Dantyszek, dowiedziawszy się o planowanym poselstwie adresata w imieniu króla [Zygmunta I] do cesarza [Karola V] w sprawie banicji księcia Albrechta, wyraża nadzieję, że misja ta przebiegnie pomyślnie. Informuje, że przez wzgląd na miłość, jaką darzy brata adresata, podkanclerzego [koronnego Samuela Maciejowskiego], wystosował listy polecające adresata do zaprzyjaźnionych dostojników dworu cesarskiego: pełniącego obowiązki Wielkiego Kanclerza [Mikołaja Perrenota] de Granvelle, biskupa Lundu i Konstancy [Johana Weze], oraz radcy cesarskiego Cornelisa De Scheppera.

Kopię listu do de Granvelle Dantyszek przesłał księciu Albrechtowi. Spodziewa się, że książę pośle ją adresatowi. W liście tym Dantyszek opisał niegdysiejsze własne działania dyplomatyczne w sprawie banicji Albrechta. Zachęca, by adresat wykorzystał tę wiedzę podczas swojej misji. Dantyszek jest przekonany, że z uwagi na przyjaźń, łączącą podkancelrzego z księciem Albrechtem, adresat dołoży wszelkich starań, aby sprawy przyjęły korzystny dla księcia obrót.