Wiersz #59
Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum. 2napisany 1546-06-05 pierwodruk 1558
Podstawy źródłowe - stare druki:
| 1 | SABINUS 1563 s. 312-316 (in extenso) |
| 2 | DANTISCUS 1764 (Ad eundem) s. 152-154 (in extenso) |
Publikacje:
| 1 | DANTISCUS 1938 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 18. 2, s. 189-192 (polski przekład, Jan Michał HARHALA) |
| 2 | Dantisci Carmina (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum 2) Nr 46. 2, s. 212-214 (in extenso) |
| 3 | Antologia 1985 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 2, s. 231-232 (polski przekład, Edwin JĘDRKIEWICZ) |
| 4 | DANTISCUS 1973, 1987 (Hendecasyllabi ad Georgium Sabinum / Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 2, s. 92-97 (in extenso; polski przekład, Anna KAMIEŃSKA) |
| 5 | NADOLSKI 1976 (Jedenastozgłoskowce do Jerzego Sabina) Nr 2, s. 88-90 (polski przekład, Edwin JĘDRKIEWICZ) |
| 6 | STARNAWSKI 2007 s. 35 (ekscerpt) |
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Comptas floribus et rosis novellis,
Et terrae variis virentis herbis,
Quas hoc ver redolens reduxit orbi,
Nuper, docte, tuas, Sabine, Musas
In nostro reditu fluentis Allae
Ad ripas, modulis simul canentes
Pimpleis resonans ab ore carmen,
Carmen, dulce, suave, perpolitum,
Et post hoc iter omne, taediosum
Quod nobis fuerat, placens ademit.
Et terrae variis virentis herbis,
Quas hoc ver redolens reduxit orbi,
Nuper, docte, tuas, Sabine, Musas
5
Vultu vidimus obvias serenoIn nostro reditu fluentis Allae
Ad ripas, modulis simul canentes
Pimpleis resonans ab ore carmen,
Carmen, dulce, suave, perpolitum,
10
Quod nos exhilaravit ac refecitEt post hoc iter omne, taediosum
Quod nobis fuerat, placens ademit.
Quare tot tibi gratias habemus,
Quot fert germina nunc humus tumescens
Frondentes procul arbores in antris
Et nostris prope quae manent in hortis,
Quo iam celsa petunt Oreadesque
Pindi culmina gressibus citatis
Impigroque gradu suas Napaeae
In pratis et agris aquisque ducunt.
Quot fert germina nunc humus tumescens
15
Hoc sub tempore, quo comas resumuntFrondentes procul arbores in antris
Et nostris prope quae manent in hortis,
Quo iam celsa petunt Oreadesque
Pindi culmina gressibus citatis
20
Et quo nunc Dryades suas choreasImpigroque gradu suas Napaeae
In pratis et agris aquisque ducunt.
Iam quaecumque videntur undiquaque
In campis vel in intimis virectis
Rident omnia, cuncta laeta rident.
Hoc ut tempore, mi Sabine, festo
Quod sunt pollicitae tuae Camenae —
Quo iam singula gaudiis resultant
Qui replet pia corda Christianis,
Certo creditur, huc velis venire,
A te poscimus, ac tui iugalis
Consortem thalami venire tecum.
Ut tecum veniat vocatus hospes.
In campis vel in intimis virectis
25
Aut in vallibus, aut iugis in altis,Rident omnia, cuncta laeta rident.
Hoc ut tempore, mi Sabine, festo
Quod sunt pollicitae tuae Camenae —
Quo iam singula gaudiis resultant
30
Et quo Spiritus affuturus ille,Qui replet pia corda Christianis,
Certo creditur, huc velis venire,
A te poscimus, ac tui iugalis
Consortem thalami venire tecum.
35
Insiderus item, velimus, unaUt tecum veniat vocatus hospes.
Pro Volsca tamen Anna sit Camilla,
Quae Turno tibi gessit in Latinos
Fidas suppetias deditque, quidquid
A caro patre, cuius es profunda
Factus splendidus eruditione,
Praeclarum quoque nactus es per orbem
Cum magno pariter favore nomen.
Quae Turno tibi gessit in Latinos
Fidas suppetias deditque, quidquid
40
Sermonis Latii est politioris,A caro patre, cuius es profunda
Factus splendidus eruditione,
Praeclarum quoque nactus es per orbem
Cum magno pariter favore nomen.
45
Scribenti modo fertur appulisseVestri nuntius huc ducis Borussi,
Est a quo mihi litteras amicas,
Pulsans ostia, redditurus. Illum
Dum sic excipio, recessit omnis
50
Conceptus calor atque me puellaeSolum Pierides statim relinquunt.
At curae redeunt molestiores.
Quas res publica dat, trahuntque longe
A coeptis numeris. In is morari
Testis noster amor, sibi Sabinum
Promittens animo benigniore,
Quidquid scribitur, esse metiendum.
Quodsi forte licentiaGaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC) ⌊CatulliGaius Valerius Catullus (*ca. 84 BC – †ca. 54 BC) ⌋
Michael Marullus (Michael Tarchaniota, Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανειώτης) (*1458 – †1500), Greek humanist, scholar and neo-latin poet, author of epigrams and hymns ⌊MarulliMichael Marullus (Michael Tarchaniota, Μιχαήλ Μάρουλλος Ταρχανειώτης) (*1458 – †1500), Greek humanist, scholar and neo-latin poet, author of epigrams and hymns ⌋,
Fit, cum copia largior negatur
Intento gravibus subinde rebus.
Si te versiculi parum diserti
Huc ducent, satis est. Vale venique!
Quas res publica dat, trahuntque longe
A coeptis numeris. In is morari
55
Quam gratum fuerit, tibi sit in teTestis noster amor, sibi Sabinum
Promittens animo benigniore,
Quidquid scribitur, esse metiendum.
Quodsi forte licentia
60
Interdum vel et utimur Fit, cum copia largior negatur
Intento gravibus subinde rebus.
Si te versiculi parum diserti
Huc ducent, satis est. Vale venique!