Liczba odwiedzin: 813
» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #2233

Jan LEWICKI do Ioannes DANTISCUS
Cracow, 1539-10-10

Regest polski: Jan Lewicki dziękuje za otrzymany list. Ubolewa, że posłany Dantyszkowi na służbę zakonnik okazał się niezdatny. W nadchodzącym roku zamierza przyjechać do Dantyszka wozem. Wstawia się za zaprzyjaźnionym proboszczem z Karniewa na Mazowszu, mającym posiadłości w dominium Dantyszka; usprawiedliwia opieszałość jego stawiennictwa na wezwanie biskupa licznymi zajęciami.
            odebrano 1539-10-21

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, autograf, BCz, 1597, s. 855-856

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

BCz, 1597, p. 855

Reverendissime in Christo Pater, domine fautor meus beneficentissime.

Salutem utramque et felicitatem.

Benignissimas testes suae erga me benignitatis cum nuntio excepi cf. Ioannes DANTISCUS to Jan LEWICKI probably shortly after 1539-09-09, CIDTC IDL 7085, letter lostlitterascf. Ioannes DANTISCUS to Jan LEWICKI probably shortly after 1539-09-09, CIDTC IDL 7085, letter lost, quibus si non satis calamus, sed affectissimus respondet animus, suis semper votis et intentus, et obsequentissimus.

Dolet mihi plurimum, quod meus fraterculus istic est taediosus et, ut intelligo, parum officiosus. Taedet animae suae illuc vivere, ubi maerori posset et Deo, et proximo. Nescio, quae sua est haec religio. Demeretur profecto, ut pedes redeat, qui honoratus non quaerit, quae Dei sunt superinscribedsuntsunt superinscribed, ut rectum sit illud: cf. Vulg. Ps (G) 48:13 homo, cum in honore esset, non intellexit, comparatus est iumentibuscf. Vulg. Ps (G) 48:13 etc. Utcumque, postquam eum Paternitas Vestra Reverendissima remittere decrevit, facit pietatis officium non a modo foris ingredietur. cf. Cic. Sen. 65.1 At sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes Morosi sunt senescf. Cic. Sen. 65.1 At sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes , et interdum si rudes, tunc et deleri.

Decrevi ego anno proximo in vehiculo, si Dominus Deus moderabitur auram ubique suspectam et sileant curae, Dominationem Vestram Reverendissimam ipsemet invisere et illi meum officium immo debitum exhibere. Non iam fratres sic mobiles sed illi adducam constantissimas sorores, quae operentur, sed mistice, illud cf. "Liber Samuhelis id est Regum Secundus" in: Biblia Sacra Vulgata 2 Regumcf. "Liber Samuhelis id est Regum Secundus" in: Biblia Sacra Vulgata 11. Haec ioco etc.

Rogavit me quidam amicus meus Nicolaus, parish priest of Karniewo Carnyewski plebanusNicolaus, parish priest of Karniewo in Mazowsze (Masovia) historic region in Central Poland, before 1526 an autonomous duchy and feud of the Kingdom of Poland, from 1526 included in the KingdomMazoviaMazowsze (Masovia) historic region in Central Poland, before 1526 an autonomous duchy and feud of the Kingdom of Poland, from 1526 included in the Kingdom, qui et ipse habet patrimonium in Prussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of PolandPrussiaPrussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of Poland sub dominio Ermland (Warmia, Varmia), diocese and ecclesiastical principality in northeastern Poland, 1466-1772 within the Kingdom of Poland, Royal PrussiaecclesiaeErmland (Warmia, Varmia), diocese and ecclesiastical principality in northeastern Poland, 1466-1772 within the Kingdom of Poland, Royal Prussia Dominationis Vestrae Reverendissimae, ut benigne secum ageret. Nicolaus, parish priest of Karniewo QuiNicolaus, parish priest of Karniewo multis occupatus non potuit satisfacere publico edicto nec hactenus istic comparuit. Etsi poenam et vindictam mereatur, at cf. V. Max. 1.1(ext).3.26-28 lento enim gradu ad vindictam sui divina procedit ira tarditatemque supplicii gravitate pensat lento gradu ad vindictam divinam procedit ira. Verum tamen, si humiliatus non fuerit, iterum admiserit, vel suis mandatis non satisfecerit, tarditatem vindictae gravitate compensabit paenaecf. V. Max. 1.1(ext).3.26-28 lento enim gradu ad vindictam sui divina procedit ira tarditatemque supplicii gravitate pensat .

Me ego commendo Dominationi Vestrae Reverendissimae, meo alitori perpetuo colendissimo.

Quae valeat felicissime et ad multos annos.

Vestrae Dominationis Reverendissimae integerrimus Jan Lewicki (†1555), before 1522 sollicitator for Primate Jan Łaski's affairs in Rome, 1522 Latin secretary to Queen Bona Sforza; ca. 1524 Cantor in Płock; 1535 superintendent of Płock cathedral; 1535 presented to the parish in Biała and to the canonry of St. Michael's collegiate church in Płock; 1538 Commendatory Abbot of the monastery of Canons Regular of the Lateran in Czerwińsk; Queen's envoy to Charles V of Habsburg (POCIECHA 2, p. 96-97)Ioannes LeviciusJan Lewicki (†1555), before 1522 sollicitator for Primate Jan Łaski's affairs in Rome, 1522 Latin secretary to Queen Bona Sforza; ca. 1524 Cantor in Płock; 1535 superintendent of Płock cathedral; 1535 presented to the parish in Biała and to the canonry of St. Michael's collegiate church in Płock; 1538 Commendatory Abbot of the monastery of Canons Regular of the Lateran in Czerwińsk; Queen's envoy to Charles V of Habsburg (POCIECHA 2, p. 96-97)