» Korpus Tekstów i Korespondencji Jana Dantyszka
Copyright © Pracownia Edytorstwa Źródeł i Humanistyki Cyfrowej AL UW

Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się kopiowania, redystrybucji, publikowania, rozpowszechniania, udostępniania czy wykorzystywania w inny sposób całości lub części danych zawartych na stronie Pracowni bez pisemnej zgody właściciela praw.

List #5744

Alfonso de VALDÉS do Ioannes DANTISCUS
Palencia, [1527]-09-10

Regest polski: Valdes żałuje decyzji o przeniesieniu się z Cubillas de Cerrato do Palencji – nie podoba mu się miejsce, nie znalazł gospody, wszyscy intrygują tu przeciwko starcowi [kanclerzowi Gattinarze]. Nie wyjechałby tak pochopnie, gdyby Dantyszek przebywał z nim w Cubillas. Nie widział listu do prepozyta [Baltasara Merklina von Waldkirch]. Cieszy się ze znajomości Dantyszka z Marliano, przekazuje dla niego pozdrowienia. Przekazuje niepewne wiadomości na temat Genui, jakoby zajęli ją Francuzi, dziwi go, że kanclerz [Mercurino Gattinara] nie wspomina o tym w liście z 4 września z Barcelony i nie informuje o tym także cesarza. Kanclerz od wigilii święta Narodzenia Maryi Panny [tj. od 7 września] ma zamiar przebywać przez 9 dni w [klasztorze] Monserrat, a następnie przybyć na dwór. [Arcybiskup] York'u [Thomas Wolsey] zawarł w imieniu swego króla [Henryka VIII] z królem Francji ścisłe przymierze, wymierzone w cesarza. Poseł Borbonius wyjechał wczoraj naprzeciw kanclerzowi. Przekazał pozdrowienia dla Dantyszka.
            odebrano Paredes de Nava, [1527]-09-10

Rękopiśmienne podstawy źródłowe:
1kopia język: łacina, XVIII w., BK, 222, Nr 54, s. 201-202
2kopia język: łacina, XVIII w., BCz, 40 (TN), Nr 130, s. 561-562
3lost czystopis język: łacina, AAWO, AB, D.130, Nr 44

Pomocnicze podstawy źródłowe:
1regest język: polski, XX w., B. PAU-PAN, 8245 (TK 7), k. 466
2regest język: angielski, XX w., CBKUL, R.III, 31, Nr 302.44

Publikacje:
1BOEHMER 1899 s. 390-391 (in extenso)
2DE VOCHT 1961 Nr DE, 39, s. 32 (wzmianka)
3VALDÉS 1996 Cartas y documentos, Nr 29, s. 91-92 (in extenso)
4CEID 2/3 (Letter No. 7) s. 143-146 (in extenso; angielski regest; polski regest)

 

Tekst + aparat krytyczny + komentarzZwykły tekstTekst + komentarzTekst + aparat krytyczny

 

Excellentissimo viro, domino Ioanni Dantisco, serenissimi regis Poloniae oratori dignissimo.

Salutem plurimam.

Valebamus quidem nos quam rectissime in Coviglas , ubi mirum, ut omnia mihi ex sententia cesserunt, at postquam eo dementiae adductus sum, ut Palentiam venirem. Proh Deum immortalem! Quam mutata omnia! Primum locus displicere coepit, deinde diversorium nullum inveni et, quod infelicius omnium iudico, impudentissimis machinationibus in meum praesertim senem plena omnia. Hoc praestat inscitia, hoc praestat cuculla. Quam facillime tamen omnes omnium machinationes me superaturum spero. Doleo te non omnino ex sententia, ut scribis, istic esse. Utinam nobis licuisset apud Covigla nos nostros agere! Quodsi praestantia tua illuc mansisset, non tam facile me ab ea divelli passus fuissem.

Litteras ad dominum praepositum non vidi. Gaudeo tibi esse commercium cum Marliano, est enim vir et probus et honestissimus. Oro, ut plurimam illi meis verbis salutem dicas.

Galli iactitant sese habere Ianuam in eorum potestate, hoc habuit ab ipso rege orator caesaris qui illuc agit, habeo tamen litteras a cancellario ex Barchienona die 4 Septembris, de Ianua vero nec verbum ullum scribit nec ad me nec ad caesarem.

Scribit cancellarius se decrevisse ad vigiliam Nativitatis Mariae Montem Serratum venire atque ibidem novenam, ut vocant, dierum acturum, posteaque recta ad nos advolaturum.

Rerum hic novarum offendi nihil, nisi Eboracensem regis sui nomine foedus arctissimum cum Gallo conclusisse planeque adversus caesarem, nam illi indicturi sunt bellum. Quid haec nobis parturient, nescio.

Orator Borbonius discessit heri versus cancellarium iussitque, ut plurimam tibi suis verbis salutem dicerem vel saltem mitterem.

Haec pauca ad te scribere volui, tu ea boni consules, sum enim et hospitio et sensu etiam privatus. Vale.

Palentiae, 10 Septembris 1527.

Tuus, quicquid est, Valdesius