Dantyszek nie jest zadowolony z nominacji Jana Sokołowskiego na kasztelanię elbląską. Uważa, że sprawa ta wzięłaby lepszy obrót, gdyby nie choroba adresata.

Dantyszek apeluje, by Maciejowski zadbał o zdrowie i nie obciążał się nadmiernie na niedawno objętym urzędzie kanclerskim. Przyjął bez zdziwienia brak skuteczności swojej rekomendacji dla adresata. Dziękuje za obietnicę wsparcia przeciw ludziom, którzy go zniesławiają.

Nawiązując do wcześniej przesłanych informacji, Dantyszek przypomina o niegodnym potraktowaniu biskupa chełmińskiego [Tiedemanna Giesego] przez pewnych jego krajan, a zwłaszcza przez wojewodę chełmińskiego [Jana Luzjańskiego]. Sprawę tę zarówno adresatowi, jak i królowi obszernie opisuje także Giese. Dantyszek prosi o wsparcie w tej kwestii. Informuje o przesłaniu przez Giesego wzorów, według których chciałby on, by sporządzone zostały królewskie poruczenia na najbliższy sejm [pruski], należące do nich pozwy i mandat przeciwko szlachcicowi z Ziemi Dobrzyńskiej [Moszczyńskiemu], który z jednej z biskupich wsi gwałtem uprowadził chłopa wraz z całym jego dobytkiem.

W związku z nawrotem zarazy w Ziemi Chełmińskiej, Toruniu i w sąsiednich miasteczkach Dantyszek nie jest pewien, czy sejm [pruski] zbierze się w dniu św. Michała [29 września]. Spodziewa się raczej eskalacji zarazy, gdyż trwają właśnie jarmarki gdańskie. Nawet wtedy, gdy zmieni się miejsce obrad na bezpieczniejsze, chorobę rozsiewać będą strony procesowe przybywające na zjazd z zainfekowanych terenów.

Dantyszek prosi, by Maciejowski zawiadomił króla, że przyjął zaproszenie księcia [Albrechta Hohenzollerna] na ślub córki swojego ochmistrza [Melchiora von Kreytzen]. Przy tej okazji mają przedyskutować sprawy dotyczące stosunków sąsiedzkich. Dantyszkowi nie wypadało odmówić, lecz martwi się, że wyjazd ten sprowokuje kolejne pomówienia na dworze.