Reverendissimo in Christo Patri et Domino, domino ⌊Dantisco⌋, episcopo Colmusiensi(!), oratori ⌊sacrae regiae maiestatis Poloniae⌋ apud ⌊caesaream maiestatem⌋, domino et patrono meo gratiosissimo
Reverendissime in Christo Pater et Domine, domine et patrone observandissime.
Praemissa salute ac servitiorum meorum
<commendatione>
.
Cum et antea semper, et nunc honore maiore Dominatio Vestra Reverendissima aucta gratiosus dominus meus exstitit, et gratiosiorem fore exspecto, maioribus vel honoris et status incrementis ornata, quod et futurum mihi persuasi, et quam celerrime ut fiat, Deum optimum maximum precor.
Reverendissime Domine.
Ex tractatu et capitulis serenissimi domini ⌊Ferdinandi regis⌋ cum illustrissimo ⌊domino meo⌋ clementissimoque habitis, huc ad ⌊arcem Strigoniensem⌋ in ⌊Hunagria⌋ veni. Stipendium ab ipso serenissimo ⌊rege Ferdinando⌋ exspectaturus, ad XII equites et octo equos curriferos, quos hic alo. Erant praesentes consiliarii bellici ⌊suae maiestatis⌋, qui neque tum, neque postea saepius a me requisiti, aliquam conventionem de stipendio mecum fecerunt. Et cum fere tribus mensibus hic
stando
in omnium rerum gravissima penuria, septingentos florenos
Hungaricos
exposuissem, tandem per litteras eorum constituerunt mihi stipendium ad tantum et equorum, et familiae numerum singulo mense florenos Renenses centum, cum et unus miles Hispanus hic sub me nunc fere totidem habeat, utrique etiam illustris domini ⌊Saxoniae ducis⌋ homini hic et in ⌊Wisegrad⌋ existenti cuilibet ad tres equos saltem floreni Renenses centum triginta sex in mense dantur. Ideo huius indignitate rei motus hoc ⌊domino meo⌋ clementissimo significandum curavi atque, quam primum servitor meus redierit, discedere constitui.
Supplico Dominationi Vestrae Reverendissimae tamquam domino meo et patrono observandissimo, in cuius patrocinio plurimum confido, velit negotium hoc praefato serenissimo domino ⌊Ferdinando regi⌋ declarare atque vel ut mihi quam primum fiat satis ad equos praescriptos et in posterum honestius competentiusque mihi stipendium maxime in tanta omnium rerum penuria deputetur, vel facultas abeundi concedatur, efficere. Sunt plerique servitores in curia ⌊domini mei⌋ clementissimi cum tribus vel quattuor equis, qui vel hoc tanto salario contenti esse poterunt. Ego non possum. Nam propediem cogerer vel res meas omnes divendere aut oppignerare. Id, quod Dominationis Vestrae Reverendissimae iudicio ac totius mundi do, an ad XX equos centum Rhenenses sufficiant. Super hoc Dominatio Vestra Reverendissima agat cum ipso domino ⌊rege⌋ et relationem gratiosam celeremque mittat.
Quam et felicem valere ac magis magisque statum eiusdem augeri cupio eidemque me commendo.