Visits: 398
» CORPUS of Ioannes Dantiscus' Texts & Correspondence
Copyright © Laboratory for Source Editing and Digital Humanities AL UW

All Rights Reserved. No part of this publication may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the publisher.

Letter #2299

Jan KOŚCIELECKI to Ioannes DANTISCUS
Nakło nad Notecią, 1541-03-24
            received Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-03-29

Manuscript sources:
1fair copy in Latin, in secretary's hand, BK, 230, p. 89-92

 

Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus

 

BK, 230, p. 89

Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine amice gratiose ex animo observandissime. Salutem et obsequiorum meorum addictam commendationem.

Significata est mihi a reverendissimo domino Samuel Maciejowski (*1499 – †1550), humanist and diplomat, one of the most trusted advisors to King Sigismund I and then to his son Sigismund II Augustus; from 1521 Canon of the Collegiate Chapter in Sandomierz, and from 1530 in Kielce; from 1531 Canon of Gniezno; from 1532 or 1533 to 1537 royal secretary (previously scribe at the royal chancellery); 1537-1539 Grand Secretary; 1539-1547 Crown Vice-Chancellor; 1539-1541 Bishop of Chełm; 1541-1545 Bishop of Płock; 1545-1550 Bishop of Cracow; 1547-1550 Crown Grand Chancellor; in 1532 royal envoy to Rome; in 1534 and 1538 royal envoy to the local diets (WYCZAŃSKI 1990, p. 257-258; Urzędnicy 10, p. 184; PSB 19 Machowski - Maria Kazimiera, p. 64-69)episcopo ChelmensiSamuel Maciejowski (*1499 – †1550), humanist and diplomat, one of the most trusted advisors to King Sigismund I and then to his son Sigismund II Augustus; from 1521 Canon of the Collegiate Chapter in Sandomierz, and from 1530 in Kielce; from 1531 Canon of Gniezno; from 1532 or 1533 to 1537 royal secretary (previously scribe at the royal chancellery); 1537-1539 Grand Secretary; 1539-1547 Crown Vice-Chancellor; 1539-1541 Bishop of Chełm; 1541-1545 Bishop of Płock; 1545-1550 Bishop of Cracow; 1547-1550 Crown Grand Chancellor; in 1532 royal envoy to Rome; in 1534 and 1538 royal envoy to the local diets (WYCZAŃSKI 1990, p. 257-258; Urzędnicy 10, p. 184; PSB 19 Machowski - Maria Kazimiera, p. 64-69) domino meo et amico observandissimo et ab aliis amicis meis quaedam Vestrae Dominationis Reverendissimae de me sinistra opinio, nempe quod superinscribedquodquod superinscribed Vestrae Reverendissimae Dominationi hoc impingerem idque mihi persuaderem neminem fuisse in terris Prussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of PolandPrussiaePrussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of Poland mihi magis infensum et odiosum praeter personam Dominationis Vestrae Reverendissimae ob id, quod Vestra Reverendissima Dominatio in Provincial Diet of Royal Prussia comitiis terrarum PrussiaeProvincial Diet of Royal Prussia de me deberet verba facere, utpote, quomodo ipse existens extraneus et Diboviae natus, contra privilegia terrarum Prussiae a Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestate regiaSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria domino meo clementissimo in Prussia castra teneam. Ex qua ratione et aliis Vestra Reverendissima Dominatio quodam malevolo in me ducta animo indignationem Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austriamaiestatis regiaeSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria et invidiam nobilitatis et civitatum Prussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of Polandterrarum PrussiaePrussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of Poland mihi ordinare moliretur (id, quod ut mihi a quibusdam ex terris Prussiae ita significatum fuerat, brevi aliquo felici et mutuo congressu cum verbis Vestrae Dominationis Reverendissimae tum litteris innotescere non gravarer. Et abdita non pauca illi referrem, nisi me id, quod inter homines amarulentias et intestina odia nollem inducere, abduceret). Quae res si sic fuerit et huiusmodi animum Vestra Reverendissima Dominatio citra demeritum meum in me habuerit, magnam mihi afferebat admirationem et dolorem, praesertim cum mihi sit perspecta satis familiaritas et consuetudo Stanisław Kościelecki (*ca. 1460 – †1534), 1501 Inowrocław castellan; 1511 - voivode; 1512 starosta of Marienburg; 1521-1522 voivode of Brześć; 1522 - of Sieradz; 1523 - of Kalisz; 1525 - of Poznań (Urzędnicy 1/2)parentis meiStanisław Kościelecki (*ca. 1460 – †1534), 1501 Inowrocław castellan; 1511 - voivode; 1512 starosta of Marienburg; 1521-1522 voivode of Brześć; 1522 - of Sieradz; 1523 - of Kalisz; 1525 - of Poznań (Urzędnicy 1/2) carissimi, magnifici olim domini palatini Posn(aniensi), quae cum Vestra Reverendissima Dominatio illi intercesserat, utpote tanta, qualem nulla potest abolere vetustas. Nec minus mihi ipsi hoc semper curae est et ex animo cupio, quo possim vestigiis Stanisław Kościelecki (*ca. 1460 – †1534), 1501 Inowrocław castellan; 1511 - voivode; 1512 starosta of Marienburg; 1521-1522 voivode of Brześć; 1522 - of Sieradz; 1523 - of Kalisz; 1525 - of Poznań (Urzędnicy 1/2)parentis meiStanisław Kościelecki (*ca. 1460 – †1534), 1501 Inowrocław castellan; 1511 - voivode; 1512 starosta of Marienburg; 1521-1522 voivode of Brześć; 1522 - of Sieradz; 1523 - of Kalisz; 1525 - of Poznań (Urzędnicy 1/2) inhaerere ac Vestrae Dominationi Reverendissimae, domino et amico meo, officiis meis inserviens gratus fore. Quod si Vestra Reverendissima Dominatio abicere dignaretur, non me bene habuit. Nihil tamen mali et sinistri id, quod et decori et honori Vestrae Dominationis Reverendissimae, domino et amico meo, officere possit imprecatus sum, et si quid obtrectatores et scelerati aliqui in me reiecerint, conabor me Vestrae Reverendissimae Dominationi purgare canonice BK, 230, p. 90 ita, ut omnem, quem si quando animum in me acuerit, in delatores retorquebit. Et propterea non ita pridem scripseram litteras meas accersendo ad me dominum Mikołaj Płotowski (†after 1548-07-27), royal courtier and owner of estates in Vistula Lowlands (Żuławy Wiślane); burgrave of Seeburg (Zybork, today Jeziorany) (AT 18, p. 229)Nicolaum PlotowskiMikołaj Płotowski (†after 1548-07-27), royal courtier and owner of estates in Vistula Lowlands (Żuławy Wiślane); burgrave of Seeburg (Zybork, today Jeziorany) (AT 18, p. 229) magistrum curiae Dominationis Vestrae Reverendissimae cumque id, quod verbis egi in hac re, illi procul dubio rettulit. Quamvis itaque Vestram Reverendissimam Dominaitonem ex me ipse numquam offenderim et tutam conscientiam mihi esse cognoverim, recordatus tamen veteris consuetudinis Reverendissimae Dominationis Vestrae cum domo mea et meipso necnon verborum Jesus of Nazareth (Jesus Christ), in Christianity the Messiah foretold in the Old TestamentSalvatorisJesus of Nazareth (Jesus Christ), in Christianity the Messiah foretold in the Old Testament nostri: cf. Vulg. Ps (G) 54:13 Quoniam si inimicus maledixisset mihi, sustinuissem utique, et si is, qui oderat me, super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. Si inimicus meus etc.cf. Vulg. Ps (G) 54:13 Quoniam si inimicus maledixisset mihi, sustinuissem utique, et si is, qui oderat me, super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. , ut iunior a Vestra Reverendissima Dominatione maiore meo primus precor veniam obnixe ac studiose rogando, velit eximie Vestra Reverendissima Dominatio me prosequi favore et gratia sua. In qua re et officium et iurata Prussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of Polandterrae PrussiaePrussia, region in central Europe, bordered by Pomerania, Poland, Lithuania and Livonia. From 1466 Prussia was divided into Royal Prussia (Prussia Regalis), which was a part of the Kingdom of Poland, and Teutonic Prussia (Prussia Ordinis Theutonici) – covering the remnants of the former territory of the Teutonic Order’s state in Prussia. In 1525, the Order’s last Grand Master, Albrecht von Hohenzollern, converted to Lutheranism and became the first lay duke in former Teutonic Prussia (dux in Prussia), which from then on was called Ducal Prussia (Prussia Ducalis). At that time, as a result of the treaty of Cracow, Ducal Prussia became a fief of the kings of Poland Vestrae Reverendissimae Dominationis fides, cum ipse ex progenitoribus et una cum filiis meis Prutenis sim, inviolata et non vitiata manebit. Et ipse cum id intellexerim, experiet me vicissim Vestra Reverendissima Dominatio personae domini et omnibus suis, quibus mandaverit fidum et sincerum amicum ac servitorem cum tota familia mea ad quaevis obeunda obsequia una cum vita et rebus meis semper pronum et paratissimum. Cuius gratiae et favori iterum me commendo, cupiens Vestram Reverendissimam Dominationem frui optima diutissimaque valetudine et felicia quaeque ex animo illi obtigisse.

Eiusdem Vestrae Reverendissimae Dominationis servitor Jan Kościelecki (Janusz Kościelecki) (*ca. 1490 – †1545), 1514 castellan of Kowal; 1523 - of Inowrocław; 1526-1535 - of Łęczyca; 1535-1538 - of Kalisz; 1538 voivode of Inowrocław; 1540 - of Brześć Kujawski; 1542 - of Łęczyca; 1529 envoy of the Crown diet to Lithuania, to king Sigismund I Jagiellon (Urzędnicy 1/2)Ioannes a CosczieleczJan Kościelecki (Janusz Kościelecki) (*ca. 1490 – †1545), 1514 castellan of Kowal; 1523 - of Inowrocław; 1526-1535 - of Łęczyca; 1535-1538 - of Kalisz; 1538 voivode of Inowrocław; 1540 - of Brześć Kujawski; 1542 - of Łęczyca; 1529 envoy of the Crown diet to Lithuania, to king Sigismund I Jagiellon (Urzędnicy 1/2) palatinus Brzestensis Bidgostiensis Schlochoviensis Naklensis Thucholiensis capitaneus