Magnifice Domine, amice singularissime et honorande. Salutem et omnis felicitatis accessum.

Quod tam diu inter nos ab officio scribendi cessatum est, nescio, uter nostrum culpandus sit, nihil tamen haec cessatio apud me ad diminutionem mutui inter nos amoris et benevolentiae facit, quae apud me adeo alte propagavit radicem, quod nulla locorum intercapedine temporumque diuturnitate evelli potest. Proind[e] nactus nuntii opportunitate<m>, primus hoc nostr[um] silentium interrumpere statui et Dominationem Vestram ad solitam revocare scribendi consuetudinem hocque ad praesens potissimum fuit mihi ad Dominationem Vestram scribendi argumentum. Accessit etiam, quod eximius dominus doctor Ioannes Reynek, affinis meus carissimus, a serenissima Romanorum regia maiestate quandam Augustae in comitiis novissimis pensionem obtinuit, quae iam aliquot annis illi non est persoluta. Et cum sciam Dominationem Vestram nobis utrisque non vulgari amicitiae devictione esse coniunctam, confidentius Dominationem Vestram petimus (oblata prius serenissimae regiae maiestati orationum et servitiorum meorum humili commendatione) ad serenissimam maiestatem regiam velit intercedere, quo huiusmodi inscriptam sibi pensionem assequi posset, quae ad manus domini Caroli Kuczer deposita, facile ei hic reddi potest, quod ego unacum illo omni studio et gratificatione Dominationi Vestrae referre studebimus sedulo. Christus Dominus noster eandem Dominationem Vestram quam diutissime sospitet et prosperet in omnibus.

Ex castro Lubaviensi, XI Ianuarii 1534.