List #6229
Ioannes DANTISCUS do Bona SforzaHeilsberg (Lidzbark Warmiński), 1544-03-27
Regest polski:
Dziękuje za umożliwienie przekazania sprawy członkom rady [Prus Królewskich], za czym opowiadał się w liście do niej.
Zgodnie z poleceniem królowej przesyła nowiny, choć docierają do niego nieliczne i niepewne. Król Anglii [Henryk VIII] gromadzi wojsko dla cesarza [Karola V] i na swój koszt zaciąga w Niemczech jazdę i piechotę. Król Danii [Chrystian III Oldenburg] dalej trzyma zamknięte Cieśniny Duńskie, z niemałą szkodą dla Królestwa [Polskiego] i Prus Królewskich. Wysłał czterech posłów do cesarza, aby osiągnąć pokój. Na sejmie Rzeszy w Spirze tą sprawą mają się zajmować landgraf Hesji [Filip Wielkoduszny] razem z księciem Meklemburgii [Henrykiem V] i księciem Lüneburga [Ernestem I]. Zdaniem Dantyszka, jeśli król [Zygmunt I] poważnie się w nią nie zaangażuje, wysyłając tam swego posła, starania będą bezskuteczne.
Pozwani burmistrzowie gdańscy [Tiedemann Giese mł., Barthel Brand] zostali powitani w mieście [Gdańsku] przez licznych popleczników jak zwycięzcy. Dantyszka bardziej od tego martwi pogłoska, że instygator królewski ukrył się pod ławą i nie odważył się pokazać pozwanym. Zależy mu, aby autorytet króla utrzymał się w mieście, w którym występują różnice religijne. Nie chce przy tym nikogo urazić. Pragnie pomyślności dla swojego rodzinnego miasta.
Niezwłocznie powiadomi o ustąpieniu lodu na morzu, które umożliwi żeglugę.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarz Zwykły tekst Tekst + komentarz Tekst + aparat krytyczny
Serenissima Reginalis Maiestas et Domina, domina clementissima.
Humillimam servitiorum et orationum mearum commendationem.
Serenissimae Maiestati Vestrae Reginali supplices gratias ago, quod in causa, cuius ratione testium picturam vidit, se adeo clementem ad meas commendaticias exhibuerit effeceritque, quod
Deberem quidem Serenissimae Maiestati Vestrae, ut mihi iniunxit, nova, quae huc afferuntur, scribere, verum pauca et ea in<c>erta admodum hic accipimus. De serenissimo BJ, 6657, f. 398r
Neque hoc novum tacendum duxi: citatos
Si quid postea resoluta glacie navigabile mare factum attulerit, cum primis Serenissimam Maiestatem Vestram non celabo.
Cui me suppliciter commendo et a Domino Deo aetatem diutissime prosperrimam et fausta omnia precor.