Wiersz #22
De profectione Sigismundi in Hungariamnapisany 1515-03-24 — 1515-05-14 pierwodruk 1515-09-13
Podstawy źródłowe - stare druki:
1 | BARTOLINI 1515 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam Sylva) s. E[ii v]-Fiii r (in extenso) |
2 | BARTOLINI 1602 (De profectione serenissimi Sigismundi Regis Poloniae, Magni Ducis Lituaniae, Russiae Prussiaeque etc. Domini et heredis post victoriam contra Moscos in Hungariam Sylva) s. 336-340 (in extenso) |
3 | DANTISCUS 1764 (De profectione Sigismundi I regis. Poloniae post victoriam contra Moscos in Hungariam silva) s. 23-34 (in extenso) |
Publikacje:
1 | DANTISCUS 1938 (Podróż Zygmunta I do Węgier) Nr 5, s. 28-39 (polski przekład, Jan Michał HARHALA) |
2 | Dantisci Carmina (De profectione Sigismundi in Hungariam) Nr 16, s. 64-74 (in extenso) |
3 | WIEGAND 1984 (Sylva) s. 44-46 (in extenso) |
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Enumerat vasti luctantes aequoris aestus
Navita, per Syrtes aut saxa Ceraunia vectus,
Incolumis postquam rediit; sua proelia miles,
Aeratas acies et tot per vulnera mortes
Venator silvas, saltus et lustra ferarum,
Et pedicas structasque plagas, et retia cervis
Protensa enarrat. Longis peregrinus ab oris,
Cur ego non referam rerum variosque viarum
Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ⌊rege PolonoSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ⌋
Ambivi, et Scythico quod ab usqueDnieper (Borysthenes), river in eastern Europe, flowing through Russia, Belarus and Ukraine to the Black Sea ⌊BorystheneDnieper (Borysthenes), river in eastern Europe, flowing through Russia, Belarus and Ukraine to the Black Sea ⌋ ductus
Hactenus ad ripas, celeri quas alluit unda
AbnobiisDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe ⌊HisterDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe ⌋ labens ex montibus ingens?
Quaenam causa viae primum, quis tractus et unde,
Vos dixisse reor — Clarius dum spirat Apollo!
Inclutus Arctoo rex cum sub sidere caeli,
Heroum Sigismundus honos, superavit ad Orszam
Moscorum infidos populos (ut foederis icti
Fama quidem nota est a Gadibus usque sub Eurum),
Pannoniae senior iam rex effetus et aeger
Ex mediis illum castris revocaverat ad se;
Fraterni vis tota in eo pendebat amoris.
Conservatorem fieri, robustior aetas
Cresceret ad regni moderandas donec habenas.
Paruit atque ultro cuneis turmisque relictis,
Ante Borysthenias rursum quam ceperat arces,
Noluit in tanto quamvis discrimine rerum
Fratri deesse suo, tandem quem visere fati
Ante diem extremum voluit. Sic concitus ergo,
Non pertaesus iter, non tempora dura nec acres
Protinus exVilnius (Wilno, Vilna), city in Lithuania, on the Vilnia river, capital of the Grand Duchy of Lithuania ⌊VilnaVilnius (Wilno, Vilna), city in Lithuania, on the Vilnia river, capital of the Grand Duchy of Lithuania ⌋ Lithuanis solvit ab oris.
Ventum erat adCracow (Kraków, Cracovia), city in southern Poland, Małopolska, on the Vistula river, from 1038 capital of the Kingdom of Poland ⌊GracciCracow (Kraków, Cracovia), city in southern Poland, Małopolska, on the Vistula river, from 1038 capital of the Kingdom of Poland ⌋, quae nunc Cracovia fertur,
Moenia. Paulisper remoratus liquerat illic
Barbara Zápolya ( Szapolyai) (*1495 – †1515), 1512-1515 Queen of Poland; first wife of the King of Poland Sigismund I Jagiellon, sister of John Zápolya ⌊ReginamBarbara Zápolya ( Szapolyai) (*1495 – †1515), 1512-1515 Queen of Poland; first wife of the King of Poland Sigismund I Jagiellon, sister of John Zápolya ⌋, gravida Poland (Kingdom of Poland, Polonia) ⌊regniPoland (Kingdom of Poland, Polonia) ⌋ quae Jadwiga (Hedwig) Jagiellon (*1513 – †1573), 1535–1571 Electress of Brandenburg; wife of Joachim II Hektor von Hohenzollern, Elector of Brandenburg, daughter of Sigismund I Jagiellon, King of Poland, and Queen Barbara Zápolya ⌊pondusJadwiga (Hedwig) Jagiellon (*1513 – †1573), 1535–1571 Electress of Brandenburg; wife of Joachim II Hektor von Hohenzollern, Elector of Brandenburg, daughter of Sigismund I Jagiellon, King of Poland, and Queen Barbara Zápolya ⌋ in alvo
— Di faxint faustum! — partus, subitoque recessit.
Slesiacis primum piscosis appulit arvis;
Quidquid ibi lacus est et ibi via lubrica eundi
Limosam per humum. Venit obvius ilico claris
Casimir II ⌊Dux CasimirusCasimir II ⌋ avis genitus Tessnensis et illum
Regali luxu dignoque in honore recepit.
Attigit hinc fines, ubiStanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of Olomouc ⌊praesul ThursoStanislaus Thurzó (*1470 – †1540), 1497-1540 Bishop of Olomouc ⌋ Moravus
Praesidet eximius, qui religione secundus
Est nulli, pietate nec est in rebus agendis.
Adventu gaudens, obiter processit eumque
Excepit, memor illius primordia vitae
Esse suo in regno. Quare impertivit honores,
Quos potuit, cunctos recte officiosus ad usus.
Aethere concretos ex toto solverat imbres
Contexitque solum; teneras cum floribus herbas,
Qui sese sensim radios ad solis iniqui
Extulerant, hieme affecit; nec inertia solum
Membra virum. Tamen a concepto nulla movebat
Tempestas regem, rigidi inclementia caeli
Abruptaeque viae. Nec enim iuga celsa, nec ulla
Offuit intento res, quominus iret in omnem,
Hungary (Kingdom of Hungary) ⌊orasHungary (Kingdom of Hungary) ⌋
Sic tandem Hunniacas, quo seTrnava ⌊TirnaviaTrnava ⌋ late
Disposuit. Venit illustrisGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205) ⌊GeorgiusGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205) ⌋ illac,
Zofia Jagiellon (*1522 – †1575), Duchess of Braunschweig; daughter of Sigismund I Jagiellon and Bona Sforza, from 1556-02-25 wife of Heinrich, son of Heinrich der Ältere, the elder Duke of Braunschweig ⌊GermanaZofia Jagiellon (*1522 – †1575), Duchess of Braunschweig; daughter of Sigismund I Jagiellon and Bona Sforza, from 1556-02-25 wife of Heinrich, son of Heinrich der Ältere, the elder Duke of Braunschweig ⌋ ex Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ⌊regisSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ⌋ genitus, non Hector ⌊HectoreHector ⌋ certe
Inferior. Si quis vel Marte aut viribus illum
Certamen residens, procerus corpore toto,
Gradivo cataphractus equo. Praecessit in armis
— Spectatu pulchrum! — multos pulchro agmine princeps.
Venit etGeorgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém,
1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad),
1505 bishop of Pécs,
1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340) ⌊antistesGeorgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém,
1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad),
1505 bishop of Pécs,
1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340) ⌋, numeroso milite cinctus,
Quem tulit ad tanti praelatum culmen honoris
Nuda fides, probitas, virtus, reverentia divum
Et facile ingenium rerumque scientia multa.
HicGeorgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém,
1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad),
1505 bishop of Pécs,
1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340) ⌊collegaGeorgius Szakmáry (†1522), 1500 bishop of Veszprém,
1502 bishop of Oradea Mare (Gran Varadino, Nagyvárad),
1505 bishop of Pécs,
1523 archbishop of Esztergom (ME, p. 8, 39, 45, 182, 340) ⌋ Georg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205) ⌊ducisGeorg von Hohenzollern der Fromme (*1484 – †1543), son of Friedrich, Margrave of Brandenburg-Ansbach, and Zofia Jagiellon (nephew of king Sigismund I Jagiellon); brother of Albrecht von Hohenzollern; converted to Protestantism; Margrave of Brandenburg-Ansbach (NDB, Bd. 6, p. 204-205) ⌋ Sigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ⌊regemSigismund I Jagiellon (Zygmunt I) (*1467 – †1548), King of Poland and Grand Duke of Lithuania (1506-1548); Duke of Głogów (Glogau) (1499-1506), Duke of Opava (1501-1506), Governor of Silesia (1504-1506); son of King Kazimierz IV Jagiellon and Elisabeth of Austria ⌋ sub nomine Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria ⌊regisLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria ⌋
Hungary (Kingdom of Hungary) ⌊PannoniiHungary (Kingdom of Hungary) ⌋ excepit pariterque ad verna citati
LitoraDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe ⌊DanubiiDanube (Dunaj, Donau), river in central and eastern Europe ⌋ duxerunt, arcte ubi parva
Est sitaPressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube river ⌊PosoniumPressburg (Pozsony, Bratislava, Posonium), city in southwestern Slovakia, on the Danube river ⌋ non longe a litore, nota
Quondam, nunc toto quae nomen habebit in orbe.
Postquam narratum est propius venisse Polonas
Ladislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria ⌊Rex VladislausLadislaus II Jagiellon (Władysław II Jagiellończyk) (*1456 – †1516), 1471-1516 King of Bohemia, 1490-1516 King of Hungary; son of King of Poland Kazimierz IV Jagiellon, and Elisabeth of Austria ⌋ carpento protinus aeger
Obvius in campum tenero cum rege profectus,
Heroum magna stipante utriusque caterva
Regni, exoptatum iam longo tempore fratrem
Regali parvam pompa deduxit in urbem.
Hactenus ex Scythia, Moscorum clade peracta
Totque equitum peditumque globis castrisque relictis
Perventum. Solum fraterno ductus amore
Caesaris, ut Christi fieret pax una per orbem.
Huc igitur Langus, tectus rubro ora galero,
Appulit, ingenio multum versatus et arte,
Resque gerit cunctas, a caesare missus ad istos
Religionis erit, siquidem est, non ambigo, verus,
Contra schismaticos templi dabit arma rebelles
Et contra hos, nostri sitiunt qui sanguinis undas,
Crudeles Turcas, nuper Sarnovia ad arva
Clade, domi donec perplexa negotia aguntur.
Sin aliter, totum nunc parvo fomite mundum
Incendet. Tenet ipse sinu pacem armaque eodem.
Si quisquam, quem Martis amor, quem fervor habendi
Deberet, res acta foret, iam proelia dudum
Per maria et terras insano turbine adessent.
Sed Pater omnipotens, mundi cui machina curae est,
Talia, scit, cuius studio committere debet,
Qui fidei et decus es Romani dulce Quirini
Cardineique chori specimen. Tu bella profanis
Decertata odiis, iras dudumque repostas
Et clandestinas remove de pectore rixas
Pectora! Nil poteris superis, nil denique terris
Gratius efficere. En, coniurant monstra profundi,
Thrax ferus et Macedo, Maeotidis accola et Histri,
Naviculam in Petri, quae mergitur obruta paene
Eripe, namque potes, miseratus! Te duce tandem
Aeolus immodicos revocabit ab aequore flatus
Mitior et clausis fera flamina condet in antris.
Serpit ab extremis ut virus in intima membris
Occupat in toto, quodcumque est, corpore; flamma
Ut solet exardens in tectis tollere, quidquid
Contingit propius, passim grassata, parumper
Obvia consumit crescitque valentior ignis,
Nil manet intactum, sic dudum Thracius hostis
Abstulit, at sparsim — pudet enumerare — tot agros,
Oppida, castra, urbes et regna tot incluta quondam.
Nititur ulterius. Miserandum, nemo resistit!
Hibernumque trucem diti cum rege Britanno,
Et qui se Solymae titulis zonaeque perustae
Extollunt, defer! Germana potentia vires
Hic, precor, ostendat! Non deerunt Sarmata et Hunnus,
Martia tot contra Mahometis castra tyranni.
At quoniam proprio contendunt Marte vicissim
Nunc aliqui, quos religio devinxit ad arma
Regis in osores, qui mortem morte fugabat,
Pro nobis furca extensus, quam nemo tuetur,
Salvifici labefacta cadit res publica Christi
Fitque minor sic et cunctas decrescit in horas.
Quid contra paucos, quorum furor urget Enyus
Imperium quorum subiit tota Africa et ingens
Pars simul Europae, atque Asiam qui sub iuga dudum
Miserunt et qui toto dominantur in orbe?
Munitae nihil his celsis in montibus arces,
Abducuntque homines. Nec enim munitio prodest,
Desertis postquam sulcis non semina dantur.
Vertite dira procul, superi! Nisi rebus in istis
Unio nunc fiat, Byzantia pestis et Histri
Hoc prohibere potes solus, pater alme, futurum.
Instantes exstingue faces, ne fortior ignis
Post contemnat aquas; primis his motibus obsta!
Hoc pietas, iurata fides, hoc suadet honestum;
Ne te seducant, magni nec caesaris aures
Tot querulis deinceps precibus vel munere vincant
Hi, qui bella fremunt et numquam bella capessunt
Adversus fidei tot tela minantia nostrae!
Fastu sub tumido et sub cuncta licentia agebant
Immodica nullamque prius confinia pacem,
Ad quam devincti fuerant, habuere, sub armis
Gentiles subiere domus, vicinia late
Qui tenet, ingenti est quod nactus clade perenne.
Nunc etiam possent tranquillo vivere luxu
Deliciisque frui, prout consuevere, vicissim
Sed Stygiis emersa vadis sic versat Erinys
Decretis obsint contra Mahometica castra,
Votaque quod tantis faciant discordia coeptis
Inficiantque animos, ducantque in proelia mundum
Christicolum. Quare superi olim tempore prisco
Sed feror in praeceps! Quo coepi, rursus eundum est!
Huc etiam domina legatus missus ab urbe,
Cardineo summique patris suffultus honore,
Pannoniae primas regni pervenit, in isto
Commoda consilio pro regni utriusque salute
Disquirit velletque libens succurrere rebus,
Ne sic infectis hinc reges forsan abirent.
Namque videt prudens, per multa volumina rerum,
Nunc igitur, quamvis labyrintho, quidquid agendum,
Fertur in ambiguo quodamque errore laborent
Omnia, spes magna est cunctis, prudentia regum
Istorum, tot pontificumque ducumque probata
Sic lux post tenebras, aether post nubila clarus,
Saepius et sic post adversa secunda sequuntur.
Quid referam innumeros proceres, heroas et auro
Torquatos equites, huc qui venere superbo
Auratas chlamydes, pretiosa monilia, gemmas,
Hunnus quae dives,The Muscovites (Moscovians, Mosci) ⌊MoscorumThe Muscovites (Moscovians, Mosci) ⌋ ex clade Polonus
Quae tulit acer eques, fortis quae deinde Bohemus?
Enumerare prius possem, quot, Cynthia pleno
Igneus et medio dum flagrat Phoebus in axe,
Quot seges omnis habet tenues per iugera aristas,
Quot sparsim volvat Libycoque in litore arenas
Auster, dum tumido bacchatur turbidus aestu,
Dicere totque graves currus, rubrasque quadrigas,
Multaque, nulla prior quae viderat ante vetustas.
Nec solum tanti Martis procerumque tumultus;
Venerat huc etiam doctorum clara virorum
Cuspinianus erat reges orator, abunde
Doctus et in variis versatus rebus agendis,
Philyrides certe vel nostro tempore Chiron
Et medica fertur praestans ut in arte Machaon:
Fotus et a teneris sollers Sperantius annis
Aula in caesarea, nudae virtutis amator,
Ingenio promptus, multum facundus in ore,
Seu leges vel iura patrum, vel carmina dicat.
Et Iovis interpres veri, qui grandia facta
Hunniaci scribit regni totque edidit olim,
Quod sua non potis est umquam evanescere fama.
Piso etiam, nostro vir in aevo doctus et acer,
Tractabat. Quodsi stricto pede sive soluto
Aggreditur quidquam, nil est exactius. Exin
Appulit Etrusco Ricardus sanguine cretus,
Grandia qui cecinit Romani caesaris acta,
Saepius humana nihi consuetudine iunctus.
Caspar et inde meus, Callistus forte puellae
Ursinus cognomen habens, aetate Tibullo
Et par ingenio, Graio et sermone Latino
Saepius hic culto certavit carmine mecum
Lenivitque meos pertaeso in corde dolores,
Quos cepi sensim tabescens taedio in isto.
Candida iam nova ter rursum sua cornua Phoebe
Omnia pulchra quidem sunt, omnia amoena sub isto
Tempore, per montes, per plana virecta, per amnes,
Per vernos prospectus agros it laetus, at ipsa
Iam mora sola nocet, nobis mora sola molesta est.
Adventum reges cupiunt tibi sanguine iuncti.
Non solum tecum contra hostes foedus inibunt
— Tu modo ne deses toties videare morando! —
Sed tecum conubia, sed laetos hymenaeos.
Danubiusque celer tranandus, sive locanda
Ad ripas campo castrensia tecta in amico,
Vel quocumque loco placeat congressus, ad istos
Accelera reges propius! Iam tempus et instans
Inque feros Turcas, qui nuper clade cruenta
Affecere tuos Hunnos. Non segniter ergo,
Ergo veni cupidisque tui te protinus offer!
Sic me etiam, modo te videam, nec adusque pigebit
Navita, per Syrtes aut saxa Ceraunia vectus,
Incolumis postquam rediit; sua proelia miles,
Aeratas acies et tot per vulnera mortes
5
Salvus post cladem prostrati disserit hostis;Venator silvas, saltus et lustra ferarum,
Et pedicas structasque plagas, et retia cervis
Protensa enarrat. Longis peregrinus ab oris,
Cur ego non referam rerum variosque viarum
10
Anfractus, quos invicto cum Ambivi, et Scythico quod ab usque
Hactenus ad ripas, celeri quas alluit unda
Abnobiis
Quaenam causa viae primum, quis tractus et unde,
15
Dicite, Pierides — nec enim sine numine quidquamVos dixisse reor — Clarius dum spirat Apollo!
Inclutus Arctoo rex cum sub sidere caeli,
Heroum Sigismundus honos, superavit ad Orszam
Moscorum infidos populos (ut foederis icti
20
Disrupere fidem, tandem ut sunt undique fusi,Fama quidem nota est a Gadibus usque sub Eurum),
Pannoniae senior iam rex effetus et aeger
Ex mediis illum castris revocaverat ad se;
Fraterni vis tota in eo pendebat amoris.
25
Dulcibus hunc voluit superesse nepotibus hisqueConservatorem fieri, robustior aetas
Cresceret ad regni moderandas donec habenas.
Paruit atque ultro cuneis turmisque relictis,
Ante Borysthenias rursum quam ceperat arces,
30
Utque solet, citius processit magnanimus rex.Noluit in tanto quamvis discrimine rerum
Fratri deesse suo, tandem quem visere fati
Ante diem extremum voluit. Sic concitus ergo,
Non pertaesus iter, non tempora dura nec acres
35
Dum glacialis hiems Aquilonibus asperat auras,Protinus ex
Ventum erat ad
Moenia. Paulisper remoratus liquerat illic
40
Gestat adhuc, cuius levis exspectatur in horas— Di faxint faustum! — partus, subitoque recessit.
Slesiacis primum piscosis appulit arvis;
Quidquid ibi lacus est et ibi via lubrica eundi
Limosam per humum. Venit obvius ilico claris
45
Regali luxu dignoque in honore recepit.
Attigit hinc fines, ubi
Praesidet eximius, qui religione secundus
Est nulli, pietate nec est in rebus agendis.
50
Hospitis hic etiam manifesto pectore tantiAdventu gaudens, obiter processit eumque
Excepit, memor illius primordia vitae
Esse suo in regno. Quare impertivit honores,
Quos potuit, cunctos recte officiosus ad usus.
55
Post iter ad montes emensum. Nubilus AusterAethere concretos ex toto solverat imbres
Contexitque solum; teneras cum floribus herbas,
Qui sese sensim radios ad solis iniqui
Extulerant, hieme affecit; nec inertia solum
60
Germina reddiderat, verum penetravit adusqueMembra virum. Tamen a concepto nulla movebat
Tempestas regem, rigidi inclementia caeli
Abruptaeque viae. Nec enim iuga celsa, nec ulla
Offuit intento res, quominus iret in omnem,
65
Ut solet, eventum propere. Concessit ad Sic tandem Hunniacas, quo se
Disposuit. Venit illustris
Inferior. Si quis vel Marte aut viribus illum
70
Provocat, acer init, detrectat denique nullumCertamen residens, procerus corpore toto,
Gradivo cataphractus equo. Praecessit in armis
— Spectatu pulchrum! — multos pulchro agmine princeps.
Venit et
75
A templis magno decoratus nomine quinque,Quem tulit ad tanti praelatum culmen honoris
Nuda fides, probitas, virtus, reverentia divum
Et facile ingenium rerumque scientia multa.
Hic
80
Litora
Est sita
Quondam, nunc toto quae nomen habebit in orbe.
Postquam narratum est propius venisse Polonas
85
Hinc atque hinc acies, pulchras et in ordine turmas,Obvius in campum tenero cum rege profectus,
Heroum magna stipante utriusque caterva
Regni, exoptatum iam longo tempore fratrem
90
Excepit coram verbisque affatus amicisRegali parvam pompa deduxit in urbem.
Hactenus ex Scythia, Moscorum clade peracta
Totque equitum peditumque globis castrisque relictis
Perventum. Solum fraterno ductus amore
95
Visendique etiam studio, si forte futurum est,Caesaris, ut Christi fieret pax una per orbem.
Huc igitur Langus, tectus rubro ora galero,
Appulit, ingenio multum versatus et arte,
Resque gerit cunctas, a caesare missus ad istos
100
Legatus reges. Nostrae si verus amatorReligionis erit, siquidem est, non ambigo, verus,
Contra schismaticos templi dabit arma rebelles
Et contra hos, nostri sitiunt qui sanguinis undas,
Crudeles Turcas, nuper Sarnovia ad arva
105
Ingenti qui Christicolum sparsere cruoremClade, domi donec perplexa negotia aguntur.
Sin aliter, totum nunc parvo fomite mundum
Incendet. Tenet ipse sinu pacem armaque eodem.
Si quisquam, quem Martis amor, quem fervor habendi
110
Exagitaret, in his forsan decernere rebusDeberet, res acta foret, iam proelia dudum
Per maria et terras insano turbine adessent.
Sed Pater omnipotens, mundi cui machina curae est,
Talia, scit, cuius studio committere debet,
115
Commisitque tibi, praeses venerande, tibi, inquam,Qui fidei et decus es Romani dulce Quirini
Cardineique chori specimen. Tu bella profanis
Decertata odiis, iras dudumque repostas
Et clandestinas remove de pectore rixas
120
Primorum Christi procerum discordiaque uniPectora! Nil poteris superis, nil denique terris
Gratius efficere. En, coniurant monstra profundi,
Thrax ferus et Macedo, Maeotidis accola et Histri,
Naviculam in Petri, quae mergitur obruta paene
125
Undique fluctivagis per mille pericula in undis.Eripe, namque potes, miseratus! Te duce tandem
Aeolus immodicos revocabit ab aequore flatus
Mitior et clausis fera flamina condet in antris.
Serpit ab extremis ut virus in intima membris
130
Vique levi penetrat sensim praecordia, donecOccupat in toto, quodcumque est, corpore; flamma
Ut solet exardens in tectis tollere, quidquid
Contingit propius, passim grassata, parumper
Obvia consumit crescitque valentior ignis,
135
Liberius cum iam furit et bacchatur aperte,Nil manet intactum, sic dudum Thracius hostis
Abstulit, at sparsim — pudet enumerare — tot agros,
Oppida, castra, urbes et regna tot incluta quondam.
Nititur ulterius. Miserandum, nemo resistit!
140
Huc Aquilas, Anguem, Gallum fulvumque LeonemHibernumque trucem diti cum rege Britanno,
Et qui se Solymae titulis zonaeque perustae
Extollunt, defer! Germana potentia vires
Hic, precor, ostendat! Non deerunt Sarmata et Hunnus,
145
Assidue ducunt multis qui proelia ab annisMartia tot contra Mahometis castra tyranni.
At quoniam proprio contendunt Marte vicissim
Nunc aliqui, quos religio devinxit ad arma
Regis in osores, qui mortem morte fugabat,
150
Risus, sputa, alapas, flagra, clavos passus, in altaPro nobis furca extensus, quam nemo tuetur,
Salvifici labefacta cadit res publica Christi
Fitque minor sic et cunctas decrescit in horas.
Quid contra paucos, quorum furor urget Enyus
155
Discordes animos, credis nunc posse tot hostes,Imperium quorum subiit tota Africa et ingens
Pars simul Europae, atque Asiam qui sub iuga dudum
Miserunt et qui toto dominantur in orbe?
Munitae nihil his celsis in montibus arces,
160
Nil urbesque obsunt; vites populantur et agrosAbducuntque homines. Nec enim munitio prodest,
Desertis postquam sulcis non semina dantur.
Vertite dira procul, superi! Nisi rebus in istis
Unio nunc fiat, Byzantia pestis et Histri
165
Euxinique lues Petri corrumpet ovile.Hoc prohibere potes solus, pater alme, futurum.
Instantes exstingue faces, ne fortior ignis
Post contemnat aquas; primis his motibus obsta!
Hoc pietas, iurata fides, hoc suadet honestum;
170
Utile erit cunctis, qui Christi nomen adorant.Ne te seducant, magni nec caesaris aures
Tot querulis deinceps precibus vel munere vincant
Hi, qui bella fremunt et numquam bella capessunt
Adversus fidei tot tela minantia nostrae!
175
Omnia vi quondam male dum concessa tenebantFastu sub tumido et sub cuncta licentia agebant
Immodica nullamque prius confinia pacem,
Ad quam devincti fuerant, habuere, sub armis
Gentiles subiere domus, vicinia late
180
Vastantes. Testis locus est, nunc Abiete nomenQui tenet, ingenti est quod nactus clade perenne.
Nunc etiam possent tranquillo vivere luxu
Deliciisque frui, prout consuevere, vicissim
Sed Stygiis emersa vadis sic versat Erinys
185
Illorum mentes, ut summo a praesule bellisDecretis obsint contra Mahometica castra,
Votaque quod tantis faciant discordia coeptis
Inficiantque animos, ducantque in proelia mundum
Christicolum. Quare superi olim tempore prisco
190
Non castigarunt frustra delicta nocentum.Sed feror in praeceps! Quo coepi, rursus eundum est!
Huc etiam domina legatus missus ab urbe,
Cardineo summique patris suffultus honore,
Pannoniae primas regni pervenit, in isto
195
Conventu multa ingenio qui multaque fidoCommoda consilio pro regni utriusque salute
Disquirit velletque libens succurrere rebus,
Ne sic infectis hinc reges forsan abirent.
Namque videt prudens, per multa volumina rerum,
200
Tot mala, quae parvis sunt exorientia causis.Nunc igitur, quamvis labyrintho, quidquid agendum,
Fertur in ambiguo quodamque errore laborent
Omnia, spes magna est cunctis, prudentia regum
Istorum, tot pontificumque ducumque probata
205
Inventa hoc, quod adhuc, vertent in dulcia, amarum est.Sic lux post tenebras, aether post nubila clarus,
Saepius et sic post adversa secunda sequuntur.
Quid referam innumeros proceres, heroas et auro
Torquatos equites, huc qui venere superbo
210
Regum in circuitu, quid equos phalerasque rubentes,Auratas chlamydes, pretiosa monilia, gemmas,
Hunnus quae dives,
Quae tulit acer eques, fortis quae deinde Bohemus?
Enumerare prius possem, quot, Cynthia pleno
215
Dum fulget cornu, sint aurea sidera caeli;Igneus et medio dum flagrat Phoebus in axe,
Quot seges omnis habet tenues per iugera aristas,
Quot sparsim volvat Libycoque in litore arenas
Auster, dum tumido bacchatur turbidus aestu,
220
Singula quam tantae valeam spectacula pompaeDicere totque graves currus, rubrasque quadrigas,
Multaque, nulla prior quae viderat ante vetustas.
Nec solum tanti Martis procerumque tumultus;
Venerat huc etiam doctorum clara virorum
225
Contio. De quibus huc a caesare missus ad istosCuspinianus erat reges orator, abunde
Doctus et in variis versatus rebus agendis,
Philyrides certe vel nostro tempore Chiron
Et medica fertur praestans ut in arte Machaon:
230
Tam bene languori vario morbisque medetur.Fotus et a teneris sollers Sperantius annis
Aula in caesarea, nudae virtutis amator,
Ingenio promptus, multum facundus in ore,
Seu leges vel iura patrum, vel carmina dicat.
235
Balbus item, Phoebi quondam, nunc rite sacerdosEt Iovis interpres veri, qui grandia facta
Hunniaci scribit regni totque edidit olim,
Quod sua non potis est umquam evanescere fama.
Piso etiam, nostro vir in aevo doctus et acer,
240
Magnorum nuper qui multa negotia regumTractabat. Quodsi stricto pede sive soluto
Aggreditur quidquam, nil est exactius. Exin
Appulit Etrusco Ricardus sanguine cretus,
Grandia qui cecinit Romani caesaris acta,
245
Egregius vates, tum notus primitus, et tuncSaepius humana nihi consuetudine iunctus.
Caspar et inde meus, Callistus forte puellae
Ursinus cognomen habens, aetate Tibullo
Et par ingenio, Graio et sermone Latino
250
Imbutus, vates et praeco caesaris ingens.Saepius hic culto certavit carmine mecum
Lenivitque meos pertaeso in corde dolores,
Quos cepi sensim tabescens taedio in isto.
Candida iam nova ter rursum sua cornua Phoebe
255
Induit, Arctois procul hinc quod vivimus oris.Omnia pulchra quidem sunt, omnia amoena sub isto
Tempore, per montes, per plana virecta, per amnes,
Per vernos prospectus agros it laetus, at ipsa
Iam mora sola nocet, nobis mora sola molesta est.
260
Ergo veni tandem, caesar Romane! CitatumAdventum reges cupiunt tibi sanguine iuncti.
Non solum tecum contra hostes foedus inibunt
— Tu modo ne deses toties videare morando! —
Sed tecum conubia, sed laetos hymenaeos.
265
Moenia si Austriacae nunc sunt adeunda ViennaeDanubiusque celer tranandus, sive locanda
Ad ripas campo castrensia tecta in amico,
Vel quocumque loco placeat congressus, ad istos
Accelera reges propius! Iam tempus et instans
270
Deposcit contra Moscos occasio belliInque feros Turcas, qui nuper clade cruenta
Affecere tuos Hunnos. Non segniter ergo,
Ergo veni cupidisque tui te protinus offer!
Sic me etiam, modo te videam, nec adusque pigebit
275
Danubium a gelidis venisse Borysthenis undis.