Visits: 1553
» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #1492

Matthias, Abbot of the Cistercian monastery in Koronowo to Ioannes DANTISCUS
Koronowo, 1536-06-24

English register: Matthias, Abbot in Koronowo, upholds his statement that Matthias, the guardian [of the Franciscans] in Kulm who died at his convent, did not indicate any perpetrator of his injuries; in the only statement he made at the time, he assured that not even all the medicines in existence could treat his illness (infirmitas mea est valde mirabilis et si omnes apothecas una semel gluttirem, non iuvarent sanare meam infirmitatem). Therefore the Abbot cannot give any other testimony.
            received [1536]-06-26

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, autograph, AAWO, AB, D. 4, f. 81

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

AAWO, AB, D. 4, f. 81r

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine mihi multum gratiosissime.

His litteris placuit invisere sanitatem Paternitatis Vestrae Reverendissimae, quam ex animo faveo Paternitati Vestrae Reverendissimae tamquam mihi ipsi.

Cerno aliqualem mihi difficultatem incumbere in negotio piae memoriae Matthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in Kulmfratris Mathiae guardiani CulmensisMatthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in Kulm, sed cur vel quare, penitus ignoro. Nam et ore tenus, et scriptis fassus sum, quod nihil percaleo de occisione eiusdem Matthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in KulmfratrisMatthias (Maciej) (†1536), Guardian of the Franciscan Monastery in Kulm, quia piae memoriae frater nullam fecit protestationem contra aliquem de suis percussionibus, solum hoc, quod interrogatus aiebat, quod „infirmi superinscribedmimi superinscribedtas mea est valde mirabilis et, si superinscribedsisi superinscribed omnes apothecas una semel gluttirem, non iuvarent sanare meam infirmitatem”.

Ex quo clare patet, quod nihil aliud testari possum, nisi hoc solum, quod est mortuus et sepultus in nostro monasterio, et si talem difficultatem praesensissem, aliter mecum cogitassem, ne in hac causa defendere videar aliquam partium et amittere favorem gratiamque Paternitatis Vestrae Reverendissimae, domini mei gratiosissimi.

Cuius eidem gratiae et favori consuetis me commendo.