1500 1501 1502 1503 1504 1505 1506 1507 1508 1509 1510 1511 1512 1513 1514 1515 1516 1517 1518 1519 1520 1521 1522 1523 1524 1525 1526 1527 1528 1529 1530 1531 1532 1533 1534 1535 1536 1537 1538 1539 1540 1541 1542 1543 1544 1545 1546 1547 1548
ŽABKA Jiři · ZABRZEZIŃSKI Jakub · ZABRZEZIŃSKI Jan Janowicz · ZADAR Hieronymus of · ZAGÓRSKI Franciszek · ZAGÓRSKI Stanisław · ZAMBOCKI Jan · ZAMOYSKI Mikołaj · ZANDE Jan van der · ZAPATA Pedro · Zaragoza inhabitants of · ZAREMBA Jan · ZASAŃSKI Stanisław · ZÄSI Ulrich · ZASIEKIN Yaroslav · ZASSEN Servatius von · ZBĄSKI Jan · ZBĄSKI Stanisław · ZBOROWSKI Marcin · ZBOROWSKI Piotr · ZCWYKOFF Hans, wife of · ZCYSZEWSKI Andreas · ZEBRZYDOWSKI Andrzej · Zechariah · ZEGER Galenius · ZEGHERSCAPELLE Cornelis van · ZEHMEN Achatius von · ZEHMEN Achatius von Jr · ZEHMEN Achatius von, messenger of · ZEHMEN Christoph von · ZEHMEN Fabian von · ZEHMEN Helene von · ZEHMEN Martin von · ZEHMEN Nikolaus von · ŽEROTÍNA Jan ze · ZIEGLER Bernhard · ZIEGLER Nicolaus · ZIEROTIN Karl von · ZIMMERMANN Georg · ZIMMERMANN Matthias · Zofia Jagiellon · Zofia Jagiellonka · Zopyrus · Zoroaster · Zoticus · ZRINSKI Nikola IV · ZÚÑIGA AVELLANEDA Y VELASCO Juan de · ZÚÑIGA Y PÉREZ Álvaro de de Guzmán · Zürich Citizens of · ZWIEKOPF Hans · ZWINGLI Ulrich · ZWINGLI Ulrich, Followers of · Zygmunt of Stężyca
SEARCH
Full text
Results found: 2
preserved: 2 + lost: 0
1 | IDL 651 | ![]() ![]() ![]() | ||||||||
Manuscript sources:
Auxiliary sources:
Prints:
| ||||||||||
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Magnifico ac Illustri Viro, Domino Ioanni Antisco, Oratori christianissimi regis Polon paper damaged⌈[n]n paper damaged⌉iae, domino meo multum gratiosissimo praesentes litterae dentur in Brusellas Magnifice Domine, Patrone unice ac benefactor grattiosissime. Salutem ac plurimam recommedationem.
Magnifice Domine Orator, scriberem Vestrae Magnificentiae in lingua vulgari, sed, ut credo, quod postquam veni Italiam, paene omnia oblitus sum, ut sciat Vestra Magnificentia quisnam sum, credo bene, quod Magnificentia Vestra cognoscit patrem meum. Ego sum filius domini Ioannis Zabrezensky, marchionis Lituaniae, qui fueram in studio in Italia. Nunc, ut sciat Vestra Magnificentia casum, qui mihi intervenit: quando fui Padvae et postea fui Bononiae, pater misit pro me, ut reverterer in patriam infra tres menses, et quot irem per Coloniam, ut perficerem aliquot votum. Bene veni Parisiis. Quando fui Parisiis, inveni quendam iuvenem Polonum, quem ego noscebam prius in patria, et ipse manebat cum uno, qui vocatur Antonius Rincon. Et dixi sibi: si vellet mecum venire ad patriam. Dixit, quod sic bene. Quando fuimus extra totam patriam Gallorum, tunc ipse narravit mihi, quomodo accepit domino suo in the other hand, written over a⌈aoo in the other hand, written over a⌉ multos lapides pretiosos. Ego dixi: quomodo hoc est possibile. Ipse dixit, quod sic, et ego fui maxime turbatus et cogitavi inter me velle ab ipso discedere. Postea dixi intra me: si ego discedam ab ipso, si ibunt post me et invenient me absque ipso, dicent, quod ego scivi de omnibus rebus, quas ipse acceperat. Et dixi ei: vide, si venient post nos, ne ego sim in culpa. Ipse mihi respondit, quod non timerem, quod si a casu venirent post nos, quod ipse defert istas res fratri imperatoris Ferdinando, quia accepi ipsas a suo inimico et suo traditore, qui duxit Turkas turcha ad Vigennam. Bene post quam venimus ad istam civitatem, quae vocatur Mons Henaus, et dormivimus per unam noctem in crastinum, quod hodie sunt quindecim dies, venerunt ibi ad cameram et ego eram aduc in lecto et statim acceperunt meum ensem et voluerunt meo servitori accipere similiter, sed ipse expulsit omnes de camera et proiectis omnibus illis rebus proiecit se, salva reverentia Maiestatis Vestrae, in cloakam. Et ego vidi, quod ms. quot(!)
⌈quodquod ms. quot(!)
⌉ ipse fugiebat, cogitavi intra me: quod ms. quot(!)
⌈quodquod ms. quot(!)
⌉ si me invenient cum istis rebus, facient de me tamquam de latrone. Nesciebam, quid debebam facere. Proiectis omnibus rebus meis saltavi per unam fenestram et veni ad unam ecclesiam, quae vocatur Sancti Nicolai et credebam <h>abere meas peccunias mecum, et ego omnes
Datum in Monte Henaus, decima septima mensis Iulii MDXXXI. Iacobus Zabrezenszky | ||||||||||
2 | IDL 655 | ![]() ![]() ![]() | ||||||||
Manuscript sources:
Auxiliary sources:
Prints:
| ||||||||||
Text & apparatus & commentaryPlain textText & commentaryText & apparatus
Magnifico Domino ac Illustri Viro, domino Ioan Antisco, oratori christianissimi regis Poloniae, domi paper damaged⌈[domi]domi paper damaged⌉no meo multum gratiosissimo praesentes nost paper damaged⌈[nost]nost paper damaged⌉rae dentur in Brusellas[1] Magnifice Domine Orator, patrone unice ac benefactor gratiosissime. Salutem plurimam ac humillimam recommendationem.
Scripsi ad Magnificam Dominationem Vestram decima septima istius mensis Iulii. Nescio, si pervenerunt ad Magnificam Dominationem Vestram, ubi narrabam totum casum Magnificae Dominationi Vestrae, quomodo mihi intervenit. Unde spectavi et specto ad<h>uc a Magnifica Dominatione Vestra responsum, unde timeo, quod Magnifica Dominatio Vestra, credo, quod non ipsas recepit, unde opportuit me iterum scribere ad Magnificam Dominationem Vestram et narrare denuo totum meum infortunium, quod passus sum istis temporibus. Magnifice Domine, credo, quod Magnificentia Vestra cognoscit meum patrem. Ego sum filius domini Iohannis Zabresenszkii, qui fui in studio in Italia, et venerant mihi litterae a meo patre, quomodo frater meus obiit, et ut reverterer domum, et quod irem per Coloniam ad perficiendum aliquod ms. aliquot(!)
⌈aliquodaliquod ms. aliquot(!)
⌉ meum votum. Bene postquam fui Parisiis, inveni quendam iuvenem Polonum, quem prius noscebam. Et dictus iuvenis morabatur cum uno Ispano, qui vocatur Antonius Rincon. Cui ego dixi, si vellet mecum venire patriam. Ipse mihi respondit, quod nihil aliud desiderat, nisi quod Deus posset eum eripere de manibus sui domini. Narravit mihi, quod servivit sibi per annos tres, et quod quanto plus serviebat sibi, tanto peius se habebat. Et etiam narravit mihi unam rem, quam si Vestra Magnifica Dominatio sciret, non ipsum existimaret suum dominum bonum virum. Verecundor narrare Vestrae Magnificentiae, quia est res abhorrenda, sed salvo honore, quod ms. quot(!)
⌈quodquod ms. quot(!)
⌉ voluit ipsum retro sicut faciunt pessimi et Sodomitae canes. Dixi tunc sibi, ut nullo modo maneret secum, etiam si scirem supra humeros portare ipsum, quod veniret mecum et quod petteret written over m⌈mtt written over m⌉ a suo domino licentiam. Bene ipse dixit mihi, quod ms. quot(!)
⌈quodquod ms. quot(!)
⌉ petiit et venit mecum. Cum fuimus extra patriam Gallorum, dixit mihi: tu nescis, quid ego feci. Interrogavi ipsum, quid. Ego — dixit — accepi omnes lapides pretiosos meo domino. Ego tunc fui maxime turbatus et quomodo deberem facere. Si ego recessissem ab ipso, venient post nos et capient me cum ipso. Ubi erit honor meus? Et dixi sibi: vide, ego primam civitatem, quam inveniam, ego me reficiam, si venient post nos, tu scis, quod ego non sum in culpa. Ipse mihi dixit: domine, si venient a casu, ne timeas, quod istas res apportabo ipsas Ferdinado regi Boemie, quia accepi ab suo inimico, qui quaerebat ad ipsum interficiendum, et quod est verum, quod ipse duxit Turkas ad Vigennam, et quod ms. quot(!)
⌈quodquod ms. quot(!)
⌉ proclamavit Ferdinandus, quod si aliquis interficiet ipsum, magnum praemium ab ipso habebit, vel spoliar written over s⌈srr written over s⌉et ipsum, quomodolibet posset, quia est suus traditor, fugit ab imperatore. Bene, quando fuimus in ista civitate, quae vocatur Mons Henaus, et dormivimus per unam noctem in crastinum, ecce irruerunt in nos et ad<h>uc eram in lecto. Et dixerunt mihi: da nobis tuum ensem. Ego dedi illis, quia nolui me defendere. Tunc iste iuvenis extraxit suum ensem et expulit omnes de camera et proiecit se, salvo honore Magnificae Dominationis Vestrae, per unam cloacam. Et ego, quando vidi ipsum fugientem, cogitavi intra me: si isti invenirent me superinscribed⌈meme superinscribed⌉ prope res furtivas, mihi culpam imponerent. Et ego saltavi per unam fenestram et veni hic ad ecclesiam Sancti Nicolai. Et credebam habere mecum meas pecunias. Et ego omnes eas dimisi ibi in hospitio in summa centum et sexaginta ducatos, et unum biretum cum una medalia ms. medalla(!)
⌈medaliamedalia ms. medalla(!)
⌉ de auro, quae erat valoris
Eiusdem Magnificae Dominationis Vestrae humillimus servus Datum in Mons Henaus, XXI Iulii MDXXXI. Iacobus Zabrezenszky [1 ] Part of address on the piece of paper the seal has been impressed through. [2 ] Et dixit mici presentibus omnibus in ecclesia, quod penitet eum, quod ipse non habuit plus de rebus meis. Ego humiliter rogo Magnificam Dominationem Vestram, quod vellet pro me facere sicut pro servo Magnificae Dominationis Vestrae fragment inscribed on f. 66r. |