List #4170
[Ioannes DANTISCUS] do [Stanisław HOZJUSZ (HOSIUS)]Heilsberg (Lidzbark Warmiński), 1539-06-22
Regest polski:
Dantyszek dziękuje za pomoc, jaką jego siostrzeniec [Kaspar Hannau] otrzymał od Hozjusza w realizacji poruczonych zadań. Jest ciekaw, co Hannau zdoła osiągnąć w Rzymie w sprawie Aleksandra [Scultetiego].
Jeżeli poemat (naeniae) Dantyszka nie został dotąd wydrukowany, wolałby on, by tak zostało, stworzył go bowiem nie dla sławy, lecz w odpowiedzi na wyzwanie ze strony młodzieńca [Eustachego Knobelsdorfa]. Jest świadom niedostatków swego warsztatu poetyckiego i brak mu wolnego czasu na szlifowanie utworu.
Dantyszek zapewnia Hozjusza, że jak dotąd nie ma przeszkód co do jego kantorii; obiecuje mu poparcie, w razie gdyby Aleksander [Sculteti] uzyskał w Rzymie dokumenty na swoją korzyść.
Dantyszek prosi o zalecenie go podkanclerzemu [Samuelowi Maciejowskiemu]. Jest zdumiony, że zatrudnił on w kancelarii człowieka, który traktuje wszystkich (plurimos) obelżywie.
Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
Pomocnicze podstawy źródłowe:
Publikacje:
|
Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny
Venerabilis et Eximie Domine, frater carissime.
Salutem et felicitatem.
Pro benevolentia, qua Dominatio Vestra nepotem meum in iis, quae a me commissa habuit, prosecuta est, gratiam habeo. Quid in rebus Alexandrinis ad Urbem veniens efficiet, experiemur.
Si neniae meae excussae non sunt, in eo argumento et tenuitate, qua vix cohaerent, ut inexcussae maneant, velim. Non enim a me ambitiose aut laudis amore, sed ut iuveni me lacessenti potius, quam invitanti responderem, prodierunt. Non nescio, quam sit mihi curta supellex in hoc scribendi genere, quod aliud sibi, quam mihi est, deposcit otium.
De cantoria nihil accepi hactenus, quod Dominationi Vestrae impedimento esse possit. Si quid se offeret, siquidem Alexander in suis et fornicariae suae rebus Romam misit et in horas nuntium exspectat, quantum eniti possum, Dominationi Vestrae non deero.
Qua[m] feliciter valere cupio oroque me reverendo domino vicecancellario in dies reddat commendatiorem. Miror, quod hunc, qui tot laedoriis offendere solet plurimos, cuius invisam nosco manum, officio, quo prius usus est, admiserit etc.
Ex Heilsberg, XXII Iunii MDXXXIX.