, qui pro ⌊rege⌋ tuo nuperrime fuit apud ⌊caesarem⌋, per quem non solum ad te meas esse perventuras, sed ad respondendum etiam te quomodolibet cessatorem excitari posse confido, quamvis tuae esset humanitatis potius, ut per tuas de te aliquando aliquid intelligerem.
Nos ⌊Europae⌋ bonam magnamque partem ubi perreptavimus, in ⌊Aphricam⌋ traiecimus indeque in ⌊Siciliam⌋ ⌊regnumque Neapolitanum⌋, unde mox ⌊Romam⌋ ituri credimur, neque id sine summo tui desiderio, quo si tempora resque tuorum postularent, ut tibi veniendum esset, pro virili suffragaturo Christianae religioni et concordiae, ad quam te cupidissime semper ferri cognovi, nae magna me parte levatum esse crederem laborum ac quodcumque postea concursationis et itinerum superesset, multo id levius perferrem atque facilius.
Cetera ex ⌊Fabiano⌋ intelliges, qui rebus omnibus interfuit. Unum valde rogo et oro, ne patiare, dum a scribendo abstines, me propter te plus prope ⌊Fabiano⌋ quam tibi ipsi debere, quem non dubito futurum memorem promissorum suorum.
Vale.
⌊Neapoli⌋, nonis Decembribus MDXXXV.
Obsequentissimus ⌊Claudius Dodeus⌋.
| |
10 | IDL 3454 | Claude DODIEU de Vély do Ioannes DANTISCUS, Trent, 1545-10-12 |
odebrano Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1545-12-31
Rękopiśmienne podstawy źródłowe: 1 | czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 6, k. 109-110
| 2 | kopia język: łacina, XX w., B. PAU-PAN, 8244 (TK 6), a.1545, k. 27r-28v
| 3 | regest z ekscerptami język: łacina, angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 373
|
Pomocnicze podstawy źródłowe: 1 | regest język: niemiecki, XX w., B. PAU-PAN, 8250 (TK 12), k. 251
|
Publikacje: 1 | DE VOCHT 1961 Nr DE, 460, s. 379 (angielski regest) |
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Nemo ⌊istinc⌋ ad nos v stain⌈[v]v stain⌉eniebat, quem non percontarer de felici statu Reverendissimae ms. a(!)
⌈aeae ms. a(!)
⌉ Dominationis Vestrae. Sed cum de ipsa iam a duobus fere annis nihil audirem, factum erat, ut tristius aliquid, humanum tamen, ei accidisse suspicarer. Itaque desiderabatur magis a me Reverendissima Dominatio Vestra, quam exspectabatur is nuntius, quem hodie habui certe paper damaged⌈[e]e paper damaged⌉ gratissimum. Nam cum veniens hic ad reverendissimum ⌊Upsaliensem⌋ offendissem eum domi scribentem ad reverendissimum ⌊dominum Cracoviensem⌋, statim rogavi, num esset ei nota Dominatio Vestra. “Notissima” dixit et praeterea, ut est humanissimus, multis verbis et honestissimis largissime indicavit ⌊se⌋ plane eam nosse et amare valde ac venerari. Cum et litteras, quas ab ipsa nuper acceperat ostendit, vel eo nomine paper damaged⌈[e]e paper damaged⌉ mihi suavissimas, quod talem in religione Dominationis Vestrae constantiam simul et fortitudinem significant, qualis et mihi antea semper fuit per paper damaged⌈[er]er paper damaged⌉specta et istis in AAWO, AB, D. 6, f. 109v locis est valde, ut audio, necessaria.
De me si quid est, quod scire cupiat, ego paucis perstringam. Post discessum suum ab aula ⌊caesaris⌋ prosecuti sumus ⌊Viennae⌋, exin perpetuo in ⌊Hispania⌋ et in expeditione Tunetana munus illud oratoris, quo fungebamur usque ad initia belli, quod successit anno XXXVI. Quo anno revocatus redii domum.
Fui denuo missus ⌊Barchinonam⌋ ante finem XXXVII ad componendas indutias, quae auctae et confirmatae postea fuerunt ⌊Niceae⌋ auctore ⌊summo pontifice⌋, ubi et nos affuimus.
Anno sequente bonae memoriae ⌊praedecessor⌋ meus elegit me sibi coadiutorem. Itaque vocatus ad hoc ministerium contuli me, quod potui plenius, ad ea, quae videbantur esse officii mei. Verum XL-o relegor in ⌊Flandriam⌋ ac iterum sequor ⌊caesarem⌋ ad ea comitia,[1] quae ⌊Ratisponae⌋ etiam fuerunt tunc celebrata. Accidit eo tempore caedes illa miserrima ⌊Rinconii⌋,[2] quae mihi fecit occasionem evadendi a ⌊Germania⌋, quod ⌊rex⌋ meus detinebat ⌊reverendissimum Leodiensem⌋. Interea bellum renovatur, a quo semper afui, quiescens in ⌊Brittan paper damaged⌈[tan]tan paper damaged⌉ia Armorica⌋, ubi sunt ⌊Redones⌋, quibus ego, AAWO, AB, D. 6, f. 110r etsi indignus, praesum.
Ceterum cum a nostris essent ⌊huc⌋ mittendi aliquot praesules, electi fuere A[...] stain⌈[...][...] stain⌉ archiepiscopus, ⌊Claromontanus⌋ et ⌊Agathensis⌋ episcopi. Fui quoque ego ad eum numerum adiectus accessimusque huc una omnes Nonis Augusti, ex qua die hic sedemus exspectantes, tandem ut hoc sacrosanctum concilium aperiatur. Quod etsi tota hac aestate est agitatum inter ⌊s(acratissimum) d(ominum)⌋ et principes nostros, necdum tamen concluserunt, quando hoc futurum sit. Sed is videtur esse status rei Christianae, qui non possit pati longam dilationem.
Quod si in hac tam gravi causa procedetur, ut speramus, ea forma, diligentia et auctoritate, quae convenit tam pio negotio, non putamus defuturam nobis Reverendissimam Dominationem Vestram, quae actiones omnes nostras poterit doctissimis prudentissimisque suis consiliis adiuvare. Mihi profecto non minus iucundum quam utile agnosco futurum, si contigerit, nostrae sententiae rationes posse omnes secum conferre et ad iudicii sui calculum reducere. Quo et nihil mihi accidere potest optabilius nec non, ut iterum videam, amplectar ac suspiciam Reverendissimam Dominationem paper damaged⌈[Dominationem]Dominationem paper damaged⌉ Vestram, sicut ex animo cupio et ipsi non dubito non iniucundu paper damaged⌈[n iniucundu]n iniucundu paper damaged⌉m fore.
Quod AAWO, AB, D. 6, f. 110v superest, Deum precamur, ut pro sua divina misericordia iis nostris afflictissimis rebus providere dignetur et Reverendissimam Dominationem Vestram servare ac gratia spiritus sui sancti tueri et largissime cumulare.
Ex ⌊Tridento⌋, quarto Idus Octobris 1545.
Reverendissimae Dominationis Vestrae humilis frater ac servitor ⌊Claudius Dodeus⌋ episcopus Redonensis.
[1] Colloquy of Regensburg (Ratisbon), 1541.
[2] On the death of Rincon see ⌊⌋, p. 457-458.
| |