Liczba odwiedzin: 19
» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #4833

Ioannes DANTISCUS do Ermland (Warmia) Chapter
Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1541-11-30

Regest polski:

Dantyszek cieszy się, że kapituła przychylnie odniosła się do jego prośby [o przysłanie swoich delegatów], pozostają bowiem do omówienia sprawy, ważne dla obu stron. Biskup zgadza się na wynikającą z troski o jego słabe zdrowie propozycję przesunięcia terminu przybycia delegatów [na po 6 stycznia]. Wyraża nadzieję, że będzie jeszcze wtedy przy życiu.




Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1czystopis język: łacina, ręką pisarza, GStA PK, XX. HA Hist. StA Königsberg, HBA, C 1a, K. 497

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Venerabiles Domini, fratres sincere dilecti.

Gratum nobis est, quod Fraternitates Vestrae benevolentem nostram admonitionem ex non vana, sed bene considerata circumspectione profectam non reiecerint, in eo quod communiter cum nobis, tum etiam Fraternitatibus Vestris, non usui et commodo solum (ut mortalium res cf. Verg. A. 10.160 eventus belli varios varios habent eventuscf. Verg. A. 10.160 eventus belli varios ), verum et necessarium, et ob id utrisque nobis expetendum existimavimus.

Qua in re Fraternitates Vestras valetudinis nostrae, quae ex levi quadam tentatione commotiunculis subinde nondum desiit feriri, rationem habere boni consulimus, habitudinemque hanc affectam, quocumque in illam modo inciderimus, vel in eam effascinati sumus, Deo acceptam habemus et gratias agimus. cf. Vulg. Cor1 26-29 infirma mundi elegit ut confundat fortia Ille enim, cum vult, fortia infirmat et imbecilla corroboratcf. Vulg. Cor1 26-29 infirma mundi elegit ut confundat fortia . Ceterum tempori, quo ad nos Fraternitates Vestrae allegare suos destinarunt,[1] non adversamur, sic fore Deum nobis propitium sperantes, quod nos per suam misericordiam usque eo sustinebit.

Qui Fraternitates Vestras diutissime incolumes conservet.