» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #1492

Matthias, Abbot of the Cistercian monastery in Koronowo do Ioannes DANTISCUS
Koronowo, 1536-06-24

Regest polski: Maciej, opat w Koronowie, podtrzymuje swoje oświadczenie, że zmarły w jego klasztorze Maciej, gwardian [franciszkanów] w Chełmnie, nie wskazał przed śmiercią sprawcy swoich obrażeń; w jedynym oświadczeniu, jakie miał wówczas złożyć, zapewnił, że na jego chorobę nie poradzą nawet wszystkie leki razem wzięte (infirmitas mea est valde mirabilis et si omnes apothecas una semel gluttirem, non iuvarent sanare meam infirmitatem). Opat nie może zatem złożyć żadnego innego oświadczenia.
            odebrano [1536]-06-26

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 4, k. 81

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

AAWO, AB, D. 4, f. 81r

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine mihi multum gratiosissime.

His litteris placuit invisere sanitatem Paternitatis Vestrae Reverendissimae, quam ex animo faveo Paternitati Vestrae Reverendissimae tamquam mihi ipsi.

Cerno aliqualem mihi difficultatem incumbere in negotio piae memoriae Matthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in Kulmfratris Mathiae guardiani CulmensisMatthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in Kulm, sed cur vel quare, penitus ignoro. Nam et ore tenus, et scriptis fassus sum, quod nihil percaleo de occisione eiusdem Matthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in KulmfratrisMatthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in Kulm, quia piae memoriae frater nullam fecit protestationem contra aliquem de suis percussionibus, solum hoc, quod interrogatus aiebat, quod „infirmi superinscribedmimi superinscribedtas mea est valde mirabilis et, si superinscribedsisi superinscribed omnes apothecas una semel gluttirem, non iuvarent sanare meam infirmitatem”.

Ex quo clare patet, quod nihil aliud testari possum, nisi hoc solum, quod est mortuus et sepultus in nostro monasterio, et si talem difficultatem praesensissem, aliter mecum cogitassem, ne in hac causa defendere videar aliquam partium et amittere favorem gratiamque Paternitatis Vestrae Reverendissimae, domini mei gratiosissimi.

Cuius eidem gratiae et favori consuetis me commendo.