Quandoquidem tecum coram agendi mihi potestas non integra fuit, Ioannes Dantiscus (Johannes von Höfen, Ioannes de Curiis, Jan Dantyszek, Johannes Flachsbinder) (*1485 – †1548), eminent diplomat and humanist in the service of the Jagiellons, neo-Latin poet; 1530-1537 Bishop of Kulm; 1537-1548 Bishop of Ermland⌊DantisceIoannes Dantiscus (Johannes von Höfen, Ioannes de Curiis, Jan Dantyszek, Johannes Flachsbinder) (*1485 – †1548), eminent diplomat and humanist in the service of the Jagiellons, neo-Latin poet; 1530-1537 Bishop of Kulm; 1537-1548 Bishop of Ermland⌋ clarissime, id (etsi verecundius paulo) litteris tamen agere constitui. Et quamquam, veluti in proverbio est,
cf. Cic. Fam. 5.12.1 epistula enim non erubescit ⌊epistulam non erubescerecf. Cic. Fam. 5.12.1 epistula enim non erubescit ⌋, puduit me tamen longe magis litteris nunc tecum agere, quam coram fecisset(!) verbis. Primum, quod superinscribed, in the hand of sender⌈quodquod superinscribed, in the hand of sender⌉ illud mihi insolitum erat et antehac ms. ante hac(!)
⌈antehacantehac ms. ante hac(!)
⌉ numquam tentatum, praesens vero written over ...⌈... illegible⌈...... illegible⌉oo written over ...⌉, quae tua benignitas fuit, tecum persaepe locutus sum et suavitas atque amoenitas illa tui vultus nonnihil mihi animi addere solet. Tum verebar quoque, num satis ex urbanitate esset talem nugonem ad tam dignum atque
cf. V. Max. 2.10.8.13-14 omnibus numeris perfecta virtus; V. Max. 8.15.2.5-6 omnibus numeris virtutis divitem magisque suo merito quam fortunae beneficio magnum ⌊omnibus numeris absolutum virumcf. V. Max. 2.10.8.13-14 omnibus numeris perfecta virtus; V. Max. 8.15.2.5-6 omnibus numeris virtutis divitem magisque suo merito quam fortunae beneficio magnum ⌋
litteras dare, praesertim barbaras ac nihil fere aulicae civilitatis redolentes. Tuae tamen humanitati ac facilitati, optime Praesul, tantum tribuo, ut non dubitem, quin haec, qualiaqualia superinscribed⌈qualiaqualia superinscribed⌉ sint, ab amico homine amice sis accepturus.
Porro, quod incredibilis ille meus in te animus tibi nunc voluit, breve est et fortassis non magni momenti, certe parvi momenti, si haec: amicitia, observantia paper damaged⌈[ia]ia paper damaged⌉, caritas parva existimanda sunt. Verebar etenim, ne haec corporis disiunctio ac muta absentia profu ms. o(!)
⌈uu ms. o(!)
⌉ndam tui Caroli tibi oblivionem induceret. Huic itaque malo ocius litteris succurrendum putavi, nam tantum sane huic tribuo notitiae, quam tecum contraxi, ut nullius umquam magis exsultarim aut mihi placuerim magis et, quae mea simplicitas est, non prorsus me a te contemni mihi persuadeo. Quo suavissimo deliramento ut diutius mihi frui liceat, tu fac ac seri ms. e(!)
⌈ii ms. e(!)
⌉o annitere, nam hac re plurimum felicitatis addideris mihi et tibi nihil incommodaveris.
De iis rebus, quae apud nos aguntur, nescio, quod scribere debeam. Omnes recte valemus. Iacobus Robbius Aldenardus a scribe, probably employed at the Council of Flanders, possibly also a secretary of Karel Uutenhove⌊RobbiusIacobus Robbius Aldenardus a scribe, probably employed at the Council of Flanders, possibly also a secretary of Karel Uutenhove⌋ noster noster atque ego suavissimam hic vitam agimus, pe<r>petui sumus
AAWO, AB, D.3, f. 50v
in compotatiunculis, in cantionibus, in lusibus, ac iocis ac st(r)enuae Penelope wife of Odysseus, famous for conjugal faithfulness⌊PenelopisPenelope wife of Odysseus, famous for conjugal faithfulness⌋ sponsos agimus. Subinde invisimus filias illas Arendt Sturm (*ca. 1466 – †after 1546), he belonged to a patrician family, of which several members held offices in the city magistrate; he was Dantiscus' host when he stayed in Ghent in 1531; under-bailiff in Ghent (L'ESPINOY, p. 190)⌊praetorisArendt Sturm (*ca. 1466 – †after 1546), he belonged to a patrician family, of which several members held offices in the city magistrate; he was Dantiscus' host when he stayed in Ghent in 1531; under-bailiff in Ghent (L'ESPINOY, p. 190)⌋ Joozijne, daughter of Arendt STURM (Iodoca), sister of Lyncken; married Philips van Overbeke, member of the Council of Flanders 1547-1551⌊IodocamJoozijne, daughter of Arendt STURM (Iodoca), sister of Lyncken; married Philips van Overbeke, member of the Council of Flanders 1547-1551⌋ ac Lyncken, daughter of Arendt STURM ⌊LinkinLyncken, daughter of Arendt STURM ⌋, quae numquam cessant tui mentionem facere, cuius parentes quoque tui sane amantissimi sunt, qui omnes tibi plurimam salutem imprecantur. Cupiverant etiam vehementer tibi com(m)e(n)dari or com(m)odari⌈com(m)e ms. o(!)
⌈ee ms. o(!)
⌉(n)daricom(m)e(n)dari or com(m)odari⌉ dominus Willem de Waele (Gulielmus à Wala), Lord of Hansbeke, a prominent citizen of Ghent (ALLEN, 2, p. 6)⌊Gulielmus a WaleWillem de Waele (Gulielmus à Wala), Lord of Hansbeke, a prominent citizen of Ghent (ALLEN, 2, p. 6)⌋ dominus scriba, cognatus meus Nicolaas Uutenhove (Utenhove) (*1499? – †1549), first cousin of Karel Uutenhove; from 1529 Councillor of the Council of Flanders, from 1547 Councillor of the Grand Council of Mechelen (CE, vol. 3, 363-364)⌊Nicolaus UtenhoviusNicolaas Uutenhove (Utenhove) (*1499? – †1549), first cousin of Karel Uutenhove; from 1529 Councillor of the Council of Flanders, from 1547 Councillor of the Grand Council of Mechelen (CE, vol. 3, 363-364)⌋ et noster infacete facetus Iacobus Robbius Aldenardus a scribe, probably employed at the Council of Flanders, possibly also a secretary of Karel Uutenhove⌊RobbiusIacobus Robbius Aldenardus a scribe, probably employed at the Council of Flanders, possibly also a secretary of Karel Uutenhove⌋. Ad{d}erat quoque mihi tum forte, cum haec scriberem, Iodoca, sister of Karel UUTENHOVE ⌊sororIodoca, sister of Karel UUTENHOVE ⌋ mea, quae me interpellavit, ut tibi, quam possim officiosissime, suis verbis salutem adscriberem.
Quod reliquum est, hoc un ms. m(!)
⌈nn ms. m(!)
⌉um vehementer a te contendo, ut, si forte aliquando istic reperiatur, qui in aulam Suleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman Empire⌊imperatoris TurcarumSuleiman the Magnificent (*1494 – †1566), 1520-1566 Sultan of the Ottoman Empire⌋ proficiscatur, id mihi indicare velis ac manum (quod aiunt) praebere iuvareque, ut una proficisci liceat, nam animus meus hoc avidissime cupit. Hoc enim officio gratificaveris mihi, ut qui maxime. Quod autem ad me attinet, si quid esset obsequii, quod Tuae Dignitati exhiberi possim, id non libenter modo, sed summo etiam cum gaudio fecero, hic enim Carolus, quantus est, in tuo officio ac potestate est.
Bene vale, clarissime ac doctissime Praesul.