Liczba odwiedzin: 417
» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #3896

[Ioannes DANTISCUS] do [Samuel MACIEJOWSKI]
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1542-04-23

Regest polski:

[początek tekstu uszkodzony, treść niejasna] Dantyszek otrzymał list od jednego z biskupów, dotyczący pewnych spraw pruskich. Przybył również [poseł] króla [Zygmunta I] z listem dotyczącym podatku. Dantyszek przekazał ten list wraz z dokumentem rezygnacji [fragment niejasny, tekst uszkodzony] biskupowi chełmińskiemu [Tiedemannowi Giese], by ten zatroszczył się o dostarczenie go do Gdańska. Wysłał kopię, nie ma zatem potrzeby wysyłania osobnego listu, chyba że miałaby się w nim znaleźć wzmianka o poprzednim, w którym naciskano w sprawie podatku. Jeżeli gdańszczanie po raz kolejny odmówią płacenia, pozostałe stany pójdą za ich przykładem, toteż Dantyszek uważa, że warto byłoby ponownie ich upomnieć, nawet jeżeli list królewski miałby zostać im doręczony dopiero podczas sejmu [pruskiego].

Dantyszkowi jest wstyd (i spodziewa się, że adresat żywi podobne odczucia), ponieważ im bardziej uniżenie zwracał się do rady miasta [Gdańska] w sprawie Hansa Holstena, tym bardziej Holsten był przez radę gnębiony. Rada chce spowodować, aby z uszczerkiem na honorze odwołał on publicznie [tekst uszkodzony]. Holsten jednak wolałby stracić majątek i życie, niż doświadczyć takiej hańby. Sytuacja ta jasno dowodzi [braku] znaczenia wstawiennictwa adresata oraz Dantyszka.

Ci [Gdańszczanie], którzy tak rozognili tę sprawę, choć pozornie bliscy Dantyszkowi, nie są godni, aby im w przyszłości pomagać, tym bardziej, że przesiąkli luteranizmem. Ku zgorszeniu wielu, w trakcie Wielkiego Postu publicznie spożywali mięso. Kiedy zaś miały się odbyć wybory do rady miejskiej, zebrawszy się, jak zwykle, w kościele, nazkazali, aby kapłan odstąpił od odprawienia zwyczajowej mszy o Duchu Świętym. We wszystkim biorą przykład z sąsiada [tj. z księcia pruskiego Albrechta], z którym łączy ich bliska zażyłość. Dantyszek uważa za konieczną interwencję króla [Zygmunta I]. Doradza, by król skierował w tych sprawach list do sejmu [Prus Królewskich], nawiązując także do [ubiegłorocznego] przerwania procesji Bożego Ciała.

Dantyszek prosi adresata o dyskrecję oraz spalenie niniejszego listu.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1brulion język: łacina, autograf, AAWO, AB, D. 7, k. 10r
Podobizny źródeł dostępne tylko po zalogowaniu

Pełny tekst dostępny tylko po zalogowaniu